ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Αυτή τη φορά δε θα αναφέρουμε εδώ όλα τα ονόματα των Καλλιπευκιωτών που ήρθαν φέτος με άδεια. Εξάλλου, είναι περίπου τα ίδια πρόσωπα που ήρθαν και προηγούμενες χρονιές. Στο φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας, θα ασχοληθούμε με τα παιδιά των ξενιτεμένων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό ή σε άλλα μέρη της Ελλάδας και επισκέφτηκαν την Καλλιπεύκη προκειμένου να γνωρίσουν την πατρίδα των γονιών τους και τον τόπο καταγωγής τους. Επίσης φιλοξενούμε εδώ και έναν Καλλιπευκιώτη, που ήρθε στην πατρίδα μετά από 28 ολόκληρα χρόνια.

Μεγάλη χαρά πήραμε φέτος το καλοκαίρι από πολλά Καλλιπευκιωτόπουλα, που γεννήθηκαν και ζουν εκτός Καλλιπεύκης. Η παρουσία τους μας γέμισε ελπίδα και χαρά, γιατί με τα μεγαλύτερα από αυτά μιλήσαμε μαζί τους και διαπιστώσαμε ότι λαχτάρα τους και η αγάπη τους για την Καλλιπεύκη είναι μεγάλη. Αγαπούν τον τόπο των παππούδων και των γονέων τους σαν να γεννήθηκαν και αυτά εδώ.

Η Νικολέτα Μασούρα, κόρη του μακαρίτη Νίκου Μασούρα (Μάγκα), ζει και εργάζεται στην Αγγλία. Ήρθε στο χωριό με τον Άγγλο σύζυγο της και καθίσαμε στην πλατεία. Τα είπαμε για αρκετή ώρα και διαπιστώσαμε ότι με πολύ πάθος και αγάπη μιλούσε για την Καλλιπεύκη.  Ένα πρόσχαρο και ευγενικό κορίτσι, που πραγματικά είναι απόλαυση να μιλάς μαζί του. Φεύγοντας, ενδιαφέρθηκε και πήρε από το Σύλλογο όλες τις εκδόσεις από βιβλία και ημερολόγια, ενώ ζήτησε να παίρνει και την εφημερίδα. Δε λησμόνησε δε, να επισκεφτεί και το σπίτι του παππού της, που τώρα ανήκει σε άλλον ιδιοκτήτη με τη συνοδεία του θείου της Διονύση.

Κάτω από τα πλατάνια επίσης γνωριστήκαμε και μιλήσαμε με δυο πρώτα ξαδέρφια της Νικολέτας. Το Στέλιο και τον Αλέξανδρο Μασούρα. Τα δυο αδέρφια ήρθαν από το Τορόντο του Καναδά και είναι παιδιά του Δημήτρη Μασούρα (Μάγκα). Τα δυο παλικάρια, σωστά κυπαρίσσια, κοντά στα 25 χρόνια, μας άνοιξαν την καρδιά τους και εξέφρασαν την επιθυμία τους να φτιάξουν ένα σπίτι στην Καλλιπεύκη για να έρχονται με την άδεια τους. Γύρισαν πολλά νησιά της πατρίδας μας, επισκέφτηκαν και αυτά το σπίτι του παππού τους και αναχώρησαν ευχαριστημένα για το Τορόντο.

Η Παπαδόντα Μαρία, ήρθε από τη μακρινή Αυστραλία και είναι κόρη του Παπαδόντα Αποστόλη και της Χρυσάνθης Παπαϊωάννου. Μας μετέφερε τα χαιρετίσματα των γονιών της και είχαμε εγκάρδια κουβέντα στα λίγα λεπτά που βρεθήκαμε μαζί της. Ταξίδεψε στην Ευρώπη για κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που είχε, σχετικά με τη δουλειά της, αλλά πέρασε και από την Καλλιπεύκη και τον Αμπελώνα για να δει τους πολλούς συγγενείς της.

Πέρα από αυτά τα παιδιά που είδαμε παραπάνω και μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις, επισκέφτηκαν την Καλλιπεύκη και τα παρακάτω που ήρθαν μόνα τους ή με τους γονείς τους. Ήρθαν λοιπόν οι έφηβες κόρες του Δημήτρη Ζαγκλέ, Βασιλική και Αθηνά, που ζουν με τη μητέρα τους στο Σικάγο, τα παιδιά της Χριστίνας Παπαστεργίου Αγγέλα και Αχιλλέας, η κόρη της Ρημαγμού Μαρίας, Βάγια από το Τορόντο, η Μπουρονίκου Ελένη, κόρη του Στέργιου, που ζει και αυτή με τη μητέρα της στο Τορόντο (η Ελένη έρχεται κάθε καλοκαίρι), ο μικρός γιος της Χριστίνας Δουλαπτσή, από το Τορόντο επίσης (ήρθε με τη μητέρα του), καθώς και άλλα παιδιά, που εμείς δεν μπορέσαμε να τα δούμε.

Είδαμε όμως και χαρήκαμε αφάνταστα, έναν Καλλιπευκιώτη που ήρθε με άδεια από τον Καναδά, μετά από 28 ολόκληρα χρόνια. Πρόκειται για το Γιώργο Ρημαγμό, γιο του Κώστα Ρημαγμού και της Γκαβούτσικου Κούλας. Επιτρέψτε μας όμως αγαπητοί αναγνώστες, για τον αγαπητό Γιώργο να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα μιας και ήρθε στην Καλλιπεύκη και στο πατρικό του μετά από πολλά – πολλά χρόνια.

Ο Ρημαγμός Γεώργιος μικρό παιδί, μόλις 15 ετών, έφυγε σαν τουρίστας για το μακρινό Καναδά το 1978 όπου είχε πάει και η αδερφή του η Μαρία, που μόλις είχε παντρευτεί. Εκεί ανδρώθηκε και παντρεύτηκε με Καναδέ­ζα. Δούλεψε σε διάφορες δουλειές και κυρίως σε εστιατόρια, όπως οι περισσότεροι Έλληνες μετανάστες. Όμως, δεν είχε υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό και ήταν αδύνατο να έρθει με άδεια. Κατόπιν καταπιάστηκε με εστιατόρια και τελικά «κατόρθωσε» να έρθει μόνο με δεκαήμερη άδεια, φέτος το καλοκαίρι, μετά από 28 ολόκληρα χρόνια. Λίγοι τον γνώρισαν και ιδιαίτερα τα παιδιά της ηλικίας του. Αλλά ούτε και αυτός θυμόταν κανέναν, εκτός από εξαιρέσεις. Εμείς πήγαμε στο πατρικό του, τον συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί του. Μας γνώρισε στη σύζυγο του Κατερίνα και στα δυο του παιδιά τον Κώστα και τη Βασιλική. Ήταν θαυμάσιος συνομιλητής και τα αγγλικά του ήταν καλύτερα από τα ελληνικά. Μας μίλησε για την οικογένεια του και τις ασχολίες του στον Καναδά. Μας είπε πως σήμερα έχει δικό του εστιατόριο πολύ κοντά στους καταρράκτες του Νιαγάρα και το όνομα του είναι «Μαύρος».

Επίσης εντύπωση του έκανε το χωριό, γιατί αλλιώς το άφησε κι αλλιώς το βρήκε.

Αγαπητέ Γιώργο, να είστε καλά εκεί που βρίσκεστε και, επειδή, όπως δείχνουν τα πράγματα, εκεί θα μείνετε για πάντα, τουλάχιστον να έρχεστε με άδεια να σας βλέπουμε και να βλέπετε κι εσείς την πατρίδα που τόσο σας λείπει. Καλές δουλειές να έχετε και να είστε πάντα καλά.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ