ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Η παρακάτω επιστολή αναφέρεται σε πρόσωπο, απλά και μόνο γιατί το πρόσωπο, ήταν ο σύνδεσμος. Η επιστολή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους μας γι’ αυτό και τη δημοσιεύουμε και πιστεύουμε πως έχουμε την άδεια της γράφουσας, της κ. Χρύσας Κωστοπούλου.

Η κυρία Κωστοπούλου είναι Ζωγράφος από τη Βέροια που κατοικεί τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Έχει ασχοληθεί, εκτός των άλλων, με την παράδοση (μέσα από την τέχνη) αρχιτεκτονική και φορεσιές και ήταν η πρωτεργάτης της ίδρυσης του Μουσείου Λαογραφίας της Βέροιας.

Αθήνα 15-11-2004

Κύριε Παπαϊωάννου,

Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το καλαίσθητο και σημαντικό βιβλίο «ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ» και το Video CD, αφού, όπως γνωρίζετε, το περιεχόμενο τους έχει σχέση με τη λαϊκή μας παράδοση.
Συνεχή σκιρτήματα της ψυχής ένιωθα καθ΄ όλο το διάστημα που παρακολουθούσα στο Video το 1^ο Φεστιβάλ που διοργανώσατε στην Καλλιπεύκη Ολύμπου.
Εντυπωσιασμένη από τις ομορφιές της περιοχής σας, συγκινησιακά φορτισμένη από τις παραστάσεις των παιδιών και προ παντός από τις αφηγήσεις των παραμυθάδων. Το γνέσιμο και η ανέμη, δύο βασικά χρηστικά «όργανα» των Ελληνίδων του πριν, για την ύφανση των φορεσιών τους, μα προπάντων η ντοπιολαλιά, που όπως κατάλαβα από ακούσματα που είχα, ήταν σχεδόν ίδια σε Μακεδονία, Θεσσαλία, Πελοπόννησο. Είναι ντοκουμέντα αξίας, που θα πρέπει οι νεότεροι να βλέπουν και να ακούνε.
Ίσως έπρεπε, πολλά χρόνια ενωρίτερα να εδιδάσκετο η λαϊκή μας παράδοση και ο λαϊκός μας πολιτισμός στα σχολεία, οι δε δάσκαλοι των πόλεων και ιδίως των χωριών μας, θα μπορούσαν να καταγράψουν στο μαγνητόφωνο τις μαρτυρίες των ηλικιωμένων, για τον τρόπο ζωής των γενικώς. Δουλειές, προξενιά ήθη και έθιμα, γάμος και ό,τι άλλο είχε σχέση με τα βιώματά τους και φυσικά με τη ντοπιολαλιά του κάθε τόπου.
Η αναφορά τους σε βιβλία, βεβαίως και είναι πολύ σημαντική, όμως, όταν ακούμε τις μαρτυρίες χρόνων να λέγονται μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο, όπως π.χ οι του Video που μου στείλατε, νιώθεις τελείως διαφορετικά, σαν να τους έχεις πλάι σου, νιώθεις πολύ όμορφα.
Τυχεροί οι Καλλιπευκιώτες που έχουν τον «Μορφωτικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο» τους, που δραστηριοποιείται και δένει το πριν με το σήμερα, ώστε να γνωρίζουμε εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας αυτό, που απλά όλοι λέμε, τις ρίζες μας.
Θερμά συγχαίρω τους αξιότιμους επιστήμονες καθώς και όλους τους συντελεστές, ώστε να εκδοθεί αυτό το θαυμάσιο και καλαίσθητο βιβλίο «ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ» που είναι πολύ διδακτικό και ενημερωτικό για όσους δεν γνωρίζαμε πολλά από τα γραφόμενα.
Ιδιαίτερα συγχαίρω εσάς κ. Παπαϊωάννου, για τις υπέροχες καλλιτεχνικές φωτογραφίες που διανθίζουν το βιβλίο και του δίνουν μια άλλη αισθητική διάσταση. Επίσης συγχαίρω τον κ. Νίκο Δήμου για την πολύ ωραία σχεδίαση του εξωφύλλου και που προβάλλει αισθητικά κατ’ αρχήν το βιβλίο.
Η συμπαθέστατη Χριστίνα, έκανε την έκπληξη. Μου άρεσε πολύ η αφίσα της. Η ανέμη το «σήμα» κατατεθέν μιας εποχής που έφυγε. Συγχαρητήρια.
Σε αυτούς που θέλω να σταθώ περισσότερο και να τους στείλω την αγάπη μου και τα πιο θερμά συγχαρητήριά μου, είναι ο «Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος» «Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ», που με τις δραστηριότητές τους και με την αγάπη τους για τη Λαϊκή μας Παράδοση και τον Λαϊκό μας Πολιτισμό, παρουσίασαν με επιτυχία το 1^ο Φεστιβάλ.
Στέλνοντας την αγάπη μου στους παραμυθάδες και στα παιδιά που έλαβαν μέρος στην παράσταση του Φεστιβάλ εύχομαι από καρδιάς στο Σύλλογο καλά συνέχεια και πολλές επιτυχίες.

Με τις ευχαριστίες μου
Και την εκτίμησή μου
Χ. Κωστοπούλου

Σ’ ευχαριστούμε θερμά, κ. Χρύσα, όλοι. Σου ευχόμαστε το καλύτερο. Θα χαρούμε να σε δούμε κάποια στιγμή στο χωριό μας. Το χρόνο τον διαλέγεις εσύ.

Σ’ ευχαριστώ και προσωπικά. Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Από τον Απόστολο Κούσιο για τον Μαντά Τριαντάφυλλο

Ο Τριαντόφυλλος γεννήθηκε το 1931 στο χωριό Καλλιπεύκη και ήταν απ’ τους γονείς Κώστα και Σταματής. Ήταν έξι αδέρφια, σε εκείνη την πολυμε­λή οικογένεια και ο Τριαντάφυλλος ήταν το τρίτο παιδί κατά σειρά.

ΣΤΟ ΤΟΡΟΝΤΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ

Η απασχόληση τους ήταν με την κτηνοτροφία και τις αγροτι­κές δραστηριότητες. Άλλωστε αυτή ήταν η απασχόληση όλου του πληθυσμού του χωριού μας.

Σ’ αυτή την ορεινή κοιλάδα της Καλλιπεύκης, που διασχίζει τη Διάβαση και συνδέει τη Θεσσαλία με τη Μακεδονία. Αυτό το φυσικό περιβάλλον είναι ένα απ’ τα ωραιότερα ορεινά θέρε­τρα της φύσης. Εδώ σ’ αυτό το τοπίο ο Τριαντάφυλλος πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Ακόμη από τα μικρά του χρόνια έχει γευθεί τη φτώχεια, τη δυστυχία και την ανέχεια. Στην περίοδο της Γερμανικής κατοχής και Εθνικής Αντίστασης, ο Τριαντάφυλλος παρόλο που ήταν μικρός, ήταν γνώστης των καταστάσεων. Η ζωή στην οικογένεια τους κυλούσε ομαλά μέχρι το Μάιο του 1947. Το Μάιο του 1947 ο πατέρας του έπεσε θύμα του εμφυλίου πολέμου. Έτσι η ζωή στην οικογένεια του άλλαξε. Με ορφανά παιδιά (αδέρφια) η μάνα τους χήρα, όπως έχει συμβεί με χιλιάδες χή­ρες και ορφανά της Ελλάδας στην τραγωδία του εμφυλίου πο­λέμου 1946- 1949.

Το 1965 ο Τριαντάφυλλος παντρεύτηκε με την Κούσιου Παγώνα και εκείνη από μια πο­λυμελή οικογένεια και τον ίδιο χρόνο έχουν μεταναστεύσει στον Καναδά. Απόχτησαν δύο παιδιά, τα οποία τα μεγάλω­σαν και τα σπούδασαν με φροντίδα. Ο Τριαντάφυλλος ήταν καλός σύζυγος και πατέρας.

Λίγες ημέρες προτού το θάνατό του σε ηλικία 73 ετών, τον επισκέφθηκαν δύο συγγενείς του απ’ την Ελλάδα, φεύγοντας οι επισκέπτες, ο Τριαντάφυλλος τους παρακάλεσε να του στεί­λουν ένα μπουκάλι Νερό απ’ τη Βρυσοπούλα της Καλλιπεύκης και λίγο Χώμα απ’ την Ελλάδα.

Ο Τριαντάφυλλος πέθανε και πήρε μαζί του στο μεγάλο ταξίδι ακόμη ένα παράπονο. Λόγω της μακρόχρονης αρρώστιας δεν τα κατάφερε να επισκεφθεί την Ελλάδα καμιά φορά στα 39 χρό­νια, τόσο που αγάπησε και λά­τρεψε την πατρίδα του και τους τόπους που μεγάλωσε.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει εκεί στον Καναδά.

Λάρισα 5/8/2004

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΥΣΙΟΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ