Category Archives: Φύλλο 101
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και ο «ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ» για την Καλλιπεύκη
Πολλά τα δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ) φέτος το καλοκαίρι για το χωριό μας, το σύλλογό μας και το κατασκηνωτικό κέντρο «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Αναδημοσιεύουμε παρακάτω μερικούς τίτλους:
- ¨ Πύλη εισόδου στην Ελλάδα ο Όλυμπος και η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 10-7-01), το άρθρο αναφέρεται στους απόδημους προσκόπους που φιλοξενήθηκαν στην Καλλιπεύκη.
- ¨ Πινελιές προσκόπων (ΚΗΡΥΚΑΣ 25-7-01)
- ¨ Προσκοπική δραστηριότητα στην Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25-7-01)
- ¨ Ρεμπέτικη βραδιά στην Καλλιπεύκη – Παραβρέθηκαν και γάλλοι πρόσκοποι (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 24-7-01)
- ¨ Μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις στην Καλλιπεύκη (ΚΗΡΥΚΑΣ 25-7-01)
- ¨ Φάρος πολιτισμού Η Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 9-8-01)
- ¨ Εντυπώσεις μνήμες και στοχασμοί. Μια πολυσήμαντη εξόρμηση ης Ευξείνου Λέσχης Βέροιας (ΚΗΡΥΚΑΣ 2-8-01)
- ¨ Ξεφάντωσαν οι κάτοικοι της Καλλιπεύκης (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 14-8-01)
- ¨ Επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση που οργάνωσε ο ΜΕΣΑΚ – Αντάμωμα Απανταχού καλλιπευκιωτών (ΚΗΡΥΚΑΣ 14-8-01)
- ¨ «Η ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ», Παρουσιάστηκε το βιβλίο με τα πρακτικά του συνεδρίου, Εκδόθηκε από το δημοσιογραφικό οργανισμό ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1-8-01)
- ¨ Ακτινογραφία της Καλλιπεύκης, μέσα από τα πρακτικά για την πορεία του χωριού στους αιώνες (ΚΗΡΥΚΑΣ 1-8-01)
- ¨ Απελευθέρωσαν γεράκια στην Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 17-8-01)
- ¨ Έκλεισε η αυλαία των πολιτιστικών εκδηλώσεων στην Καλλιπεύκη (ΚΗΡΥΚΑΣ 17-8-01)
- ¨ Εντυπώσεις από την εξόρμηση της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας στην Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 23-8-01)
- ¨ Αιμοδοσία στην Καλλιπεύκη (ΚΗΡΥΚΑΣ 1-8-01)
- ¨ Εθελοντική αιμοδοσία στην Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1-8-01)
- ¨ Δυνατές φιλίες, Πλούσιες εμπειρίες, ξεκίνησε η κατασκηνωτική περίοδος για 26 λυκόπουλα στην Καλλιπεύκη (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 29-7-01)
- ¨ Η Τελειότητα της φύσης προσφέρεται απλόχερα σε κάθε επισκέπτη. Καλλιπεύκη. Περιοχή ευλογημένη από το Θεό… (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 8-7-01)
Συλλογή – Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπαϊωάννου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Το Δ. Σ. του Συλλόγου μας, ευχαριστεί θερμά όλους όσους συνέβαλαν στην επιτυχία των πολιτιστικών εκδηλώσεων του καλοκαιριού και όσους συμμετείχαν σ΄ αυτές, με το γενικό τίτλο «Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2001» και ιδιαίτερα τους:
- Εύξεινο Λέσχη Βέροιας
- Οικολογική Ομάδα Βέροιας
- Εφημερίδες: Ελευθερία, Ημερήσιος Κήρυκας
- Θανάση Καλούση (μεγαφωνική)
- Ματίνα Γκουντουβά (δασκάλα χορού)
- Στέλιο Παπαϊωάννου (οδηγός ΚΤΕΛ, εκδρομή)
- Παιδιά των χορευτικών συγκροτημάτων (μικρό και μεγάλο)
- Χορωδία των γυναικών
- Νασίκα (πανό – ΜΕΣΑΚ Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ)
- Κατασκηνωτικό Κέντρο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και προσκόπους από όλο τον κόσμο (ελληνόπουλα δεύτερης και τρίτης γενεάς), προσκόπους από τη Γαλλία, οδηγούς από Βόλο, Έδεσσα και τον αρχηγό κ. Στέλιο Κωνσταντίνου.
- Παύλο Τσιούγκο και Θανάση Καλούση με την ορχήστρα τους (Αντάμωμα)
- Μητσάκα Παπαϊωάννου και την ορχήστρα του (Λαϊκή Βραδιά)
- Κώστα Χλέπατα και την ορχήστρα του (Νεανική Βραδιά) και τους
- Κώστα Σπανό και ’γγελο Πετρουλάκη (παρουσίαση του βιβλίου «Η Καλλιπεύκη στους Αιώνες») και
- Τόλιο Αναστάσιο, δήμαρχο, που τίμησε με την παρουσία του τις περισσότερες δραστηριότητες του συλλόγου μας
ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
Καλύτερα φέτος από πέρσι
Την Κυριακή 29 Ιουλίου ο Μορφωτικός Σύλλογος πραγματοποίησε την ετήσια εθελοντική αιμοδοσία στο Αγροτικό Ιατρείο της Καλλιπεύκης. Φέτος πήγαμε καλύτερα από κάθε άλλη χρονιά, αφού συγκεντρώθηκαν 38 φιάλες αίμα, αριθμός ρεκόρ για τα δικά μας δεδομένα.
Πριν καταγράψουμε παρακάτω, τιμής ένεκεν και χάριν παραδείγματος τους 38 εθελοντές αιμοδότες, θα θέλαμε να επισημάνουμε ορισμένα πράγματα.
Κατ’ αρχήν πολλά μπράβο στους αιμοδότες και σ’ εκείνους που ήρθαν να δώσουν αίμα αλλά για διάφορους λόγους δεν τους επέτρεψε ο γιατρός.
Κατά δεύτερο λόγο πρέπει να τονίσουμε, ότι οι Καλλιπευκιώτες άρχισαν να γίνονται πιο ευαίσθητοι και κατανοούν ότι πρόκειται για μεγάλο κοινωνικό έργο.
Ακόμα να τονίσουμε την μεγάλη προσέλευση στην αιμοδοσία από γαμπρούς και νύφες της Καλλιπεύκης, ενώ από μια τετραμελή Καλλιπευκιώτικη οικογένεια, οι τρεις έδωσαν αίμα.
Τέλος να πούμε ότι η νεολαία πρέπει να δει με άλλη οπτική γωνία την αιμοδοσία και να μην έρχεται να δίνει αίμα μόνο από υποχρέωση, επειδή κάποιος δικός της το χρειάστηκε και πήρε αίμα από το Σύλλογο.
Παρακάτω δημοσιεύουμε όλα τα ονόματα των αιμοδοτών.
- Γκαβούτσικος Εμ. Χρίστος
- Γκαβούτσικος Κωννσταντίνος Ιωάννου
- Γκαγκανάσιος Κωνσταντίνος
- Γκουγκουλιά Ηλέκτρα (νύφη)
- Γκουγκουλιάς Α. Νικόλαος
- Γκουγλουλιάς Δ. Απόστολος
- Γκούμας Ζ. Αστέριος
- Γκουντουβάς Θεοφάνης
- Δουλαπτσής Α. Ιωάννης
- Καλούσης Αθανάσιος
- Καλούσης Ι. Αθανάσιος
- Κανελλιά Α. Έλλη (νύφη)
- Καραμπατής Ι. Χρίστος
- Καραμπίνας Αδάμος (γαμπρός – αντιδήμαρχος)
- Καρατόλιος Κ. Νικόλαος
- Καρατόλιου Ειρήνη
- Κατσιούλας Α. Ζήσης
- Κατσιόυλας Α. Κωνσταντίνος
- Λαμπίρης Γ. Δημήτριος
- Μαντάς Κ. Δημήτριος
- Μασούρα Ασημούλα
- Μητσόπουλος Γ. Χρίστος
- Μπέλλου – Παπαστεργίου Ελένη
- Μπέλος Κωνσταντίνος (γαμπρός)
- Μπουρονίκος Ε. Αστέριος
- Μπουρονίκος Ελευθέριος
- Μπουρονίκου Ε. Τούλα
- Ντάσιου Ντίνα
- Παπαϊωάννου – Βιγκάτο Αμαλία (νύφη)
- Παπαϊωάννου Ι. Παναγιώτης
- Πατούλιας Θεόδωρος
- Πλατσάρας Απόστολος (γαμπρός)
- Ρημαγμός Γεώργιος Ιωάννου
- Σιώκος Κ. Ιωάννης
- Σπανοθύμιου Ειρήνη (νύφη)
- Τζουνιχάκης Νικόλαος (γαμπρός)
- Τσικρικά Χ. Αγλαΐα
- Τσικρικάς Ιωάννης
Κλείνοντας αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να δώσει αίμα για την Τράπεζα Καλλιπεύκης, μπορεί να πάει στο Νοσοκομείο της Λάρισας και να το δηλώσει ότι είναι για την Τράπεζα Καλλιπεύκης.
Τέλος συγχαίρουμε και πάλι τόσο τους αιμοδότες όσο και όσους για χ λόγους η γιατρός δεν τους επέτρεψε να δώσουν.
ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΕ ΒΟΛΟ – ΠΟΡΤΑΡΙΑ – ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑ
Προς τιμή των παιδιών του μεγάλου χορευτικού συγκροτήματος αλλά και της χορωδίας γυναικών ο σύλλογός μας πραγματοποίησε εκδρομή στις 8 Αυγούστου 2001 σε Βόλο, Πορταριά, Μακρινίτσα. Την εκδρομή ακολούθησαν παιδιά που ήταν πέρσι στο μεγάλο χορευτικό καθώς και γυναίκες που συμμετείχαν στις περσινές πολιτιστικές εκδηλώσεις του συλλόγου μας. Η αναχώρηση έγινε το πρωί στις 7.45 και η επιστροφή το βράδυ στις 8.30.
Στην παραλία του Βόλου και στο Λαογραφικό Μουσείο Μακρινίτσας
Η διαδρομή ήταν Καλλιπεύκη Λάρισα, όπου συναντήσαμε στο σταθμό και στη δουλειά του στον ταμία του συλλόγου μας και πήραμε μαζί μας τη γυμνάστρια, Βόλος, Μακρινίτσα, όπου επισκεφτήκαμε το υπέροχο λαογραφικό μουσείο και ο σύλλογος προσέφερε καφέ ή αναψυκτικό σε όλους στην θαυμάσια πλατεία του χωριού, Πορταριά, όπου σταματήσαμε στο κατάστημα του συνεταιρισμού γυναικών με παραδοσιακά προϊόντα, Χάνια, όπου σταματήσαμε για μεσημεριανό φαγητό, Βόλος, όπου σταματήσαμε για να θαυμάσουμε το λιμάνι, τα πλοία, τα «δελφίνια» και περπατώντας στην παραλία να δούμε και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, που έχει έδρα την έδρα του εκεί. Από το Βόλο πάλι Λάρισα και στη συνέχεια Καλλιπεύκη.
Ήταν μια υπέροχη διαδρομή με πολλά ενδιαφέροντα, απ’ όπου όλοι κάτι αποκομίσαμε. Η εκδρομή έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά να γνωριστούν καλύτερα και να εκφραστούν πιο ελευθέρα και στις γυναίκες τη δυνατότητα να «ξεφύγουν» από την καθημερινότητα. Όλες οι ώρες ήταν γεμάτες και σε όλη τη διαδρομή το κέφι ήταν μεγάλο με τη συμμετοχή όλων. Γίναμε όλοι μια υπέροχη ομάδα. Σ’ αυτό βοήθησε πολύ ο οδηγός (ΚΤΕΛ) Στέλιος Παπαϊωάννου, ο οποίος, θερμός, εκφραστικός, ευγενικός και χαρούμενος προσπάθησε και κατάφερε να ικανοποιήσει όλων τις επιθυμίες.
Την ευθύνη της εκδρομής είχε ο υπογράφων (μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας).
Παναγιώτης Παπαϊωάννου
ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ
από την Εύξεινο Λέσχη Βέροιας
Σείστηκε η πλατεία του χωριού μας από το ρυθμό, την ποντιακή λεβεντιά και τη φωνή του πρωτοχορευτή, Βασίλη Ασβεστά, το βράδυ της Κυριακής στις 22 Ιουλίου, και το χορευτικό συγκρότημα της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας, μάγεψε κυριολεκτικά όλους τους παρευρισκόμενους. Η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του συλλόγου μας και έδωσε την ευκαιρία στις Καλλιπευκιώτισσες και στους Καλλιπευκιώτες να θαυμάσουν και να απολαύσουν τους ποντιακούς χορούς αλλά και τη λύρα με το νταούλι, που για πρώτη φορά ακούστηκαν στο χωριό μας.
«Κατέβηκε η πλατεία δέκα εκατοστά» σχολίασε κάποιος. «Αυτοί πρέπει να ξεκουραστούν μια εβδομάδα» σχολίασε κάποιος άλλος.
Οι πρόεδροι των δυο Συλλόγων, Τάσος Πατούλιας και Γιάννης Μιχαηλίδης, χαιρέτησαν τους παρευρισκόμενους, ευχαρίστησαν αλλήλους και αντάλλαξαν δώρα. Ο πρόεδρος δε του συλλόγου μας, αποδέχτηκε πρόσκληση του προέδρου της Ευξείνου λέσχης Βέροιας, να επισκεφτεί στο μέλλον τη Βέροια το χορευτικό μας συγκρότημα.
Την εκδήλωση χαιρέτισε και ο δήμαρχός μας.
Το χορευτικό συγκρότημα της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας, εκτός από τον πρόεδρο κ. Γιάννη Μιχαηλίδη και τον δάσκαλο κ. Βασίλη Ασβεστά, συνόδευαν ο επί των δημοσίων σχέσεων κ. Νίκος Ιακωβίδης, η Γραμματέας κ. Λίτσα Κωνσταντινίδου, ο κάμεραμαν Θόδωρος Κωνσταντινίδης, εικόνες του οποίου προβλήθηκαν από την τηλεόραση ΤRT και ο Γ. Γραμματέας κ. Μιχάλης Γερασιμίδης, του οποίου τις σκέψεις και τις εντυπώσεις φιλοξενούμε στην εφημερίδα μας.
Εντυπώσεις, μνήμες και στοχασμοί
Αισθάνομαι κάπως αμήχανα θέλοντας να διατυπώσω κάποια ασυνίθιστα βιώματα και αμφιλεγόμενες απόψεις. Την Κυριακή (22-7-01) αφήσαμε τον οδικό άξονα Θεσσαλονίκης – Αθηνών με προορισμό την Καλλιπεύκη. Ένα μικρό καταπράσινο χωριό σκαρφαλωμένο στην οροσειρά του μυθικού Ολύμπου. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό γιατί η θέση του και το φανταστικό δάσος το καθιστούν αθέατο. Ανήκει στο νεοσύστατο δήμο Γόννων του νομού Λάρισας. Καμιά όμως σχέση με το ζεστό κλίμα ή την πεδινή εικόνα της θεσσαλικής πόλης. Ανηφορίζαμε διασχίζοντας ένα καταπληκτικό τοπίο.
Σε κάθε στροφή του δρόμου, ανάμεσα από το πυκνό φύλλωμα των δέντρων, διέκρινες μια απέραντη μαγευτική θάλασσα με λογής – λογής αποχρώσεις. Θέαμα καταπληκτικό για τον ποιητή, το ζωγράφο αλλά και για τον απλό επισκέπτη. Μια πραγματική γοητευτική σειρήνα. Τέτοιες ώρες ξεχνάς τις εκδηλώσεις και την αποστολή σου. Ο νους θεριεύει και άθελα ταξιδεύεις νοερά σε περασμένες εποχές. Έρχονται στο μυαλό μυθικές παραδόσεις και ιστορικές μνήμες μείζονος ιστορικής σημασίας. Αυτά τα κάστρα του ελληνισμού εκπέμπουν ένα έντονο άρωμα που θυμίζει πολλά. Ολόκληρη η χώρα μας, πέρα από τις τόσες φυσικές ομορφιές, αποτελεί παγκόσμιο αρχαιολογικό σταυροδρόμι που φωτογραφίζει τη λάμψη του οικουμενικού μας πολιτισμού. Είμαστε «το μήλον της έριδος» από αρχαιοτάτων χρόνων. Εχθροί και «φίλοι» σαν εραστές, έδωσαν σκληρές μάχες να κατακτήσουν τον φυσικό παράδεισο της κάθε Καλλιπεύκης. Με νύχια και με δόντια, ύστερα από διαδοχικές σκοτεινές περιόδους, κρατήσαμε αυτό το απομεινάρι από την Ελλάδα των πέντε Ηπείρων. Καθώς στοχάστηκα όλα αυτά και έχοντας κατά νου το εφιαλτικό παρόν της εθνοκτόνου καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, εύλογα αναρωτήθηκα: Αυτή η Ελλάδα με τις προκλητικές ομορφιές θα παραμείνει ελληνική;
Οι πρόεδροι των συλλόγων Καλλιπεύκης και Ευξείνου Λέσχης, χαιρετίζοντας τους παριστάμενους στην κοινή εκδήλωση εξέφρασαν την αισιοδοξία τους. Αισιόδοξο ήταν και το μήνυμα που στείλανε οι νέοι μας με τους λεβέντικους εθνικούς χορούς. Αλλά και το κοινό με τα παρατεταμένα ζωηρά χειροκροτήματα, την εγκάρδια υποδοχή και την ομηρική φιλοξενία επιβεβαίωσε την πρόβλεψη αυτή. Το γεγονός ότι νέοι γέροι, μανάδες με μικρά παιδιά στην αγκαλιά παρακολούθησαν μέχρι τα μεσάνυχτα δεκάδες παραδοσιακούς χορούς, αποτελεί ένδειξη υγιούς αντίστασης κατά του αφελληνισμού και της παγκοσμιοποίησης. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Σήμερα το έθνος αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο όλων των εποχών. Χρόνια τώρα μαστιγώνεται ο ελληνικός πολιτισμός που τον συνεκτικό μας ιστό. Το ξενόφερτο πολιτιστικό σκουπιδομάνι γοητεύει και αλλοτριώνει τον ανθό της κοινωνίας μας. Δεχόμαστε μια ύπουλη επίθεση που δεν γίνεται με πραγματικά πυρά για να υπάρξουν θετικές αντιδράσεις. Και να ήταν το μόνο κακό. Δεν είναι της ώρας να απαριθμήσω τα φαρμακερά βέλη που δέχεται στο κορμί της η ελληνική κοινωνία. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία σύντομα θα υποστούμε τις οδυνηρές συνέπειες. Η ευθύνη επιμερίζεται στον καθένα μας από τον απλό πολίτη μέχρι τον ανώτατο άρχοντα. Και ο πλέον ανήμπορος άνθρωπος, αν το θελήσει, μπορεί να κάνει κάτι για το καλό του τόπου. Εθνικά χρήσιμος πολίτης δεν λογίζεται εκείνος που φροντίζει μόνο τον εαυτούλη του αδιαφορώντας για όλα τ’ άλλα. Χρήσιμοι πολίτες για το έθνος είναι όσοι μετέχουν και προσφέρουν στα κοινά για μια καλύτερη κοινωνία. Όσοι ανησυχούν για το μέλλον του τόπου και διεκδικούν μαχητικά, σε κάθε Γένοβα αυτό που δικαιούται η ανθρωπότητα. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο της εθνικοφροσύνης για όλους ανεξαιρέτως τους έλληνες και όχι η όποια κομματική τοποθέτηση.
Έχει ακόμα η Ελλάδα στα σπλάχνα της υγιείς δυνάμεις ικανές να ευαισθητοποιήσουν το θαυματουργό δαιμόνιο των ελλήνων.
Ας ελπίσουμε ότι με τη βοήθειά τους και με τη βοήθεια της διεθνούς συγκυρίας θα σταθούμε στα πόδια μας.
Ας ελπίσουμε ότι θα ξαναχορέψουμε ελληνικούς χορούς στην Καλλιπεύκη Ολύμπου.
Μιχάλης Γερασιμίδης
Γενικός Γραμματέας της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας
Συνταξιούχος Δάσκαλος
«ΝΕΑΝΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ»
Στις 14 Αυγούστου 2001, παραμονή της κοιμήσεως της Θεοτόκου, καλλιπευκιώτισσες και καλλιπευκιώτες, αλλά και φίλοι της Καλλιπεύκης, παρακολούθησαν και χόρεψαν, με το μουσικό σχήμα (ορχήστρα), του Κώστα Χλέπατα από τη Θεσσαλονίκη, που δημιουργήθηκε ειδικά για την Καλλιπεύκη, για ένα τρίωρο. Η βραδιά ξεκίνησε με μια αναδρομή σε όλα τα είδη τραγουδιών και στο σημείο αυτό ακούστηκε σαξόφωνο για πρώτη φορά στο χωριό μας. Ακολούθησε το μεγάλο χορευτικό συγκρότημα με ένα σύντομο πρόγραμμα και στη συνέχεια παραδοσιακά και λαϊκά τραγούδια, τα όποία οι νέοι τίμησαν χορεύοντας. Ο Κώστας Χλέπατας, αποχαιρέτισε τους παρευρισκόμενους, συνδεόμενος από την παρέα του με το γνωστό τραγούδι του Μρέγκοβιτς σε σόλο κλαρίνο.
«ΛΑΪΚΗ ΒΡΑΔΙΑ»
Το Σάββατο 21 Ιουνίου 2001 η ορχήστρα του Μητσάκα Παπαϊωάννου διασκέδασε μικρούς και μεγάλους στην πλατεία του χωριού με γλέντι που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και με τραγούδια για όλα τα γούστα. Στο γλέντι, παραβρέθηκαν και γάλλοι πρόσκοποι, από το κατασκηνωτικό κέντρο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οι οποίοι τραγούδησαν προσκοπικά τραγούδια στη γλώσσα τους και γνώρισαν τον ελληνικό τρόπο διασκέδασης.
«ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥΛΙΩΝ»
Το «Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2001» έκλεισε με την απελευθέρωση αποθεραπευμένων πουλιών, ή οποία έγινε στην Πατωμένη, την ημέρα της «Παναγίας», ημέρα που πανηγύριζε και το ομώνυμο ξωκλήσι. Πλήθος κόσμου θαύμασε και παρακολούθησε τα τέσσερα αποθεραπευμένα γεράκια, τα οποία ήταν κατάλληλα προετοιμασμένα και, όπως είπε ο κ. Νίκος Ασλάνογλου, της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας, οι πιθανότητες να επιζήσουν είναι 100%. Η απελευθέρωση έγινε στο χώρο μπροστά στην εκκλησία και ο κ. Ασλάνογλου, πριν αφεθούν ελεύθερα τα τάίσε και τα πότισε «για να αναγνωρίσουν το χώρο και να προσαρμοστούν σ’ αυτόν χωρίς να έχουν την έγνοια του φαγητού και του νερού» απάντησε σε ερώτημα. Η δραστηριότητα αυτή του συλλόγου μας, ήταν μια συνεργασία με την Οικολογική Ομάδα Βέροιας και του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων της Αίγινας και θέλουμε να πιστεύουμε ότι πέτυχε τους σκοπούς της, Η αθρόα παρουσία του κόσμου και κύρια των παιδιών κάτι λένε…Ο σύλλογός μας απένειμε στην Οικολογική Ομάδα Βέροιας αναμνηστική πλακέτα και έλαβε αφίσες και φυλλάδια οικολογικού περιεχομένου.
Σημείωση: Το τηλέφωνο του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων στην Αίγινα είναι 0297-28367 και σε ανάλογη περίπτωση μη διστάσετε να το χρησιμοποιήσετε.
«ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΙΩΤΩΝ»
Πολιτιστικό καλοκαίρι 2001
Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που ετοίμασε ο σύλλογός μας για το καλοκαίρι που πέρασε με τον γενικό τίτλο «Πολιτιστικό καλοκαίρι 2001»
«ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΙΩΤΩΝ»
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε το αντάμωμα των απανταχού Καλλιπευκιωτών, που έγινε στις 11 Αυγούστου 2001, στην πλατεία του χωριού. Συγκεντρώθηκαν περίπου χίλιοι πεντακόσιοι Καλλιπευκιώτες και φίλοι της Καλλιπεύκης και η πλατεία και η γύρω δρόμοι γέμισαν ασφυκτικά.
Η βραδιά ξεκίνησε με το μικρό χορευτικό του συλλόγου και ακολούθησε η χορωδία γυναικών με παραδοσιακά τραγούδια αφιερωμένα στους πατριώτες μας ξενιτεμένους. Στη συνέχεια εμφανίστηκε το μεγάλο χορευτικό συγκρότημα, που μάγεψε και εντυπωσίασε τους παρευρισκόμενους.
Ο πρόεδρος του συλλόγου μας, Τάσος Πατούλιας, ευχαρίστησε όλους και ο δήμαρχος κ. Τόλιος, συνεχάρη το Δ.Σ. του συλλόγου για την οργάνωση και για τις πολιτιστικές πρωτοβουλίες και δήλωσε δημόσια «το έργο βελτίωσης της ύδρευσης της Καλλιπεύκης, με τη μεταφορά του νερού από τη θέση Νεράκι θα ολοκληρωθεί και του χρόνου δεν θα υπάρχει πρόβλημα».
Η χορωδία γυναικών και τα χορευτικά συγκροτήματα
Ξενιτεμένοι που βρέθηκαν στο αντάμωμα (Κιλυνδρής, Πατούλιας, Σαλαμπάση)
Τα παιδιά του μεγάλου χορευτικού ευχαρίστησαν τη δασκάλα τους, Ματίνα Γκουντουβά, προσφέροντάς της δώρα για τα τέσσερα χρόνια που συμπλήρωσε διδάσκοντας στα καλλιπευκιωτόπουλα παραδοσιακούς χορούς.
Ακολούθησε γλέντι, με μεγάλη συμμετοχή, που κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες.
Στο αντάμωμα βρέθηκαν και αρκετοί ξενιτεμένοι, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες.
Παρουσίαση του βιβλίου «Η ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ»
Παρουσιάστηκε το βιβλίο «Η ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ» το Σάββατο 28 Αυγούστου 2001 και στις 9 το βράδυ στην πλατεία του χωριού, που περιέχει τις εισηγήσεις της περσινής διημερίδας και αποτελεί την πρώτη ουσιαστική καταγραφή της ιστορίας και παράδοσης της Καλλιπεύκης. Παραβρέθηκαν πολλοί χωριανοί μας αλλά και φίλοι της Καλλιπεύκης, οι περισσότεροι από τους εισηγητές – εισηγήτριες, ο αντιδήμαρχος του δήμου μας, ο ιερέας των Γόννων και ο ιερέας της Καλλιπεύκης. Την παρουσίαση έκαναν οι: Κώστας Σπανός, εκδότης του «Θεσσαλικού Ημερολογίου», ο οποίος είχε και την επιμέλεια – διόρθωση του βιβλίου και ο Άγγελος Πετρουλάκης, αρχισυντάκτης των «Θεσσαλικών Επιλογών» της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά, πως η έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου, ήταν ευγενική προσφορά του κ. Παναγιώτη Δημητρακόπουλου, και του δημοσιογραφικού οργανισμού «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Στο χαιρετισμό του, ο πρόεδρος του Συλλόγου μας, Τάσος Πατούλιας, ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν στην έκδοση του βιβλίου, όσους παραβρέθηκαν στην παρουσίαση και ανακοίνωσε την απόφαση του Δ. Σ. του συλλόγου μας, με την οποία ανακηρύχτηκε, για την προσφορά του στο σύλλογό μας, στην Καλλιπεύκη και ευρύτερα στη Θεσσαλία, επίτιμο μέλος, ο εκδότης του «Θεσσαλικού Ημερολογίου» κ. Κώστας Σπανός. Μετά την παρουσίαση, ακολούθησε δείπνο προς τιμή των προσκεκλημένων και δόθηκαν από το Δ.Σ. βιβλία «τιμής ένεκεν» σε όσους συνέβαλαν στην επιτυχία της διημερίδας, στην έκδοση και στην παρουσίαση του βιβλίου.
Εισήγηση του Κώστα Σπανού, εκδότη του «Θεσσαλικού Ημερολογίου»
Πριν από μερικά χρόνια, όσοι ασχολούνταν με την ιστορία, ενδιαφέρονταν για θέματα πολύ εντυπωσιακά, θέματα τα οποία είχαν έμμεση σχέση με την αρχαιότητα (πόλεις, μνημεία κλπ) ή με πολεμικές συγκρούσεις από τις πολλές που σημειώθηκαν στη χώρα μας. Όσοι ασχολούνταν με την τοπική ιστορία, από αγάπη στον τόπο τους, προκαλούσαν τα ειρωνικά σχόλια των «έξυπνων».
Ευτυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια, με τα τοπικά ιστορικά περιοδικά, τα ιστορικά συνέδρια και τις ημερίδες η κατάσταση βελτιώθηκε σημαντικά. Τώρα είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι η Ιστορία, εκτός από τα πολεμικά γεγονότα, περιλαμβάνει στις σελίδες της κάθε τι που έχει σχέση με τον τόπο και τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτόν. Η καθημερινή ζωή των χωρικών, η γλώσσα τους, η κατοικία, οι εκδηλώσεις και τα πανηγύρια, η διαχρονική πορεία του σχολείου, της εκκλησίας, της κοινότητας, των συλλόγων, όλα αυτά, ύστερα από κάποια χρόνια θα λησμονηθούν εάν δε τα καταγράψουμε.
Ο Σύλλογος του χωριού σας, ευαισθητοποιημένος σε τέτοια ζητήματα, δέχτηκε με χαρά την πρόταση του «Θεσσαλικού Ημερολογίου» και διοργανώσαμε, το περσινό καλοκαίρι, το συνέδριό μας, σ’ αυτόν εδώ το χώρο, με πολλή επιτυχία. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ακούσουμε πολλά για την Καλλιπεύκη, για τα οποία , στο εξής, δεν θα γνωρίζουμε μόνο ότι είναι ένα χωριό του Ολύμπου.
Είναι προς τιμή του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου σας το οποίο κατάφερε, μέσα σε ένα χρόνο, να εκδώσει τα πρακτικά του Συνεδρίου μας, με τη γενναιοδωρία του εκδότη της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» όταν είναι γνωστό ότι τα πρακτικά τέτοιων συνεδρίων χρειάζονται 2 και 3 χρόνια για να εκδοθούν. Επομένως αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στο Σύλλογό σας για το έργο του, καρπό της αγάπης των μελών του προς τη γενέτειρά του.
Εισήγηση Άγγελου Πετρουλάκη, αρχισυντάκτη των «Θεσσαλικών Επιλογών» της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Η γνωριμία μου με την Καλλιπεύκη οφείλεται στις πατάτες. Θα έλεγε κανείς πως ο λόγος είναι αρκετά ευτελής. Όμως εγώ, έχοντας τη δυσεύρετη νοστιμιά της Καλλιπευκιώτισσας πατάτας στο στόμα μου, αναλογίζομαι συχνά τη δυστυχία του σύγχρονου ανθρώπου, και την ακόμα μεγαλύτερη δυστυχία του αυριανού, που δεν μπορούν και δε θα μπορούν να γνωρίζουν σε τι διαφέρει ως προς τη γεύση η πατάτα από τη ντομάτα, το αγγούρι από το κολοκύθι, το φασολάκι από τη μελιτζάνα, το ψωμί από το άχυρο.
Βέβαια η δυστυχία του αυριανού ανθρώπου δεν θα εντοπίζεται μόνο στις άδειες γεύσεις που θα του χαρίζει η διατροφική αλυσίδα. Θα εντοπίζεται κυρίως στο «ποιος είμαι», ένα ερώτημα που έχει άμεση σχέση με όλους εσάς κι εμάς, που βρισκόμαστε εδώ για ν’ αποτίσουμε φόρο τιμής σ’ εκείνους που πρωτοκατοίκησαν τούτον τον τόπο, σ’ εκείνους που για γενιές ολόκληρες συνέχισαν τη ζωή σε τούτη την πλάγια του Ολύμπου, σ’ αυτούς που παρέμειναν εδώ, να φυλάγουν τα δικά τους όσια και ιερά, αντιστεκόμενοι στην πλανεύτρα μελωδία των πόλεων, σ’ αυτούς που και αν έφυγαν κράτησαν βαθιά στην καρδιά τους το χωριό τους, νοσταλγώντας επιστροφές και αναπολώντας παιδικές μνήμες.
Κυρίες και κύριοι δεχτείτε την κατάθεση του σεβασμού μου ως ειλικρινέστατη κι επιτρέψτε μου να σας ευχηθώ ό,τι καλύτερο και θερμότερο μπορεί κάποιος να ευχηθεί για ένα χωριό, που για χρόνια ολόκληρα -όπως τα περισσότερα ορεινά χωριά της χώρας μας- μένει στην αδιαφορία της Πολιτείας.
Δυστυχώς, Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα και τα πέριξ της. Δυστυχώς η Καλλιπεύκη είναι μόνο Καλλιπεύκη και ως Καλλιπεύκη, έστω και αβοήθητη πρέπει να παραμείνει στη ζωή και γενναία ν’ αντιμετωπίσει ακόμα και την εγκατάλειψη. Ούτως ή άλλως επέζησε και κάτω από δυσμενέστερες συνθήκες, που σεις τις βιώσατε και τις γνωρίζετε καλύτερα, συνθήκες που σας έκαναν να πονάτε, που σας γέμισαν πικρά παράπονα απέναντι σε κρατικές εξουσίες άστοργες, συνθήκες που αντιπαλέψατε με υπομονή και πείσμα, για να μπορείτε αυτό το βράδυ ν’ απαντήσετε στο συγκλονιστικό ερώτημα: «ποιος είμαι».
Τούτο το βράδυ, τόσο προσωπικά, όσο και ως εκπρόσωπος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της Λάρισας, που είχε τη χαρά να τυπώσει τα πρακτικά του συνεδρίου σας σε βιβλίο, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αποτελεί για μένα τιμή το ότι βρίσκομαι ανάμεσά σας και ότι ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός, και ο εκδότης του προσωπικά, βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα στο πλευρό της Καλλιπεύκης, έχοντας ανοιχτές τις πόρτες όλων των εντύπων. Ως αρχισυντάκτης των «Θεσσαλικών Επιλογών» σας υπόσχομαι πως όσο τουλάχιστο διευθύνω εγώ αυτό το έντυπο, η παρουσία της Καλλιπεύκης, όποτε κι αν το ζητήσετε, θα είναι στην πρώτη γραμμή.
Διαβάζοντας τα πρακτικά του Συνεδρίου, «Η Καλλιπεύκη στους αιώνες» οφείλω να εκφράσω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια προς τους ανθρώπους του Μορφωτικού κι Εκπολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Καλλιπευκιωτών και να διαβεβαιώσω εκείνους -που όπως εγώ δεν παρακολούθησαν το Συνέδριο- ότι είναι από τις πληρέστερες εκδόσεις από τις εκατοντάδες που έχω δει, για θέματα που αφορούν τις ιδιαίτερες πατρίδες μας.
Στέκομαι με ιδιαίτερο σεβασμό απέναντί στους Καλλιπευκιώτες, επιστήμονες και μη, που ανάλαβαν να καταγράψουν και από μια πτυχή της ζωής του τόπου του. Προσωπικά, βρέθηκα μπροστά σ’ ένα θησαυρό γνώσεων, που δεν έχουν σχέση μόνο με την Καλλιπεύκη, αλλά μεταδίδουν το άρωμα μιας ορεινής Ελλάδας, άλλων εποχών. Πολλά απ’ τα κείμενα -που αποτέλεσαν εισηγήσεις στο Συνέδριο, μπορώ να τα χαρακτηρίσω ως έργα ζωής, αφού η μελέτη του θέματος -μαντεύω- πως θ’ απασχόλησε τους ερευνητές επί σειρά ετών. Οι ερευνητές, με τις καταγραφές τους, επιτέλεσαν σπουδαίο επιστημονικό έργο, αφού η Καλλιπεύκη αποτελεί κι αυτή κύτταρο του ευρύτερου εθνικά σώματος. Πολλών ερευνητών η γραφή μπορεί να χαρακτηριστεί απόλυτα λογοτεχνική και βέβαια όλοι τους αδυνατούν να κρύψουν τη βαθιά αγάπη για τούτον τον τόπο και τη λαχτάρα του να πορεύονται περιώνυμος στο αύριο. Αξίζει ιδιαίτερη τιμή στον καθένα ξεχωριστά και βέβαια τιμή αξίζει και στους ανθρώπους που έχουν στην ευθύνη τους το Σύλλογο. Αναφερόμενος ειδικά στο φωτογραφικό αρχείο του Ζήση Κατσιούλα, θα μου επιτρέψετε να το χαρακτηρίζω ιστορικό και να τονίσω πως πίσω απ’ όλες αυτές τις φωτογραφίες είδα την ευλάβεια του ανθρώπου απέναντι στη γενιά του.
Είθε σ’ ένα μελλοντικό Συνέδριο να καταγραφούν κι άλλες πτυχές της ζωής της Καλλιπεύκης, ενώ παράλληλα να κατατεθούν και προτάσεις για την ανάπτυξή της και τη διατήρηση του φυσικού κάλλους της.
Ας ξαναγυρίσω, όμως, σε κάτι που με πονάει: σ΄ αυτό που λέγεται ιδιαίτερη πατρίδα, σ΄ αυτό που λέγεται καταγωγή και που ενδεχομένως είναι το μοναδικό εφόδιο του αυριανού ανθρώπου να σταθεί όρθιος στην απρόσωπη κοινωνία της παγκοσμιοποίησης. Η μεγάλη υπόθεση της ιδιαίτερης πατρίδας, που δεν θα πρέπει να γίνει μια ακόμα χαμένη υπόθεση, αλλά να αναδειχτεί σε πρωταρχικό σημείο αναφοράς της ίδια της ζωής.
Αυτό, γιατί, ιδιαίτερη πατρίδα δεν είναι μόνο τα σπίτια, τα σκαρφαλωμένα στην, μέχρι πριν λίγο καιρό, δυσπρόσιτη πλαγιά του Ολύμπου. Είναι τα πρόσωπα των ανθρώπων που μένουν στα μάτια μας, είναι οι λαλιές τους, οι κοινές μας αγωνίες, ο κοινός πόνος και οι κοινές ελπίδες, είναι το παραμύθι της γιαγιάς, η πίτα της θείας, το παράπονο του πατέρα για τους ξενιτεμένους, η λαχτάρα της μάνας για τα προικιά, το μοιρολόγι των γυναικών για το χαμό, το τσάμικο και ο συρτός, το κλαρίνο του πανηγυριού και η φλογέρα στα πρόβατα, ο ήλιος που μαστιγώνει τα πατατοχώραφα, ο ταχυδρόμος που δεν έφτασε στο χιονισμένο χωριό, η νοστιμιά της προβατίνας, ο γυρισμός των ξενιτεμένων και μυριάδες ακόμα συναισθήματα και καταστάσεις, που συνοδεύουν έστω ως θύμηση τον άνθρωπο, αλλά και του σμιλεύουν το χαρακτήρα, έτσι ώστε να λέει, πιστεύοντάς το ακράδαντα, πως δεν υπάρχει πιο όμορφο δάσος απ’ την Πατωμένη, πιο νόστιμη πατάτα απ’ την Καλλιπευκιώτισσα, πιο γάργαρο νερό απ’ αυτό των πηγών του χωριού.
Να μείνει αυτή η ιδιαίτερη πατρίδα ζωντανή. Να επιστρέφουν τα παιδιά και να μεθούν στις συντροφιές, τις μνήμες ανακαλώντας. Κουράγιο να παίρνουν για να πορεύονται τον άλλο καιρό.
Να φτάνουμε κι εμείς εδώ, όχι σαν τουρίστες, όχι σαν επισκέπτες, μα σαν προσκυνητές ενός τόπου με αρχαίες καταβολές, με τοπία που ξεπερνούν τις ονειρικές περιγραφές, με θρύλους και παραμύθια που ήξεραν να γαληνεύουν τον άνθρωπο. Ευλαβικά να προσεγγίζουμε τη γη σας, όντας βέβαιοι πως έχουμε να διδαχτούμε πολλά για τη ζωή σας από τους γέροντες, όντας βέβαιοι πως οι εικόνες του ανταριασμένου Ολύμπου θα είναι πάντα μοναδικές και η αίσθηση, κάποια πρωινά του χειμώνα, ότι βρισκόμαστε πάνω απ’ τα σύννεφα, να είναι ότι πιο ποιητικότερο ζήσαμε.
Σας ευχαριστώ πολύ…