ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Διασκέδαση είναι η τέχνη να κουράζεσαι τις ώρες της ανάπαυσης

Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

37 εκατομμύρια φτωχοί στη… γη της επαγγελίας

Επί προεδρίας Μπους ο αριθμός των απόρων αυξήθηκε κατά 5,4 εκατ.

Ζουν σε τροχόσπιτα, προσεύχονται να μην αρρωστήσουν γιατί αδυνατούν να αγοράσουν φάρμακα και σιτίζονται από την Εκκλησία

23,3 εκατ. άνθρωποι βασίζονται σε φιλανθρωπικές οργανώσεις για φαγητό το 2005. 40% των οποίων προέρχονται από εργαζόμενες οικογένειες.

25% των μαύρων Αμε­ρικανών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ποσοστό για τους Λατίνους είναι 22%, για τους λευκούς 8.6%

269 δισεκατομμυ­ριούχοι ζουν στις ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος αριθμός στον κόσμο.

6% των οικογενειών στη Δ. Βιρτζίνια χρησιμοποιείτο ξύλα ως θερμα­ντικό μέσο, το 5% δεν έχουν τηλέφωνο και 12.000 οικογέ­νειες δεν έχουν κουζίνες.

Το 2004 οι αιτήσεις για έκτακτες παρο­χές φαγητού αυξήθηκαν κατά 14%.

Το 2004 η φτωχότερη κοι­νότητα των ΗΠΑ ήταν ο ινδιάνικος καταυλισμός Πάιν Ριτζ. Η ανεργία φτάνει 80%, το 69% των ανθρώ­πων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

3,5% των αμερικανικών νοικοκυριών βρίσκεται αντιμέτωπο με την πείνα. 9.6 εκα­τομμύρια ζουν σε αυτό τα νοικοκυριά.

29 εκατ. παιδιά μεγαλώ­νουν σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα. Περισσότερα από το 81% αυτών έ­χουν τουλάχι­στον έναν γονιό που εργάζεται κανονικά

100 χιλ. δολάρια το χρόνο είναι ο μέσος όρος μισθών στο Ράντσο Σάντα Φε στην Καλι­φόρνια. Η μέση τιμή αγοράς ενός σπιτιού φτάνει το 1.7 εκατομμύρια δολάρια.

46 εκατ. Αμερικανοί δεν έχουν υγειονομι­κή περίθαλψη.

ΕΘΝΟΣ 2-4-06

Το ΑΕΠ αυξάνεται αλλά οι Αμερικανοί ζουν χειρότερα. Σε όρους βελτίωσης του επιπέδου ζωής η Ευρώπη έχει καλύτερες επιδόσεις από τις ΗΠΑ, υποστηρίζει ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτζ .

Στις ΗΠΑ η αύξηση του ΑΕΠ συνοδεύτηκε από αύξηση της φτώχειας, ενώ ακόνη και η μεσαία τάξη βρίσκεται σε χειρότερη οικονομική θέση.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2-4-06

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Όλες οι καταιγίδες συνοδεύονται από αστραπές και κεραυνούς και επομένως αποτελούν κίνδυνο.

Οι αστραπές μπορούν να παρατηρηθούν μέχρι και 15 χιλιόμετρα απόσταση από το σημείο της εντονότερης βροχόπτωσης. Υπάρχει επομένως κίνδυνος κεραυνού ακόμα και σε περιοχές όπου δεν βρέχει ή βρέχει ασθενώς.

Αν ακούτε τις βροντές σημαίνει ότι βρίσκεστε σε περιοχή η οποία είναι αρκετά κοντά ώστε να κινδυνεύετε από κτύπημα κεραυνού.

Οι κεραυνοί μπορεί να είναι θανατηφόροι. Περίπου το 20% των θυμάτων καταλήγουν ενώ περίπου το 70% των επιζώντων παρουσιάζει σοβαρά μακροχρόνια προβλήματα.

Μερικοί απλοί κανόνες προστασίας

1) Αν η καταιγίδα σας βρει σε ανοικτή περιοχή κατευθυνθείτε αμέσως στο εσωτερικό κλειστού κτηρίου (όχι κάτω από στέγαστρο ή μέσα σε ανοικτό γκαράζ). Αν δεν υπάρχει κοντά σας κτήριο μπείτε σε κλειστό αυτοκίνητο (αποφύγετε αυτοκίνητα με κουκούλες), με κλειστά παράθυρα, χωρίς να ακουμπάτε τις εσωτερικές μεταλλικές επιφάνειες.
2) Προσπαθήστε να μην είστε το ψηλότερο σημείο σε ένα ανοικτό πεδίο. Αν δεν υπάρχει άλλο υψηλότερο σημείο, καθίστε κουλουριασμένοι στο έδαφος.
3) Σε οποιαδήποτε περίπτωση μείνετε μακριά από δένδρα.
4) Αν είστε μέσα στη θάλασσα βγείτε αμέσως έξω. Το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού και μπορείτε να κτυπηθείτε από κεραυνό σε αρκετή απόσταση από το σημείο επαφής του με το νερό. Αν είστε σε σκάφος, καθίστε στο κέντρο του σκάφους, μακριά από οποιοδήποτε μεταλλικό αντικείμενο.
5) Απομακρυνθείτε από οποιοδήποτε μεταλλικό αντικείμενο (στύλους, φράκτες, σύρματα για άπλωμα ρούχων). Μην ακουμπάτε πάνω σε αυτοκίνητα ή μηχανές. Αφήστε από τα χέρια σας όλα τα μεταλλικά αντικείμενα (πχ. καλάμι ψαρέματος, εργαλεία κλπ).
6) Απομακρυνθείτε από ομάδες ανθρώπων. Αν είστε με παρέα σε εξωτερικό απροστάτευτο χώρο μην στέκεστε δίπλα-δίπλα και προπαντός μην ακουμπάτε ο ένας τον άλλο.

Τι να κάνετε αν κάποιος κοντά σας κτυπηθεί από κεραυνό

Ειδοποιήστε το 166 αμέσως, αναφέροντας ότι έχετε κοντά σας θύμα από πτώση κεραυνού.

Αν το θύμα δεν αναπνέει προσπαθήστε να του κάνετε τεχνικές αναπνοές. Αν η καρδιά του δεν κτυπάει και έχετε τις κατάλληλες γνώσεις επιχειρήστε καρδιοπνευμονική ανάνηψη. Οι άνθρωποι που έχουν κτυπηθεί από κεραυνό δεν φέρουν κανένα φορτίο και επομένως μπορείτε να τους ακουμπήσετε και να τους συνδράμετε άφοβα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σχολιάζει ή ερμηνεύει (κατά το δοκούν) φωτογραφίες, στιγμιότυπα ή καταστάσεις, ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Καρυά Ολύμπου

Η Καρυά Ολύμπου είναι το κοντινότερο χωριό στην Καλλιπεύκη. Δεκατέσσερα χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένου δρόμου μας χωρίζουν, δέκα – δεκαπέντε λεπτά με το αυτοκίνητο, μια ώρα με τα πόδια (παλαιοτέρα). Τόση και λιγότερη είναι περίπου η απόσταση και από τη θέση «Ραψιανιόστρατα». Ένα χωριό με το οποίο πάντα είχαμε επαφές και σχέσεις και από τα παλιά. Θυμάμαι π.χ. και εκδρομές κοινές που κάναμε τότε, 1960-1962 και ανταμώναμε τα δυο σχολεία, 200-250 παιδιά στη μέση, στα Πηγάδια (Μπγιάδια).

Ένα χωριό με το οποίο έχουμε πολλά κοινά. Κοινά έθιμα, κοινές ασχολίες, την ίδια καθημερινότητα. Και κύρια τα ίδια προβλήματα!!!

Είναι οι κάτοικοί του, οι μόνοι μας γείτονες (ανεξάρτητα αν εμείς είχαμε και έχουμε περισσότερο «πάρε-δώσε» με τους Γόννους. Είναι και η Καρυά ένα ορεινό χωριό του στα ριζά του Ολύμπου, μακριά από αστικά κέντρα με ότι καλό ή κακό μπορεί να σημαίνει αυτό. Ένα χωριό που ευτύχησε ή ατύχησε να απελευθερωθεί το 19912 και όχι το 1881 (το 1881 ιδρύθηκε και το σχολείο της Καλλιπεύκης).

Ένα χωριό «ίδιο» με το δικό μας αλλά και αρκετά διαφορετικό. Αρκετά, έως πολύ διαφορετικό που αναρωτιέσαι μερικές φορές και μάλιστα τα τελευταία χρόνια πως δεν είσαι στην Καρυά και πως τα δυο χωριά τα χωρίζουν χιλιόμετρα και όχι μια «δρασκελιά» τόπος.

Να μερικές διαφορές (δεν έχει καμιά σχέση ο «Καποδίστριας» μ’ αυτές), ναι με φωτογραφίες, όπως τις κατέγραψε ο φακός στις 18 Μαρτίου (πριν από λίγες μέρες), στις οποίες εκτός από το Πνευματικό Κέντρο, το σκέπαστρο για τη στάση του λεωφορείου, το αυτοκίνητο της κοινότητας από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», θα δείτε και τις πινακίδες που δηλώνουν τα έργα που αυτή τη στιγμή, στην Καρυά, είναι σε εξέλιξη. Και αυτές είναι μόνο λίγες, για να μην αναφέρουμε τώρα επαγγελματικές δραστηριότητες, αγορά, υπηρεσίες… και όμως είμαστε τόσο κοντά… μια δρασκελιά δρόμος…

Να είστε καλά, γειτόνισσες – γείτονες, κάτοικοι της Καρυάς και… δεν υπάρχει λόγος να μας περιμένετε… συνεχίστε το δρόμο σας…

Είναι να μην «ανασκουμπωθούμε», μη μας πιάσει το «φιλότιμο»… Μέχρι και λίμνη στα 1000 μέτρα μπορούμε να φτιάξουμε!!! (όχι, δεν είπα πότε)…

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου
Τηλ.: 2331020867 & 2495096448 – kallipefki@site.gr

«Το σπίτι του παραμυθά»: Στις 18 Ιουνίου 2005, ημέρα του 2^ου Φεστιβάλ Αφήγησης Κάτω Ολύμπου, ο δήμαρχός μας, δεσμεύτηκε και μάλιστα με ενθουσιασμό, ενώπιον όλων των παρόντων, στο χώρο της κατασκήνωσης των προσκόπων και ιδιαίτερα του προέδρου του παιδαγωγικού Τμήματος του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Αναγνωστοπούλου Βασίλη, πως σύντομα η πρόταση του πανεπιστημίου για το «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΑ» στην Καλλιπεύκη θα γίνει πράξη. Από τότε πέρασαν δέκα μήνες και τίποτε δεν ακούστηκε ακόμη. Απ’ όσο γνωρίζω, το θέμα δεν συζητήθηκε ακόμη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τι γίνεται κ. Δήμαρχε; Το χωριό μας θα χάσει και αυτή την ευκαιρία ή όχι;

Θα παρακαλούσα για γραπτή απάντηση, η οποία, με ευθύνη του Δ.Σ. του ΜΕΣΑΚ «Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ», να δημοσιευθεί στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας «Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ». Πόσο δύσκολη είναι μια απάντηση; Τρεις μήνες πέρασαν από το προηγούμενο σχόλιο.

Στο Παρίσι διοργανώθηκε πολιτιστικό πανόραμα μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που εκπροσώπησε την Ελλάδα διακρίθηκε παρουσιάζοντας τον μοναδικό πλούτο και την ομορφιά του ελληνικού φυσικού τοπίου, με μεγάλη ποικιλία φυτών, ζωγραφισμένων από την πρόεδρο, κ. Νίκη -ναι τη «δική μας» Νίκη- Γουλανδρή. (από το «ΕΘΝΟΣ» της Κυριακής 12-3-06).

Τηρήθηκε και φέτος το έθιμο της Αποκριάς με την προετοιμασία και το άναμμα της φωτιάς. Οι νεαροί του χωριού με τη βοήθεια και του Μπάμπη Ντούρου, συγκέντρωσαν τις «ντρίμες». Ήρθαν και τα λάστιχα από τρακτέρ και η φωτιά έκαιγε σχεδόν μέχρι το πρωί, μπροστά στο σχολείο. Δυστυχώς όμως χωρίς κόσμο, αν και αρκετοί σταμάτησαν για λίγο.

Και άλλο έθιμο της Αποκριάς τηρήθηκε και φέτος. «Χάσκα» και μάλιστα στο καφενείο. Ο Γιάννης Μαντάς (Τσαγκαρούλας), τα κατάφερε ύστερα από πολλές προσπάθειες να «πιάσει» το χαλβά που με ιδιαίτερη μαεστρία του  «προσέφερε» η Βαγγελή Λαμπίρη.

Από τις 6 Μαρτίου είναι η παρακάτω φωτογραφία με τα πολλά νερά σε κάποια ρεματιά στο δρόμο προς Πλαταμώνα. Τα χιόνια άρχισαν να λιώνουν και τα νερά που θα έχουμε φέτος το καλοκαίρι μάλλον θα είναι σε ικανοποιητικές ποσότητες.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ