ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

NEW TASTY – Fast food
Κώστας και Στέλιος Γκαβούτσικος
Διανομή κατ οίκον
ΜΠΛΟΤΣΗ 9 – ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΩΝ 04920-31315

ΚΑΡΑΛΙΑΚΟΣ
ΜΑΡΜΑΡΑ – ΓΡΑΝΙΤΕΣ – ΤΖΑΚΙΑ – ΜΠΑΡΜΠΕΚΙΟΥ
ΨΗΣΤΑΡΙΕΣ – ΚΑΜΙΝΑΔΕΣ – ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
ΤΕΡΜΑ ΦΑΡΣΑΛΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΑ: 661138 & 660650, Κινητό 0977675763

FOTO ΚΛΙΚ – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ – ΓΚΟΥΝΤΟΥΒΑ ΠΟΠΗ
ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ: Αξεσουάρ φωτογραφικών μηχανών – Βιντεοκασέτες
Κασέτες Ήχου – Walkman – CD Discman – Φιλμ όλων των τύπων. Ακουστικά – Κορνίζες – Μπαταρίες – Άλμπουμ – Φωτογραφικές μηχανές.
ΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ – ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ
Γάμων – Βαπτίσεων και κάθε είδους εκδηλώσεων. Φωτογραφήσεις σε studio και σε εξωτερικούς χώρους.
Φωτογραφίες ταυτοτήτων και διαβατηρίων. Μεγεθύνσεις φωτογραφιών. Εμφανίσεις φιλμ σε 20′.
ΕΥΑΓΓ. ΘΕΟΤΟΚΟΥ 23 – ΕΥΟΣΜΟΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: (0310) 775476

ΤΕΡΕΡΕΜ
Και για κάθε επιτυχημένη εκδήλωση
ΦΑΡΣΑΛΩΝ 174 – ΛΑΡΙΣΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0410- 660060
Διευθυντής ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

AUTOMOBILE GOUGOULIAS
Εισαγωγές μεταχειρισμένων και καινούργιων επιβατικών και επαγγελματικών αυτοκινήτων
ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΦΘΗΝΟΤΕΡΗ ΤΙΜΗ
3ο ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑΣ – ΦΑΡΣΑΛΩΝ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ – FΑΧ: 0410-661349 – ΟΙΚΙΑΣ 0410-150649
ΛΑΡΙΣΑ

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΛΙΑΣ
6^ο Χιλιόμετρο ΛΑΡΙΣΑΣ – ΒΟΛΟΥ
ΛΑΡΙΣΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΑ: 0410-571101, 6610577 – FAX: 661079

ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΞΥΛΕΙΑΣ
ΞΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΣΤΕΓΕΣ – ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ – ΠΑΤΩΜΑΤΑ – ΦΟΥΡΟΥΣΙΑ
ΧΟΝΤΡΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΚΕΠΕΣ
ΑΦΟΙ Δ. ΓΚΑΖΓΚΑΝΗ
ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 04950- 96262

ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ – ΧΩΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
ΓΚΟΥΓΚΟΥΛΙAΣ ΔΗΜHΤΡΙΟΣ
ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ
ΤΗΛ.: 04950 96205 – ΚΙΝ.: 0973-291128

ΓΚΑΡΝΤΑΝΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
PIRELLI
ΤΕΜΠΗ – ΛΑΡΙΣΑ
Τηλ.: 04950-93100-93350 – Κιν.: 0944-380962

Φάρμα Κισσάβου
Χοιρινά – αρνιά – κατσίκια
Διάθεση όλο το χρόνο – Διανομή κατ΄οίκον
Γιαβρόπουλος Νίκος, Ευθυμίου Χρίστος, Γιαβρόπουλος Διονύσης
Ψυχάρη 31 – ΛΑΡΙΣΑ
Τηλ.: 0410-287316 – Κιν.: 0944-936999 – 0946-157256

ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ
ΓΑΜΩΝ – ΒΑΠΤΙΣΕΩΝ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Απόστολος Ψαρός
Τηλ.: 0410-533557 – Κιν.: 0932-924190

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

θέλοντας να εξυπηρετήσουμε και να ενημε­ρώσουμε τους Καλλιπευκιώτες ιδιαίτερα αυ­τούς που βρίσκονται μακριά, δημοσιεύουμε πα­ρακάτω τα τηλέφωνα του Δήμου μας. Να πούμε επίσης ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή, ο καθένας μας μπορεί να παίρνει χωρίς ντροπή τηλέφωνο και να ζητάει όποια πληροφορία ή χαρτί θέλει.
Ακόμα και με το Δήμαρχο η επικοινωνία είναι εύκολη.

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Δήμαρχος: Τόλιος Αναστάσιος 31894
Γραμματείς: Κοντογιάννη Βούλα και Ταμπάκη Νίκη 31233, FΑΧ: 31894
Καλλιπεύκη: 96213
Δασονομείο Καλλιπεύκης: 96211
Δημοτικό Σχολείο Καλλιπεύκης: 96296
Ταξί Καλλιπεύκης (Σαλαμπάσης Ιωάννης): 96204
Αστυνομία Γόννων: 31096
Κέντρο Υγείας Γόννων: 31100, 31200, 31500
Βλάβες τηλεφώνων (Μακρυχώρι): 22199
Κωδικός περιοχής: 04950
Κ.Τ.Ε.Λ. Λάρισας: 0410-226300
Κ.Τ.Ε.Λ. διερχομένων λεωφορείων προς κάθε περιοχή: 0410-554111

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Στις 2 και 12 του περασμένου Φλεβάρη κηδέψαμε δύο αγαπημένα αδέρφια, τον Ιωάννη και τον Κανάκη Πατουλιά, 71 και 85 χρόνων αντίστοιχα. Τα δύο αδέρφια ήταν πολύ αγαπητά όχι μόνο στους Καλλιπευκιώτες, αλλά και σε πολλούς ξένους. Ήταν επίσης πολύ καλοί φίλοι του Μορφωτικού Συλλόγου. Ήταν και δικοί μου αγαπημένοι φίλοι και πολύ στεναχωρήθηκα που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στον «τελευταίο ασπασμό». Γι’ αυτό και σκέφτηκα να τους «γράψω» για τελευταία φορά. Έτσι, σαν

’γιος Αθανάσιος Θεσσαλονίκης, 11/3/2002

ΠΡΩΤΟ

Αγαπητέ φίλε μπάρμπα – Γιάννη, γεια σου. Είμαι πολύ στεναχωρημένος τώρα, που σου γράφω, γιατί δεν μπόρεσα να έρθω να σε ξεπροβοδίσω στο στερ­νό σου ταξίδι. Τον περασμένο Μάη πνευματικό μνημόσυνο, από ένα φίλο πολύ νεότερο τους.Είχες πάρει ειδοποίηση ότι πρόκειται να φύγεις για το χωρίς επιστροφή ταξίδι, αλλά δεν το πιστέψαμε ή δε θελήσαμε να το πιστέψουμε. Ούτε κι εσύ πιστεύω. Ήρθα σε είδα στο Γραφείο εισιτηρίων (νοσοκομείο) στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν τόλμησα να σε ρωτήσω για το φευγιό σου. Μάλλον χαμογελούσα σαν χαζός, για να μη σε συγκινήσω. Ξανάρθα στο σπίτι σου και κατάλαβα πως το σκεφτόσουν πολύ, αν και έπαιζες με την αγαπημένη σου εγγονούλα και τη χα­μογελούσες και είπα μήπως άλλαξες γνώμη.
Τον περασμένο όμως Φλεβάρη το αποφάσισες… Έκανες χρήση του εισιτηρίου και έφυγες. Δεν έφυγες όμως μόνος σου. Ταξίδεψες με τον μπάρμπα – Τάσο Παπαναστασίου. Δε γνωρίζω αν είχατε ραντεβού, αλλά πιστεύω να συναντηθήκατε…
Αγαπητέ φίλε, η φτώχεια σε ξενίτευσε πριν πολλά χρόνια και επέστρεψες στη Λεπτοκαρυά και πρόκοψες και έκανες τη δική σου οικογένεια. Από το μαγαζί σου πέρασε κόσμος και κοσμάκης. Έλληνες και ξένοι. Όλοι γλασαν με τα τρομερά αστεία σου και θα σε θυμούνται για πολλά χρόνια.
Αλήθεια, υπάρχει έστω και ένας πατριώτης, μικρός και μεγάλος, που να μη γέλασε με τ’ αστεία σου και τα χωρατά σου;
Αγαπητέ φίλε, θα θυμάμαι κι εγώ τη φιλοξενία σου και το στήριγμα σου, όταν ήμουν πρόεδρος στο Μορφωτικό Σύλλογο και όχι μόνο. Το τρανταχτό χαμόγελο σου, τ’ αστεία σου, θα μας λείψουν.
Φίλε μπάρμπα – Γιάννη, ελπίζω εκεί που πήγες να συνάντησες και όλους τους πατριώτες. Πιστεύω ν’ ανταμώθηκες και με τον αδελφό σου τον Κανάκη. Δεν άντεξε το μισεμό σου και ήρθε από κοντά σου. Πάντως μείνε ήσυχος. Όσο θα κάνω το δρομολόγιο για την αγαπημένη μας Καλλιπεύκη, θα περνώ από τους δικούς σου να πίνω έναν καφέ και να βλέπω τη χαριτωμένη σου εγγονή που τόσο αγαπούσες. Μάθε ακόμη πως, στις 40 από την αναχώρηση σου, όλοι ήμασταν εκεί. Όλοι όσοι σ’ αγαπούσαμε.
Εδώ φίλε θα κλείσω το γράμμα μου. Γεια σου, και… αν μπο­ρείς , στείλε μας κάνα γράμμα για να μαθαίνουμε πώς περνάς… Χαιρετίσματα σ’ όλους τους πατριώτες.

ΔΕΥΤΕΡΟ

Αγαπητέ φίλε Κανάκη, γεια σου. Αποφάσισα να σου γράψω γιατί δεν έμαθα για το στερνό σου ταξίδι. Ή μάλλον έμαθα, αλλά δεν ήξερα την ακριβή ημερομηνία και ώρα αναχώρησης.
Αγαπητέ φίλε μπάρμπα – Κα­νάκη, όπως φαίνεται δεν άντεξες το μισεμό του αδελφού σου και είπες να ξενιτευτείς κι εσύ χωρίς επιστροφή. Τα Χριστούγεννα έμαθα πως αποφάσισες να φύγεις για το μακρινό ταξίδι και σκέφτηκα να σου στείλω μερικά πράγματα, αλλά οι δικοί σου μου είπαν πως δε χωρούν άλλο οι βαλίτσες σου. Τελικά στις 12 του Φλεβάρη, 10 μέρες μετά την αναχώρηση του αδελφού σου το αποφάσισες κι εσύ. Κάπως από­ομα μας έφυγες και δε θέλουμε να το πιστέψουμε.
Αγαπητέ φίλε, πέρασες μεγάλη φτώχεια στα νιάτα σου, όπως κι εσύ μας έλεγες, αλλά ο θεός σε αξίωσε να κάνεις καλή οικογένεια (4 αγόρια) και να ζήσεις μια ζωή γεμάτη από δουλειά και υγεία. Μέχρι το στερνό σου ταξίδι έζησες τη ζωή και γεράματα δεν έκανες ποτέ. Μέχρι που να φύγεις δούλευες, χόρευες, έπινες, τα πάντα έκανες. θυμάσαι που μου είχες πει προτού πεθά­νει η γριά σου, ότι θα σε φάνε τα κοράκια άμα φύγει πρώτη εκείνη! Να όμως, που ούτε τα κοράκια σ’ έφαγαν, αλλά κοιμήθηκες και στα χέρια των παιδιών σου.
Αγαπητέ μπάρμπα – Κανάκη, επειδή δεν ήμουν να σε ξεπροβοδίσω, γι’ αυτό σε γράφω για να σ’ ευχαριστήσω για τις ευχάριστες στιγμές που περάσαμε μαζί. Για τ’ αστεία σου, για την καλή παρέα. Να σ’ ευχαριστήσω, γιατί στα εξήντα σου χρόνια, έμαθες να ψέλνεις και ήσουν το δεξί χέρι του παπα – Στέργιου για 20 και πλέον ολόκληρα χρόνια. Να σ’ ευχαριστήσω γιατί μου έκανες όλα τα κέφια. Ένα σωρό φωτογραφίες βγάλαμε στο θέρισμα, στο αλώνισμα με τη δοκάνη, στο στούμπισμα της βρίζας. Ποιος άραγε θα μου έκανε όλα αυτά και θα μου χάριζε τόσο όμορφες στιγμές;
Μερικές φορές οι «τρέλες» σου, έφερναν σε δύσκολη θέση, τόσο εσένα, όσο και τους δικούς σου. Αλλά, χάρη και σ’ αυτές τις τρέλες σου θα σε θυμόμαστε και πιο έντονα.
Μάθε πως κατά την ώρα της αναχώρησης σου, ήταν πλήθος κόσμου. Ήταν και ο γιος σου ο Χρίστος από τον Καναδά. Πρόλαβε να αποχαιρετίσει κι εσένα και τον μπάρμπα – Γιάννη. Μάθε ακόμη πως το γάιδαρο σου, που δεν προφθάσαμε να πουλήσουμε το καλοκαίρι, τον ταΐζει ο γείτο­νας σου ο μπάρμπα – Χρίστος. Μη στενοχωριέσαι, βρίσκεται σε καλά χέρια. Αλλά, γιατί ήθελες να τον πουλήσεις; Μήπως κάτι ήξερες για το ταξίδι σου;
Φίλε μπάρμπα – Κανάκη. Το Σάββατο στις 9 του Μάρτη βγήκα στο χωριό για να κάνουμε την άλλη μέρα τα σαράντα σου. Όμως και πάλι δεν έγινε τρόπος για να παραβρεθώ, γιατί η συμπεθέρα σου, που τόσο αγαπούσες, η Ασημούλα του Μαντά, του Κώστα Μασούρα η γυναίκα, σας «ζήλεψε» και είπε κι αυτή να φύγει από κοντά μας. Με συγχωρείς που θα κλείσω λίγο απότομα, γιατί θέλω να γράψω και σ’ αυτή… Γεια σου…

ΤΡΙΤΟ

Αγαπημένη μας, Ασημούλα, να ‘σαι καλά εκεί που αναπαύεσαι. Χτες ήρθαμε στον Αμπελώνα και σε ξεπροβοδίσαμε για το στερνό σου ταξίδι.
Αγαπημένη μας, όσοι κι αν έμαθαν για το μοιραίο, ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν, πώς εσύ, η ανδρογύναικα, η λεβεντοκόρη, το «θηρίο», έφυγες τόσο άδοξα και τόσο γρήγορα. Ο χάρος, Ασημούλα, διάλεξε εσένα, το μικρότερο από τα 8 παιδιά του Τόλιου του Μαντά και τη μεγαλύτερη νύφη του Γιάννη του Μασούρα. Διάλεξε εσένα, το γκεσέμι της παρέας, στα 48 σου χρόνια. Φοβήθηκε ο άτιμος να τα βάλει στα ίσια μαζί σου και σε μπέρδεψε. Σε χτύπησε πισώπλατα και ύπουλα. Ώσπου… τα κατάφερε. Έδωσες παλικαρίσια μάχη ως την τελευταία στιγμή, αλλά γονάτισες έτσι τώρα, έφυγες από κοντά μας και θα μας λείψεις πολύ, πάρα πολύ. θα μας λείψουν τα χελιδονίσματα σου, Χελιδόνα μας, το χαμόγελο σου, η καλοσύνη σου, η καρδιά σου η καλή, το ανάλαφρο περπάτημα σου τσελιγκοπούλα μας.
Περισσότερο όμως θα λείψεις από την οικογένεια σου. Από τον Κωνσταντή τον άνδρα σου, το Γιάννη και την Ελισάβετ, τα παιδιά σου. Ποιον θα βρίσκουν τώρα να τους περιμένει, να τους ανοίγει την αγκαλιά της, ν’ ακούει τα παράπονα τους; θα λείψεις και από το κοπάδι σας. Κι αυτά, τα γίδια βελάζουν που δε βλέπουν την κυρά τους!
Αγαπημένη μας, το περασμένο καλοκαίρι, στο γάμο της κόρης σου, είχαμε συγκεντρωθεί πάρα πολλοί. Χτες πάλι, ακόμα περισσότεροι. Ήρθαν από τον Καναδά και οι αγαπημένες σου αδελφούλες, η Σταματή και η Γλύκα. Όμως δε σε πρόλαβαν για να τους χαμογελάσεις.
Περιμένοντας στην όμορφη αυλή του σπιτιού σου, όλοι είχαν κάτι καλό να πουν για σένα. Οι περισσότεροι είχαν να εξηγήσουν και ένα κακό όνειρο που είχαν δει τα προηγούμενα βράδια. ’λλοι θυμήθηκαν το κράξιμο του κόρακα και τα λυπητερά ουρλιάσματα των σκύλων. Όμως, κανενός το μυαλό δεν πήγαινε σε σένα.
Αγαπημένη μας. Η ψυχή σου φτερούγισε για τα ουράνια το Σάββατο, στις 5 το απόγευμα, στις 9 του Μάρτη, τη στιγμή που τέλειωνε ο χειμώνας και άρχιζε η χαρούμενη άνοιξη. Ήταν γιορτή των ψυχών, ήταν ψυχοσάββατο. Σε ξεπροβοδίσαμε την άλλη μέρα, την Κυριακή. Ημέρα γιορτινή, ημέρα αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού. Όλα αυτά Ασημούλα, μας λένε πως ο Κύριος θα σε βάλει στα δεξιά Του. Ακόμα και ο καιρός άλλαξε το Σάββατο. Όλη τη νύχτα ψιλόβρεχε για να μαλακώσει την από μήνες στεγνή γη, για να δεχτεί εσένα, πέρδικα μας.
Αγαπημένη μας. Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Αν γράψω, όσα η καρδιά μου λέει, ούτε το χαρτί θα φτάσει, αλλά και θα στεναχωρήσω όλους μας, μα περισσότερο τα τρυφερά παιδιά σου, τα οποία μου έδωσαν παραγγελιά να σε γράψω και σε χαιρετούν. Σε χαιρετούν ακόμη ο άνδρας σου, ο γαμπρός σου, τα αδελφάκια σου, η πεθερά σου, τα τέσσερα κουνιάδια σου, οι συνυφάδες σου, τα πολλά ξαδέρφια σου, τα 27 πρώτα ανίψια σου, οι φίλοι οι γκαρδιακοί, οι γείτονες, οι συμπατριώτες σου, τα ψηλά βουνά με τις δροσερές βρυσούλες τους, όλοι εμείς που σ’ αγαπήσαμε και ζήσαμε μαζί σου.
Δώσε χαιρετίσματα… σ’ όλους τους συγγενείς και συμπατριώτες. Και κάτι ακόμα αγαπημένη μας Ασημούλα. Μια χάρη σου ζητούμε! Μην ξεχνάς να μας επισκέπτεσαι τα βράδια στα όνειρα μας. Να σε βλέπουμε και να μας χαμογελάς. Για να είναι η αυριανή πραγματικότητα λιγότερο σκληρή και πιο αισιόδοξη! Να έρχεσαι στα όνειρα του άν­δρα σου του Κωνσταντή και των παιδιών σου, γιατί αυτοί θα σε χρειάζονται περισσότερο. Να τους μιλάς γλυκά, να τους ορμηνεύεις και να τους καθοδηγείς… Και αν καμιά φορά είσαι στεναχωρημένη… βρες εκεί, πάνω.., τον ξάδελφο του άνδρα σου, τον Κώστα, τον δάσκαλο, για να σου τραγουδήσει το «Χαρικλάκι», σαν ανατολίτικο αμανέ… Και αν θέλεις και παρέα… φώναξε τους όλους. Έχουμε πολλούς εκεί πάνω… γέρους, αλλά και νέους…
Γεια σου αγαπημένη μας, σύντροφε, μάνα, αδερφή, ξαδέρφη, θεία, γειτόνισσα, φίλη, χωριανή. Εκ μέρους όλων αυτών, ο συνομήλικος ανιψιός σου Ζήσης, του μπάρμπα – Τσέλιου και της Λεμονιάς, όπως έλεγες κι εσύ.
Σήμερα, αγαπημένη μας, πέρδικα βρέχει όλη τη μέρα. Όλα είναι ήσυχα και θλιμμένα.   Κούρνιασε στη φωλίτσα σου… κοιμήσου, κοιμήσου… και το βράδυ πέταξε στα όνειρα μας…
Καλόν παράδεισο, αγαπημένα μας, πρόσωπα.
ΚΑΤΣΙΟΥΛΑΣ ΖΗΣΗΣ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ
— Στο Τορόντο του Καναδά ο Νικηφόρος Λαμπίρης αρραβώνιασε το γιο του Χρίστο με την Πρασούλη Ευδοκία, από τη Μηλιά Μετσόβου.
— Η Σταματία Νικολάου Κατσιούλα με το Βελησσαρίου Αντώνιο από τη Λάρισα.
— Η Παρασκευή Μαντά του Ιωάννη με τον Πασχάλη Μπακάλη του Κων/νου από την Κατερίνη.
— Ο Αθανάσιος Μαντάς του Ιωάννη με την Παρασκευή Φιλιππάκη του Χρίστου από την Κατερίνη.
— Ο Γκέτσιος Ιωάννης του Χρίστου με τη Γιώτα Κοσμά από την Καμπή Άρτας.
— Ο Καστόρης Ιωάννης του Γεωργίου με τη Θεοδώρα Καπέ-τη από τη Λάρισα.
— Ο Αστέριος Μπουρονίκος του Δημητρίου με τη Μούσιου Ευαγγελία του Αποστόλου από τη Λάρισα.

ΘΑΝΑΤΟΙ
— Γεώργιος Μητσιόπουλος ετών 84
— Παρασκευή Ρημαγμου, σύζυγος Γεωργίου, ετών 87
— Πατούλιας Ιωάννης, ετών 71
— Πατούλιας Κανάκης, ετών 84
— Παπαναστασίου Αναστάσιος, ετών 79
— Ασημούλα Μασούρα, σύζυγος Κώστα, ετών 48

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 Ζητώ να αγοράσω χωράφι «εξωτερικό» σε περιοχή από τα «Περιβόλια» μέχρι «Σβάρνα». Τηλέφωνο: 0945-168761 ή 0410-554111

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ – ΔΩΡΕΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ

Καραγιαννίδης Κωνσταντίνος 5.000 δρχ.
Γκουντουβάς Αστέριος 5.000 δρχ.
Καραναστάσης Χρίστος 10.000 δρχ.
Πουλτσίδης Λάζαρος 5.000 δρχ.
Δαούτη Μαρία 2.000 δρχ.
Δεμιρτζής Αθανάσιος 5.000 δρχ.
Παπαστεργίου Αστέριος του Θωμά, Αμπελώνας 5.000 δρχ.
Αδελφοί Κανάκη Γκαβούτσικου 8.000 δρχ.
Οικονόμου Τριαντ. Αθανάσιος 5.000 δρχ.
Μαντάς Αστερ. Κωνσταντίνος 5.000 δρχ.
Ζαφείρη Δημητρίου Αναστασία 15 ευρώ
Γεροστέργιος Θωμάς 20 μάρκα
Αδελφοί Αστεριού Γκουγκουλιά 100 ευρώ
Γκαρντάνος Αστέριος 50 ευρώ
Σαμαράς Βασίλειος 50 ευρώ
Μανωλούλης Δημήτριος 50 ευρώ
Μουσουλής Κωνσταντίνος 20 ευρώ
Παπαγιαννούλης Αναστάσιος 50 ευρώ
Παπαγιαννούλης Νικόλαος Κατερίνη 20 ευρώ
Παπαγιαννούλης, Κωνσταντίνος, Κατερίνη 30 ευρώ
Μασούρας Δημ. Βασίλειος 50 ευρώ
Μητσόπουλος Θωμάς και Δημήτριος 29,35 ευρώ
Τόλιος Αναστάσιος, Δήμαρχος 100 ευρώ
Καραμπίνας Αδάμος 10.000 δρχ.
Γκίκας Δημήτριος 10 ευρώ
Καστώρης Σπύρος 14,67 ευρώ
Τσολάκης Θεοφάνης, Βρυότοπος 20 ευρώ
Σακουράφας Ευάγγελος, Αμπελώνας 14,50 ευρώ
Μαντάς Αθ. Ιωάννης, Κατερίνη 30 ευρώ
Τσιακαλής Δημήτριος 50 ευρώ
Μανωλούλης Ιωάννης 20 ευρώ
Μημόπουλος Πασχάλης 13 ευρώ
Τσολάκης Χρίστος 15 ευρώ
Παζιάνας Χρίστος, Τορόντο 22 ευρώ
Πατουλιάς Χρίστος 29,35
Τσούκας Δημήτριος, Σπέτσες 29,35
Μηνάς Κωνσταντίνος 10 ευρώ
Γκουρούπης Νικόλαος 19 ευρώ
Γκουρούπης Χρίστος 6 ευρώ

ΔΩΡΕΕΣ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗΣ

— Μαρία Καπέλα ή Τσολάκη, Συκούριο, 5.000 δρχ. εις υγεία της οικογένειας της, για την ανέγερση της Αναλήψεως.
— Κων/νος Αστεριού Μαντάς και η σύζυγος του Ουρανία από τον Καναδά, 120 ευρώ στη μνήμη των γονέων τους Αστεριού Μαντά και του γαμπρού της Αστεριού Ρημαγμού για την ανέγερση της Αναλήψεως.
— Κων/νος Ιωάννη Γκαβούτσικος, 100 ΕΥΡΩ για την ανέγερση της Αναλήψεως εις υγείαν της οικογενείας του.
— Κων/νος Παπαστεργίου, δάσκαλος, 150 ΕΥΡΩ, για την ανέ­γερση της Αναλήψεως στη μνήμη της αδελφής του Μαρίας και της νυφαδιάς του Αικατερίνης. Μαζί έβαλε και η γυναίκα του Αθηνά Παπαστεργίου, πάντων των κεκοιμημένων.
— Αστέριος Γεωργίου Γκαβούτσικος, 70 ΕΥΡΩ, εις υγεία της οικογενείας του, για την ανέγερση της Αναλήψεως.
— Χρήστος Χατζής από τη Βερδικούσια, 30.000 δρχ. στην υ­γεία της οικογένειας του για την ανέγερση της Αναλήψεως.
— Θωμάς Μητσόπουλος και Δημήτριος, Αυστραλία, 10 ΕΥΡΩ, στην υγεία των οικογενειών τους και στη μνήμη του πατέρα τους Ιωάννη για την ανέγερση της Αναλήψεως.
— Ελεύθερος Δασικός Συνεταιρισμός Καλλιπεύκης, 200.000 δρχ. για την ανέγερση της Αναλήψεως, στην υγεία όλων των υλοτόμων.
— Αθανάσιος Οικονόμου, 25 ΕΥΡΩ, στη μνήμη του εξαδέλφου του Αναστασίου Παπαναστασίου.
— Πατούλιας Χρήστος, Καναδάς, 30 ΕΥΡΩ, στη μνήμη των γονέων του.
— Γεώργιος Αποστόλου Παπαϊωάννου, 120 ΕΥΡΩ, στην υγεία της οικογένειας του.

Ευχαριστούμε όλα τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια, το μηχα­νικό Δημήτριο Καραγιάννη, που μας έκανε δωρεά του σχεδίου, για την εκκλησία της Αναλήψεως και το τοιχίο των 12 Αποστόλων. Να έχει την ευλογία του θεού, να του δίνει υγεία ο θεός να αναπαύσει τις ψυχές των κεκοιμημένων αδελφού του Ιωάννη και τους γονείς του.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Πριν 40 περίπου χρόνια η ζωή στο χωριό μας ήταν πολύ δύσκολη. Δουλειές δεν υπήρχαν και η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία, όπως και σήμερα.
Κάθε οικογένεια είχε στο σπίτι την αγελάδα, ις κατσίκες, τις κότες, και όλα όσα χρειάζεται μια αγροτική οικογένεια για να ζήσει στο χωριό.
Ο μπαμπα – Κώτσιος, όμως, δεν είχε αγελάδα και σκεφτόταν αρκετό καιρό να αγοράσει. Μια μέρα ήρθε στο χωριό ο Θανάσης ο Συντριβάνης, ο οποίος έμενε στην Βαλμάδα, ένα χωριό έξω από την Θεσσαλονίκη. Εκεί που καθόταν στο καφενείο και συζητούσαν, ο Θανάσης είπε ότι στην Βαλμάδα έχει πολλές μονάδες με αγελάδες. Ακούει ο μπάρμπα – Κώτσιος και τον ρωτάει αν θα βρει εκεί να αγοράσει μια. Θα βρούμε είπε ο μπάρμπα – Θανάσης, έλα όποτε θέλεις.
Μετά από λίγο καιρό ο μπάρμπα – Κώτσιος παίρνει το φορτηγό από το χωριό και πάει στην Βαλμάδα. Βρίσκουνε τον μπάρμπα – Θανάση, ο οποίος τους πηγαίνει στις μονάδες και αγοράζουνε μια αγελάδα.
Το βράδυ, μένουν στο σπίτι μπάρμπα – Θανάση και το πρωί παίρνουν το δρόμο της επιστροφής. Μετά από περίπου δυο ώρες ταξίδι φτάνουν στον Πλαταμώνα. Ο οδηγός, λέει τον μπάρμπα – Κώτσιο ότι πρέπει να σταματήσουν να ξεκουραστούν λίγο και να πιουν ένα ποτήρι νερό.
Πάνε στο μαγαζί και φωνάζουνε τον σερβιτόρο να παραγγείλουν και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος.
-Ένα φραπέ παρακαλώ (οδηγός)
-Τι είπες θα πάρεις;
-Φραπέ.
-Τι είναι αυτός;
-Καφές μπάρμπα.
-Φέρε και μένα ένα τέτοιου φραπέ.
Φεύγει ο σερβιτόρος και μετά επιστρέφει με την παραγγελία τους.
Ο μπάρμπα – Κώτσιος κοιτούσε περίεργα. Πιάνει το ποτήρι πάγος. Δεν τολμούσε να δοκιμάσει. Κοιτάζει και βλέπει τον οδηγό που ροφούσε από το καλαμάκι.
Ξαφνικά φωνάζει τον σερβιτόρο.
-Έλα δω ρε κουπέλι, Ποιόν κοροϊδεύεις; Τον πατέρα σου; Τι καφές είναι αυτός που έφερες;
-Φραπέ. Απαντάει ο σερβιτόρος.
-Τι φραπέ; Άρα εσύ πήγες μέσα, έπλυνες τα’ άλλα φλιτζάνια   και έβαλες τα πλύματα μέσα στα ποτήρια να τα πιω εγώ; Φεύγα τράβα μέσα και φκιάσε ένα καφέ της προκοπής μη σε πλακώσω μη την κλούτσα και συ φκιάσω το κεφάλι όλο τζιουμακ(ι)έ (καρούμπαλα).
Μάταια ο οδηγός προσπαθούσε να εξηγήσει τον μπάρμπα – Κώτσιο, ότι ο φραπέ πίνετε κρύος και ότι δεν είναι πλύματα, αλλά άλλου είδους καφές.
Έτσι έμαθε κι ο Μπάρμπα – Κώτσιος τι είναι ο «φραπέ».

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Α. Από Κατερίνη και από τον Κλεάνθη Μανωλούλη.

«Αγαπητά παιδιά του Συλλόγου, γεια σας.
Οι γέροι άνθρωποι, σας κουράζουνε με τα γραπτά τους λόγω της αγραμματοσύνης τους, αλλά αν σας είναι δύσκολο να τα διαβάζετε δεν πειράζει, ας μη δημοσιευθούν. Και πάλι θα χαρώ.

1. Η Αγία Ανάληψη φαίνεται στη φωτογραφία, που σας στέλνω, όπως και τα μαστόρια, που μόλις τέλειωσαν αυτό το φτωχό πέτρινο εκκλησάκι, το οποίο έκανε η γιαγιά Πατούλινα (Τσίβου). Τα μαστόρια είναι δύο ερασιτέχνες κτιστάδες. Ο Ελευθέριος Κυλινδρής, «αρχιτέκτων» και ο Κλεάνθης Μανωλούλης, δεύτερος, οι οποίοι έχτισαν το εκκλησάκι χαρούμενα και με διάθεση καλής καρδιάς. Το μικρό παιδί που κοιτάζει, είναι ο Θωμάς Μητσιόπουλος ή Μητσέλας. Τώρα είμαστε πολύ χαρούμενοι που χτίστηκε νέο εκκλησάκι.

Στο βουνό εκεί ψηλά
είναι εκκλησιά ερημική
δεν έχει ψάλτη ούτε παπά
το σήμαντρο της δεν χτυπά
έχει ένα καντήλι λαμπερό και ένα πέτρινο σταυρό.

Αυτό το θυμάμαι από τον καιρό που πήγαινα σχολείο.

1. Δεκαετία 1940 ως 1950. Ο Ελληνικός λαός ζει δύσκολα και τα τρία αυτά παιδιά που φαίνονται στην φωτογραφία έφυγαν από τον τόπο τους να δουλέψουν. Δούλευαν στα καυσόξυλα στο αστικό κέντρο, στην πλατεία ταχυδρομείου και έβγαλαν την φωτογραφία ενθύμιο προσφυγιάς. Δούλευαν και ήλπιζαν με τον καιρό στον τόπο τους να γυρίσουν. Αυτά τα παιδιά τώρα είναι γεροντάκια. Στα νιάτα τους δεν γέλασαν. Τους φύγαν τα μεράκια. Κατάγονται από την Καλλιπεύκη και είναι: Αστέριος Καλούσης, Λυπάμαι, μακαρίτης, Ιωάννης Καλούσης, Τραγουδιστής και Κλεάνθης Μανωλούλης. Σ’ όλες τις πέτρες από κάτω.

Αγαπητέ, Κλεάνθη, δεν μας κουράζουν τα γράμματά σου, δεν ευθύνεσαι εσύ που δεν έμαθες να γράφεις καλά. Μπορεί εσείς τα γεροντάκια να μην μάθατε να γράφετε, μάθατε, όμως, να είστε αγνοί, και γνήσιοι. Είναι χαρά μας να σας διαβάζουμε.

Β. Από Μόντρεαλ Καναδά και από τον Γιώργο Τσιακάλη.

Αγαπητοί Πατριώτες, γεια σας

Το φετινό Καλοκαίρι βρέθηκα στην Ελλάδα την πατρίδα μας. Μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ στο πανέμορφο χωριό μας και σε όλες τις υπέροχες εκδηλώσεις. Συγχαρητήρια για τις προσπάθειές σας και για τα όσα προσφέρετε σε όλους γνωστούς και αγνώστους.
Θα πρέπει να σας συγχαρώ και για τη πραγματικά εξαιρετική και θαυμάσια δουλειά που κάνετε με την εφημερίδα. Είναι ο κρίκος που μας ενώνει με το χωριό μας. Καλή συνέχεια στη δουλειά και στον αγώνα.
Σας στέλνω επιταγή 200$. Κρατήστε για το σύλλογο τα 50$ και τα άλλα 150$ είναι για την εκκλησία του χωριού στη μνήμη των γονέων μου Μαρίας και Δημητρίου.
Σας χαιρετώ όλους με εκτίμηση και αγάπη.
Γιώργος Τσιακάλης.

Πατριώτη, Γιώργο,

Σ’ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Μας δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε για το καλύτερο του χωριού μας. Σ’ ευχαριστούμε και για την οικονομική ενίσχυση (τα 150$ δόθηκαν ήδη στην εκκλησιαστική επιτροπή) και σου ευχόμαστε σύντομα να έρθεις και πάλι στην Ελλάδα και στο χωριό μας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σκέψεις για το πως γνώρισα την Καλλιπεύκη,
με αφορμή το βιβλίο «Η Καλλιπεύκη στους αιώνες»

Την ύπαρξη του χωριού αγνοούσα μέχρι το 1990. Τότε γνώρισα τον συνάδελφο, δάσκαλο, Παναγιώτη Παπαϊωάννου, ο οποίος μου την ανέφερε για πρώτη φορά.
Πέντε χρόνια αργότερα είδα τη συλλογή φωτογραφιών του επίσης συναδέλφου, Ζήση Κατσιούλα. Ένιωσα σαν να φωτογράφιζαν το δικό μου χωριό, το Πολυδένδρι του Νομού Ημαθίας, ένα ορεινό χωριό των Πιερίων.
Η ζωή μας τα ήθη και τα έθιμα, οι ρίζες μας, ήταν κοινές.
Να τι είχα σημειώσει τότε:
«Δεν μπορούσα να φανταστώ, πως η συλλογή φωτογραφιών από τη ζωή και τη φύση της Καλλιπεύκης, ταυτίζονταν τόσο πολύ με το χωριό μου, πως ο πλούτος των θεμάτων που διαπραγματεύονταν θα δημιουργούσαν χείμαρρο αναμνήσεων και συναισθημάτων και θα γέμιζαν το μυαλό μου και την ψυχή μου.
Ξεφυλλίζοντας τα άλμπουμ, ξανάγινα το μικρό παιδί και θυμήθηκα όλα τα παλιά, όλα τα ξεχασμένα και υπέροχα.
Θυμήθηκα το θέρο, τα στάχυα, που μαζεύαμε πίσω από τους θεριστάδες. Και τα «δεματ’κά» που φκιάναμε. Και τις «χεριές» που κουβαλόυσαμε να δεθούν τα δεμάτια. Και το νερό που κουβαλούσαμε, απ’ τις κοντινές βρύσες. Και την περδίκα με τα «περικούλια’, που προσπαθούσε να κρυφτεί και να γλιτώσει, να προστατέψει τα μικρά της μες στα στάχυα καθώς έχανε τη φωλιά της. Και τη βόλτα πάνω στη «δουκάν(η), στο αλώνισμα. Και τις νύχτες στο αλώνι ανάμεσα στις θημωνιές περιμένοντας τη μηχανή, που θα ‘ρχόταν να αλωνίσει. Και το τρελό τραγούδι του γρύλου. Και τ’ αστέρια, που θαρρούσες πως θα τα’ άγγιζες, αν άπλωνες λίγο το χέρι σου στον ουρανό. Και το γαλαξία, «τ’άχερα που έριχνι η παππούς στον ουρανό μι του τσιουβάλ(ι), για να μη χάσ(ει) του δρόμου», όπως έλεγε ο πατέρας μου. Και τη ζεστή κουλούρα απ’ το πρώτο αλεύρι της νέας σοδειάς, που βρέχαμε στη βρύση, για να ‘ναι πολύ «να τρέχ(ει) σαν το νιρό, του στιάρ(ι), του γένν’μα». Και την ευωδιά απ’ το ψωμί που ψήνονταν στους φούρνους. Και τις πίτες που μοσχοβολούσαν καθώς ψήνονταν στις γάστρες κάθε Σάββατο.
Και τα κορίτσια που τραγουδούσαν καθώς δούλευαν στα χωράφια και στον αργαλειό, τους καημούς της αγάπης. Και δεν μπορούσα να καταλάβω τότε πως είναι δυνατόν να πονάει η αγάπη και ο πόνος να γίνεται τραγούδι.
Και τα πανηγύρια και τους χορούς στην «πλατέα». Και την κούνια στον Αι Νικόλα. Και το ζύγισμα τ’ Αι Γιωργιού.
Και τον παπά με το «μπακρατσί», το σταυρό και το βασιλικό, που ‘ρχονταν κάθε πρωτομηνιά να μας «αγιάσει» και τις δεκάρες που ρίχναμε. Και τα «κόλλιντα» και τα «σούρβα» και τα «κέδρα» και το «χάσκα» και τις περδίκες’ και τον «κλήδονα’.
Και την «αρκούδα» και το «λύκο» και τη «μαϊμού». Και την πιπεριά και τα παιγνίδια. Και τα αγριολούλουδα που ευωδίαζαν την άνοιξη και τα μαζεύαμε για το στεφάνι της 25^ης του Μαρτιού και της Πρωτομαγιάς και τον Επιτάφιο».
Και έγιναν «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» στην πεζή, πια, ζωή μου και λυπήθηκα τα παιδιά μου, που δεν ζουν αυτά που έζησα κι εγώ και δεν θα έχουν να θυμούνται τίποτα απ’ αυτά, που θυμούμαι εγώ σήμερα.
Κι ένιωσα την ανάγκη να τα μοιραστώ με τους ανθρώπους που τα έζησαν και να τα δείξω -έστω και σε φωτογραφίες- στους νεώτερους, για να τα γνωρίσουν κι αυτοί. Κι έτσι προχωρήσαμε στην διοργάνωση της έκθεσης στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στη Βέροια.
Αυτά έγραφα τότε… και σήμερα ξαναδιαβάζοντας τα, γνωρίζοντας την παράδοση της Καλλιπεύκης μέσα από το βιβλίο «Η Καλλιπεύκη στους αιώνες» βλέπω ξανά την ομοιότητα με το δικό μου χωριό και την ταύτιση των βιωμάτων της παιδικής μου ηλικίας με τα βιώματα των Καλλιπευκιωτών. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για την έκδοση και κυρίως για το περιεχόμενο.

Αργότερα, ίσως μου δοθεί η δυνατότητα να αναφέρω κάποια ήθη και έθιμα, τραγούδια ή άλλα λαογραφικά στοιχεία του χωριού μου, που αποδεικνύουν ατράνταχτα την κοινή καταγωγή της ελληνικής ψυχής. Της ψυχής που εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο αν και δεν είναι δυνατή η επικοινωνία τους. Ήταν αδύνατη η επικοινωνία των χωριών μας, εκείνη την περίοδο μια και το ένα βρίσκεται στον Κάτω Όλυμπο προς τη Λάρισα και το άλλο στις πλαγιές των Πιερίων προς τη Βέροια.
Χάιδω Ν. Μπατσαρά – Τζήκα

Η φίλη μας, η Χάιδω, είναι σήμερα συνταξιούχος δασκάλα. Στην περίοδο που αναφέρονται η σκέψεις τις ήταν υπεύθυνη περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας και με δική της πρωτοβουλία έγινε η έκθεση φωτογραφίας στη Βέροια του φίλου μας, Ζήση Κατσιούλα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 «Διαβάζει» και επιμελείται ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Αξιέπαινη προσπάθεια, συνεχίστε. Περισσότερες φωτογραφίες από τις καταπληκτικές ομορφιές του χωριού μας.

Νίκος Παπαστεργίου, ΛΑΡΙΣΑ

Το προσπαθούμε, φίλε, Νίκο.

Φίλοι πατριώτες και μέλη του Δ.Σ. παρά το βαρύ χειμώνα που είχατε η σκληρή δουλειά σας φαίνεται στις σελίδες της εφημερίδας… αλλά και οι φωτογραφίες «χειμώνας στο χωριό» ακόμη πιο ωραίες. Υou are doing exceptionally well…continue the good work…
Always your friend and patrioti.
(μετάφραση: Τα πάτε πάρα πολύ καλά συνεχίστε τη δουλειά…Είστε φίλοι και πατριώτες…)
Νικηφόρος Λαμπίρης

Νικηφόρε, είναι από τους τακτικότερους του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Αν μπορέσουμε θα δημοσιεύσουμε και μερικές από τις έξυπνες φωτογραφίες που μας έστειλες.

Αγαπητέ, φίλε Παναγιώτη,

Μόλις σήμερα έλαβα το ηλεκτρονικό γράμμα σου και χάρηκα πολύ με τις φωτογραφίες από το χιονισμένο χωριό μας. Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι το καλύτερο για το Σύλλογο. Χαιρετισμούς σε όλα τα μέλη του Συλλόγου και σε όλους τους φίλους στο χωριό. Περιμένουμε νέα σας.
Με αγάπη.
Θωμάς Λαμπίρης και οικογένεια.

Να είσαι καλά Θωμά και συ και η οικογένειά σου. Μαζί με τον Νικηφόρο Λαμπίρη μου δώσατε μια ιδέα. Κάθε φορά που υπάρχει κάτι ενδιαφέρον να το ανταλλάσσουμε χωρίς να περιμένουμε την επόμενη έκδοση της «Ωραίας Καλλιπεύκης» και ότι από αυτά είναι για δημοσίευση θα δημοσιεύεται. Φαντάζομαι θα συμφωνείτε, όπως και όλοι οι φίλοι του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email).

hi, is it possible in any way that the website could have a link that translates everything into english…
i am a first generation greek here in the united states and i never learned how to read or write in greek so having an english link would be much appreciated…..this is the only way i can hold on to my heritage of my father’s village where he grew up.
thank you,
Christina Gougoulias

Μετάφραση:
Είναι πιθανό να υπάρχει κάποιος τρόπος για αυτόματη μετάφραση στο δίκτυο; Είμαι ελληνίδα τελευταίας γενιάς εδώ στις Η.Π.Α. και δεν έμαθα να γράφω και να διαβάζω ελληνικά. Έτσι έχοντας μια αγγλική έκδοση θα ήμουν ευγνώμων είναι ο μόνος τρόπος να έχω επαφή με το χωριό που μεγάλωσε ο πατέρας μου.
Χριστίνα Γκουγκουλιά  

Χριστίνα, γεια σου,

Για αγγλική έκδοση της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας ούτε σκέψη (προς το παρόν τουλάχιστον). Είμαστε όλοι εθελοντές -να μη μας ξεφεύγει αυτό- και δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να μάθουμε μια ξένη γλώσσα (αγγλικά πχ). Τα όσα αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά υπάρχουν στις σελίδες του Συλλόγου μας είναι από εξυπηρέτηση φίλων των οποίων τα ονόματα αναφέρονται. Υπάρχει κάτι για αυτόματη μετάφραση αλλά μεταφράζει απλώς τις λέξεις. Δοκίμασε το. Θα το βρεις στη διεύθυνση:www.music.gr/systrans
Προσπάθησε, ζήτησε βοήθεια από την οικογένεια. Καλή δύναμη.

Η Παρασκευή Δούκα, τακτική επίσης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, εξεδήλωσε τη διάθεση της να βοηθήσει το Σύλλογό μας, όπου μπορεί και την ευχαριστούμε θερμά.

Ο Στέφανος Κυλινδρής, θέλησε να επικοινωνήσει με τον αρθρογράφο του «Καλλιπευκιώτες της Μελοιβίας» και του δόθηκε ότι χρειαζόταν.

Σημείωση: Οι φωτογραφίες που έλαβαν οι φίλοι μας στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο είναι του Θωμά Καραμπατή (πρώην προέδρου). Είναι στη διάθεση όλων να τις πάρουν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αρκεί να το ζητήσουν και να δηλώσουν και διεύθυνση (email). Δημοσιεύονται σtη στήλη «ΝΕΑ»

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ