ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Ζητώ να αγοράσω χωράφι «εξωτερικό» σε περιοχή από τα «Περιβόλια» μέχρι «Σβάρνα». Τηλεφωνήστε στα: 2331020867 και 0976259669 (Π. Παπαϊωάννου)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κυκλοφορεί το βιβλίο του συλλόγου μας «Η ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ» με θέματα από την Καλλιπεύκη και αποτελεί την πρώτη ουσιαστική καταγραφή της ιστορίας και παράδοσης της Καλλιπεύκης.

Μπορείτε να το προμηθεύεστε από τα μέλη του Δ.Σ. και από τα παρακάτω επιλεγμένα σημεία – καταστήματα φίλων του συλλόγου μας.

1. Εστιατόριο – Πρακτορείο λεωφορείων Σ. Σ. Λάρισας (ταμίας του Συλλόγου μας Φάνης Γκουντουβάς)
2. Καλούσης Θανάσης, Δίσκοι – Κασέτες Λάρισα
3. Περίπτερα των πατριωτών μας Λάρισα
4. Βιβλιοπωλείο Η «ΓΝΩΣΗ» έναντι επιμελητηρίου και
5. Σταματή Πετρενίτη, περίπτερο, Αμπελώνας (πλατεία)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 Ζαραλής Θεόδωρος του Νεοκλή και της Δήμητρας Τσικατάρα, ΑΣΠΑΙΤΕ Αθηνών (Εκπαιδευτικών Μηχανολογίας).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

(τα ποσά σε ευρώ)

Βούλα Καρβάνη, Καναδάς                                         50
Κατίνα Καρβάνη, Καναδάς                                            50
Μαρία Αντωνίου του Θωμά                                          10
Διονύσιος Μανωλούλης                                               20
Καραδούκας Τριαντάφυλλος                                        20
Απόστολος Γκαρλής                                                     20
Ανδρέας Πανδρεμμένος, Καναδάς                             20
Ιωάννης Γκαζκάνης (περίπτερο)                                  20
Αστέριος Παπαστεργίου του Θωμά                            15
Νικόλαος Σιώκος, Αμπελώνας                                     10
Ζήσης Κοντογιάννης, Ιτέα                                           10
Γκαβούτσικος, Αμπελώνας                                         20
Κανέλας Κωνσταντίνος                                              20
Ζαφείρη Αικατερίνη του Δημητρίου                            15
Παπαδόντας Χρήστος, Καναδάς                                 100
Μαντάς Κωνσταντίνος, καφενείο                                120
Κουρκούλης Δημήτριος, θεσσαλονίκη                          50
Κανελλιάς Κωνσταντίνος, Λάρισα                               20

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Αρραβώνες:

Η Βάσω Λαμπίρη του Δημητρίου με τον Γεώργιο Μπέη από τον Βρυότοπο. 

Γάμοι:

Η Δήμητρα Γεωργίου Καραμπατή με το Κώστα Καραμάνο μένουν στο ’ργος

Η Αλεξάνδρα Πινακά με τον Γιάννη Σιαμέτη από την Λάρισα.  

ΘΑΝΑΤΟΙ:

Ο Τριαντάφυλλος Αντωνίου του Αντωνίου ετών 67

Ο Δημήτριος Τσούκας ετών 84

O Δημήτριος Αντωνίου ετών 82

Ο Γεροστέριος Θωμάς ετών 80

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η κραυγή μιας πάπιας δεν κάνει ηχώ και κανείς δεν ξέρει το γιατί.

Μέσα σε 10 λεπτά, ένας τυφώνας προκαλεί περισσότερη ενέργεια απ’ ότι όλα τα όπλα.

Κατά μέσο όρο, 100 άνθρωποι πνίγονται και πεθαίνουν κάθε χρόνο με το στυλό τους.

Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι φοβούνται περισσότερο τις αράχνες απ’ το να πεθάνουν.

Το 90% των ταξιτζήδων στη Νέα Υόρκη είναι μετανάστες που έχουν στην πραγματικότητα ξεμπαρκάρει.

Οι ελέφαντες είναι τα μόνα ζώα που δεν μπορούν να πηδήξουν.

Μονάχα ένας άνθρωπος στα δύο δισεκατομμύρια θα ζήσει μέχρι τα 116 ή περισσότερο.

Είναι δυνατόν να βάλει κάποιος μια αγελάδα ν’ ανέβει τις σκάλες αλλά είναι αδύνατον να την κάνει να τα κατέβει.

Οι γυναίκες ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους δύο φορές περισσότερο απ’ τους άνδρες.

Είναι σωματικά αδύνατον να γλύψει κανείς τον αγκώνα του.

Η κεντρική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα χώνεται στο έδαφος κατά μια σπιθαμή το χρόνο καθώς όταν χτίστηκε οι τεχνικοί ξέχασαν να λάβουν υπ’ όψιν τους το βάρος των βιβλίων που θα γέμιζαν το κτήριο.

Ένα σαλιγκάρι μπορεί να κοιμάται για 3 χρόνια.

Τα μάτια σου έχουν το ίδιο μέγεθος μ’ αυτό που είχαν όταν γεννήθηκες. Η μύτη και τ’ αυτιά σου όμως δεν παύουν ποτέ να μεγαλώνουν.

Το μάτι μιας στρουθοκαμήλου είναι πιο χοντρό απ’ το μυαλό της.

Ένας κροκόδειλος δεν μπορεί να βγάλει τη γλώσσα του

Ο αναπτήρας επινοήθηκε πριν από τα σπίρτα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

«Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένος για την κοινή προκοπή. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.» 

Απόσπασμα από τον όρκο του μεγάλου Αλεξάνδρου

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Μεγάλο Δίλημμα
-Σε ποια περίπτωση, παιδί μου, θα χρησιμοποιούσες την παροιμία «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα;»
-Αν είχα πονόδοντο και θα έπρεπε να πάω στον οδοντίατρο!

Κεράσι και κεράσει
Πάει ένας αλβανός στα καταστήματα ΔΩΔΩΝΗ (ξέρετε αυτά που έχουν μεγάλη ποικιλία παγωτών – μη μας κατηγορήσετε για έμμεση διαφίμηση) και ρωτάει τον υπάλληλο:
-Έχετε παγωτό κεράσι;
-Και βέβαια έχουμε του απαντά ο υπάλληλος.
Του δίνει το παγωτό και ο αλβανός του λέει:
-Εφκαριστώ, αύριο κεράσει εγκώ!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Το 2003 ορίσθηκε ως έτος ΑΤΟΜΩΝ με ΑΝΑΠΗΡΙΑ. Στις 3 Δεκεμβρίου 2003, στην κατά­μεστη αίθουσα του Χώρου Τεχνών Βέροιας, πραγματοποιήθηκε μια από τις ωραιότερες εκδηλώσεις που ο γράφων έχει παρακολουθήσει.
Μια εκδήλωση, την οποία πραγματοποίησε το Σχολείο Ειδικής Αγωγής Βέροιας με τη συμμετοχή και άλλων τριών σχολείων της πόλης.
Διευθυντής αυτού του Σχολείου είναι ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου, ο γραμματέας του Συλλόγου μας.
Την εκδήλωση αυτή, είχα την τιμή και την τύχη να την παρα­κολουθήσω. Ήταν μια εκδήλωση διαφορετική από τις άλλες. Μια εκδήλωση στην οποία τα συναισθήματα εναλλάσσονταν.

Μαθητές και μαθήτριες των Δημοτικών Σχολείων: 6ου Βέροιας, 8ου Βέροιας και Λουτρού
(ανάμεσά τους και του Σχολείου Ειδικής Αγωγής Βέροιας)

Από τη συγκίνηση και τη φόρτιση στο γέλιο, μ΄ αυτά που βλέπαμε και ακούγαμε και μετά στην περηφάνια και στο καμάρι, που εμπνευστής και οργανωτής αυτού που παρουσιάζονταν ήταν ο πατριώτης μας Παναγιώτης Παπαϊωάννου.
Συγχαρητήρια στους συμμε­τέχοντες δασκάλους και μαθητές. Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπητό φίλο και γραμματέα του Συλλόγου μας, ο οποίος μαζί με τους άλλους Καλλιπευκιώτες, που μένουν στη Βέροια και εκπροσωπούν επάξια το χωριό μας και το κάνουν γνωστό όπου κι αν βρίσκονται. Αλλιώς δεν εξηγείται το παρατεταμένο χειροκρότημα στην αναφορά του ότι την εκδήλωση παρακολουθεί και ο πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Καλλιπεύκης και ο αδελφός του Αποστόλης,  οι οποίοι ήρθαν από τη Λάρισα και ότι Καλλιπεύκη είναι το χωριό του στο οποίο έζησε τα παιδικά του χρόνια.
Αγαπητέ Παναγιώτη, ο θεός να σου δίνει υγεία και δύναμη να σχεδιάζεις και να πραγματοποιείς τέτοιες εκδηλώσεις.
Θωμάς Τσιαπλές

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Άργος, 25-06-2003

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΠΑΙΔΟΠΟΛΕΩΝ 

Στις 7-6-03, ημέρα Σάββατο, πραγματοποιήθηκε στις Αλυκές Βόλου και συγκεκριμένα στο κέντρο «ΣΟΥΪΛΑΣ ΠΑΛΛΑΣ» για μια φορά ακόμη η συνάντηση των Αποφοίτων Παιδοπόλεων, που διαμένουν τόσο στην Ελλάδα όσον και εκτός αυτής.

Συγκεντρώθηκαν περίπου 250 Παιδοπολίτες απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό. Αυτή τη φορά η πρόεδρος της Δ.Ε Αποφοίτων Παιδοπόλεων κ. Κλεοπάτρα Τσακίρη – Χατζηαγγελή ανακοίνωσε τα ονόματα δέκα περίπου κυριών, που ζουν σε διάφορα μέρη του εξωτερικού, όπως Αυστραλία, Αμερική, Καναδά καθώς και Ευρώπη, δηλαδή Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία κ. α. Οι κυρίες αυτές ήρθαν επί τούτω, κατόπιν πρόσκλησης, για να τιμήσουν και ομορφύνουν με την παρουσία τους τη συγκέντρωση αυτή.

Εγώ προσωπικά και ο αδερφός μου Χρίστος παρευρεθήκαμε για 1^η φορά σε ανάλογη συγκέντρωση και πριν από δύο χρόνια, το 2001, που έγινε πάλι στο Βόλο αυτή τη φορά όμως μέσα στον ίδιο το χώρο όπου στεγάζονταν η Παιδόπολη, στην Αγριά Βόλου, όπου σήμερα υπάρχει και λειτουργεί ως ίδρυμα με παιδιά ορφανά και φτωχά.

Τόσο κατά την 1^η όσο και κατά τη 2^η πρόσφατη συνάντηση βρεθήκαμε πραγματικά προ μεγάλων εκπληκτικών απροόπτων αλλά και πολύ συγκινητικών και συναισθηματικών στιγμών! Και τούτο γιατί συναντήσαμε και αντικρίσαμε απέναντί μας πρόσωπα, δηλαδή συντρόφους μας, φίλους και φίλες, συμμαθητές και συμμαθήτριες από τα παλιά, μετά από 40, 45 και 50 ακόμη χρόνια! Με ορισμένους απ’ αυτούς χωρίσαμε το 1950, σε ηλικία 10 ετών (Παιδ/λη Λάρισας), με άλλους την ηλικία των 14 ετών, το 1954 (Παιδ/λη Φιλιππιάδας) και με άλλους το 1960, είκοσι ετών περίπου (Παιδ/λη Αγίου Δημητρίου και Ωραιοκάστρου Θες/νίκης). Χωρίσαμε δηλαδή αμούστακα παλικάρια και συναντηθήκαμε πάλι για 1^η φορά, άλλοι στην ηλικία των 40 ετών, άλλοι των 50 και άλλοι των 60, 65 ακόμη και 70 ετών, γονείς πλέον με μεγάλα παιδιά, αλλά και γιαγιάδες ή παππούδες με εγγόνια και κάτασπρα μαλλιά….!

Πρέπει να πω ότι στις συναντήσεις αυτές, ειδικά στην 1^η της Αγριάς Βόλου, μέσα στον ίδιο χώρο όπου ζήσανε κάποιοι από τους παρευρισκόμενους, πριν από πολλά χρόνια, οι στιγμές που εκτυλίχτηκαν ήταν πολύ συγκινητικές! Παντού δίπλα σου έβλεπες συναδέλφους και συναδέλφισσες ν’ αγκαλιάζονται και να ασπάζονται ο ένας τον άλλο και να κλαίνε από χαρά και συγκίνηση μαζί. Η συναισθηματική φόρτιση ήταν πράγματι τόση, που τα είχαμε χαμένα και κοιτούσαμε απλώς ο ένας τον άλλο, χωρίς να μπορούμε κατ΄ αρχή ν΄ αρθρώσουμε λέξη, ακριβώς γιατί μας έπνιγε η μεγάλη συγκίνηση απ΄ την απρόοπτη αυτή συνάντηση και συνεύρεση.

Εμένα προσωπικά με πλησίασε ένας κύριος και με ρώτησε: Μήπως ήσασταν στην ομάδα της κυρίας Μπάλλα Γεωργίας, στην Παιδ/λη Λάρισας «Απόστολος Παύλος» κοντά στη Γιάννουλη; Τον κοιτάζω απορώντας και έκπληκτος αλλά και χαρούμενος, αφού άρχισα σιγά-σιγά να τον φέρνω στο νου μου και να τον προσδιορίζω πλέον με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και γενικά το σωματότυπό του. Τη συνέχεια βέβαια μπορείτε να την μαντέψετε. Πέσαμε ο ένας επάνω στον άλλο, αγκαλιστήκαμε, φιληθήκαμε και μείναμε κολλημένοι για λίγο σφιχτά, γιατί θέλαμε να γιορτάσουμε έτσι τη μεγάλη στιγμή της συνάντησης μετά από 50 ολόκληρα χρόνια.

Φυσικά η βραδιά δεν τελείωσε εδώ. Η συνέχεια δόθηκε μέσα στη μεγάλη αίθουσα του εστιατόριου του διασκέδασης «ΣΟΥΪΛΑΣ ΠΑΛΛΑΣ», όπου φάγαμε με διάθεση με τις παρέες μας. Ακολούθως σηκωθήκαμε και χορέψαμε κατά Παιδοπόλεις χωριστά, αλλά και όλοι μαζί μέχρι πρωίας. Ενδιάμεσα κάναμε τα σχετικά διαλείμματα για να πούμε όλοι μαζί κάποια τραγούδια εκείνου του καιρού, που τόσο νοσταλγήσαμε, επειδή ακριβώς μας έφεραν, πολλά χρόνια πίσω, ωραίες παιδικές αναμνήσεις από το καλύτερο κομμάτι της ζωής μας στα ιδρύματα αυτά, τ’ αποκαλούμενα «Παιδοπόλεις».

Εδώ θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρένθεση για να εξηγήσω σε πολλούς νέους, κάτω των 40 ετών τι ήταν αυτές οι Παιδοπόλεις.

Το λέει βέβαια και η λέξη «πόλη του παιδιού» δηλαδή χώρος, όπου, με εντολή της Βασίλισσας Φρειδερίκης συγκεντρώθηκαν πολλά αγόρια και κορίτσια, που έχασαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1947 – 1949, τον ένα ή και τους δύο γονείς τους ή ήταν πολύ φτωχοί και δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις αντίξοες και δύσκολες συνθήκες ζωής, που προέκυψαν από τον πόλεμο αυτό. Τέτοιες Παιδοπόλεις ιδρύθηκαν και λειτούργησαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως ΚΑΒΑΛΑ, ΒΕΡΟΙΑ, ΘΕΣ/ΝΙΚΗ, ΒΟΛΟ, ΛΑΡΙΣΑ, ΛΑΜΙΑ (Στυλίδα),ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ, ΑΘΗΝΑ και αλλού.

Η έμπνευση και η πρωτοβουλία ανήκει αναμφισβήτητα στη Βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία έχοντας συναίσθηση της κατάστασης που επικρατούσε ανά την Ελλάδα, λόγω του πολέμου, ο οποίος βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη, έσπευσε να περισώσει και να απαλύνει με την πράξη της αυτή τον πόνο χιλιάδων ορφανών και φτωχών παιδιών, που άφηνε πίσω του ο σκληρός και αδυσώπητος, αλλά και απερίσκεπτος εμφύλιος πόλεμος.

Για τη συντήρηση και λειτουργία αυτών των Παιδοπόλεων καθιέρωσε η ίδια η Βασίλισσα ειδικό φόρο, το λεγόμενο φόρο «Πρόνοια της Φρειδερίκης», που πλήρωναν όλοι οι εργαζόμενοι Έλληνες πολίτες.

Εγώ και τα’ αδέρφια μου Γιώργος και Χρίστος, οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι χρωστάμε μεγάλη ευγνωμοσύνη στη Βασίλισσα Φρειδερίκη, όπως επίσης και στο υπαλληλικό προσωπικό των Παιδοπόλεων, αλλά πρωτίστως στον ελληνικό λαό, που πλήρωνε κάθε μήνα, επί πολλά χρόνια, το σχετικό φόρο για τη συντήρησή μας. Προσωπικά εγώ πρέπει να πω ότι χρωστάω πάρα πολλά στις Παιδοπόλεις αυτές. Και τούτο γιατί εισήλθα επτά ετών (1948) και αποχώρησα στην ηλικία των 19 ετών (1960), όταν τελείωσα το 6τάξιο Γυμνάσιο στις Παιδοπόλεις Αγίου Δημητρίου του Ωραιοκάστρου Θες/νίκης.

Για να επανέλθω, μετά την παρένθεση αυτή, στη συνάντησή μας, τα ξημερώματα της Κυριακής, 8 Ιουνίου, έληξε μια βραδιά, που θα μείνει άσβηστη στη μνήμη όλων μας, όσων βρέθηκαν εκεί. Στα πρόσωπα μας ήταν ζωγραφισμένη η ικανοποίηση και η χαρά, που παίρναμε μαζί μας καθώς αποχαιρετούσαμε ο ένας τον άλλο, καθώς και τα καλύτερα ανάμεικτα συναισθήματα από τις απρόοπτες συναντήσεις με παλιούς μας φίλους και συμμαθητές.

Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής   για τους τόπους διαμονής μας, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη συνάντηση, σε δύο χρόνια το 2005, σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ των προτέρων το Δ.Σ της εφημερίδας «Ωραία Καλλιπεύκη», του χωριού μας για τη φιλοξενία, στη στήλη της, του άρθρου μου αυτού.

Σας στέλνω και κάποιες φωτογραφίες από τις δύο πρόσφατες συναντήσεις στο Βόλο και κάποιες παλιές από τη διαμονή μας στις Παιδοπόλεις για να τις δημοσιεύσετε στην εφημερίδα σας με την πρώτη ευκαιρία.

Κ. Αθ. Καλούσης
Γυμνασιάρχης – Φυσικής Αγωγής

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ