ΚΑΛΙΛΙΕΡΓΙΕΣ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ

Τα αρωματικά φυτά και βότανα είχαν και έχουν μια ιδιαί­τερη θέση στη ζωή μας α­πό διαλογικής, φαρμακευ­τικής αλλά και καλλωπιστι­κής άποψης.

Οι θεραπευτικές τους ιδιό­τητες είναι γνωστές από αρ­χαιότατων χρόνων.

Ο Ιπποκράτης ως πατέρας της Ιατρικής Επιστήμης έχει α­ναφερθεί πάρα πολλές φορές στις θεραπευτικές ιδιότητες των αρωματικών φυτών.

Τα αρωματικά και φαρμα­κευτικά φυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια πολύ καλή διέξοδο για τους Έλληνες α­γρότες.

Η χώρα μας είναι βέβαιο ότι διαθέτει συγκριτικό πλεο­νέκτημα έναντι άλλων ανταγω­νιστικών χωρών, και μπορεί να παράγει σε σημαντικές ποσό­τητες προϊόντα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών άριστης ποιότητας, για την κά­λυψη της εσωτερικής αγοράς αλλά και προπάντων για διεισ- δύσει σε απαιτητικές αγορές του εξωτερικού.

 

Ρίγανη

Αυτοφύεται σε μεγάλη ποι­κιλία εδαφών και κλιμάτων α­πό παραθαλάσσιες έως ορει­νές περιοχές στη νησιώτικη και την ηπειρωτική Ελλάδα σε πλούσια και φτωχά εδάφη.

Γενικά είναι φυτό με πολύ πλαστικό χαρακτήρα ανάπτυ­ξης ως προς τις εδαφοκλιματικές απαιτήσεις.

 

Φασκόμηλο

Το Δαλματικο φασκόμηλο ευδοκιμεί οε πολλά κλίματα και σε ποικίλα μικροκλίματα αφού ως αυτοφυές απαντά­ται σε Μεσογειακές αλλά και σε πολύ βορειότερες χώρες, σε υψόμετρα από 0 έως 1.500 μ.

Αντέχει σε χαμηλές θερ­μοκρασίες μέχρι -25°C, αλλά και στις υψηλές θερμοκρα­σίες του καλοκαιριού.

Το Ελληνικό Φασκόμηλο είναι πιο προσαρμοσμένο στο δικό μας κλίμα γι’ αυτό και ως αυτο­φυές δεν έχει ευρεία γεωγρα­φική εξάπλωση. Αναπτύσσεται.

Και τα δυο καλύτερα σε συνθήκες πλήρους ηλιοφάνει­ας. (Κατάλληλο για το χωριό).

 

Σάλβια σκάρεα

(Αϊγιάννης)

Ευδοκιμεί σε εύκρατα και ηπειρωτικά κλίματα σε υψόμε­τρα από 0 έως 1.100 μέτρα. Αναφέρεται και στη χλωρίδα του Ολύμπου. Το ριζικό σύστη­μα αντέχει στις χαμηλές θερ­μοκρασίες, ενώ το υπέργειο τμήμα δεν καταστρέφεται.

Αναπτύσσεται καλύτερα σε τοποθεσίες που δέχονται φώς, διάρκειας τουλάχιστον κατά… της ημέρας

 

Χαμομήλι

Το χαμομήλι είναι χειμερινό φυτό και όχι εαρινό. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο. Η σπο­ρά του γίνεται νωρίς ή περί τα μέσα του φθινοπώρου σε χωράφια καλά δουλεμένα, ού­τως ώστε να μη βγάζουν ζι­ζάνια τα οποία μειώνουν την παραγωγή και υποβιβάζουν την ποιότητα της δρόγης που δεν είναι ολόκληρο το φυτό παρά μόνον τα άνθη.

Όλο το  χειμώνα παραμένει ως ροζέτα, κυρίως χαμηλά στο έδαφος και με τις πρώ­τες ζέστες της άνοιξης εκπτύσσει ορθόκλαδα στελέχη που φέρουν τις κεφλίδες.

 

Λεβάντα

Η λεβάντα ευδοκιμεί σε μικροκλίματα όπου επικρατούν αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα, αλλά δε συμβαί­νουν συχνοί ανοιξιάτικοι παγε­τοί και ούτε επικρατούν υψη­λές θερμοκρασίες το καλοκαί­ρι. Τέτοια μικροκλίματα βρί­σκονται σε υπήνεμες τοποθε­σίες με υψόμετρο 600 – 1.200 μ.

 

Σινάπια

Τα σινάπια είναι φυτά με σύντομο βιολογικό κύκλο γι’ αυτό και ευδοκιμούν σε όλα τα κλίματα που έχουν τουλάχι­στον δύο μήνες με μέσες θερμοκρασίες ημέρας πάνω από 14°C.

Στο νεανικό στάδιο της ροζέτας αντέχουν στις πά­χνες των πρώτων μηνών της Άνοιξης. Έτσι μπορεί να καλ­λιεργηθούν και στα βορειότε­ρα μέρη της Ευρώπης ή άλλων Ηπείρων και σε πολλά είδη ε­δαφών, με pH ουδέτερο.

 

Τσάι του βουνού

Με το όνομα τσάι του βουνού ή σιδερίτης στην Κρή­τη το λένε μαλοτήρα, αναφέρονται διάφορα είδη του γέ­νους sideritis, πολλά από τα ο­ποία είναι ενδημικά, αυτοφυή στα βουνά της χώρας μας σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέ­τρων και μόνον περιστασιακά χαμηλότερα.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ

ΠΙΣΩ