ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ
Αθήνα 12-09-2012
Αγαπητοί φίλοι του Μ.Ε.Σ.Α.Κ.
Έλαβα το τεύχος «Ιούλιος 2012» της «Ωραίας Καλλιπεύκης» και εξεπλάγην ευχάριστα με την είσοδο τόσων νέων της Καλλιπεύκης στο Δ. Σ. του Μ.Ε.Σ.Α.Κ.
Έζησα τα 3-4 τελευταία χρόνια τις δραματικές εκκλήσεις του Δ.Σ. για συμμετοχή νέων σ’ αυτό. Επιχείρησα τότε, με μια επιστολή μου που δημοσιεύθηκε στο φύλλο 128-Σεπτέμβριος 2008, να προσεγγίσω και να ανατρέψω με επιχειρήματα προφάσεις ή αιτιάσεις που προφανώς απέτρεπαν τους νέους να συμμετέχουν στα Δ.Σ. του Μ.Ε.Σ.Α.Κ.
Σήμερα αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που και η δική μου προσπάθεια και οι εκκλήσεις των Δ.Σ. και άλλων μελών του Μ.Ε.Σ.Α.Κ. έφεραν αποτέλεσμα και μία ευάριθμος ομάδα νέων της Καλλιπεύκης ν’ αποφασίσουν να πάρουν στα στιβαρά τους χέρια το μέλλον του Συλλόγου μας.
Αισθάνομαι την ανάγκη να συγχαρώ το απελθόν Δ. Σ. το οποίο μεκαρτερίακαι υπομονή εργάστηκε τα τελευταία χρόνια, όχι υποτονικά αλλά με περισσή δραστηριότητα, ώστε ο Μ.Ε.Σ.Α.Κ. να μείνει ζωντανός και να υπηρετεί τους σκοπούς του αποτελεσματικά.
Στους νέους ταγούς του Συλλόγου μας οι οποίοι αποφάσισαν ν’ αναλώσουν τον ελεύθερο χρόνο τους στην υπηρεσία του Μ.Ε.Σ.Α.Κ. για την επίτευξη των στόχων του εύχομαιολόψυχαπλήρηεπιτυχία. Πιστεύω ότι βοηθό τους θα έχουν την πείρα όλων των υπηρετησάντων τον Σύλλογο ως μέλη των Δ.Σ. αλλά και τις ευχές των απανταχού Καλλιπευκιωτών.
Είδα ακόμη ότι επίκειται η έκδοση του τρίτου βιβλίου του συναδέλφου Ζήση Κατσιούλα μεπαραμύθιατουχωριούμας και επειδή πιστεύω ότι κάθε έκδοση και κάθε καταγραφή που αφορά στην Καλλιπεύκη θα είναι εσαεί ένα μονοπάτι, όπου κάθε νέο Καλλιπευκιωτόπουλο όπου κι αν ζει, διαβάζοντας τα, θα μπορεί να περπατήσει νοερά και να ταυτιστεί με όλους τους προγόνους μας, μαθαίνοντας την ιστορία και τον πολιτισμό τους, τον τρόπο ζωής τους βρίσκοντας τελικά τις ρίζες του εαυτού του. Πιστεύω ακόμη ότι μικροί χορηγοί θα είναι πολλοί κι ένας από αυτούς είμαι κι εγώ στέλνοντας σας το μικρό ποσό των πενήντα (50) ευρώ.
Φιλικότατα
Καστόρης Σπύρος
Συν/χος Δάσκαλος
Καταρχήν θέλω να συγχαρώ την νέα διοίκηση του πολιτιστικού συλλόγου Καλλιπεύκης. Δεύτερον θέλω να τους ευχαριστήσω που μου έδωσαν την ευκαιρία να εκφράσω κάποιες απόψεις μου. Εδώ και δέκα χρόνια ίσως και παραπάνω επισκέπτομαι το χωριό σας. Κάνω περίπου 400χλμ γιατί αγαπώ αυτό το μέρος και γιατί έχω αποκτήσει αγαπημένα πρόσωπα. Φέτος για οικονομικούς λόγους και λογω παρέας αποφασίσαμε να κατασκηνώσουμε την περιοχή Καραβίδα(Γύφτικα όπως το ονόμασα διότι έτσι αισθάνθηκα). Κάποια πράγματα όμως τα θεώρησα απαράδεκτα. Επειδή όπως προανέφερα ερχόμαστε πολλά χρόνια στη Καλλιπεύκη με φίλους ,γνωστούς και συγγενείς έζησα λοιπόν την τελευταία εξαετία όλο το σκηνικό για την καινούρια υδροδότηση είδα ανθρώπους να τρέχουν τα μεσάνυχτα να κλείνουν τις βάνες για να μαζευτεί νερό για το παλιό υδραγωγείο. Είδα ανθρώπους να παρατάνε τις δουλειές τους για τις ζημιές, τις ελλείψεις νερού, τις υπερχειλίσεις, τα σπασμένα δίκτυα. Τους συγχαίρω γι’αυτό γιατί κατόρθωσαν με πολύ προσωπική εργασία και πολλούς καυγάδες να φτιάξουν ένα έργο που θα το βρουν και τα τρισέγγονα τους. Πλέον υπάρχει άφθονο νερό και θεωρώ ανεπίτρεπτο να είναι κλειστή η πέτρινη βρύση στην καραβίδα. Υπήρχε σε ένα δεντράκι ένα βρυσακι που για να γεμίσεις ένα μπουκαλάκι νερό χρειαζόταν ένα τέταρτο της ώρας. Απαράδεκτο να υπάρχουν εκατοντάδες κατασκηνωτές και να στερούνται ένα λίτρο νερό την στιγμή που υπάρχει τόση αφθονία. Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι το θέμα της ηλεκτροδότησης. Ξέρετε ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εκεί που τιμούν την περιοχή σας και δεν έχει αξιωθεί κάποιος να βάλει δυο κολώνες για να μπορεί ο κόσμος να βλέπει για να περπατήσει. Αυτοί οι επίτιμοι κρεβατωμένοι κύριοι που πηγαίνουν τον Δεκαπενταύγουστο στο ξωκλήσι της Παναγίας δεν βλέπουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες κατασκηνωτές μέσα στο σκοτάδι και να κάνουν κάτι? Έτσι κι αλλιώς το χρέος της Ελλάδος είναι τόσο μεγάλο που δεν πρόκειται με δυο κολώνες να σωθεί!!! Όσο για το θέμα της τουαλέτας δεν θα αναφερθώ γιατί εκεί πρέπει να λειτουργήσει η απλή λογική . Λυπάμαι αν στενοχώρησα κάποιους αλλά θεωρούσα ότι έπρεπε να τα εκφράσω γιατί τόσο εγώ όσο και τα παιδιά μου θεωρούμε την Καλλιπεύκη δεύτερο χωριό μας. Έχετε ένα υπέροχο μέρος με πολύ φυσική ομορφιά και νομίζω ότι πρέπει να το εκτιμήσετε. Εύχομαι αν είμαστε καλά να ξανάρθουμε το 2013 και κάποια από αυτά τα προβλήματα να έχουν λυθεί.
Με εκτίμηση
Αγγελική Λιβαδειά
Καλοκαίρι του 2012, 3 Αυγούστου, ημέρα Παρασκευή, ώρα 11:00
Στην πλατεία του χωριού Καλλιπεύκη σε δύο – τρία τραπέζια ενωμένα μια γυναικοπαρέα μετά το σχόλασμα της εκκλησίας πίνει τον καφέ – αναψυκτικό κλπ. Εκείνο όμως που μου τράβηξε την προσοχή ήταν όταν είδα στα χέρια σχεδόν όλων των γυναικών αν υπάρχει η εφημερίδα του χωριού μας, ‘’Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ’’. Δεν έχασα την ευκαιρία, πήγα κοντά και με την άδεια τους, με τη βοήθεια του εγγονού μου πήρα δύο τρεις φωτογραφίες. Σκοπός μου είναι να τονίσω το μεγάλο ενδιαφέρον των κατοίκων του χωριού που παράτησαν τους καφέδες και τα αναψυκτικά, για να ρίξουν μια σύντομη προς το παρόν ματιά και αργότερα τις λεπτομέρειες.
Η εφημερίδα του χωριού είναι ο χώρος που ο κάθε πολίτης μπορεί ελεύθερος να εκθέτει την γνώμη του για ότι έχει σχέση με την καλυτέρευση του τόπου από τα κακώς κείμενα έως πλήρης ενημέρωση. Για να υπάρχει όμως η εφημερίδα χρειάζεται την συνδρομή του καθ’ ενός μας για να αντέχει στα έξοδα.
Όταν είδα τις φωτογραφίες αυτές τις τόσο καλοκαιρινές μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη. Το ρεφρέν είναι: ‘’Αύγουστε μήνα και θεέ σε σένα ορκιζόμαστε πάλι του χρόνου να μας βρεις στην Καλλιπεύκη ν’ ανταμώνουμε (οι δύο τελευταίες λέξεις είναι δικές μου) .
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘ. ΚΑΛΟΥΣΗΣ