Απο δίμηνο σε δίμηνο
σχολιάζει: Παναγιώτης Παπαϊωάννου
Ο Στέλιος και το κλαρίνο του
Μαθήματα κλαρίνου άρχισε πριν από μερικούς μήνες ο Στέλιος, τα οποία και θα συνεχίσει κι απ’όσο καταλαβαίνουμε θα τα πάει πολύ καλά.
Έπαιξε κάποια βράδια στο καφενείο μερικά τραγούδια (απ’ όπου και η φωτογραφία) κι έπαιξε επίσης και στο πανηγύρι μαζί με την ορχήστρα που είχε το καφενείο του Μαντά. Όπως συνηθίζεται στα πανηγύρια κάποιοι, την ώρα που έπαιζε ο Στέλιος «έριξαν» χρήματα κι ένα χαρτονόμισμα του το κόλλησαν στο μέτωπο.
Καλή εμπειρία για το Στέλιο Ρημαγμό μα… τα χαρτονομίσματα «έμειναν» στην ορχήστρα!!!
Πολλά φίδια φέτος στο χωριό μας!
Μάλλον ο καιρός ευνόησε την παρουσία τους. Αναφέρθηκε πως βρέθηκαν ακόμα και σε σπίτια. Οι γνώσεις μου για τα φίδια είναι ελάχιστες. Τα δυο (μαύρο και καφέ) πρέπει να είναι οχιές.
Και μια και τα αναφέρουμε μια είναι η καλύτερη προστασία: Απόλυτη καθαριότητα: πέτρες, ξύλα» ερείπια κι ακαλλιέργητα εδάφη είναι τα πιο προσφιλή τους μέρη.
Ζήσης & Χριστιάνα Παπαδημητριου
Μεγάλη επιτυχία και πλήθος κόσμου (ιδιαίτερα από τους Γόννους) έγινε και φέτος στους Γόννους και στο σπίτι του ζεύγους Παπαδημητρίου η ετήσια εικαστική έκθεση (6-7-2013).
Παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος του Τοπικού μας συμβουλίου, Τάσος Κούσιος και ο Δήμαρχος του Δήμου μας Κώστας Κολλάτος, ο οποίος και απένειμε τιμητική πλακέτα στο ζεύγος για την πολιτιστική του προσφορά.
Τομάτες
Μικρή η περίοδος για τις τομάτες στο χωριό μας. Μέχρι να ωριμάσουν έρχεται το φθινόπωρο. Αρκετές φορές όμως, ανάλογα με τη φροντίδα, το χώμα και τον καιρό γίνονται υπέροχες.
Η συγκεκριμένη είναι από φυτά του Γιάννη Παπαδόντα και ζύγιζε 1,145 κιλά!!!
Γίνεται αντιληπτό κι από το μέγεθος της.
Πλακόστρωτο ή καλντερίμι
…«να το πει ο Θεός! Μέχρι πότε θα υποφέρουμε απ’ αυτό (η εφημερίδα του συλλόγου μας επανειλημμένα αναφέρθηκε σ’ αυτό); Μέχρι πότε θα το ανεχόμαστε, μέχρι πότε θα πληρώνουμε τις λανθασμένες επιλογές; Πέρα από κουραστικό και δύσκολο είναι πλέον ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ!
«Της Άρτας το γιοφύρι»
Έτσι κατάντησε ο δρόμος Καλλιπεύκης – Πλαταμώνα. Όχι βέβαια πως τον συντηρήσανε, τον φτιάξανε και ξαναχάλασε.
Απλά, όπως το γεφύρι δεν είχε τελειωμό κι «ήθελε» αίμα για να στεριώσει, έτσι φαίνεται πως θα γίνει και με το συγκεκριμένο δρόμο.
Όταν «χυθεί» αίμα, (το απευχόμαστε) τότε θ’ αποφασίσουν οι «αρμόδιοι» για την επισκευή του.
Στις φωτογραφίες φαίνεται πεντακάθαρα η επικινδυνότητά του, κυρίως εκεί όπου έπεσαν πέτρες και «κρύβονται» πίσω από θάμνους και δέντρα που φύτρωσαν εκεί που κανείς δεν τα «έσπειρε».
Και το παραδοξότερο όλων είναι το ακόλουθο.
Ο δρόμος μέχρι τα όρια του νομού είναι στην ευθύνη της Περιφέρειας Θεσσαλίας και πέρα από τα όρια στην ευθύνη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Και η κάθε Περιφέρεια σκέφτεται κι αποφασίζει μόνο για το μέρος του δρόμου που της «ανήκει»!!!
.png?resize=24%2C24 "English"){kind=small}
