ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Αστέριος Γκουντουβάς, Αγλαΐα και Ασπασία Γκουντουβά

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ… ΔΙΔΑΓΜΑ

Μια μέρα ένας ξυλοκόπος εκεί που πελεκούσε ένα κορμό δίπλα σ’ ένα ποτάμι, του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει μέσα στο θολό νερό.

Μεγάλη η ζημιά και τον είχαν πάρει σχεδόν τα κλάματα, όταν εμφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει:
– Γιατί κλαις;
Ο ξυλοκόπος του λέει για το τσεκούρι, ο Κύριος, βυθίζεται στο ποτάμι και, όταν ξαναεμφανίζεται, κρατάει ένα χρυσό τσεκούρι.
– Αυτό είναι το τσεκούρι σου;

– Όχι!
Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εμφανίζεται με ένα ασημένιο τσεκούρι.
– Αυτό είναι το τσεκούρι σου;
– Όχι!
Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει με ένα σιδερένιο τσεκούρι.
– Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;
– Ναι!
Ο Κύριος, χάρηκε για την τιμιότητα του ξυλοκόπου και του χάρισε και τα άλλα δυο πολύτιμα τσεκούρια. Ο ξυλοκόπος, γύρισε σπίτι του πολύ χαρούμενος…
Μετά από καιρό, καθώς έκαναν βόλτα με τη γυναίκα του άκρη – άκρη στο ποτάμι, γλιστράει η γυναίκα του και… παρ’ την μέσα.

Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε μπάνιο, το ’ριξε στο κλάμα, οπότε να σου πάλι ο Κύριος..
– Γιατί κλαις;
– Κύριε, η γυναίκα μου έπεσε μέσα στο ποτάμι!
Ο Κύριος ρίχνει μια βουτιά και βγαίνει με την Κλώντια Σίφερ.
– Αυτή είναι η γυναίκα σου;
– Ναι! φώναξε ο ξυλοκόπος.
Ο Κύριος έγινε έξαλλος.
– Τι λες, ρε ψεύτη του κερατά!
Ο ξυλοκόπος:
– Συγχώρεσέ με, Κύριε… πρόκειται για παρανόηση… Αν έλεγα «όχι» στην Κλώντια Σίφερ, μετά θα μου έβγαζες τη Σάρον Στόουν… και αν έλεγα «όχι» και σ’ αυτήν, μετά θα μου έβγαζες τη γυναίκα μου… εγώ θα έλεγα ναι… και θα μου τις έδινες και τις τρεις… αλλά, Κύριε, εγώ είμαι ένας φτωχός ξυλοκόπος, πώς να τις συντηρώ τρεις γυναίκες;… γι’ αυτό είπα «ναι»!

Δίδαγμα: O άντρας λέει ψέματα, για κάποιο αξιοπρεπή και συνετό λόγο. (χα, χα, χα…)

Συλλογή: Παναγιώτης Παπαϊωάννου

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Στον αγαπημένο μας ξάδελφο, Νίκο Ντάσιο, που έμεινε και δραστηριοποιούταν για πολλά χρόνια στην Αμερική (Βοστώνη)

Κοιμάται από σήμερα στην αμερικανική γη ο αγαπημένος μας ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΣΙΟΣ, το καύχημα της ορεινής Καλλιπεύκης το καμάρι όσων τον γνώρισαν.

Έφυγε για την χώρα των αγγέλων ο Νίκος μας, το φτωχόπαιδο, το λεβεντόπαιδο, που πάλεψε σκληρά μαζί με την άξια σύζυγό του Τούλα, στην πολιτισμική Αμερική και κατάφερε να ανεβεί ψηλά προς θαυμασμό όλων μας. Ο Νίκος με την αρχοντική ψυχή, το λεβέντικο ανάστημα, ο ευεργέτης πολλών ψυχών, έφυγε από την πρόσκαιρη εφήμερη ζωή αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη σύζυγό του Τούλα στα παιδιά του Θανάση και Χρήστο και σε όσους τον ζήσαμε από κοντά.

Ήταν ένας άξιος σύζυγος, ένας φιλότιμος πατέρας. Έντιμος, εργατικός, ευγενικός, χαμογελαστός και μεγαλόψυχος. Ένας υπέροχος άνθρωπος που δεν απέστρεφε το πρόσωπό του σε κανέναν. Προχωρούσε στο μέλλον δίχως να λησμονεί το παρελθόν. Ανέβηκε στο ανηφορικό μονοπάτι των δυσκολιών και των αγώνων και στάθηκε όρθιος σε στιγμές δοκιμασίας αλλά και σεμνός και ταπεινός στις επιτυχίες του. Είχε καθαρή καρδιά και ευγενικά ιδανικά. Άφησε την πιο καλή κληρονομιά στην γυναίκα του και τα παιδιά του. Και αυτή η κληρονομιά είναι η καλή του φήμη, το καλό όνομα.

Αυτόν ζήλεψε ο χάρος, πάλεψε στα μαρμαρένια αλώνια και νικήθηκε. Ας τον κατεδευοδώσουμε στο αιώνιο ταξίδι του και ας μην ξεχνά να επισκέπτεται στα νυχτερινά όνειρα την σύζυγό του Τούλα για να ανακουφίζει τον πόνο της από τον άδικο θάνατό του.

Και να ’σαι σίγουρος, ότι τα παιδιά σου προχωρούν στην ζωή με αγάπη και κατανόηση, με θάρρος και αξιοπρέπεια, με ελεύθερες και θεάρεστες πράξεις όπως τους δίδαξες.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα της αμερικάνικης γης που αναπαύεσαι.

Καλό ταξίδι, Νίκο

Η εξαδέλφη σου

Αικατερίνη Παπαναστασίου – Παπαϊωάννου

Δασκάλα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ο Πατριώτης μας γιατρός καρδιολόγος, Γεώργιος Παπαϊωάννου του Ιωάννη εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Ο Γιώργος πήγε στην Βοστώνη Αμερικής το 1997, όπου έμεινε για σπουδές επτά χρόνια. Πήρε τις ειδικότητες της παθολογίας, της καρδιολογίας και της επεμβατικής καρδιολογίας στα πανεπιστήμια της Tufts, της Βοστώνης και Κονέκτικατ αντίστοιχα, με μεγάλη εμπειρία στο επεμβατικό τμήμα τόσο στα στεφανιαία όσο και στα περιφερειακά αγγεία.

Με πανεπιστημιακή υποτροφία πήρε το δίπλωμα του Μάστερ στη δημόσια Υγεία με κατεύθυνση στη κλινική έρευνα. Έχει παρουσιάσει την έρευνά του στα μεγαλύτερα αμερικανικά και ευρωπαϊκά συνέδρια κλινικής και επεμβατικής Καρδιολογίας.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα και κεφάλαια σε κορυφαία διεθνή περιοδικά πάνω σε θέματα επεμβατικής αντιμετώπισης του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου με αγγειοπλαστική.

Προσελήφθη από διετίας και εργάζεται στο Ιατρικό Κέντρο στο Μαρούσι.

Του ευχόμαστε ολόψυχα καλές δουλειές και πάντα επιτυχίες.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Emails, μηνύματα που λάβαμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση kallipefki@site.gr

«Διαβάζει» – σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Από την Ιουλία Πούλιου – Παπαϊωάννου

Τα σημαντικά της ζωής, τα λιγότερο σημαντικά και τα ασήμαντα

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του μ’ ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν.

-Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά ανάμεσα στις πέτρες. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν.

-Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στις πέτρες και στα βότσαλα. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές αφού δίστασαν για λίγο, απάντησαν.

-Ναι, είναι γεμάτο».
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλα τα υπόλοιπα κενά του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές γέλασαν αυτή την φορά και απάντησαν.

-Ναι, είναι γεμάτο».
Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στην ζωή σας, τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά, που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στην ζωή μας, όπως οι σπουδές μας, η εργασία μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητο μας, είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, ένα καλό γεύμα, μια βόλτα στην παραλία, ο χορός, το τραγούδι, ένα βιβλίο, οι μικρές απολαύσεις της ζωής. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις πέτρες.

Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματά, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τον σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε τα δημοτικά τέλη και το τηλέφωνο. Όμως, να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες σας.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι.

Ένας, όμως, ρώτησε:

-Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής χαμογέλασε και απάντησε:

-Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις. Πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για ένα ποτηράκι!!!

Σ’ ευχαριστούμε, Ιουλία. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η ιστορία και διδακτική!

Από τον Αποστόλη Γκουγκουλιά

Γεια σας παιδιά. Πρώτη φορά που επισκέπτομαι την ηλεκτρονική σας σελίδα και μου αρέσει πάρα πολύ. Θα ήθελα αν γίνεται να ανεβάζετε πιο συχνά καινούργιες φωτογραφίες και προσπαθήστε να είναι καθαρές γιατί πολλοί τις έχουν ως φόντο, βάλτε και το καινούργιο ημερολόγιο (2007) που έχει πολύ καλές φωτογραφίες. Πάντως το site είναι καταπληκτικό! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ.

Σ’ ευχαριστούμε, Απόστολε για τα καλά σου λόγια. Να είσαι καλά. Οι παρατηρήσεις λαμβάνονται υπ’ όψη. Σιγά – σιγά όλα θα γίνουν.

Από τον Θεόδωρο Ζαραλή

Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όσους ασχολήθηκαν με την δημιουργία αυτής της καταπληκτικής ιστοσελίδας και ειδικότερα στο κύριο Παναγιώτη Παπαϊωάννου. Επιτέλους να προβάλλουμε τα κάλλη της Καλλιπεύκης μας και προς τα έξω με τα πιο σύγχρονα μέσα.

Σ’ ευχαριστούμε, Θοδωρή. Να είσαι καλά. Στείλε μας κάποιο κείμενό για την εφημερίδα. Και άποψη έχεις και καλά γράφεις. Είσαι κι εσύ πλέον στην ομάδα των ενηλίκων!!!

Από τον Δημήτρη Δούκα, (Φινλανδία)

Σας ευχαριστώ για τα βιβλία και τα DVD, που μου στείλατε. Σας είμαι ευγνώμων. Είναι πολύ ωραία να μπορώ να παρακολουθήσω «γεγονότα» στα οποία δεν μπορώ να συμμετέχω. Ελπίζω στο άμεσο μέλλον, να μπορώ να ταξιδέψω με την οικογένειά μου στην Ελλάδα και να τα παρακολουθήσω από κοντά. Δεν καταλαβαίνω πολλά από τα «λόγια» τα ελληνικά αλλά η μουσική είναι ακόμα στα αυτιά μου και οι φυσικές ομορφιές στα μάτια μου. Και οι άνθρωποι μου φαίνονται πολύ «ζεστοί».

Ο πατέρας μου θα έρθει αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα και θα επισκεφτεί και την Καλλιπεύκη, τον Ιούλιο και δυστυχώς όχι τις μέρες του Φεστιβάλ.

Σας εύχομαι καλό και ξεκούραστο καλοκαίρι.

Να είσαι καλά, Δημήτρη και με το καλό κάποτε να ανταμώσουμε. Πες στον πατέρα σου όταν θα είναι στην Καλλιπεύκη να μας βρει. Ελπίζω να τα κατάφερα στη μετάφραση (άλλος την έκανε, μακάρι να μπορούσα).

Από τη Λίλη Λαμπρέλη, (Βρυξέλες)

Πώς να σας ευχαριστήσω; Ήταν όλα εξαιρετικά και πάνω απ’ όλα η συγκινητική φιλοξενία. Χίλια ευχαριστώ στον Πρόεδρο Θωμά Τσιαπλέ, στην υπέροχη γυναίκα του Μαρία, στον Παναγιώτη. Να είστε πάντα καλά. Πολλά φιλιά στην Καλλιπεύκη. Καλή ξεκούραση στους υπερ-φιλότιμους Καλλιπευκιώτες. Σας φιλώ όλους…

Σ’ ευχαριστούμε, κ. Λαμπρέλη. Η παρουσία σου στην Καλλιπεύκη (δεύτερη φορά) είναι τιμή για όλους μας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Τηλ.: 2331020867 – 6972446533 – Kallipefki@site.gr

Επανασύσταση της λίμνης της Καλλιπεύκης. Επιτέλους!!! Κάτι γίνεται. Δήμος, Νομαρχία, Περιφέρεια και ΤΕΔΚ συμφωνούν και ταυτόχρονα «προωθούν» και συνεργάζονται. Μαζί τους και οι βουλευτές του Νομού Αγοραστός, Ζώης, Χατζημιχάλης που ήταν παρόντες την ημέρα της «διαβούλευσης» (και όλοι φαντάζομαι). Λέτε;

Έγινε η παράκαμψη της Κρανιάς. Τα αυτοκίνητα, οι οδηγοί των οποίων θέλουν να κατευθυνθούν προς Καλλιπεύκη, μπορούν να αποφεύγουν τους στενούς δρόμους του χωριού. Αν μπει και μια πινακίδα που να πληροφορεί…

Δρόμος Αλώνια – Ξενώνας: Τι γίνεται κ. Δήμαρχε, με το δρόμο από τα Αλώνια μέχρι τον Ξενώνα; Πότε θα αρχίσουν οι εργασίες; Έγινε η ανάλογη (αν χρειάζεται) προετοιμασία; Τι προβλέπεται… γιατί πολλά ακούγονται. Πρέπει να είναι 6,5 μέτρα όπως έλεγε η προηγούμενη δημοτική αρχή ή 8,5 όπως λέει ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου; Δημιουργούν πρόβλημα τα υπάρχοντα τεχνικά; Έγιναν ενστάσεις; Απ’ όσα γνωρίζουμε η δημοπρασία έγινε (μόνο -6% !!!) και το έργο κατοχυρώθηκε στον εργολάβο.

 Θετικά σχόλια (προφορικά) για τις ανανεωμένες ιστοσελίδες του Συλλόγου μας και ιδιαίτερα για το νέο κεφάλαιο με τίτλο «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ». Δείτε το (και περιμένετε λίγο μέχρι να «κατέβουν» τα αρχεία). www.kallipefki.site.gr Ευχαριστούμε θερμά για μια ακόμη φορά την «Defender Group» (www.defender.gr), που είναι ο διαχειριστής – φιλοξενητής.

Δεν πρόλαβα να κάνω τη «ζημιά» και κατέφθασε σε 12 λεπτά ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου για παρατηρήσεις, που βεβαίως έγιναν αποδεκτές και η «ζημιά» διορθώθηκε. Οχτώ λίτρα καμένα λάδια στο χωματόδρομο για τη σκόνη… που σκεπάστηκαν αμέσως… «μήπως και γλιστρήσουν τα αυτοκίνητα!!!». Εύχομαι η ανταπόκρισή του να είναι πάντα τέτοια, όπου του ζητηθεί η συνδρομή ή όπου ο ίδιος διαπιστώσει πως χρειάζεται παρέμβαση.

 Και αφού μιλάμε για παρεμβάσεις κ. Πρόεδρε, επιστέψτε μου να υποδείξω: Από τη Ράχη μέχρι την Πατωμένη (μέχρι τη στροφή της Αγίας Τριάδας), στο δρόμο υπάρχουν 52 λακκούβες σαν αυτή της φωτογραφίας, με διάμετρο 40-50 και βάθος 8-10 εκατοστά, αρκετά επικίνδυνες, όπως και μπροστά στην Αποθήκη, στο σπίτι του Σαλαμπάση (ανατολικά από το σχολείο), μπροστά στο βενζινάδικο… κλπ

 Γήπεδο στην Καραβίδα: Ο θεός να το κάνει, αφού ο Δήμος τόσα χρόνια δεν μπόρεσε. Αν θυμάμαι καλά κ. Δήμαρχε, είχατε πει από την προηγούμενή σας θητεία, πως είχαν εγκριθεί κάποια χρήματα γι’ αυτό. Ο προκάτοχός σας δεν ασχολήθηκε. Μήπως είναι πλέον καιρός;

 Άριστη η πρωτοβουλία του Δήμου μας, να δώσει σε δρόμο του χωριού μας και μάλιστα τον «μεγαλύτερο», το όνομα του αείμνηστου γιατρού Μιχαήλ Δούμα. Αιωνία σου η μνήμη, γιατρέ. Εμείς δεν θα σε ξεχνούσαμε. Οι νεώτεροι, όμως; Τώρα θα βλέπουν τις πινακίδες, θα ρωτούν και θα μαθαίνουν…

 Είναι καιρός κάτι να γίνει και με αυτό το ρέμα. Είναι μεγάλο, αρκετά βαθύ και είναι καιρός να σκεπασθεί (;), τουλάχιστον αριστερά δεξιά από το γεφύρι. Αν μη τι άλλο δεν θα βλέπουμε «ψοφίμια» περνώντας από αυτό (το γεφύρι). Η φωτογραφία είναι από την Άνοιξη, πριν βγουν τα «βούζια».

 Αυλή Σχολείου: Κατά 12 μέτρα μικρότερη θα είναι στο εξής η αυλή του σχολείου αφού «μαζεύτηκε» προς τα πάνω, προς το σχολείο αρκετά όπως φαίνεται και στη φωτογραφία. Το έργο, φαίνεται να ήταν πρωτοβουλία του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου, χωρίς συζήτηση στο Τοπικό και με συζήτηση εκ των υστέρων στο Δημοτικό Συμβούλιο και αιτία να παραιτηθεί από μέλος της Σχολικής Επιτροπής ο Θ. Τσιαπλές (Πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου και δημοτικός Σύμβουλος). Γιατί;

Πρακτικογράφο, υπάλληλο του Δήμου, ζήτησε ο σύμβουλος του Τοπικού Συμβουλίου, Ν. Θεοδοσίου, για να κρατάει τα πρακτικά των συνεδριάσεων, γιατί όπως υποστήριξε στο Δημοτικό Συμβούλιο, υποβάλλοντας το αίτημα, άλλα αποφασίζουν στο Τοπικό και άλλα μεταφέρει στο Δημοτικό Πρόεδρος. Είναι δυνατόν;

Πατωμένη: Μια πονεμένη ιστορία. Στη φωτογραφία «δεν» φαίνεται ο φράχτης γιατί δεν υπάρχει!!! Και τα αυτοκίνητα πλέον «μπαίνουν» σε όλους τους χώρους. Ο φράχτης έχει καταστραφεί και από τις δυο πλευρές. Ευτυχώς το έργο έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα και σύντομα θ’ αρχίσουν οι εργασίες διαμόρφωσης, όπως μας είπε ο αντιδήμαρχος κ. Α. Καραμπίνας. Ίσως όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές το έργο να έχει αρχίσει. Ευχόμαστε οι παρεμβάσεις να είναι τέτοιες που να αναδείξουν την υπέροχη ομορφιά του.

Τα αδύνατα έκανε ο Σύλλογός μας για την προετοιμασία και την προβολή του 3^ου Φεστιβάλ Αφήγησης Κάτω Ολύμπου. Στη φωτογραφία φαίνεται ένα από τα πανό που τοποθετήθηκαν σε καίρια σημεία του οδικού δικτύου.

Δύο αφίσες εμφανίστηκαν στο 3^ο Φεστιβάλ Αφήγησης Κάτω Ολύμπου. Η μία χωρίς τη λέξη «ΚΑΤΩ». Γιατί άραγε; Να σημειώσουμε πως την ευθύνη για αφίσες και προγράμματα την είχε το Πανεπιστήμιο.

Καλύβα!!! Ο φωτογραφικός φακός την «ανακάλυψε»  κάπου προς το «Σφενδάμι». Ξύλα και λαμαρίνες (πάφλοι) από τενεκέδες. Πόσος χρόνος, πόση δουλειά, πόσος κόπος για να γίνει και πόσοι τενεκέδες «ανοίχτηκαν» για το αποτέλεσμα!!!. Άλλες εποχές… Για να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι αλλά και για να προβληματιστούν οι νεώτεροι…

Νέα βρύση στις «Καρ(υ)ές». Η παλιά βρύση που έγερνε αρκετά, δεξιά καθώς κατεβαίνουμε το δρόμο, δεν υπάρχει πλέον. Στη θέση της ή μάλλον απέναντι και λίγο παραπάνω, ο Δήμος κατασκεύασε αυτό το στολίδι που βλέπετε. Συγχαρητήρια. Μακάρι να είναι πάντα έτσι όμορφη. Δική μας υπόθεση είναι.

Συνεχίζονται οι εργασίες στο κιόσκι στη ράχη, δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου!!!

Άρχισαν τα έργα κατασκευής του νέου δικτύου ύδρευσης. Υπομονή, υπομονή, υπομονή. Η ταλαιπωρία θα είναι προσωρινή. Το έργο για … «παντοτινό». Ευχόμαστε και ελπίζουμε η μελέτη και η κατασκευή να λύσουν τα προβλήματα ύδρευσης που αντιμετώπιζε τόσα χρόνια το χωριό μας. Οι πληροφορίες λένε πως θα τελειώσει πριν φτάσει ο χειμώνας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ