Η ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Στις 22 Απριλίου 2007 παρουσιάστηκε στην Καλλιπεύκη, παρουσία της Πολιτικής ηγεσίας του Νομού Λάρισας, εκπροσώπων της Περιφέρειας Θεσσαλίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης , Υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και πλήθους κόσμου, η μελέτη σκοπιμότητας για την επανασύσταση της λίμνης.
Ακούστηκαν πολλά για το θέμα αυτό. Θα ήθελα λοιπόν και εγώ να εκθέσω τις απόψεις μου και να τις μοιραστώ με τους αναγνώστες σας.
Κατ’ αρχήν θέλω να πιστεύω ότι επανασύσταση της λίμνης είναι η τελευταία ευκαιρία για το χωριό μας για να πάρει επιτέλους μπροστά, και να οδηγηθεί στην ανάπτυξη και την ευημερία. Όμως, σε καμία περίπτωση αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει βεβιασμένα, χωρίς να μελετηθεί προσεκτικά το κάθε βήμα, και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ανησυχίες των κατοίκων του χωριού, αλλά και οι ανησυχίες πολλών ειδικών, για το αν μπορεί η λίμνη να δημιουργηθεί, αλλά και να συντηρηθεί ως λίμνη και όχι ως τέλμα, που όχι μόνο ανάπτυξη δεν θα φέρει αλλά θα σβήσει για πάντα την Καλλιπεύκη από τον χάρτη.
Η λίμνη της Καλλιπεύκης για να επανασυσταθεί θα πρέπει πρώτα από όλα να γίνει στην έκταση που είχε πρώτα. Κάθε άλλη σκέψη είναι ασύμφορη, αλλά και επικίνδυνη για το μέλλον του τόπου. Μαζί με την επανασύσταση της λίμνης, θα πρέπει να δημιουργηθούν όλα εκείνα τα απαραίτητα συνοδευτικά έργα που θα κάνουν την περιοχή της Καλλιπεύκης πόλο έλξης για τους τουρίστες, χωρίς, όμως, να αλλάξουν την ομορφιά του τοπίου και την παράδοση των κατοίκων.
Επίσης, μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο θέμα των απαλλοτριώσεων και το ύψος των αποζημιώσεων που θα πληρωθούν οι καλλιεργητές. Δεν είναι μόνο τα χωράφια που πρέπει να αποζημιωθούν. Οι περισσότεροι από τους κατ’ επάγγελμα γεωργούς της Καλλιπεύκης είναι σήμερα σε ηλικία μεταξύ σαράντα και πενήντα ετών.
Οι άνθρωποι αυτοί όταν γίνει η λίμνη δεν έχουν την δυνατότητα να αρχίσουν πάλι από την αρχή σε νέο επάγγελμα. Θα πρέπει λοιπόν η πολιτεία να βρει τρόπο, ώστε να τους εξασφαλίσει τόσο τα προς το ζην, όσο και να τους αποζημιώσει για αυτά που θα χάσουν. Ένας τρόπος ίσως θα ήταν να δοθούν εκτάσεις, (αυτές που θα μείνουν εκτός λίμνης και που θα παρθούν από τους ιδιοκτήτες τους) από το κράτος με ικανοποιητικό τίμημα ώστε να συνεχίσουν την δουλειά τους ως αγρότες.
Τέλος, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στο θέμα της διαχείρισης του νερού, όταν η λίμνη θα είναι έτοιμη. Η ύπαρξη του ενός υδροηλεκτρικού σταθμού στην περιοχή των Γόννων, καθιστά την ανάγκη σύστασης και λειτουργίας ενός φορέα διαχείρισης της λίμνης, ώστε να είναι σίγουρο και ελεγχόμενο ότι η στάθμη της λίμνης θα διατηρείται πάντα στο ύψος των 1000 μ.
Είναι καθομολογούμενο ότι η δημιουργία της λίμνης θα φέρει την ανάπτυξη στην όμορφη αλλά εγκαταλελειμμένη Καλλιπεύκη. Η ανάγκη της δημιουργίας της, όμως, δεν πρέπει να γίνει μοχλός γρήγορων κινήσεων και λαθών που δεν θα οδηγούν προς το επιθυμητό από όλους αποτέλεσμα. Θέλω να πιστεύω ότι με την προσπάθεια και την συμβολή όλων μας θα κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα και θα αφήσουμε στα παιδιά μας μία κληρονομιά που θα μας κάνει όλους περήφανους.
Απόστολος Δημ. Γκουγκουλιας
δασικός υπάλληλος, δασονομείου Καλλιπεύκης