Η κυρα του Ολυμπου

ΟΛΥΜΠΕ ΓΕΡΟ ΟΛΥΜΠΕ ΜΕ ΤΙΣ ΒΟΥΝΟΚΟΡΦΕΣ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ ΣΠΑΡΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΠΟΔΙΕΣ ΣΟΥ.

ΜΑ Η ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ’ ΚΛΕΨΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.

Ω! ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΠΑΙΝΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΔΑΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΩΜΕΝΗ.

ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΕΣ ΣΤΟΛΙΔΙ ΣΟΥ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΑΣΚΟΥΡΙΔΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΣΜΑΡΑΓΔΙ ΑΣΤΡΑΦΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΠΙΣΩ ΑΠ’ΤΗΝ ΒΑΡΔΑΚΑΡΗ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗ ΛΑΜΠΡΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ.

ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΣ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΣΟΥ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΞΩΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΠΑΡΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ ΣΤΕΚΟΥΝ ΣΑΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ.

ΜΟΙΑΖΟΥΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΝΥΧΕΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΖΑΦΕΙΡΙΑ. ΤΟΠΑΖΙΑ ,ΦΕΓΓΑΡΟΠΕΤΡΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑ.

ΟΤΑΝ Σ’ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ ΟΛΟΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.

ΟΛΗΜΕΡΙΣ ΣΕ ΝΟΣΤΑΛΓΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΌΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ.

ΕΙΣΑΙ ΝΕΡΑΙΔΑ ΛΥΓΕΡΗ ΣΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΤΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΠΕΠΛΟ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠ’ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ.

ΤΟ ΠΕΠΛΟ ΣΟΥ ΣΤΟΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΡΟΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΡΙΝΑ ΚΙ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΗ ΓΛΥΚΙΑ ΣΕΙΡΗΝΑ.

ΑΧ! ΠΟΣΟ ΠΡΟΣΜΕΝΩ ΑΛΗΘΙΝΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΣΤΡΑΠΗ ΝΑ’ΡΘΩ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΑΣΤΕΡΙ.

ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΟΥΛΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΡΥΑΚΙΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΘΩΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ, ΤΑ ΓΚΡΙΖΑ ΒΑΤΡΑΧΑΚΙΑ.

ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ-ΤΡΙΑΔΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΑΝΑΨΩ ΜΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑ.

ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΣΟΥ ΖΟΥΜΠΟΥΛΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ, ΚΑΤΣΑΡΑ ΚΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΛΕΞΩ.

ΘΑ ΕΡΘΩ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΡΕΜΑΤΙΕΣ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ ΛΑΔΙΑΡΕΣ, ΜΑ ΚΑΙ ΠΕΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΚΙ ΑΚΡΙΔΕΣ.

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΣΟΥ ΘΑ’ΡΘΩ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΝΑ ΚΑΝΩ, ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΟΥΡΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΗΜΟΥΣ ΝΑ ΠΑΝΩ.

Ν’ΑΚΟΥΣΩ ΝΑ ΜΟΥ ΚΕΛΑΗΔΟΥΝ ΜΕΛΩΔΙΚΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ, ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΑ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙΑ.

ΛΥΚΟΥΣ ΘΑΡΡΩ ΠΩΣ ΘΑ’ΒΛΕΠΑ ΛΑΓΟΥΣ,ΜΑ ΚΑΙ ΖΑΡΚΑΔΙΑ, ΟΡΤΥΚΙΑ,ΦΑΣΕΣ,ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΠΑΔΙΑ.

ΚΑΙ ΣΑΝ ΘΑ’ΡΘΕΙ ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΙΑ Η ΜΑΥΡΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΣΟΥ ΘΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ.

ΘΑ ΠΑΩ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ, ΚΙ ΑΠ’ΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΆΓΝΑΝΤΕΨΩ.

ΑΧ! ΝΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΑΕΤΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΝΑ ΟΡΓΩΣΩ ΝΑ ΣΚΙΣΩ ΤΟΥΣ ΑΙΘΕΡΕΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΜΑΡΩΣΩ.

ΝΑ ΠΕΤΑΓΑ ΣΤΟΝ ΑΙ-ΛΙΑ ΣΤΗ ΡΑΧΗ,ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ-ΑΝΑΛΗΨΗ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ‘ΡΘΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.

ΑΠ’ΤΟΥ ΑΙ-ΓΙΑΝΝΗ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΩΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ-ΘΑΝΑΣΗ ΑΝΕΙΠΟΤΕΣ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣ’ΤΗΝ ΠΛΑΣΗ.

ΚΙ ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΩ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΙ ΑΠΟΣΤΑΣΩ, ΘΑ’ΡΘΩ ΕΥΘΥΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ, ΝΑ ΠΙΩ, ΝΑ ΞΕΔΙΨΑΣΩ.

ΠΟΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΕΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΣΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΟΥΝ, ΜΕ ΠΙΔΑΚΕΣ ΝΑ ΞΕΠΗΔΟΥΝ, ΓΛΥΚΑ ΣΟΥ ΨΙΘΥΡΙΖΟΥΝ.

ΤΑ ΓΑΡΓΑΡΑ ΣΟΥ ΤΑ ΝΕΡΑ, ΝΕΚΤΑΡ ΚΑΙ ΑΜΒΡΟΣΙΑ, ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΤΕΣ ΣΟΥ ΖΩΗ ΚΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΓΙΝΩ, ΘΑ’ΠΡΕΠΕ ΚΥΡΑ ΜΟΥ, ΤΑ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΑ ΕΚΛΕΙΝΑ, ΣΦΙΧΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ.

Ω.’ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΠΑΙΝΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΔΑΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΩΜΕΝΗ.

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟ ΑΙΜΑ, ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ’ΧΩ ΔΥΝΑΤΗ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΘΡΕΜΜΑ.

ΘΑ’ΘΕΛΑ ΤΟΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΕ ΔΟΞΑΣΩ, ΜΑ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΙ ΙΣΩΣ ΔΕ ΘΑ ΠΡΟΦΤΑΣΩ.

ΓΙΑ’ΜΕΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΙΘΑΚΗ ΜΟΥ ΚΙΈΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ, ΕΙΣΑΙ Η ΕΥΡΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ Ο ΟΡΦΕΑΣ.

ΘΑ ΣΤΕΙΛΩ ΥΜΝΟΥΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝ, ΚΟΤΣΙΦΙΑ ΚΑΙ ΑΗΔΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΘΑ ΣΆΓΑΠΩ ΑΙΩΝΙΑ!

 

ΚΥΛΙΝΔΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ