ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Στο μάθημα της αριθμητικής ο δάσκαλος ρωτάει:

«Αν κόψουμε ένα μπιφτέκι στα τέσσερα τι θα έχουμε;»

«Τέσσερα τέταρτα», απαντάει ένας μαθητής.

«Ωραία! Κι αν το κόψουμε στα οχτώ;»

«Οχτώ όγδοα».

«Κι αν τα όγδοα τα κόψουμε στα δύο;»

«Δεκαέξι δέκατα έκτα».

«Μπράβο! Κι αν τα δέκατα έκτα κοπούν στα δύο;»

«Κιμά, κύριε!»

«Ποιος μπορεί να μας πει ποια είναι η κυριότερη ιδιότητα της θερμότητας;»

«Κάνει τα σώματα να διαστέλλονται».

«Φέρε μου ένα παράδειγμα».

«Το καλοκαίρι οι μέρες μεγαλώνουν».

«Μάρκο, ποιος είναι ο μέλλοντας του ρήματος «νυστάζω»;» «»Κοιμάμαι», κύριε».

Ο δάσκαλος βάζει τους μαθητές του να γράψουν έκθεση

με θέμα «Τι σκέφτομαι το πρωί που έρχομαι στο σχολείο».

Ένας μαθητής σηκώνεται και δίνει λευκή κόλλα.

Ο δάσκαλος τον ρωτάει:

«Μα καλά, εσύ δε σκέφτεσαι τίποτα το πρωί που έρχεσαι στο σχολείο;»

«Δεν προλαβαίνω, κύριε! Το σπίτι μου είναι ακριβώς δίπλα».

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

1. Γκουγκουλιάς Κων/νος, Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πάτρας
2. Κάγκουρας Απόστολος, Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Αθήνας
3. Μαντά Σταματία του Τριαντ. Φιλολογίας Ιωαννίνων
4. Μούργκα Ιωάννα, Θεολογίας Θεσ/νίκης
5. Μασούρα Ιωάννα του Χρήστου, Νοσηλευτική Θεσ/νικης
6. Κανελλιά Ιωάννα, Μάρκετιγκ και Επικοινωνίας Οικ. Παν. Αθηνών
7. Πολυζάς Νικόλαος του Χρήστου, Λογιστική ΤΕΙ Κοζάνης
8. Οικονόμου Ιωάννης του Χρήστου, Μηχανολογίας ΤΕΙ Κοζάνης
9. Δουλαπτσή Ελένη του Δημητρίου, Επις. Εκπ. Προσ. Ηλικίας Πάτρας
10. Καρατόλιου Ειρήνη, Νοσηλευτική ΤΕΙ Θεσ/νικης
11. Μπουρουνίκου Κατερίνα του Νικολάου, Πολιτικών Επιστημών Θεσ/νικης
12. Πετρινίτης Νεκτάριος (γιος της Μαρίας Μπούτσικα), Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Οδοιπορικό στη Θεσσαλία

Τίτλος και υπότιτλος του βιβλίου – λευκώματος, της Sprint Διαφημιστική Α.Ε. από την προώθηση της μπύρας «Μύθος» το καλοκαίρι του 2006.

Ιστορίες, μύθοι, παροιμίες, συνταγές μαγειρικής και άλλα παραδοσιακά, που καταγράφτηκαν και συγκεντρώθηκαν στα ανταμώματα (λαϊκά γλέντια – πανηγύρια) χωριών της Θεσσαλίας. Τα παραπάνω συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό (περιοχές, τοπία, γλέντια) και κείμενα του Ανδρέα Ανδρεόπουλου.

Παρουσιάζονται παραδοσιακά λαϊκά γλέντια των χωριών – περιοχών: Καλλιπεύκης (σελ. 34), Αγιάς (σελ.44), Γαρδικιού (σελ. 62), Χρυσομηλιάς (σελ. 80), Πορταριάς (σελ. 91) και Κερασιάς (σελ. 110).

Εισαγωγικά, η Θεσσαλία με αναφορές σε χρόνους και τόπους που έχουν δημιουργήσει και στη συνέχεια πανηγύρια, ανταμώματα, παζάρια και γιορτές τοπικών προϊόντων. Ακολουθούν τα χωριά που αναφέρθηκαν παραπάνω και το βιβλίο κλείνει αναφέροντας με τις πηγές (των πληροφοριών), τις ευχαριστίες προς όσους βοήθησαν και του συντελεστές – δημιουργούς.

Αξιοσημείωτο είναι, το ότι αναφέρονται τα ονόματα όλων (1000 και πλέον) που πήραν μέρος, καταθέτοντας κατά τη διάρκεια των λαϊκών γλεντιών τη δική τους ιστορία – μύθο.

Πρόκειται για μια προσεγμένη και καλογραμμένη έκδοση 132 σελίδων, που έρχεται να προσθέσει στα λαογραφικά της Θεσσαλίας, με καταθέσεις και αναφορές απλών ανθρώπων σε στιγμές κεφιού και γλεντιού.

Θυμάστε ίσως πως οι ιστορίες και οι μύθοι καταγράφονταν την ώρα του γλεντιού, με το κλαρίνο να ξεσηκώνει όλους, και η καταγραφή ήταν ταυτόχρονα και η συμμετοχή στην κλήρωση για σημαντικό δώρο της οργανώτρια διαφημιστικής Sprint Α.Ε. και της μπύρας «Μύθος».

Στο Σύλλογό μας, στάλθηκαν αρκετά αντίτυπα από την Sprint Α.Ε. και είναι στη διάθεση των πατριωτών και φίλων.

Ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά την Sprint Α.Ε. και τη συγχαίρουμε για το αποτέλεσμα και κύρια για τη συνέπεια.

Το Δ.Σ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Από 27 Ιουλίου μέχρι 12 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην Κέα με απόλυτη επιτυχία η 5^η Γιορτή Παραμυθιών, με πλήθος εκδηλώσεων για όλες τις ηλικίες και σε διαφορετικά μέρη του νησιού.

Αφηγήσεις, συναυλίες, θέατρο, κουκλοθέατρο, θέατρο σκιών, δημιουργικές δραστηριότητες, θεατρικό παιγνίδι, προβολές ταινιών, ντοκιμαντέρ, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, υποβρύχιες εικαστικές εκθέσεις… σε δρόμους, πλατείες, μονοπάτια, παραλίες, γιαλούς, εγκαταλειμμένα ορυχεία, αυλές εκκλησιών, αυλές σχολείων, βρύσες…

Η Γιορτή Παραμυθιών, τα δυο τελευταία χρόνια, διοργανώνεται από το Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών με τη βοήθεια και την υποστήριξη του Δήμου Κέας, της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων και άλλων Πολιτιστικών φορέων του νησιού.

Στη φετινή, συμμετείχε (εκτός από τα οργανωτικά) και ο υπογράφων με εισήγηση – προβολή και με θέμα «Παραμύθι και Παιδιά με ειδικές Ανάγκες» (1^η φωτογραφία).

Ως εθελόντρια και με την ευθύνη συντονισμού των άλλων εθελοντών συμμετείχε και η Αμαλία Βιγκάτο.

Στο χώρο των εκθέσεων (Κέντρο Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Δήμου Κέας), η εφημερίδα μας, «Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ» έγινε ανάρπαστη, τα τριάντα φύλλα δεν έφταναν για να καλύψουν τη ζήτηση (2^η φωτογραφία).

Τις εκδηλώσεις της  5^ης Γιορτή Παραμυθιών, παρακολούθησαν περισσότεροι από 4000 άνθρωποι (μικροί και μεγάλοι). Τα κουπόνια που μοιράζονταν στους συμμετέχοντες (4000) εξαντλήθηκαν την προηγούμενη μέρα ης λήξης της γιορτής.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 

Είναι γεγονός ότι πολλοί ήταν και φέτος οι Καλλιπευκιώτες που ήρθαν με άδεια από όλα τα μέρη του κόσμου, Αυστραλία, Αμερική, Καναδάς, Φιλανδία. Μαζί με τους γονείς τους ή μόνα τους ήρθαν και πολλά καλλιπευκιωτόπουλα. Μεταξύ αυτών, δεν τα θυμόμαστε όλα ή δεν τα είδαμε όλα, ήταν τα παιδιά του Θεόπιστου Κυλινδρή, του Νίκου Σαλαμπάση, του Γιάννη Μασούρα, της Γλύκας Μαντά, τα εγγόνια του Γιάννη Μουστακά, Δημ. Μασούρα, του Κώστα Δούκα και άλλα.

Οι συγγενείς τους  και οι Καλλιπευκιώτες τα χάρηκαν που τα είδαν  και όλους μας έκαναν εντύπωση με την ομορφιά τους, αλλά κυρίως για τον χαρακτήρα τους. Για όλα αυτά τα ξενιτεμένα καλλιπευκιωτόπουλα μόνο καλές κουβέντες μπορούμε να πούμε.

Θα σταθούμε όμως σε ένα από αυτά που μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Πρόκειται για τον Δημήτρη Δούκα που ήρθε στο χωριό με τον θείο του το Θανάση που μένει στην Αθήνα και με τον πατέρα του Κώστα που μένει στην Φιλανδία. Είναι ένα από τα τρία παιδιά του Κώστα. Ο Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φιλανδία. Η μητέρα του είναι Φιλανδέζα.

Ο Δημήτρης ξεχωρίζει. Αγαπάει πολύ την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Καλλιπεύκη. Το «αίμα» του τον τραβάει στις ελληνικές και καλλιπευκιώτικες ρίζες του. Γι’ αυτό, εδώ και καιρό το έχει βάλει σκοπό να μάθει καλά τα ελληνικά. Διαβάζει μόνος του και μέχρι στιγμής καταλαβαίνει λίγα. Δεν τα καταφέρνει στην ομιλία. Με το μεράκι και τη θέλησή του πολύ σύντομα θα τα καταφέρει το 25χρόνο παλικάρι. «Μ’ αρέσει η Ελλάδα», μας είπε, «αλλά περισσότερο η ζεστασιά που έχουν οι άνθρωποι, πράγμα που δεν υπάρχει στη Φιλανδία. Γι’ αυτό σκέφτομαι να κάνω κάποια δουλειά, να συνεργαστώ με κάποια εταιρία που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα».

Αυτά και άλλα μας είπε ο Δημήτρης με την βοήθεια και μεταφραστή τον πατέρα του και στο πρόσωπό του βλέπαμε την αγωνία του, γιατί δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε σε κάποια γλώσσα. Ήθελε πολλά να ρωτήσει ακόμη αλλά δεν μπόρεσε. Ζήτησε πληροφορίες για τον Μορφωτικό Σύλλογο, γνωρίσει την ιστοσελίδα της Καλλιπεύκης και πληροφορείται για τη γενέτειρα του πατέρα του.

Αγαπητέ Δημήτρη, σε ευχαριστούμε που μας χάρισες τόσο μεγάλη χαρά. Το σκοπό που έβαλες μην τον αφήσεις. Έχεις θέληση και μεράκι και πάνω από όλα την αγάπη για την Ελλάδα και τους συνανθρώπους της. Είμαστε σίγουροι πως θα τα καταφέρεις. Μπράβο σου Δημήτρη, Εμείς πάντα θα σε περιμένουμε και θα σε συμπαρασταθούμε σε ότι μπορούμε.

Μαρία Μασούρα με το σύζυγό της Κώστα

Παρατήρηση

Το έχουμε γράψει και άλλη φορά αλλά θα το ξαναπούμε. Τα καλλιπευκιωτόπουλα που έρχονται με άδεια στην πατρίδα, τα παρακαλούμε να έρχονται σε επαφή με το σύλλογο, ούτως ώστε να ενημερώνονται καλύτερα για την πατρίδα των γονιών τους, κυρίως από ιστορικής άποψης. Να ενημερώνονται για την πορεία του Μορφωτικού Συλλόγου και να γίνονται ενεργά μέλη. Οι γονείς τους γέρασαν οι περισσότεροι και αυτά πρέπει να κρατήσουν τους δεσμούς με τον τόπο καταγωγής τους. Μην ξεχνάτε αγαπημένα καλλιπευκιωτόπουλα τις ρίζες σας.

Αν το δέντρο το κόψουμε από τις ρίζες του, τότε θα ξεραθεί! Χωρίς ρίζες και ταυτότητα δεν μπορούν ούτε οι άνθρωποι να υπάρξουν ούτε τα έθνη.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Από τον Γιάννη Τσικρικά

Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, του Μ.Ε.Σ.Α.Κ. και μέλη του Δ.Σ.,

Όπως γνωρίζετε υπήρξα μέλος του συλλόγου για μερικά χρόνια και έχω συνεργαστεί με πολλά από τα σημερινά μέλη του Δ.Σ.

Παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια ότι ο Μ.Ε.Σ.Α.Κ. λειτουργεί όχι ως σύλλογος, αλλά ως ένα καθοδηγούμενο όργανο.Συγκεκριμένα έμεινα έκπληκτος με το τελευταίο δημοσίευμα της εφημερίδας του συλλόγου και θα σας εξηγήσω παρακάτω το λόγο.

Όταν έθεσα τον εαυτό μου υποψήφιο για το Δ.Σ.του Μ.Ε.Σ.Α.Κ. είχα καταθέσει τη θέσει μου και τις απόψεις μου για το πώς πρέπει να λειτουργεί ο σύλλογός μας, αλλά πάντα βάσει του καταστατικού του.

Πρωταρχική μου θέση ήταν ότι ποτέ δεν πρέπει το Δ.Σ. του συλλόγου να ασχοληθεί με την πολιτική . Τα πρώτα χρόνια που ήμουν στο Δ.Σ. λειτουργήσαμε άψογα χωρίς να συμβεί το παραμικρό. Πρόεδρος ήταν ο κύριος Πατούλιας Τάσος που προς τιμή του κράτησε το σύλλογο σε υψηλό επίπεδο. Υπήρξε έργο αλλά και προβλήματα, τα οποία τα ξεπερνούσαμε συλλογικά.

Το καλοκαίρι του 2002 ύπεβαλα την παραίτησή μου, καθώς σε συνεδρίαση του Δ.Σ. διαφώνησα ριζικά και αιτιολογημένα με σημαντική επιλογή της πλειοψηφίας των μελών του. Πολλοί Καλλιπευκιώτες γνωρίζουν το λόγο της παραίτησής μου, αλλά για εκείνους που δεν  τον γνωρίζουν απλά θα αναφέρω ότι άλλα λέγαμε και άλλα κάναμε. Για να μην μακρηγορήσω, όταν  ζητούσα το λόγο από τον Πρόεδρο κύριο Θωμά Τσιαπλέ  αυτός απλά ζητούσε συγγνώμη.

Στην πορεία δεν σταμάτησα να ενδιαφέρομαι για τον Μ.Ε.Σ.Α.Κ. και παρακολουθούσα την πορεία του από κοντά.Ασφαλώς έγινε και έργο, αλλά ξαφνικά αυξήθηκαν οι προσωπικές φιλοδοξίες ορισμένων μελών τις οποίες θα αναφέρω παρακάτω.

1)Σε κάποια ψηφοφορία εδώ και χρόνια ενώ λειτουργούσαν όλα ομαλά, κάποιο από τα μέλη που εξελέγησαν χωρίς να τηρηθεί το καταστατικό όρισε αυτοβούλως πρόεδρο.

2)Μέλος του Δ.Σ.κατά τη διάρκεια της θητείας του χρησιμοποιούσε πάντα την εφημερίδα του συλλόγου για τις προσωπικές του διαφωνίες που είχε τότε με την Δημοτική αρχή.

3)Άλλο μέλος του Δ.Σ. ενεργό ακόμη σήμερα σε μια ψηφοφορία έθεσε ως όρο για να μπεί υποψήφιος πρέπει  να έχει και κάποιο όφελος «εγώ τζάμπα δεν δουλεύω «,είπε.

4)Το αποκορήφωμα ήρθε με το δημοσίευμα της τελευταίας εφημερίδας»Η ΩΡΑΙΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ» τα μέλη του Δ.Σ.του συλλόγου μας, τα οποία εδώ και μια τετραετία διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με τον Δήμαρχο δεν έκαναν κανένα σχόλιο για τα προβλήματα του χωριού μας, μόνο λίγες παρατηρήσεις για την καθαριότητα, ενώ αποδόθηκαν πολλά εύσημα προς τον τότε Δήμαρχο.Δικαιολογημένα βέβαια, καθώς στις προηγούμενες εκλογές του Οκτωβρίου του 2006 για την τοπική αυτοδιοίκηση, 3 μέλη του Δ.Σ.ήταν υποψήφια με τον πρώην Δήμαρχο. Δεν πειράζει βέβαια εφόσον έχουμε Δημοκρατία και αγαπάνε το χωριό, αλλά ας το αποδείξουν με έργα. Όμως, στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας, γέμισαν οι σελίδες με παράπονα προς την καινούρια Δημοτική αρχή, λες και λείπαν χρόνια από το χωριό μας. Δεν τα έβλεπαν εδώ και μια τετραετία και αν ναί τί έκαναν; Τί έγραφαν στην εφημερίδα του συλλόγου;Σήμερα κρίνουν τον πρόεδρο του τοπικού διαμερίσματος που δεν έχει κλείσει ούτε ένα χρόνο. Μήπως δεν έχουν υπομονή; Είναι δυνατόν να γίνουν όλα αυτά που δεν έγιναν εδώ και μια τετραετία να γίνουν μέσα σε ένα χρόνο; Για παράδειγμα είναι πρόβλημα το κιόσκι, το άνοιγμα του δρόμου μπροστά  από το δημοτικό σχολείο, και το ότι δεν γίνονται πολλά συμβούλια;Λάθος, γίνονται αλλά χωρίς πρακτικογράφο.Μήπως οι λακούβες έγιναν φέτος.

Θέλω να υπογραμμίσω πως δεν έχω κάτι προσωπικό με το Δ.Σ.,απλώς ανέφερα παραπάνω τί έχει συβεί εδώ και χρόνια στο συλλογό μας. Ο σύλλογός μας δεν είναι τσιφλίκι κανενός και πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις των Καλλιπευκιωτών.

Τέλος έχω διαπιστώσει όσες φορές το Δ.Σ. του συλλόγου ασχολήθηκε με τα πολιτικά δεν βγήκε σε καλό για το χωριό μας.

Εγώ αγαπώ το χωριό μου και παλεύω για αυτό. Εσείς το αγαπάτε; Αν ναι, ας ενωθούμε και να δουλέψουμε όλοι μαζί ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων για το καλό του τόπου μας.

Παρακαλώ να δημοσιευτεί στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας.

Με εκτίμηση

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΚΡΙΚΑΣ

Αγαπητέ Γιάννη,

Όπως γνωρίζεις, οι περισσότεροι από εμάς που είμαστε στο Δ.Σ. του Συλλόγου, έχουμε παραπάνω από 10 χρόνια. Σ’ αυτά τα χρόνια με μεγάλες προσπάθειες κατορθώσαμε να εκδώσουμε: δύο βιβλία με την ιστορία της Καλλιπεύκης, να διοργανώσουμε τρία Φεστιβάλ Αφήγησης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, να εκδώσουμε τα πρακτικά τους, να  πραγματοποιήσουμε τρεις  συναντήσεις χορευτικών συγκροτημάτων από όλη την Ελλάδα στην «Πατωμένη».

Σ’ αυτά τα χρόνια, οι Καλλιπευκιώτες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν παρατάσεις θεάτρων, παραστάσεις Καραγκιόζη ξυλοπόδαρους, να καμαρώσουν τα παιδιά τους τα εγγονάκια τους τα οποία συμμετείχαν στα χορευτικά συγκροτήματα (φέτος στο αντάμωμα εμφανίσθηκαν 44 μικρά και μεγαλύτερα παιδάκια) αλλά και να γλεντήσουν και να διασκεδάσουν

Η εφημερίδα, τα βιβλία,τα ημερολόγια, έφθασαν στα πέρατα της γης σε όλους τους ξενιτεμένους μας.

Φίλε, Γιάννη,

όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπήρξατε μέλος του Δ.Σ. και συνεργαστήκαμε τα πρώτα τέσσερα χρόνια, Επίσης όλοι μας γνωρίζουμε ότι το 2002 παραιτήθηκες όχι γιατί άλλα λέγαμε και άλλα κάναμε, ή ότι όταν ζητούσες τον λόγο από τον πρόεδρο, Θωμά Τσιαπλέ αυτός  ζητούσε συγνώμη, αλλά γιατί διαφώνησες με απόφαση του Δ.Σ. για την μη αναβολή των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Συλλόγου μετά από το θλιβερό γεγονός του άδικου χαμού πατριώτη μας.

Ακόμη πρέπει να ξέρεις ότι ο πρόεδρος όταν κάνει λάθη, ξέρει να τα αναγνωρίζει και αν χρειάζεται να ζητάει ακόμη και συγνώμη.

Είναι, όμως, εύκολο να ρίχνεις μομφή σε μέλη του Δ.Σ. ότι ο ένας είπε έτσι, ο άλλος έκανε αυτό, μετά από επτά χρόνια. Και γιατί δεν τα δημοσίευες τότε.

Δεν μπορούμε όμως να καταλάβουμε γιατί ενοχληθήκατε τόσο πολύ από το τελευταίο δημοσίευμα της εφημερίδας. Δεν ενοχληθήκατε που μίκρυνε η αυλή του σχολείου μας κατά 12 μέτρα, χωρίς καμιά απόφαση των αρμοδίων οργάνων και ενοχληθήκατε για το δημοσίευμα. Λάθος Γιάννη, η αυλή του σχολείου δεν μίκρυνε για να ανοίξει ο δρόμος όπως μας γράφεις αλλά γιατί έσπασε ο μπαζωμένος βόθρος εδώ και 30 χρόνια και έβγαιναν τα λύματα (για να ξέρεις και εσύ αν γεμίσει ο βόθρος να κάνεις το ίδιο). Αυτή ήταν η επίσημη απάντηση, Γιάννη, στο δημοτικό συμβούλιο. Η εφημερίδα του Συλλόγου επισημαίνει τυχόν λάθη, παραλείψεις, ενημερώνει, πληροφορεί όλους τους Καλλιπευκιώτες για ότι συμβαίνει στο χωριό μας.

Πολύ καλά κάνεις και αναφέρεις ότι διατηρούσαμε φιλικές σχέσεις με τον προηγούμενο δήμαρχο και ότι οι τρεις ήμασταν υποψήφιοι και εξελέγημεν (μάλλον θα ξέχασες ότι ήταν και η γυναίκα του Τάσου του Πατούλια). Γνωρίζεις όμως, ότι έχουμε άριστες σχέσεις και με το σημερινό δήμαρχο και δεν νομίζουμε να είναι κακό που ήμασταν υποψήφιοι.

Φίλε, Γιάννη, ο Σύλλογος δεν είναι τσιφλίκι κανενός, ούτε ήρθε κανείς να είναι υποψήφιος και τον διώξαμε .Ίσα – ίσα παρακαλούμε να έρθουν νέα άτομα να φύγουμε εμείς να ξεκουραστούμε.

Θα κάνουμε μια αναδρομή για να θυμηθούμε λίγο: Το 2003 δεν υπήρχαν υποψήφιοι και αναγκάστηκε το Δ.Σ. εκείνο να παραμείνει για μια ακόμη χρονιά όπως ορίζει το καταστατικό.

Το 2004 και πάλι δεν υπήρχαν υποψηφιότητες και κινδύνευσε να διαλυθεί ο σύλλογος. Παραμείναμε εθελοντικά τότε τρία μέλη (ο πρόεδρος Θωμάς Τσιαπλές, ο Τάσος Πατούλιας ο Ζήσης ο Κατσιούλας) και έτσι συνεχίστηκε η λειτουργία του.

Φθάσαμε στο 2005 να κατορθώσαμε να  εκλεγεί το σημερινό Δ.Σ. για μια διετία. Η διετία πέρασε ήρθε ο καιρός των εκλογών και πάλι όπως είδες  στην γενική συνέλευση υποψηφιότητες δεν υπήρχαν και αναγκαστήκαμε να συνεχίσουμε για μια ακόμη χρονιά και μάλιστα με προτροπή δική σου.

Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι παραμένουμε τόσα χρόνια στο σύλλογο. Παραμένουμε μόνο και μόνο από αγάπη για το χωριό μας, μόνο και μόνο να μην διαλυθεί ο σύλλογος, παραμένουμε από αγάπη και σεβασμό προς όλους τους καλλιπευκιώτες και ειδικότερα αυτούς που μένουν στο εξωτερικό και έχουν ανάγκη ενημέρωσης.

Όπως κατάλαβες και εμείς αγαπάμε το χωριό, όπως και εσύ. Ας σταματήσει η μιζέρια, η γρίνια. Ας σταματήσουμε να διαβάζουμε την εφημερίδα και να ψάχνουμε να βρούμε λάθη παραλείψεις υπερβολές. Έχουμε γράψει και άλλες φορές δεν είμαστε δημοσιογράφοι, ούτε σπουδάσαμε δημοσιογραφία, εθελοντές είμαστε.

Το Δ.Σ.

Από την κ. Τασούλα Τσιλιμένη, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Επιστολή με ημερομηνία 12-8-07, λάβαμε και από το την πατριώτισσα, Τασούλα Τσιλιμένη (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Επίκουρη Καθηγήτρια, Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής του 3^ου Φεστιβάλ Αφήγησης Ολύμπου και Γραμματέα του Π.Ο.Φ.Α.. στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρεται σε σχόλιο της στήλης «από δίμηνο σε δίμηνο», όπου -κακώς βέβαια- γράφει πως για το τρίτο Φεστιβάλ Αφήγησης κυκλοφόρησαν δυο αφίσες. Έχει απόλυτο δίκιο η κ. Τσιλιμένη. Για το τρίτο Φεστιβάλ δεν κυκλοφορήσαν δυο αφίσες. Κυκλοφόρησε μόνο μία αυτή που σας είναι ήδη γνωστή. Αυτή που αναφέρεται στο σχόλιο

«…μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε Α4 δεν ήταν αφίσα, αλλά σε πλέιξυ γκλας ενημερωτικό φυλλάδιο προβολής του 3^ου Φεστιβάλ Αφήγησης, το οποίο υπήρχε στο τραπεζάκι του Π.Ο.Φ.Α. σε όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποίησε προς ενημέρωση των μελών του αλλά και κάθε ενδιαφερόμενου που πλησίαζε στο τραπέζι του.

Αυτό λοιπόν το πλέιξυ γκλας, βρέθηκε και στην Καλλιπεύκη, στο τραπέζι του Π.Ο.Φ.Α. από το οποίο μοιράζονταν οι φάκελοι στους συμμετέχοντες στο εργαστήριο που πραγματοποιήθηκε από την κ. Λαμπρέλη, στο Δημ. Σχολείο, την Παρασκευή,  ημέρα έναρξης του 3^ου Φεστιβάλ. ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού δεν κυκλοφόρησε κάτι σχετικό!…»

Ζητούμε συγνώμη, Τασούλα, για την αστοχία και σ’ ευχαριστούμε για μια φορά ακόμα για την οργάνωση στο χωριό μας του Φεστιβάλ Αφήγησης.

 Το Δ.Σ.

Από τον Γιώργο Γκουγκουλιά

Γεια σας από την μακρινή Αλεξανδρούπολη.

Βρέθηκα για διακοπές φέτος στην πατρίδα μας και θέλησα να το εκμεταλλευτώ να συμμετάσχω κι εγώ σ’ αυτό που θεωρούσα ως το μεγαλύτερο μέσο ανάδειξης του χωριού μας. Αυτό που φεύγοντας το είχα αφήσει ακμαίο και ζωντανό Τον ΜΕΣΑΚ. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ. Κατάντησε ο σύλλογος μέσο κομματικής αντιπαράθεσης. Λες κι από αυτόν εξαρτάται το μέλλον της Ρηγίλλης και της Χ. Τρικούπη. ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ. Δύο ώρες συνέλευση δύο ώρες κομματική αντιπαράθεση. Για το μέλλον κουβέντα. Πανηγύρια είναι εύκολο να γίνονται. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ όμως δεν είναι οι χοροεσπερίδες. Είναι το δάσος μας. Η ζωή του χωριού μας. Παρατημένη η Πατωμένη. Το δάσος τριγύρω; Μες τη βρωμιά. Το δε σπιτάκι εκεί Ερείπιο. ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ; ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ (γιατί αυτό ήταν, κάποτε, ο σύλλογος) να γίνει απλά ΜΕΣΟ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ. Ξυπνήστε πριν είναι αργά. Ο σύλλογος και το χωριό σβήνουν. Μην αφήνετε τις κομματικές τοποθετήσεις του καθενός να πληγώνουν προσπάθειες 10 ετών. Ας βοηθήσουμε όλοι να ξαναγίνει ο ΜΕΣΑΚ αυτό που πρέπει να είναι ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ των ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΙΩΤΩΝ. Όσοι «κουράστηκαν» ας φύγουν υπάρχουν και άλλοι και προπαντός καινούργιες ιδέες (όχι μόνο λόγια και μετά κατέβασμα «στρατών», παιδιά μας πήραν χαμπάρι). Αν του χρόνου ξαναγίνουν εκλογές και συμμετέχουν μόνο 20 άτομα η μόνη λύση θα είναι η διάλυση. Έτσι κι αλλιώς για να χτίσεις κάτι, κάτι πρέπει να γκρεμιστεί. (ΛΥΠΑΜΑΙ μόνο που δεν έβαλα υποψηφιότητα έτσι ίσως ανάγκαζα αυτούς που έτρεξαν τελευταία στιγμή να ψηφίσουν, μην χάσουν το σύλλογο όπως ακούστηκε στα καφενεία, να πληρώσουν τουλάχιστον την συνδρομή. Γιατί έφυγαν και ούτε αυτό δεν έκαναν. (Αφιερωμένο στις «εκλογές» για την ανάδειξη Δ.Σ. στις 19/8).

Γκουγκουλιάς Γιώργος

Αλεξανδρούπολη

Να είσαι καλά, Γιώργο, να περνάς καλά στην μακρινή Αλεξανδρούπολή.

Δεν θα διαφωνήσουμε μαζί σου ούτε και θα συμφωνήσουμε. Τράπεζα αίματος, Διημερίδα, Συναντήσεις χορευτικών συγκροτημάτων, Θέατρο για παιδιά και Θέατρο για μεγάλους, Εκδόσεις βιβλίων και Παρουσία στον Παγκόσμιο Ιστό είναι πανηγύρια;

Το καλοκαίρι δεν είναι μακριά, θα έρθει όπως και τόσα άλλα… Θα χαρούμε να είσαι εκεί!!!

Το Δ.Σ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Τηλ.: 2331020867 – 6972446533 – Kallipefki@site.gr

Δρόμος Αλώνια – Ξενώνας: Τι γίνεται ρωτούσαμε το Δήμαρχο στο προηγούμενο φύλλο και η απάντηση ήρθε μέσα από την πράξη. Ο δρόμος διαπλατύνθηκε, μπαζώθηκε και στρώθηκε με άσφαλτο. Ο ασφαλτοτάπητας είναι περίπου έξι μέτρα. Συμπληρώθηκαν τα τεχνικά, όπου χρειάζονταν και στο ξεκίνημά του, στα αλώνια μετά το γεφύρι, διαπλατύνθηκε περισσότερο και έχει πλακόστρωτα πεζοδρόμια. Εύκολη διαδρομή για όσους θα τον χρησιμοποιούν και νέο στολίδι για το χωριό μας!

Στην Καλλιπεύκη (8-7-07) βρέθηκε για λίγο ο Χρήστος Μπαρής, {(Όμιλος Defender (www.defender.gr) – υπηρεσίες ιντερνέτ, που φιλοξενεί τις σελίδες του Συλλόγου μας, δωρεάν από το 2000, (www.kallipefki.site.gr)} ξεφεύγοντας για λίγο από την καθημερινότητα και το άγχος της πόλης (Θεσσαλονίκη). Υποσχέθηκε να ξανάρθει, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση το Συλλόγου και εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια για το υπέροχο τοπίο της περιοχής.

Στο Δημαρχείο θα γίνονται πλέον οι συνεδριάσεις του Τοπικού Συμβουλίου, για να είναι διαθέσιμα όσα μέσα βοηθούν σ’ αυτές.

Πατωμένη: Άρχισαν οι εργασίες στην Πατωμένη. Ευχόμαστε οι παρεμβάσεις να είναι τέτοιες που να αναδείξουν την υπέροχη ομορφιά της.

Συνεχίζονται τα έργα κατασκευής του νέου δικτύου ύδρευσης. Υπομονή, υπομονή, υπομονή. Η ταλαιπωρία θα είναι προσωρινή. Το έργο … «παντοτινό»! Με το καινούριο έργο θα λυθεί το πρόβλημα που αντιμετώπιζε τόσα χρόνια το χωριό μας.

Όμως, θα έχουν νερό όλοι όταν υπάρχει; Όταν γίνεται διακοπή  θα γίνεται για ολόκληρο το χωριό; Ή μόνο για τους «πάνω»;

Οι πληροφορίες λένε πως θα τελειώσει πριν φτάσει ο χειμώνας αλλά όχι ολόκληρο. Ένα μέρος θα μείνει για αργότερα (;). Η μελέτη δεν προέβλεπε την αντικατάσταση ολόκληρου του δικτύου. Θα ήταν καλό ο Δήμος, να μας ενημερώσει έγκυρα γι’ αυτό.

Κιόσκι στην Ανάληψη τοποθέτησε ο Δήμος μας, νότια από το εκκλησάκι (για να προστατεύεται και από τον αέρα). Άριστη πρωτοβουλία. Θα υπάρχει πλέον μια σκιά για όσους θα βρεθούν εκεί και θέλουν να απολαύσουν το τοπίο.

Κιόσκι και στη βρύση στις Καρ(υ)ές. Στη μέση περίπου της διαδρομής από Γόννους, ένα καλό σημείο για μια στάση κι αγνάντεμα του κάμπου. Μια μικρή προσπάθεια ακόμη, ώστε να έχει και η νέα βρύση (και πολύ καλοφτιαγμένη) λίγο νερό. Δεν θα διαφωνήσουμε… το χρειάζονται κάποιοι για τα ζώα τους… βεβαίως και είναι προτεραιότητα, μήπως όμως, με κάποια διευθέτηση μπορεί να έχει και η βρύση λίγο; Ή να το χρησιμοποιούν μετά από αυτή.

Στην Καλλιπεύκη βρέθηκε για λίγο (5-7-07) ο Δήμαρχος Κάτω Ολύμπου, Νίκος Βαλσαμόπουλος και πολλοί (σχεδόν όλοι όσοι τον είδαν) έτρεξαν να τον χαιρετίσουν, να πουν δυο κουβέντες μαζί του, να θυμηθούν… Να θυμίσουμε πως ο Νίκος Βαλσαμόπουλος, δίδαξε στο σχολείο του χωρίου μας για οχτώ χρόνια πριν από πολλά χρόνια και μάλιστα ιδιαίτερα δύσκολα.

Καθαρίστηκαν οι δρόμοι λίγο πριν τον αλωνισμό, όπως κάθε χρόνο, με γκρέιντερ της Νομαρχίας Λάρισας. Την ευθύνη υπόδειξης και καθοδήγησης του οδηγού είχε για αυτή τη χρονιά ο Κώστας Γαβούτσικος (στη φωτογραφία, επί το έργον).

Όχι, δεν άπλωσε τραχανά ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, Θωμάς Τσιαπλές. Εφημερίδες άπλωσε. Τριάντα και πλέον κωδικοί. Δουλειά που πρέπει να την κάνει μόνος του, πριν παραδώσει τις εφημερίδες στο ταχυδρομείο. Βλέπετε στη φωτογραφία ένα μέρος της διαδικασίας για την αποστολή της εφημερίδας του Συλλόγου μας στους 600 περίπου συνδρομητές.

Κιβώτια ή πακέτα μεγάλα από το τυπογραφείο, πέρασμα μια – μια στη νάιλον σακούλα (για το εσωτερικό), κόλλημα στη μέση περίπου το έτοιμο αυτοκόλλητο με τη διεύθυνση του παραλήπτη και συρραφή με το μεγάλο συρραπτικό (για το εξωτερικό). Μέχρι εδώ βοηθούν (αν υπάρχουν) αρκετοί και κύρια η Μαρία (η γυναίκα του, που σαν τις απλώνει στο σπίτι, θέλει να τελειώνει το γρηγορότερο αυτό ο «χαμός»). Η διαλογή, όμως, ανά κωδικό, είναι δική του δουλειά (αυτός γνωρίζει καλύτερα) και από αυτή τη διαλογή εξαρτάται πόσο γρήγορα και σωστά θα φτάσουν στους παραλήπτες, στα μέλη του συλλόγου μας, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Ύστερα και πάλι σε κιβώτια ή πακέτα και στο ταχυδρομείο Γόννων. Δουλειά που θέλει το χρόνο της και ξεπερνάει τη μια μέρα αν δεν υπάρχουν βοηθοί.

Εδώ και πολύ καιρό καθιέρωσαν οι γυναίκες του χωριού μας συνάντηση με καφέ και συζήτηση κάθε Κυριακή μετά τη λειτουργία στην εκκλησία. Πώς να μην τις χαίρεται ο καθένας!

Με το φίλο και συνάδελφο Gerhard από τη Γερμανία βρεθήκαμε στις 18-8-07 στο πυροφυλάκιο στη Μεταμόρφωση απ’ όπου και η φωτογραφία. Πήγαμε με το αυτοκίνητο μέχρι το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και από κει σιγά – σιγά την ανηφόρα με τα πόδια. Μόλις αφήσαμε την άσφαλτο στην Πατωμένη και μπήκαμε στο χωματόδρομο ο Gerhard έκανε την εξής ερώτηση: «Ο δρόμος που είμαστε τώρα, είναι για όλο τον κόσμο ή μόνο για το κράτος;» (εννοούσε προφανώς κάποιες κρατικές υπηρεσίες). Η απάντση στην ερώτηση και τα συμπεράσματα δικά σας. Να σημειώσουμε πως οι μεγάλες καλοκαιρινές φωτιές δεν είχαν αρχίσει ακόμη.

19-8-07, Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας. Από τις 12.00 μέχρι τις 13.30 το μεσημέρι. Χωρίς να γίνουν εκλογές (περισσότερα σε άλλη στήλη) και ο περισσότερος χρόνος αναλώθηκε για το αν πρέπει ή δεν πρέπει ο Σύλλογος να δίνει την ευκαιρία στα μέλη του, να σχολιάζουν τα «τεκταινόμενα» και ιδιαίτερα τα έργα του Δήμου μας, γιατί αυτός ο σχολιασμός υποστήριξαν κάποιοι «κομματικοποιεί» (!!!) το Σύλλογο…

Άλλο ένα αποτέλεσμα του Δήμου μας. Κούνιες, τραμπάλα, φωτισμός και περίτεχνος κάδος για τα σκουπίδια στο παρκάκι της «Μπίμπως». Πώς να μη χαίρεσαι και να μην επαινείς τέτοιες πρωτοβουλίες;

Συγχαρητήρια στο Δημήτριο Μπουρονίκο, που «μάζεψε» την αυλή του κατά 60 περίπου εκατοστά με τον καινούριο αυλότοιχο που έκανε βελτιώνοντας σημαντικά την κατάσταση του δρόμου στο συγκεκριμένο σημείο. Συγχαρητήρια επίσης και στον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου, Χρήστο Οικονόμου, που έβαλε κι αυτός «το χεράκι του» για το αποτέλεσμα.

Συμμορφώθηκε και η «στάση» με πρωτοβουλία του Δήμου μας, στην είσοδο του χωριού. Κατασκευή και υλικά που ταιριάζουν άριστα στο χωριό μας. Πέτρα και ξύλο όπως ήταν όλα κάποτε… Μένει η διατήρηση και η καθαριότητα στο εξής, αλλά να θυμούμαστε πως αυτά δεν είναι μόνο του Δήμου υπόθεση. Είναι όλων μας.

Στη βρύση του Κατή έστησε το «γρέκι» του ο Αρίστος από τον Πλαταμώνα, γνωστός σε αρκετούς Καλλιπευκιώτες από τις επισκέψεις του στο Χωριό. Μια πρόχειρη καλύβα για τον ίδιο κι ένα «μαντρί» για τα τριάντα περίπου πρόβατα που τον ‘κρατούν» εκεί. Στη φωτογραφία εκτός από τον Αρίστο βλέπετε και τη «γκαρλάπα» (πρόχειρη κατασκευή για να βράζει ή να ζεσταίνει το γάλα στη φωτιά).

Πλακοστρώθηκε, με πρωτοβουλία της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, ο περίγυρος του ναού των 12 Αποστόλων. «Ασύχαστοι» οι επίτροποι!

Μίκρυνε η πλατεία από τη δυτική πλευρά με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Το έργο δεν τελείωσε ακόμη. Θα συνεχιστεί βόρεια και θα «σβήσει» στην εκκλησία. Θα έχει δε και «ράμπα» για αναπηρικά και παιδικά αμαξίδια.

Στο σημείο αυτό γίνεται και το νέο περίπτερο (πέτρα και ξύλο), όπου θα μεταφερθεί με την ολοκλήρωσή του. Ήταν άραγε η καλύτερη δυνατή θέση; Είναι η καλύτερη δυνατή κατασκευή; Θα έλεγα όχι, μα με την έννοια του αποτελέσματος δεν μένει παρά να το αποδεχθούμε. Η άποψη, όμως, -για την ιστορία- θα καταγραφεί: Η θέση του ήταν πίσω από το έλατο και απέναντι από το κουρείο, να εφάπτεται του περιβόλου της πλατείας. Εκεί δεν εμπόδιζε κανένα από τα μαγαζιά (τα υπάρχοντα και τα εν δυνάμει) και περιόριζε ελάχιστα την πλατεία. Η είσοδός του θα έπρεπε να είναι (αριστερά ή δεξιά) και στη συγκεκριμένη θέση πίσω (μήπως αυτό μπορεί ν’ αλλάξει πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες; Για την πλατεία μας πρόκειται, για το κέντρο του χωριού μας, για τις εντυπώσεις που αποκομίζουμε όλοι και κύρια οι επισκέπτες.

Δεν στέρεψε ούτε φέτος με την ξηρασία και τις πολλές ζέστες η «λίμνη» στην περιοχή του Κατή. Φαίνεται, με το συγκεκριμένο έργο,  πως το δασαρχείο ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Νερό και μάλιστα άφθονο σε υψόμετρο 1400 μέτρων και στο κέντρο περίπου της μεγαλύτερης δασικής έκτασης της περιοχής. Αχρείαστο να είναι ως μέσο πυρόσβεσης!

Όταν διαβάζετε τις γραμμές αυτές ίσως να μην έχει σημασία το γεγονός. Ήταν, όμως, μια καλή προεκλογική συγκέντρωση και εκ μέρους του υποψηφίου (Αγοραστός) και εκ μέρους των παραβρισκόμενων.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ