ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ
«Χτύπησε» με την πέννα του και πάλι ο Τάσος ο Πατούλιας. Αυτή τη φορά όχι στην εφημερίδα μας, όπως τον είχαμε συνηθίσει, αλλά στο περιοδικό των Αργυροχρυσοχόων «Λαρισαίων Κόσμημα».
Τα δημοσιεύματα του Τάσου Πατούλια, είτε είναι κείμενα, είτε είναι ποιήματα, είναι φανταστικά, αφού το πλούσιο ταλέντο του, του δίνει τη δυνατότητα να σχολιάζει με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Κάτι τρέχει βρε παιδιά, πέντε χρόνια πάνε τώρα
που ξεκίνησαν αγώνα ανανέωσης με φόρα
Οργανώθηκαν παλεύουν κι όλο κάτι νέο κάνουν
άνοιξαν πανιά και πάνε, όλο τρέχουν και δε φτάνουν.
Βάζουν στόχους , πετυχαίνουν και πετάει η ομάδα
κι έγινε ο Σύλλογό τους απ’ τους λίγους στην Ελλάδα.
Καταλάβατε τι λέω αναφέρουμε σε ποιους
φυσικά στους δικούς μας Λαρισαίους Χρυσικούς.
Και δεν χάνουν ευκαιρία, όπου γάμος και χαρά,
γελαστοί και με το γάντι, μας τα παίρνουνε χοντρά.
Απ’ τα γεννητούρια πάμε, στο δικό μας χρυσικό
έτσι για κανά ματάκι, να φυλάει απ’ το κακό.
Οι νονοί στα βαφτιστήρια, θέλουν κάτι πιο καλό
και συνήθως προτιμάνε έναν ακριβό σταυρό.
Όμως περ’ απ’ τα δωράκια, τα ρολόγια και εικόνες
το μεγάλο πανηγύρι ξεκινάει στους αρραβώνες.
Τότε εντελώς τυχαία, πάνω στην αναδουλειά,
να σου και μπουκάρουν μέσα, καμιά δεκαπενταριά.
Το ζευγάρι, οι κουμπάροι, η μαμά και ο μπαμπάς,
βλάμισσες και συμπεθέρες, και αρχίζει ο σαματάς.
Και στριμώχνονται στον πάγκο «παραπέρα με πατάς»!!
για το χρυσικό μας τώρα αρχίζει ο Γολγοθάς.
Κατεβάζει, ανεβάζει, άλλα βγάζει, άλλα βάζει,
απαντάει και ζυγιάζει κι όλο γύρω του κοιτάζει.
Ε! Ας έχουμε το νου μας, ξέρ’ από χρυσαφικά
τα κουράζ’ η ακινησία κι έτσι βγάζουνε φτερά.
Συμπαθώ τους χρυσοχόους, που παλεύουν και αυτοί,
να δημιουργήσουν κάτι γ’ την ανθρώπινη ζωή.
Κ’ είναι ευτύχημα που έχουν Σύλλογο δυναμικό
για καινούργιες ευκαιρίες τέτοιο δύσκολο καιρό.
Κάποτε πριν δέκα χρόνια, τότε πρόεδρος και εγώ
πάλευα για το δικό μας σύλλογο μορφωτικό.
Κι έγινε το όνομά του πανελλήνια γνωστό,
μα εσύ μίστερ Γουργιώτη μας ξεπέρασες θαρρώ.
Ξεκινάμε με το σήμα- έμβλημα Θεσσαλικό,
έγινε το πρώτο βήμα το μεγάλο το σωστό.
Έπειτα καινούργιο στόχο και πολύ σημαντικό
και πατήσατε ποδάρι στο διαδικτυακό.
Tώρα με ιστοσελίδα, μας μοστράρετε δική σας,
άνοιγμα στην κοινωνία, για τη διαφήμισή σας.
Να μπορεί ο κόσμος όλος να θαυμάσει τη δουλειά σας,
να διαλέγει να συγκρίνει τ’ άριστα κοσμήματά σας.
Σεμινάρια, εκδρομές, δωρεάν λεωφορεία
και με πρόγραμμα σα θες, φτάσατε στην Ιταλία.
Και περάσατε ωραία, κάπου εκεί στη Φλωρεντία
παίρνοντας καινούργιες γνώσεις και μια άλλη εμπειρία.
Τι να πω για τους χορούς σας, όλα άψογα σωστά
και τα μέλη σας προσφέρουν όλοι δώρα ακριβά!
Μα απ’ όλους τους χορούς σας, θα θυμάμαι όσο ζω,
και ποτέ δεν θα ξεχάσω τον περσινό χορό.
Τι ομορφιά και τι φρεσκάδα, τι κομμάτια θεϊκά
παρελαύνανε μπροστά μας κι ήμουνα μπροστά- μπροστά.
Χάρμα οφθαλμών στ’ αλήθεια, τα… κοσμήματα αυτά
όλοι μας θα ξανάρθουμε αν το κάνετε ξανά!
Κάνατε και τη δική σας ποδοσφαιρική ομάδα,
με το σήμα στις φανέλες, όλο νιότη και φρεσκάδα.
Να και τράπεζα για αίμα, όλοι στην αιμοδοσία,
πράξη όλο ανθρωπιά και πολύ ευαισθησία.
Σεμινάρια ασφαλείας με τη ντόπια αστυνομία,
νa ‘χουνε τα μαγαζιά σας πιο μεγάλη προστασία.
Από κλέφτες ριφιφίδες αρπαχτές και τσιλιαδόρους
πάει γέμισε ο τόπος λήσταρχους και μπουκαδόρους.
Και το τελευταίο έργο του Συλλόγου σας αυτό:
Ήρθε να μας καταπλήξει, τούτο το περιοδικό.
Με πολύ δουλειά αγώνα, ρίσκο μα και τόλμημα,
για να μπει σε κάθε σπίτι το «Λαρισαίων Κόσμημα»
Μπράβο στους Αργυροχρυσοχόους, συγχαρητήρια θερμά!
Μπράβο στα μέλη του Δ.Σ. που εργάζονται σκληρά!
Μπράβο Χρήστο π’ όλο βάζεις στόχους και τραβάς μπροστά!
Όλ’ η Λάρισα μαζί σας, σας στηρίζουμε πιστά!!
Τάσος Πατούλιας