ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Στα Τσιαρδάκια πήγαμε με το Ι.Χ. από Τσιαϊρι, Γκουνταμάνι. Δρόμος δύσκολος και ασυντήρητος, με αρκετές δυσκολίες, αλλά τα καταφέραμε. Επιστρέψαμε από Καρυά. Στα Τσιαρδάκια δεχθήκαμε τη φιλοξενία της οικογένεια από τη Ροδιά, που έχει εκεί το καλοκαίρι το κοπάδι με τα γίδια. Περπατήσαμε μέχρι το φυλάκιο – σταθμό που βρίσκεται λίγο πιο κάτω (αυτό με τον πύργο στη φωτογραφία) και είναι σε καλή κατάσταση. Είναι το πιο καλοδιατηρημένο, από τα πολλά που υπάρχουν στην περιοχή μας, ίσως γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση για αυτοκίνητο.

Στο Αλάπουρνο πήγαμε με το Νίκο Γκουγκουλιά και το αγροτικό του. Δρόμος εντελώς ασυντήρητος, έως αδιάβατος, αλλά με τις προσπάθειες και την υπομονή του Νίκου τα καταφέραμε. Από κει κατεβήκαμε στους Γόννους γιατί ή επιστροφή από τον ίδιο δρόμο θα ήταν μάλλον αδύνατη. Η κατάσταση του μεγαλύτερου σταθμού – φυλακίου της περιοχής δεν είναι καλή. Έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό και έχει μετατραπεί σε στάβλο και πρόχειρο κατάλυμα. Εδώ υπάρχουν δύο κτίσματα, το ένα θα πρέπει να ήταν αποθήκη ή στάβλος για τα ζώα (άλογα, μουλάρια) γιατί δεν έχει πολεμίστρες. Και τα δυο πάντως είναι καλοχτισμένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια και με ασβέστη. Στο Αλάπουρνο υπάρχει μια κατασκευή, ακριβώς μετά την είσοδο, που μάλλον ήταν φούρνος. Και στα δυο η είσοδος είναι προστατευμένη με τοίχο που βρίσκεται δυο τρία μέτρα πιο μακριά, που περιορίζει την επαφή με το εσωτερικό και η πρόσβαση γίνεται από αριστερά και δεξιά αυτού του τοίχου.
Καλά θα ήταν να μη καταστραφούν περισσότερο αλλά ποιος να ακούσει;
Στην τρίτη φωτογραφία, βλέπουμε την Καλλιπεύκη, όπως φαίνεται από τα Τσιαρδάκια.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ