ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

από την Εύξεινο Λέσχη Βέροιας

Σείστηκε η πλατεία του χωριού μας από το ρυθμό, την ποντιακή λεβεντιά και τη φωνή του πρωτοχορευτή, Βασίλη Ασβεστά, το βράδυ της Κυριακής στις 22 Ιουλίου, και το χορευτικό συγκρότημα της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας, μάγεψε κυριολεκτικά όλους τους παρευρισκόμενους. Η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του συλλόγου μας και έδωσε την ευκαιρία στις Καλλιπευκιώτισσες και στους Καλλιπευκιώτες να θαυμάσουν και να απολαύσουν τους ποντιακούς χορούς αλλά και τη λύρα με το νταούλι, που για πρώτη φορά ακούστηκαν στο χωριό μας.
«Κατέβηκε η πλατεία δέκα εκατοστά» σχολίασε κάποιος. «Αυτοί πρέπει να ξεκουραστούν μια εβδομάδα» σχολίασε κάποιος άλλος.
Οι πρόεδροι των δυο Συλλόγων, Τάσος Πατούλιας και Γιάννης Μιχαηλίδης, χαιρέτησαν τους παρευρισκόμενους, ευχαρίστησαν αλλήλους και αντάλλαξαν δώρα. Ο πρόεδρος δε του συλλόγου μας, αποδέχτηκε πρόσκληση του προέδρου της Ευξείνου λέσχης Βέροιας, να επισκεφτεί στο μέλλον τη Βέροια το χορευτικό μας συγκρότημα.
Την εκδήλωση χαιρέτισε και ο δήμαρχός μας.
Το χορευτικό συγκρότημα της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας, εκτός από τον πρόεδρο κ. Γιάννη Μιχαηλίδη και τον δάσκαλο κ. Βασίλη Ασβεστά, συνόδευαν ο επί των δημοσίων σχέσεων κ. Νίκος Ιακωβίδης, η Γραμματέας κ. Λίτσα Κωνσταντινίδου, ο κάμεραμαν Θόδωρος Κωνσταντινίδης, εικόνες του οποίου προβλήθηκαν από την τηλεόραση ΤRT και ο Γ. Γραμματέας κ. Μιχάλης Γερασιμίδης, του οποίου τις σκέψεις και τις εντυπώσεις φιλοξενούμε στην εφημερίδα μας.

Εντυπώσεις, μνήμες και στοχασμοί

Αισθάνομαι κάπως αμήχανα θέλοντας να διατυπώσω κάποια ασυνίθιστα βιώματα και αμφιλεγόμενες απόψεις. Την Κυριακή (22-7-01) αφήσαμε τον οδικό άξονα Θεσσαλονίκης – Αθηνών με προορισμό την Καλλιπεύκη. Ένα μικρό καταπράσινο χωριό σκαρφαλωμένο στην οροσειρά του μυθικού Ολύμπου. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό γιατί η θέση του και το φανταστικό δάσος το καθιστούν αθέατο. Ανήκει στο νεοσύστατο δήμο Γόννων του νομού Λάρισας. Καμιά όμως σχέση με το ζεστό κλίμα ή την πεδινή εικόνα της θεσσαλικής πόλης. Ανηφορίζαμε διασχίζοντας ένα καταπληκτικό τοπίο.

Σε κάθε στροφή του δρόμου, ανάμεσα από το πυκνό φύλλωμα των δέντρων, διέκρινες μια απέραντη μαγευτική θάλασσα με λογής – λογής αποχρώσεις. Θέαμα καταπληκτικό για τον ποιητή, το ζωγράφο αλλά και για τον απλό επισκέπτη. Μια πραγματική γοητευτική σειρήνα. Τέτοιες ώρες ξεχνάς τις εκδηλώσεις και την αποστολή σου. Ο νους θεριεύει και άθελα ταξιδεύεις νοερά σε περασμένες εποχές. Έρχονται στο μυαλό μυθικές παραδόσεις και ιστορικές μνήμες μείζονος ιστορικής σημασίας. Αυτά τα κάστρα του ελληνισμού εκπέμπουν ένα έντονο άρωμα που θυμίζει πολλά. Ολόκληρη η χώρα μας, πέρα από τις τόσες φυσικές ομορφιές, αποτελεί παγκόσμιο αρχαιολογικό σταυροδρόμι που φωτογραφίζει τη λάμψη του οικουμενικού μας πολιτισμού. Είμαστε «το μήλον της έριδος» από αρχαιοτάτων χρόνων. Εχθροί και «φίλοι» σαν εραστές, έδωσαν σκληρές μάχες να κατακτήσουν τον φυσικό παράδεισο της κάθε Καλλιπεύκης. Με νύχια και με δόντια, ύστερα από διαδοχικές σκοτεινές περιόδους, κρατήσαμε αυτό το απομεινάρι από την Ελλάδα των πέντε Ηπείρων. Καθώς στοχάστηκα όλα αυτά και έχοντας κατά νου το εφιαλτικό παρόν της εθνοκτόνου καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, εύλογα αναρωτήθηκα: Αυτή η Ελλάδα με τις προκλητικές ομορφιές θα παραμείνει ελληνική;

Οι πρόεδροι των συλλόγων Καλλιπεύκης και Ευξείνου Λέσχης, χαιρετίζοντας τους παριστάμενους στην κοινή εκδήλωση εξέφρασαν την αισιοδοξία τους. Αισιόδοξο ήταν και το μήνυμα που στείλανε οι νέοι μας με τους λεβέντικους εθνικούς χορούς. Αλλά και το κοινό με τα παρατεταμένα ζωηρά χειροκροτήματα, την εγκάρδια υποδοχή και την ομηρική φιλοξενία επιβεβαίωσε την πρόβλεψη αυτή. Το γεγονός ότι νέοι γέροι, μανάδες με μικρά παιδιά στην αγκαλιά παρακολούθησαν μέχρι τα μεσάνυχτα δεκάδες παραδοσιακούς χορούς, αποτελεί ένδειξη υγιούς αντίστασης κατά του αφελληνισμού και της παγκοσμιοποίησης. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Σήμερα το έθνος αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο όλων των εποχών. Χρόνια τώρα μαστιγώνεται ο ελληνικός πολιτισμός που τον συνεκτικό μας ιστό. Το ξενόφερτο πολιτιστικό σκουπιδομάνι γοητεύει και αλλοτριώνει τον ανθό της κοινωνίας μας. Δεχόμαστε μια ύπουλη επίθεση που δεν γίνεται με πραγματικά πυρά για να υπάρξουν θετικές αντιδράσεις. Και να ήταν το μόνο κακό. Δεν είναι της ώρας να απαριθμήσω τα φαρμακερά βέλη που δέχεται στο κορμί της η ελληνική κοινωνία. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία σύντομα θα υποστούμε τις οδυνηρές συνέπειες. Η ευθύνη επιμερίζεται στον καθένα μας από τον απλό πολίτη μέχρι τον ανώτατο άρχοντα. Και ο πλέον ανήμπορος άνθρωπος, αν το θελήσει, μπορεί να κάνει κάτι για το καλό του τόπου. Εθνικά χρήσιμος πολίτης δεν λογίζεται εκείνος που φροντίζει μόνο τον εαυτούλη του αδιαφορώντας για όλα τ’ άλλα. Χρήσιμοι πολίτες για το έθνος είναι όσοι μετέχουν και προσφέρουν στα κοινά για μια καλύτερη κοινωνία. Όσοι ανησυχούν για το μέλλον του τόπου και διεκδικούν μαχητικά, σε κάθε Γένοβα αυτό που δικαιούται η ανθρωπότητα. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο της εθνικοφροσύνης για όλους ανεξαιρέτως τους έλληνες και όχι η όποια κομματική τοποθέτηση.
Έχει ακόμα η Ελλάδα στα σπλάχνα της υγιείς δυνάμεις ικανές να ευαισθητοποιήσουν το θαυματουργό δαιμόνιο των ελλήνων.
Ας ελπίσουμε ότι με τη βοήθειά τους και με τη βοήθεια της διεθνούς συγκυρίας θα σταθούμε στα πόδια μας.
Ας ελπίσουμε ότι θα ξαναχορέψουμε ελληνικούς χορούς στην Καλλιπεύκη Ολύμπου.

Μιχάλης Γερασιμίδης
Γενικός Γραμματέας της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας
Συνταξιούχος Δάσκαλος

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ