ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΟΛΥΜΠΟΥ (ΝΙΖΕΡΟΣ)

Απ’ τον εξώστη του σπιτιού βλέπω τον κάμπο κάτω
όμορφο, χρυσοκίτρινο, με σιτηρά γεμάτο.
Ο νους μου τρέχει μονομιάς πίσω, σε κάποια μέρα,
και βλέπει λίμνη πράσινη να λάμπει στον αιθέρα.
Οι Νιζεριώτες την αυγή με αγόρια, κορασίδες,
ψαρεύουνε ολημερίς γριβάδια, καραβίδες.
Αυτής της λίμνης τ΄ όνομα ήτανε Ασκουρίς
και ήταν θαύμα θεϊκό, πώς να το πει κανείς;
Ήρθε μια μέρα που ‘πρεπε ν’ αδειάσουν τα νερά της,
να γίνει κάμπος και ψωμί να φάνε τα παιδιά της.
Και τώρα κάμπος καρπερός, εδώ κι ογδόντα χρόνια,
δίνει ζωντάνια στο χωριό και θα τη δίνει αιώνια.
Εδώ σιμά απλώνονται αμέτρητα τα σπίτια
και κάτω απ’ τις στέγες τους φωλιάζουν τα σπουργίτια.
Την πέτρινη πλατεία της πλατάνια τριγυρίζουν
κι αυτούς, που τα φυτέψανε, στους ζωντανούς θυμίζουν.
Η εκκλησιά τ’ Αϊ-Θόδωρου είναι μαυροντυμένη,
πενθεί τον ιερέα της κι είναι βαλαντωμένη.
Η βρύση τρέχει ολοχρονίς το κρούσταλλο νερό της
και το χαρίζει απλόχερα, περνώντας τον καιρό της.
Δεξιά είναι η Μπλόσινα γεμάτη από ελάτια
και στην κορφή ολόασπρο, στου ουρανού τα πλατιά,
το εκκλησάκι του Χριστού, «των Ελαίων» θυμίζει,
της θείας Αναλήψεως κάθε πιστό φωτίζει.
Αριστερά υψώνεται ορθή η Βαρδακάρη
με το φυλάκιο φρουρό, την είδηση να πάρει,
αν κάποιος βάλει τη φωτιά το δάσος για να κάψει,
πρώτο να σβήσει τη φωτιά, την πυρκαγιά να πάψει.
Στο πίσω μέρος βρίσκεται, χωρίς να τον θωρώ,
ο Αϊ-Θανάσης, που βλογεί απ’ τον παλιό καιρό.
Οι τρεις κορφές υψώνονται, Τιτάνες με μανία,
να προστατεύουν το χωριό απ’ την οργή του Δία.
Μα πιο πολύ οι κάτοικοι στηρίζουν την ελπίδα
στον έν’ αληθινό Θεό, το γνώρισα, το είδα
απ’ τις πολλές τις εκκλησιές, που έχουνε χτισμένες
μες στο χωριό και τις κορφές, είναι αραδιασμένες.
Αγια – Τριάδα στο βουνό, στο δάσος περιμένει,
η Κοίμηση της Παναγιάς είναι στην Πατωμένη.
Ο Αϊ-Θανάσης στην κορφή. Ανάληψη στην άλλη,
Αϊ-Γιάννης και Παρασκευή έχουν περίσσια κάλλη.
Μεταμόρφωση και Αϊ-Λιας, οι Δώδεκα Απόστολοι
στο κέντρο Αϊ-Θεόδωρος, αυτοί τιμώνται όλοι
απ’ τους απλούς τους χωρικούς, τους θρήσκους Νιζεριώτες
τους τσελνικάδες και βοσκούς, της «λίμνης» τους αγρότες.
Βόηθα, Χριστέ και Παναγιά, την όμορφη την πλάση,
Ο νιος, ο γέρος και η νια πρωί να σε δοξάσει.
Δώσε υγεία και χαρά στου Ολύμπου την άκρη,
να μη γνωρίσει δυστυχία, ποτέ μη χύσει δάκρυ.

Βασίλειος Τσαγγαλάς, Δάσκαλος, σύζυγος της δασκάλας Ζαφείρη Βασιλικής του Νικολάου Ζαφείρη (Γαζέτα)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ