Category Archives: Φύλλο 118

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

033_oik_en

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κοινωνικά

 Γεννήσεις:

Ο Νικόλαος Πολυζάς και η σύζυγός του Δήμητρα, απέκτησαν το 1ο παιδί, αγόρι  (Αμπελώνας).
-Ο Παπαδημητρίου Κων/νος του Δημητρίου και της Κατερίνας και η σύζυγός του Γιάννα από τη Σερβία, απέκτησαν το 1ο παιδί, κορίτσι (Λεπτοκαρυά). (Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο).

Αρραβώνες:

-Η Μουστακά Μαρία του Βασιλείου με τον Αλεξίου Δημήτριο από την Καρδίτσα
-Ο Γκαβούτσικος Αστέριος του Κανάκη με την Νταβαρούκα Αικατερίνη από τον Αμπελώνα

Θάνατοι:

-Η Μασούρα Μαρία χήρα του Γεωργίου (Γιώργαινα Γιαννακού), ετών 86 (Καλλιπεύκη).
-Η Γκουγκουλιά Βασιλική (Κούλα) χήρα του Νικολάου, το γένος Μιχαντά Αθ. ετών 80 (Καλλιπεύκη).
-Ο Γκαραφλής Απόστολος, ετών 88 (Λάρισα).
-Ο Χατζής Δημήτριος (Τάκης Βλάχος), ετών 94 (Λάρισα).
-Ο Σιώκος Απόστολος του Αστερίου (Κατσιαούνης) ετών 78 (θάφτηκε στο Μελισσοχώρι της Λάρισας όπου ζει η μία από τις τρεις κόρες του).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΛΑΒΑΜΕ

Υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας, τέκνο της Καλλιπεύκης

 Ένας εργατικός, σεμνός και αθόρυβα ανερχόμενος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ είναι Καλλιπευκιώτης.  Πρόκειται για τον Μπούτσικα Ιωάννη του Γεωργίου, ο οποίος σταδιοδρόμησε στις τάξεις της ΕΛ.ΑΣ, προσέφερε άκρως θετικό έργο σε όποια θέση και αν τοποθετήθηκε και τώρα (01-03-2006) η Πολιτεία, σε αναγνώριση του έργου του τον προήγαγε ανάμεσα από πλήθος άξιων Αξιωματικών, ως πιο άξιο, στον βαθμό του Υποστράτηγου της ΕΛ.ΑΣ.

Η οικογένειά μου και εγώ προσωπικά, αλλά πιστεύω και οι Απανταχού Καλλιπευκιώτες, του ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία ως Ανώτατος Διοικητής της ΕΛ.ΑΣ στην Κεντρική Μακεδονία και αναμένουμε να τον δούμε και σε ανώτερα αξιώματα.

Mpoutsikas

Αθήνα, 03-03-2006

Φιλικότατα

Σπύρος Καστόρης

Συν/χος Εκπαιδευτικός

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ

Αγαπητοί συγχωριανοί, συγγενείς και μη, απανταχού της Ελλάδος και του εξωτερικού. Σας χαιρετώ νοερός έναν προς ένα και ιδιαιτέρως τα νιάτα που είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.

Κατ’ αρχήν να σας συστηθώ για όσους δεν με γνωρίζουν. Είμαι ο Χρήστος ο Καλούσης του Αθανασίου του αδικοχαμένου κατά τον εμφύλιο πόλεμο και της συχωρεμένης της Αικατερίνης. Είμαι ένα από τα 9 αδέλφια με τη σειρά γεννήσεως όπως τ’ αναφέρω, Παρασκευούλα (απεβίωσε),Ιωάννης, Δημήτριος (απεβίωσε), Γιώργος (Γερμανία), Μεταξούλα (απεβίωσε) ,Χρήστος, Κώστας, και Κατερίνα.

Εμένα πολλοί όταν με συναντούν με λένε και καπετάνιο, επειδή όταν σπούδαζα στη Βαλάνειο Σχολή καθώς και όταν υπηρέτησα στο Ναυτικό και όταν εργάσθηκα στα καράβια για τρία (3) χρόνια φορούσα ναυτική ενδυμασία του μηχανικού.

Αυτά τα λίγα χρόνια έμενα στην θάλασσα. Εάν δεν γεννηθείς κοντά στη θάλασσα και δεν την έχεις αγαπήσει από μικρός, δυστυχώς δεν την αγαπάς μεγάλος. Εμένα τα γονίδια ήταν βουνίσια .Έφυγα από το χωριό σε ηλικία δέκα χρονών  και στην συνέχεια δεν είχα αποκοπεί από το χωριό όπου ζούσε η γιαγιά μου η Γκουρμπαλού, που ήταν δεύτερη μάνα μας, αλλά και τα αδέλφια μου τα μεγαλύτερα ,καθώς και η Κατίνα η μικρότερή μας αδελφή.

kalousis

Πατρίδα του καθενός είναι εκεί που μεγαλώνει, εκεί που έζησε τα μικρά του χρόνια.

Ένιωσα από μικρός την φαγούρα της Λίμνης (βάλτος), απέκτησα ήδη την τοπολαλιά του βουνίσιου που την διατηρώ και μέχρι σήμερα και δεν το καυχώμαι.

Γνώρισα τις μικρές φράουλες ,τις λέω χαμοκέρασα, αλλά διαβάζω και στα βιβλία ότι την λένε χαμαικέρασα από τη λέξη «χαμαί» που θα πει «κάτω» στην αρχαία Ελληνική .

Οι πέντε από τις αισθήσεις μου όσφρηση, όραση, ακοή, γεύση και αφή, είχαν πάρει ότι το καλύτερο από το περιβάλλον και την όμορφη άγρια φύση του χωριού μας. Πήρα το άρωμα των αρωματικών φυτών του τσαγιού της Βαρδακάρης, οσφρήσθηκα την μέντα, την ρίγανη, τις γεύθηκα στο στόμα μου και τις αισθάνομαι. Ακόμα τις κουβαλώ μαζί μου.

Είδα με δέος τα ψηλά και ογκώδη δέντρα, όπως τις αιωνόβιες οξιές, τις βαλανιδιές,  που κάποτε τα βελανίδια (καρπός) τον ξεπικραίναμε με ζεστό νερό και αποτελούσε την βασική τροφή του ανθρώπου. Μην ξεχνάμε ότι το Μαντείο της Δωδώνης στην Ήπειρο είχε σαν ιερό δέντρο την βελανιδιά, αυτό δεν ήταν τυχαίο. Λένε ότι με το θρόισμα των φύλλων οι Ιερείς λέγανε τα μελλούμενα σ’ αυτούς που ζητούσανε την γνώμη τους ασφαλώς με τις ανάλογες προσφορές.

Είδα τα ισιόκορμα πεύκα και έλατα τον χειμώνα να γέρνουν τα κλαδιά τους από το βάρος του χιονιού και πολλά να είναι γεμάτα από οξό να τα στολίζουν. Άκουσα την βουή σε ώρες ησυχίας που κάνουν τα δέντρα όταν φυσάει ο αέρας και περνάει άναμεσά τους. Έπαιξα και έψαξα μέσα στις φτέρες που θεωρούνται από τα πιο παλαιά είδη που επέζησαν δια μέσου των αιώνων και έφαγα με τις χούφτες τις φράουλες ή χαμοκέρασα και μούτους τσάπουρνα ,κάτσιδες,μαρτάρες.. Άφηναν  τα σημάδια τους τα βατόμουρα στα χείλη μας και αγκάθια στα χέρια μας και στα πόδια μας. Ευτυχώς τρώγαμε και τα μούρα από τα δέντρα που τα λέγαμε και σκάμνα. Θυμάμαι ήταν κάνα δυό δέντρα στο κάτω μέρος του μπαχτσέ (κήπος) του συχωρεμένου του Μπάρμπα Γιάννη του Γκούμα ,εμένα εκεί θα μ’ έβρισκες όταν ωρίμαζαν διότι είχαμε  ένα κήπο στο κάτω μέρος του Γκούμα δίπλα στην βρύση Μπίμπω. Τρώγαμε επίσης τα άγρια Γκόρτσα, τα άγρια μήλα αλλιώς, και τα κορόμηλα όταν ωριμάζανε. Αυτά τα δέντρα έλεγε ο Κοσμάς ο Αιτωλός να τα μπολιάζουμε. Μέχρι τώρα σας μίλησα για το χόμπι μου, μόνο που άλλη ήταν η δουλειά μου.

Είχαμε υπό την επίβλεψη μας καμιά εικοσαριά γουρούνια. Εγώ σαν μικρότερος ήμουν βοηθός, ο κύριος υπεύθυνος ήταν ο αδελφός μου ο Γιώργος. Ο Γιώργος όταν τύχαινε να ξεχάσει τον ντροβά στο χώμα τα γουρούνια τον έκαναν κομμάτια, σαν πατσαβούρα άχρηστο πλέον ή όταν τύχαινε να χάσουμε κανένα γουρούνι, και αυτό συνέβαινε τακτικά, γιατί ξεχνιόμασταν στο παιχνίδι (τσιλίγκα, μακριά γαιδούρα, κλπ)εκείνος που αναλάμβανε να φέρει τα κακά μαντάτα στο χωριό στον πατέρα μου ήμουν εγώ. Ο Γιώργος  κρύβονταν την βραδιά σε καμιά αχυρώνα από τον φόβο να μην φάει ξύλο και ζεσταινότανε από τα χνώτα των ζώων.

Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας θα σας διηγηθώ ένα άλλο περιστατικό στο βάλτο με τα γουρούνια με πρωταγωνιστή μόνο εμένα και της μεγάλες φωτιές με τα ψημένα καλαμπούκια.

Μ’ όλες αυτές τις αναμνήσεις και πολλές άλλες αποφάσισα να παρατήσω την θάλασσα και με τα γράμματα που ήξερα άνοιξα ένα μαγαζάκι με βιβλία και γραφική ύλη και αργότερα πήρα άδεια για ΠΡΟΠΟ. Πέρασαν τα χρόνια σαν το νερό και βγήκα στην σύνταξη. Συνταξιούχος τώρα σκέπτομαι για τα περασμένα και χρούτσου- χρούτσου με τα δόντια που με έχουν απομείνει μασάω την συνταξούλα μου με την γυναικούλα μου και τα εγγονάκια μου. Τι και αν είναι μικρή  τι και αν δεν φθάνει. Πάντα κάτι περισσεύει για τους βόμπιρες. Έτσι δεν λέγαμε τα παιδιά τότε.

Συνταξιούχος στην πόλη σημαίνει  και ελεύθερος χρόνος  τον οποίο τον διαθέτω να παίζω κανένα χαρτί αν και δεν τα ξέρω καλά για να περνάει η ώρα, αν και το καφενείο δεν με τραβάει.

Τι ωραία φράση «δεν με τραβάει». Όπως ακριβώς όταν δέναμε τα ζώα από το καπίστρι και μπορούσαμε και πηγαίναμε όπου θέλαμε, έτσι και οι συνήθειες μας τραβούν και μας πάνε εκεί που θέλουν. Αυτόν τον χρόνο του καφενείου θα τον αφιερώσω να επικοινωνώ μαζί σας μέσω της εφημερίδας. Έχω και εγώ την πείρα της ζωής, συμπλήρωσα τα 68  μου χρόνια στις 8-2-2006 ( δεν τα λέω για να με στείλετε τούρτα!!) αλλά για να μοιραστώ μαζί σας ορισμένα γεγονότα και κάποιες σκέψεις, που σαν την μέλισσα γυρίζει από δέντρο σε δέντρο και από λουλούδι σε λουλούδι και αφού πάρει το νέκταρ μας  προσφέρει το μέλι εύγεστο και θρεπτικό και έτσι και εγώ θα φέρω στο πιάτο σας μέσω της εφημερίδας, ότι πιο χρήσιμο έχω στο μυαλό μου που σκοπό έχει  να μας θυμίσει, να μας συγκινήσει, να μας προβληματίσει ,να μας κάνει να γελάσουμε  αλλά και να μας ευαισθητοποιήσει όπου χρειαστεί.

Αρκετά σας κούρασα να μιλάω για τον εαυτό μου και για να σας αποζημιώσω για την προσοχή σας μέχρι εδώ σας μεταφέρω το παρακάτω ανέκδοτο. Αναφέρεται σε Ινδιάνους άρα πρέπει να μας έχει έρθει από την Αμερική.

«Σε κάποιο χωριό των Ινδιάνων πριν από χρόνια οι χωρικοί ήθελαν να μάθουν εάν ο Χειμώνας που θα έρθει θα είναι βαρύς και με πολλά χιόνια. Ξεκίνησαν και πήγαν στο μάγο της φυλής τους και τον ρώτησαν. Τι καιρό θα κάνει? Θα είναι ελαφρύς ή βαρύς. Αυτός ζαλισμένος όπως ήτανε από βότανα που πήρε, όπως οι πυθίες στα Μαντεία αντί απάντησης τους είπε:

Κόψτε ξύλα πολλά, κόψτε καυσόξυλα όσα περισσότερα μπορείτε. Ο καιρός όμως περνούσε, οι Ινδιάνοι κόβανε ξύλα και ο καιρός δεν χαλούσε. Πήγαν και πάλι στον Μάγο οι χωρικοί για να πάρουν νεώτερες πληροφορίες. Ο Μάγος όπως και ο Παπαγάλος ,όπως θυμάστε εσείς οι μεγαλύτεροι σε κάποιο ποίημα στο αναγνωστικό του Δημοτικού, βήχει και ξεροβήχει και τι να πει τους είπε καλησπέρα. Τους είπε ότι ακριβώς και την πρώτη φορά. Κόψτε ξύλα, πολλά ξύλα. Όταν έφυγαν οι χωρικοί τον μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά και σκέφθηκε δεν πάω να ρωτήσω και κανένα επιστήμονα μετεωρολόγο να σιγουρευτώ. Μια και δυο πηγαίνει στους ειδικούς και τους ρωτάει για τον καιρό. Τότε αυτοί μου λένε. Τι λες βρε άνθρωπε; Αμφιβάλεις ότι θα έχουμε άσχημο καιρό; Δεν βλέπεις ότι οι Ινδιάνοι κοντεύουν να ξεγυμνώσουν το βουνό από τα δέντρα; Τότε ο Μάγος κούνησε το κεφάλι ότι κατάλαβε……»

Πριν κλείσω την πρώτη μας γνωριμία θα πρέπει να ευχαριστήσω αυτούς που φροντίζουν τα γράμματά μας, τα οποία πολλές φορές είναι και κακογραμμένα και δυσκολεύονται να τα καλλωπίζουν και να τα παρουσιάζουν τόσο ωραία και ευκολοδιάβαστα  στην εφημερίδα, η οποία αποτελεί τον καθρέπτη του χωριού μας. Αποτελεί τον συνδετικό κρίκο όλων των πατριωτών ειδικότερα σε μας που μένουμε μακριά και ενημερωνόμαστε για τις δραστηριότητες του Συλλόγου αλλά και για τα νέα του χωριού μας που άλλες φορές είναι ευχάριστα και άλλες δυσάρεστα.

Για όλους αυτούς τους παραπάνω λόγους όλοι μας πρέπει να συμπαραστεκόμαστε στις προσπάθειες αυτών που φροντίζουν αυτοί την εφημερίδα και φθάνει στα χέρια μας που με τόση χαρά περιμένουμε και φαντάζουμε όλοι μας. Γι’ αυτό ο καθένας από εμάς μπορεί να προτείνει να γράψει τις σκέψεις του, γεγονότα τα οποία έζησε, αναμνήσεις από το χωριό.

Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας έχω κι εγώ κάτι να προτείνω, κάποιες ιδέες τις οποίες το Δ/Σ του Συλλόγου μπορεί να τις βρει ενδιαφέρουσες .

Ευχαριστώ το Δ/Σ του Συλλόγου για την φιλοξενία.

 

Ευχαριστήρια επιστολή

Θέλω να ευχαριστήσω το Σύλλογο, τον πρόεδρο του Συλλόγου, το δάσκαλο Κατσιούλα Ζήση που επιμελήθηκε την παρουσίαση και όσους βοήθησαν και διαθέσανε τόσο χρόνο και τόσο χώρο στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας και γράψανε την ιστορία μου σαν πρώτου μετανάστη στη Δυτική Γερμανία. Ειλικρινά, συγκινήθηκα πάρα πολύ διαβάζοντας τόσο εγώ όσο και άλλοι πολλοί που ξενιτεύτηκαν. Δεν βρίσκω λόγια να σας ευχαριστήσω όλους σας. Θέλω να σας συγχαρώ για την αγάπη που δείχνετε και τη δύναμη που έχετε και στηρίζετε αυτή την εφημερίδα και μαθαίνουμε όλα τα καλά και κακά γεγονότα της Καλλιπεύκης εμείς οι ξενιτεμένοι Καλλιπευκιώτες. Και εδώ θα ήθελα να χαιρετίσω από τα βάθη της καρδιάς μου όλους τους μετανάστες Καλλιπευκιώτες. Να είναι καλά, να είναι περήφανοι που είναι Καλλιπευκιώτες και να βοηθάνε και να στηρίζουν αυτή την εφημερίδα και τους ανθρώπους του Συλλόγου. Μέσω της εφημερίδας θέλω να χαιρετίσω τον Καστόρη Ζήση του Κανάκη στον Καναδά, τον οποίο έχω πάνω από πενήντα (50) χρόνια να τον δω. Και τον παρακαλώ, όταν πάρει το μήνυμά μου, ας με πάρει ένα τηλέφωνο γιατί ήταν πολύ καλός φίλος μου. Σας στέλνω 50 ευρώ για οικονομική ενίσχυση και σας ευχαριστώ όλους σας.

Παπαδημητρίου Δημήτριος

Λεπτοκαρυά

 

Από τον Διονύσιο Τηγανή

Χίλια τριακόσια υψόμετρο

στου Ολύμπου τα ριζά

είναι ένα γραφικό χωριό

γεμάτο ομορφιά

 

Φημίζεται για τη λεβεντιά

που έχει ιστορία

και για την εργατικότητα

χωρίς αμφιβολία

 

Κόσμος φιλόξενος καλός

είναι οι κάτοικοι του

τους διακρίνει ο χορός

για την παράδοσή του

 

Έχει και  τα νεαρά παιδιά

που ο έρωτας τα δένει

υπάρχει το κρυσφυγητό

δεν είναι άλλο από την Πατωμένη

 

Δίνω συγχαρητήρια

στον πρόεδρο του Συλλόγου

όπου εργάζεται σκληρά

με χέρια και με λόγο

 

είναι παντού πασίγνωστος

και τούτο τον τιμά

το λέω εγώ ο ποιητής

γειάσου ΤΣΙΑΠΛΕ Θωμά.

 

 

ΣΤΙΣ 18 ΦΛΕΒΑΡΗ 2006

Στη Λάρισα πέθανε ο αγαπητός μας Γκαραφλής Απόστολος του Κων/νου και της Μαρίας.

Ο Απόστόλης γεννήθηκε το 1918 στο χωριό Καλλιπεύκη Κάτω Ολύμπου.  Ήταν το τέταρτο παιδί κατά σειρά στην οικογένεια Γκαραφλή από τα πέντε παιδιά που είχανε.  Σε εκείνο το χωριό πέρασε τα παιδικά του και εφηβικά του χρόνια.  Σε εκείνη τη μικρή κοινωνία μεγάλωσε.  Σε εκείνον τον τόπο με το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον και από εκείνο το χωριό ο Αποστόλης είχε τις πιο πολλές αναμνήσεις.

Το 1939 πήγε και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία.  Το 1940 στο κάλεσμα του έθνους με το ιστορικό ΟΧΙ για την υπεράσπιση της πατρίδας του από τους κατακτητές, ο Αποστόλης μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του Δημήτρη βρεθήκανε στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου πολεμώντας ηρωικά τον κατακτητή.  Στις 23-12-1940, ο αδερφός του Δημήτρης έπεσε ηρωικά νεκρός στη ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ Β.ΗΠΕΙΡΟΥ.  Βάσει τη στρατιωτική νομοθεσία ο Αποστόλης αποστρατεύθηκε(απολύθηκε) και στάλθηκε στο σπίτι του και έτσι ο Αποστόλης έγινε ο προστ΄στης εκείνης της αγροτικής οικογένειας.  Μιας οικογένειας πολύ εργατικής, νοικοκυρεμένης, τίμιας, σεμνής, απλής, σεβαστής, φιλήσυχης, φιλειρηνικής, ενωμένης και πολύ αγαπημένης.  Σε τέτοιου είδους οικογένεια μεγάλωσε ο Αποστόλης.

Από τις αρχές του 1944 και μέχρι τα τέλη του Οκτώβρη 1944. ο Αποστόλης υπηρέτησε για δεύτερη φορά την πατρίδα του.  Στο κάλεσμα της εθνικής αντίστασης κατατάχθηκε στο ΤΑΓΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ του ΕΛΑΣ του Ολύμπου και πήρε μέρος σε πολλές μάχες κατά των κατακτητών Γερμανών.

garaflis

Το 1946 ο Αποστόλης παντρεύτηκε με τη Σταματή Παπαστεργίου και εκείνη από το χωριό Καλλιπεύκη από μια πολυμελή οικογένεια και πολύ καλή.  Αποκτήσανε τέσσερα παιδιά τα οποία τα μεγαλώσανε και τα σπουδάσανε με μεγάλη φροντίδα και εκείνα με τη σειρά τους παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένειες πολύ καλές.  Από το χωριό Καλλιπεύκη ο Αποστόλης κατέβηκε στη Λάρισα και δούλεψε σαν εργάτης σε διάφορες επιχειρήσεις από όπου και συνταξιοδοτήθηκε.  Ο Αποστόλης ήταν εξοπλισμένος και με ένα σημαντικό προσόν, αυτό της εργατοκότητας(ήταν πολύ εργατικός).  Είχε καλό νοικοκυριό στο χωριό Καλλλιπεύκη και έκανε και στη Λάρισα καλό νοικοκυριό.

Αυτό αποδεικνύει πως ο Απόστόλης δεν ήταν μόνο καλός ΑΓΡΟΤΗΣ στην Καλλιπεύκη αλλά και καλός εργάτης στη Λάρισα.

Ήταν καλός σύζυγος, καλός πατέρας, καλός πεθερός και καλός παππούς.  Ήταν ειλικρινής και πολύ μπεσαλής.

Νομίζω πως όλη του η ζωή κυλούσε κοινωνικά, πολύ ομαλά και φυσιολογικά έχοντας ένα τέλος στη ζωή του, στα 88 χρόνια του, όπως του άξιζε!

Μια απόδειξη αγάπης, εκτίμησης, σεβασμού και λατρείας.  Για να συνοδέψουν τον Αποστόλη στο τελευταίο του μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή ήταν: τα παιδιά του με τις οικογένειες τους, όλοι οι συγγενείς του, φίλοι, γνωστοί, χωριανοί και πολλοί άλλοι.

Έτσι είναι κοινωνικά, ανθρώπινα και με τους νόμους και κανόνες της φύσης.  Άλλωστε και ο θάνατος είναι ένα μέρος της ζωής..

Με περηφάνια μπορούμε να πούμε πως ο Αποστόλης εκπλήρωσε στο ακέραιο την κοινωνική του αποστολή σε αυτή τη γη.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει τον Αποστόλη, αυτής της γης εδώ στην Θεσσαλία, που τόσο πολύ αγάπησε, λάτρεψε και αγωνίστηκε….

Αιωνία μνήμη στον Αποστόλη

ΑΜΗΝ

Λάρισα 23-02-2006

Κούσιος Απόστολος

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Από δίμηνο σε δίμηνο

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου
Τηλ.: 2331020867 & 2495096448 – kallipefki@site.gr 

Στο Παρίσι διοργανώθηκε πολιτιστικό πανόραμα μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που εκπροσώπησε την Ελλάδα διακρίθηκε παρουσιάζοντας τον μοναδικό πλούτο και την ομορφιά του ελληνικού φυσικού τοπίου, με μεγάλη ποικιλία φυτών, ζωγραφισμένων από την πρόεδρο, κ. Νίκη -ναι τη «δική μας» Νίκη- Γουλανδρή. (από το «ΕΘΝΟΣ» της Κυριακής 12-3-06).

goulandri

 

Τηρήθηκε και φέτος το έθιμο της Αποκριάς με την προετοιμασία και το άναμμα της φωτιάς. Οι νεαροί του χωριού με τη βοήθεια και του Μπάμπη Ντούρου, συγκέντρωσαν τις «ντρίμες». Ήρθαν και τα λάστιχα από τρακτέρ και η φωτιά έκαιγε σχεδόν μέχρι το πρωί, μπροστά στο σχολείο. Δυστυχώς όμως χωρίς κόσμο, αν και αρκετοί σταμάτησαν για λίγο.

fotia2OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Και άλλο έθιμο της Αποκριάς τηρήθηκε και φέτος. «Χάσκα» και μάλιστα στο καφενείο. Ο Γιάννης Μαντάς (Τσαγκαρούλας), τα κατάφερε ύστερα από πολλές προσπάθειες να «πιάσει» το χαλβά που με ιδιαίτερη μαεστρία του  «προσέφερε» η Βαγγελή Λαμπίρη.

xaska

Από τις 6 Μαρτίου είναι η παρακάτω φωτογραφία με τα πολλά νερά σε κάποια ρεματιά στο δρόμο προς Πλαταμώνα. Τα χιόνια άρχισαν να λιώνουν και τα νερά που θα έχουμε φέτος το καλοκαίρι μάλλον θα είναι σε ικανοποιητικές ποσότητες.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Emails, μηνύματα που λάβαμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση

Emails, μηνύματα που λάβαμε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση kallipefki@site.gr

«Διαβάζει» – σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

 

Από Το χωριό Κίτρος Πιερίας (χωρίς περισσότερα στοιχεία)

Θερμά συγχαρητήρια για την όμορφη παρουσία σας, το όμορφο χωριό σας και το πολύ – πολύ καλό ημερολόγιο. (13-1-06)

 

Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια.

 

Από την Κωνσταντίνα Μιχαντά, Κατερίνη

Πολύ ωραίο είναι το χωριό μας, συγχαρητήρια στον Μ.Ε.Σ.Α.Κ. Καλή χρονιά σε όλους τους απανταχού Καλλιπευκιώτες. (19-1-06)

 

Συμφωνούμε, Κωνσταντίνα, συμφωνούμε… σ’ ευχαριστούμε και στέλνουμε τις ευχές σου μέσα από την εφημερίδα σε όλους του Καλλιπευκιώτες.   

 

Από τον Μασούρα Γιάννη (του Κωνσταντίνου), Αμπελώνας

Συγχαρητήρια για την ωραία ιστοσελίδα. Είναι η καλύτερη διαφήμιση για το χωριό μας. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας μας να ζωντανέψουμε και πάλι το χωριό που μεγαλώσαμε. (28-1-06)

 

Ναι, Γιάννη, πόσοι, όμως, σ’ ακούνε (μας ακούνε);

 

Από τον Τσιάρα Δημήτρη, Κατερίνη

Είμαι ο Τσιάρας Δημήτρης από την Κατερίνη. Υπάρχει πρόβλημα με την διεύθυνση. Η εφημερίδα δεν έρχεται σπίτι μου. Η διεύθυνσή μου είναι:  Α ΠΑΡΟΔΟΣ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ 35, ΚΑΤΕΡΙΝΗ. (4-2-06)

 

Το θέμα θα λυθεί, Δημήτρη. Σ΄ ευχαριστούμε       

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Κανελλιάς Δημήτριος ο τελευταίος αγροφύλακας

 

Ο θεσμός του παραδοσιακού αγροφύλακα και το σώμα της αγροφυλακής, όπως τα γνωρίσαμε, δεν υφίστανται πλέον εδώ και μερικά χρόνια. Και οι παλαιοί αγροφύλακες που συνταξιοδοτούνται δεν αντικαθίστανται από νέους. Έτσι, η Καλλιπεύκη είναι σήμερα χωρίς τον αγροφύλακά της. Ο τελευταίος Καλλιπευκιώτης αγροφύλακας συνταξιοδοτήθηκε την πρώτη Ιανουαρίου του 2002. Πρόκειται για τον Κανελλιά Δημήτριο του Αθανασίου, τον Τάκη τον Μπανούση όπως αλλιώς τον ξέρουν οι παλαιότεροι. Ο Δημήτριος Κανελλιάς γεννήθηκε στην Καλλιπεύκη το 1935. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Κων/νου Γκαντάκη και έχουν δυο κόρες, τη Στέλλα και τη Παρασκευούλα. Ασχολήθηκε με την γεωργία και το 1975 διορίστηκε ως αγροφύλακας στον τομέα της Καλλιπεύκης. Πριν από αυτόν «παρέλασαν» πολλοί ακόμη αγροφύλακες, αλλά επειδή η δουλειά ήταν και είναι πολύ δύσκολη στον δικό σου τόπο, γι’ αυτό όσοι προηγήθηκαν, παραιτήθηκαν σε  σύντομα χρονικά διαστήματα εκτός εξαιρέσεων.

Ο Δημήτριος Κανελλιάς είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει περισσότερο από τον καθένα όλη τη γεωργική έκταση της Καλλιπεύκης και όχι μόνο. Γι’ αυτό, τόσο κατά τη θητεία του όσο και σήμερα, όλοι τον συμβουλεύονται. Μεμονωμένα άτομα και υπηρεσίες. Σε όλη του τη θητεία προσπάθησε να εφαρμόσει το νόμο όσο το δυνατόν καλύτερα και να αποδώσει δικαιοσύνη. Όλες τις υποθέσεις τις έψαχνε πολύ, ιδιαίτερα αυτές με τις ζημίες στα χωράφια για να μην αδικήσει κανέναν. Ούτε τους γεωργούς ούτε τους παραβάτες κτηνοτρόφους. Έκανε τη δουλειά του χωρίς διακρίσεις και χωρίς ρουσφέτια. Προσπαθούσε να προλάβει τα αδικήματα σε εποχές πολύ δύσκολες όταν είχε περιόδους ξηρασίας και οι κτηνοτρόφοι ήταν δύσκολοι και μη συνεργάσιμοι. Καβάλα στο άλογό* του, που πραγματικά ήταν σαν άνθρωπος με μυαλό, τριγύριζε την αγροτική έκταση της Καλλιπεύκης και ήταν «πανταχού παρών». Αλλά και όταν τα βράδια βρισκόταν στο χωριό και γινόταν οι περισσότερες ζημιές, είχε τέτοιο αναπτυγμένο ένστικτο και εξυπνάδα, που ήταν αδύνατον να του ξεφύγει κάποιος παραβάτης.

Ως αγροφύλακας είχε το δικαίωμα να κάνει εκτίμηση ζημιών μέχρι 20.000 δραχμές. Από εκεί και πάνω χρειαζόταν και δεύτερος αγροφύλακας. Υπέγραφε βεβαιώσεις από τις οποίες αποδεικνυόταν ο κάτοχος ενός χωραφιού και δεν χρειαζόταν να τρέχουν οι κάτοικοι σε διάφορες υπηρεσίες, πράγμα που γίνεται σήμερα.

Ο Δημήτριος Κανελλιάς εξυπηρέτησε τους χωριανούς του και την Καλλιπεύκη 27 ολόκληρα χρόνια. Ήταν ο φύλακας και μαζί η σιγουριά για τους κατοίκους του χωριού μας. Η προσφορά του ήταν μεγάλη στον τόπο του γι’ αυτό κι εμείς τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε να είναι γερός και να χαίρεται τα χρόνια σύνταξής του μαζί με την οικογένειά του. Το κενό που άφησε είναι μεγάλο και αφού πλέον δεν διορίζονται και νέοι αγροφύλακες, τα πράγματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ. Οι κάτοικοι πλέον δεν έχουν πού να απευθύνονται για τα προβλήματά τους και αναγκάζονται να τρέχουν στις διάφορες υπηρεσίες που είναι μακριά από την Καλλιπεύκη.

Για την ιστορία βέβαια, μια και κάναμε αυτό το μικρό αφιέρωμα στον τελευταίο αγροφύλακα, ας δούμε και ποιοι άλλοι έκαναν αγροφύλακες από το 1940 περίπου και δώθε. Αρχίζοντας από τους παλαιότερους, μνημονεύουμε τον Γκουγκουλιά Ιωάννη του Νικολάου και τον Τσιούγκο Νικόλαο του Πούλιου που σκοτώθηκε το 1943 κατά την Κατοχή. Ακολούθησαν ο Λαμπίρης Ιωάννης, ο Θωμάς Τσιούγκος, ο Τσιλιμένης Νικόλαος, ο Γκέτσιος Γεώργιος του Αστερίου, ο Καλαμίδας Γρηγόριος, ο Παπαϊωάννου Απόστολος του Γεωργίου, ο Ζαφείρης Ζαφείρης (Ντάσιος), ο Καραδούκας Δημήτριος και ο Σαλαμπάσης Αστέριος* (7 μήνες). Ο Γκέτσιος Γεώργιος διορίστηκε το 1956-57 περίπου μαζί με τον Καλαμίδα Γρηγόρη. Το 1961 παραιτήθηκε ο Καλαμίδας και τον αναπλήρωσε ο Παπαϊωάννου Απόστολος (Γκουντέλας). Ο Γκέτσιος μετατέθηκε το 1970 περίπου στο χωριό Ελευθεραί της Λάρισας. Ο Παπαϊωάννου Απόστολος θήτευσε 12 χρόνια (1961-1972), ενώ οι υπόλοιποι έκαναν από ένα, δυο χρόνια ή και μήνες. Όλοι οι παραπάνω αγροφύλακες ήταν μισθωτοί και υπάγονταν στην Αγρονομία. Επειδή, όμως, τα παλιότερα χρόνια υπήρχαν πολλά ζώα και οι ανάγκες φύλαξης ήταν μεγάλες τόσο για τα χωράφια όσο και για τα αμπέλια, η κοινότητα προσλάμβανε και εποχικούς αγροφύλακες τους λεγόμενους κοινοτικούς.

Αυτό γινόταν συνήθως κάθε φορά που υπήρχε μόνο ένας διορισμένος αγροφύλακας. Τους ευχαριστούμε και αυτούς για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν.

agrofylakas

 

Παρατηρήσεις: Μέσα στο κείμενο υπάρχουν δυο λέξεις με αστερίσκο γιατί θέλουμε να θυμηθούμε δυο περιστατικά που αξίζει να τα αναφέρουμε.

α) Όταν ο αγροφύλακας είχε κάποιο πρόβλημα και έπεφτε από το ζώο, τότε αυτό σαν άνθρωπος με μυαλό, τον περίμενε για να συνέλθει και δεν το κουνούσε ρούπι από εκεί.

β) Το ειρηνοδικείο που δίκαζε τους κτηνοτρόφους, στα χρόνια της δικτατορίας είχε μεταφερθεί από τη Ραψάνη στους Γόννους. Τότε έτυχε να είναι αγροφύλακας ο Στέργιος Σαλαμπάσης. Ο Στέργιος λοιπόν, πήγαινε συνέχεια στο δικαστήριο κάποιον κτηνοτρόφο, σχωρέθηκε πρόσφατα, αλλά αυτός είχε βρει το «μέσον» και κάθε φορά αθωωνόταν. Την τελευταία φορά, όταν ο Στέργιος άκουσε και πάλι την πολλοστή αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου δεν άντεξε, πέταξε το καπέλο της υπηρεσίας και είπε στο δικαστή και τους υπόλοιπους. «Εγώ τον καταγγέλλω και σεις τον αθωώνετε συνέχεια; Πάρτε το καπέλο σας και φεύγω». Και πραγματικά, πέταξε το καπέλο και παραιτήθηκε. Βέβαια, για έναν φτωχό άνθρωπο που έχει ανάγκη έναν μικρό μισθό, αυτό φαίνεται παράξενο και ίσως ανόητο. Αλλά, αν όλοι οι υπάλληλοι αντιδρούσαν έτσι στο ρουσφέτι και στα «μέσα», δεν θα ήταν όλα καλύτερα;

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Μετά τον παπά, μας  έφυγε κι ο ψάλτης

Από το περασμένο καλοκαίρι, όπως όλοι γνωρίζετε, η Καλλιπεύκη ξέμεινε και πάλι από μόνιμο ιερέα και κάθε Κυριακή και γιορτή έρχεται και διαφορετικός για να λειτουργήσει την εκκλησία. Όμως, από τα περασμένα Χριστούγεννα, ξεμείναμε και από ψάλτη. Ο Αστέριος Γκαντάκης που εκτελούσε χρέη έμισθου ψάλτη, για δικούς του, προσωπικούς λόγους, εγκατέλειψε το αναλόγιο. Μάλιστα έφυγε και από το χωριό και πήγε στη Φαλάνη όπου κι εκεί έχει δικό του σπίτι. Παρόλα αυτά, όμως, η εκκλησία μας ακόμη εξυπηρετείται κανονικά, τόσο από παπά όσο και από ψάλτη. Παπά στέλνει συνέχεια η μητρόπολη. Όσο για ψάλτη, προς το παρόν το πρόβλημα το λύνει ο Κώστας Παπαγιαννούλης. Ο Κώστας είναι γιος του Δημητρίου Παπαγιαννούλη και της Μαρίας και διαμένει μόνιμα στην Κατερίνη. Μάλιστα, γεννήθηκε στην Κατερίνη, αλλά αγάπησε το χωριό των γονέων του πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους Καλλιπευκιώτες. Ο Κώστας Παπαγιαννούλης άρχισε δειλά δειλά να ψέλνει το 2000 με 2002 και σε ηλικία περίπου 50 ετών, όταν ήταν άρρωστος ο μακαριστός παπα-Στέργιος. Ερχόταν τότε για να βοηθήσει, αλλά πού να φανταζόταν ότι κάποια μέρα θα ήταν το στήριγμα της εκκλησίας μας! Κάθε Κυριακή λοιπόν, με καλές και άσχημες καιρικές συνθήκες, είναι «παρών», εκτελεί το χρέος του και μάλιστα αφιλοκερδώς. Εμείς τι να πούμε για τον αγαπητό Κώστα. Προς το παρόν τον ευχαριστούμε θερμά και τον συγχαίρουμε για την προσφορά του. Αυτό που κάνει δεν πληρώνεται με τίποτε. Αγαπητέ Κώστα, το ξέρουμε είναι δύσκολο για σένα, αλλά μην μας εγκαταλείψεις (με όλο σου το δίκιο) κι εσύ προτού βρεθεί αντικαταστάτης. Αυτό που κάνεις είναι για τον τόπο που αγαπάς, είναι μνημόσυνο για την ψυχή των γονιών σου.

Αγαπητοί συμπατριώτες. Το χωριό μας «μπατίριασε» από πολλές απόψεις. Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον. Ίσως έρθουν καλύτερα χρόνια, ίσως και να σβήσει. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Μέχρι σήμερα ο καλός θεός βρίσκει τους ανθρώπους του και τους στέλνει στην κατάλληλη στιγμή όταν το καράβι πάει να βουλιάξει. Αλλά, μέχρι πότε θα βοηθάει και Αυτός αν δεν κουνήσουμε κι εμείς τα χέρια μας; Υπάρχουν στο χωριό πολλοί συνταξιούχοι και μικρότεροι σε ηλικία άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να περάσουν την ημέρα τους. Ώρες πολλές περνούν στα καφενεία και «σκοτώνουν» την ώρα τους στην πραγματικότητα. Όλους αυτούς τους παρακαλούμε θερμά να σκεφτούν ότι μπορούν να βοηθήσουν αν το θελήσουν. Ο μακαρίτης μπαρμπα-Κανάκης Πατούλιας είχε ξεκινήσει στα εξήντα του, γράμματα δεν ήξερε και όμως τα κατάφερνε. Λίγη θέληση να υπάρχει και ο Θεός, να είστε σίγουροι, θα βοηθήσει με το παραπάνω. Ο Κώστας Παπαγιαννούλης έχει τις δικές του υποχρεώσεις και δεν μπορεί να παραβρίσκεται ο άνθρωπος ούτε σε κηδείες ούτε σε ενδιάμεσες, μέσα στην εβδομάδα, γιορτές. Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί από εμάς τους μόνιμους κατοίκους ή από κάποιον που διαμένει στη Λάρισα, έχει χρόνο και πάνω απ’ όλα αγάπη για τον τόπο του.

Αγαπητοί πατριώτες, τα πράγματα είναι δύσκολα και όλοι μας πρέπει να προβληματιστούμε. Τέλος, προτού κλείσουμε, πρέπει να ευχαριστήσουμε θερμά και τους Χρίστο Μητσιόπουλο και Γιώργο Μανωλούλη που παρά τα γηρατειά τους και τα προβλήματα υγείας, βοηθούν όσο μπορούν και τους αξίζει κάθε έπαινος. Η προσφορά τους δεν μπαίνει σε μέτρο.

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗΣ 1956-56

ΙΟΥΝΙΟΣ 1956 – ΙΟΥΝΙΟΣ 2006 – ΠΕΝΗΝΤΑ (50) ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗΣ

 

Τον Ιούνιο του 2006 συμπληρώνονται 50 ολόκληρα χρόνια αφότου τον Ιούνιο του 1956, μικρά παιδιά τότε, παίρναμε απολυτήριο από το Δημοτικό Σχολείο του χωριού μας και γεμάτοι όνειρα και ελπίδες ριχνόμασταν στον αγώνα και την περιπέτεια της ζωής.

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης μισού αιώνα από τότε, μια ομάδα από εκείνα τα παιδιά σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλό να μαζευτούμε φέτος στις  25 Ιουνίου 2006, ημέρα Κυριακή, στην Καλλιπεύκη όλοι οι απόφοιτοι του Δημοτικού Σχολείου του 1956 μαζί με τις οικογένειές μας για να θυμηθούμε τα σχολικά μας χρόνια.

Να επισκεφτούμε το σχολείο, να εκκλησιαστούμε στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων, όπου θα τελεσθεί επιμνημόσυνη δέηση για τους συμμαθητές μας που έφυγαν από τη ζωή και αρτοκλασία υπέρ υγείας όλων μας.

Στην συνάντησή μας αυτή από την οποία δεν πρέπει να απουσιάσει κανείς, όσο μακριά κι αν βρίσκεται, καλούμε να είναι παρόντες και οι δύο δάσκαλοί μας στα δύσκολα εκείνα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια, ο κ.Κώστας Παπαστεργίου και η κ. Αθηνά Μασούρα, για να τους πούμε όλοι μαζί ένα μεγάλο και θερμό ευχαριστώ για όσα έκαναν για μας τότε στο σχολείο.

Όσοι δεν θα μπορέσουν για λόγους υγείας ή επειδή βρίσκονται στο εξωτερικό να είναι παρόντες, να δηλώσουν την παρουσία τους με μια επιστολή τους και ένα έμβασμα των 50 έως 100 ευρώ, που θα τα διαθέσουμε όλοι μαζί στο Σύλλογο για να κάνει κάτι στο χωριό που στη συνάντηση αυτή θα αποφασίσουμε τι θα είναι.

Πιστεύοντας ότι όλοι οι απόφοιτοι του Δημοτικού Σχολείου του 1956 θα βρείτε ενδιαφέρουσα αυτή την πρόταση-πρόσκληση και ότι θα κάνετε ότι μπορείτε για να είστε παρόντες.  Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά και σας περιμένουμε στις  25/06/2006 στην αγαπημένη μας Καλλιπεύκη.

 

Η Οργανωτική Επιτροπή

  1. Απόστολος Παπαιωάννου
  2. Ελευθέριος Μπουρονίκος
  3. Θωμάς Τσιαπλές Πρόεδρος του ΜΕΣΑΚ

 

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Καλλιπεύκης βλέποντας με καλό μάτι την πρωτοβουλία αυτή της οργανωτικής επιτροπής για συνάντηση των αποφοίτων του 1956, πενήντα χρόνια μετά, στο χωριό μας, θεωρούμε χρέος μας να τους συγχαρούμε για την πρωτοβουλία τους αυτή και να δηλώσουμε ότι θα σταθούμε δίπλα τους έτοιμοι και πρόθυμοι να βοηθήσουμε για να οργανωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η όλη εκδήλωση.  Και γιατί όχι, αν όλα πάνε καλά, να καθιερωθεί και να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τον Ιούνιο για τους απόφοιτους του Σχολείου μας όταν θα συμπληρώνεται μισός αιώνας από τη χρονιά αποφοίτησης από αυτό.

Έτσι και οι δεσμοί μεταξύ μας και με το χωριό μας θα δυναμώνουν, και καλύτερα θα γνωριζόμαστε μεταξύ μας όσοι έχουμε ρίζες συγγένειας με την όμορφη Καλλιπεύκη.

sxoleio

ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟ 1955-1956

  1. Παπαστεργίου Αναστάσιος του Ιωάννου
  2. Μητσιόπουλος Θωμάς του Ιωάννου
  3. Γκουγκουλιάς Κων/νος του Χρήστου
  4. Παπαιωάννου Απόστολος του Ιωάννου
  5. Γκούμας Ιωάννης του Χαραλάμπους
  6. Μασούρας Βασίλειος του Δημητρίου
  7. Γκαντάκης Κων/νος του Δημητρίου
  8. Λερτοκαρίτης Χρήστος του Κων/νου
  9. Μασούρας Αγγελίδης του Γεωργίου
  10. Γκαμπούρας Απόστολος του Αστερίου
  11. Λαμπίρης Ιωάννης του Χρήστου
  12. Γκουγκουλιάς Νικόλαος του Ιωάννου
  13. Μανίκας Αντώνιος του Ζήση
  14. Κανελιάς Κων/νος του Αθανασίου
  15. Δουλαπτσής Χρήστος του Δημητρίου
  16. Γκαρλής Γεώργιος του Νικολάου
  17. Μανωλούλης Δημήτριος του Βασιλείου
  18. Μπουρονίκος Νικόλαος του Αστερίου
  19. Κυλινδρής Βασίλειος του Νικολάου
  20. Παπαδόντας Απόστολος του Γεωργίου
  21. Κατσιούλας Ιωάννης του Γεωργίου
  22. Κυλινδρής Ανδρέας του Ιωάννου
  23. Πατούλιαςε Ζήσης του Κανάκη
  24. Τσιούγκος Γεώργιος του Νικολάου
  25. Μπουρονίκος Ελευθέριος του Αστερίου
  26. Μπούστικας Θωμάς του Αποστόλου
  27. Καρατάλιος Ελευθέριος του Θωμά
  28. Καραγιάννης Νικόλαος του Θωμά
  29. Δάσιος Ζαφείρης του Δημητρίου
  30. Μαντάς Κυριάκος του Ιωάννου
  31. Βαρδακάρη Παρασκευή του Αποστόλου
  32. Γκαβούτσικου Παρασκευή του Αλεξάνδρου
  33. Γεροστέργιου Αικατερίνη του Δημητρίου
  34. Γκουγκουλιά Αικατερίνη του Θωμά
  35. Δάσιου Μαρία του Αθανασίου
  36. Ζαφείρη Βασιλική του Χρήστου
  37. Θεοδοσίου Παρασκευή του Νικολάου
  38. Κούσιου Μαρίκα του Δημητρίου
  39. Καρατόλιου Παρασκευή του Νικολάου
  40. Μασούρα Βασιλική του Γεωργίου
  41. Μασούρα Μαρία του του Ιωάννου
  42. Μούργκα Σταματή του Αστερίου
  43. Μουσουλή Μαρία
  44. Παπαιωάννου Ελένη του Δημητρίου

 

ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟ1956-1956 – ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗΣ

  1. Γκαρλής Δημήτριος του Νικολάου
  2. Τσιούγκος Παύλος του Ιωάννου
  3. Γκέτσιος Νικόλαος του Αστερίου
  4. Μαντάς Πολύζος του Αθανασίου
  5. Γκουγκουλιάς Δημήτριος του Ζήση
  6. Γκαντάκη Ευανθία του Κων/νου
  7. Κούσιου Ευαγγελία του Δημητρίου
  8. Νασιούλα Ελένη του Χρήστου
  9. Γκαζκάνη Παρασκευή του Δημητρίου
  10. Καραμπατή Μαρία του Ζήση
  11. Κούσιου Παγάνα του Αναστασίου
  12. Μαντά Αριστέα του Αθανασίου
  13. Μανωλούλη Παρασκευή του Βασιλείου
  14. Αντωνίου Ελάνη του Αντώνη
  15. Γκουγκουλιά Βασιλική του Ζήση
  16. Κούσιου Αριστέα του Δημητρίου
  17. Παπαιωάννου Καλι’όπη του Δημητρίου
  18. Τακούλα Μαρία του  Γεωργίου
  19. Γεροστέργιου Παρασκευή του Α.
  20. Μαντά Μαρία του Αθανασίου
  21. Τσολάκη Ευαγγελία του Αθανασίου
  22. Γκαβούτσικου Χρύσα του Αστερίου
  23. Καρβάνη Αικατερίνη του Αποστόλου
  24. Καστόρης Ιωάννης του Γεωργίου

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον του χωριού μας και την καθαριότητά του αξίζει να τονίσουμε ότι είναι υπόθεση όλων μας και ευθύνη έχουμε όλοι σε ότι αφορά τη διαφύλαξή του.

Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και να γράψουμε αλλά ούτε θα αναφερθούμε στην Πολιτεία, ούτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Δημοτική Αρχή ή Τοπικό Συμβούλιο.  Ας αναζητήσουμε, λοιπόν, ο καθένας τις δικές του ευθύνες και ας προβληματιστούμε με αυτά που βλέπουμε στο χωριό μας.

Ας ρίξουμε μια ματιά οι ίδιοι γύρω στο χωριό μας, στο δάσος, στα ρέματα, δίπλα στους δρόμους και θα αντικρίσουμε ένα θέαμα που μας κάνει όλους να ντρεπόμαστε..!

Ας μην υποκρινόμαστε άλλο, ας μην αναζητάμε υπευθύνους.  Υπεύθυνοι είμαστε όλοι μας, εμείς οι ίδιοι που ρυπαίνουμε το περιβάλλον. Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει ότι στο χωριό μας, η αυλή, τα ρέματα, τα εγκαταλελειμμένα σπίτια, το δάσος «βογκούν» από σκουπίδια!

Είναι τραγικό να περπατάς μέσα στη φύση, στον καθαρό αέρα και να βλέπεις παντού σκουπίδια και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς!

Η κατάσταση είναι απελπιστική.. Σημεία τα οποία θα μπορούσαν να αποτελούν σημεία αναφοράς για το χωριό μας, να  εμφανίζουν τέτοια άσχημη θέα…

Σε ότι μας αφορά, ως Μορφωτικός Σύλλογος, θα γίνουμε δυσάρεστοι, αυστηροί αλλά και σκληροί σε όσους ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Η διάσωση του φυσικού μας περιβάλλοντος είναι απαίτηση όλων μας.  Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τις αυλές μας, τα ρέματα, το δάσος μας γιατί αυτός είναι πραγματικά Πολιτισμός.

skoupidia10 skoupidia8 skoupidia7 skoupidia6 skoupidia5 skoupidia4 skoupidia3 skoupidia1 skoupidia9 skoupidia2

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΝΕΑ

ΣΦΟΔΡΗ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ ΕΠΛΗΞΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

Σφοδρή κακοκαιρία έπληξε το χωριό μας και γενικότερα την περιοχή μας, όπου το ύψος του χιονιού έφτασε το 1.50 μέτρο, ενώ σε πολλά σημεία (ανεμοσούρια) ξεπέρασε τα 2 μέτρα και παραπάνω.

Η σφοδρή χιονοθύελλα που ξέσπασε στις 24-01-2006 ήταν πάρα πολύ δυνατή και δύο ολόκληρες μέρες χιόνιζε συνεχώς.  Σπίτια σκεπάστηκαν, αυτοκίνητα και δρόμοι εξαφανίστηκαν και γενικότερα όλο το χωριό θάφτηκε από το χιόνι!

Η έλευση της κακοκαιρίας βρήκε τους πατριώτες μας προετοιμασμένους να την αντιμετωπίσουν και τα κατάφεραν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  Το χωριό έμεινε αποκλεισμένο μία μόνο ημέρα αφού τα ιδιωτικά μηχανήματα του χωριού μας, μισθωμένα από το Δήμο, μαζί με ένα ακόμη της Νομαρχίας και ένα γκρέιντερ άνοιξαν τον κεντρικό δρόμο με αποτέλεσμα να αποκατασταθεί η συγκοινωνία.  Η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος που υπήρξε, καθώς και των τηλεφώνων, αντιμετωπίστηκε έγκαιρα κι έτσι το χωριό έμεινε χωρίς φως και τηλέφωνο μόνο μια ημέρα.

Πολλές δυσκολίες αντιμετώπισαν και οι κτηνοτρόφοι εξαιτίας του μεγάλου ύψους χιονιού, αφού τα ποιμνιοστάσιά τους σκεπάστηκαν από το χιόνι. Τα εκχιονιστικά μηχανήματα, όμως, κατάφεραν να τα ανοίξουν με επιτυχία.

Πρόβλημα δημιουργήθηκε, όμως, και με το φορτωτή που έστειλε η Νομαρχία, ο οποίος στην προσπάθειά του  να ανοίξει το δρόμο για τα πρόβατα του Τριαντάφυλλου Λαμπίρη έχασε το δρόμο, βρέθηκε στο χαντάκι και βούλιαξε μέσα στο χιόνι! Παρά τις προσπάθειες των δυο φορτωτών του χωριού μας, δεν κατάφερε να βγει κι έτσι έμεινε αποκλεισμένος για τέσσερις ολόκληρες μέρες ώσπου να επιστρατευτεί ερπυστριοφόρα τσάπα για να τον τραβήξει.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAxionia6 xionia5 xionia4 xionia3 xionia2

 

ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ

Μια ανέλπιστη εμπειρία έζησε ένα ζευγάρι το οποίο διέμενε στον ξενώνα «Ασκουρίς» και αποκλείστηκε εκεί χωρίς ρεύμα και φαγητό, μέχρι την άφιξη της ΕΜΑΚ (Ειδική Μονάδα της Πυροσβεστικής) Λιτόχωρου, αφού η πρόσβαση στον ξενώνα ήταν αδύνατη!

Κάποιο πρόβλημα που  αντιμετώπισε  ο Γρηγόρης ο Καλαμίδος με την γυναίκα του αντιμετωπίστηκε έγκαιρα και μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο του Δήμου στο κέντρο Υγείας Γόννων.

Ούτε και να πεθάνεις…

Δυσκολίες αντιμετώπισαν οι οικογένειες  Δημητρίου Νικ. Γκουγκουλιά  και Ιωάννου Γεωργίου Μασούρα ,οι οποίες εκείνες τις ημέρες της κακοκαιρίας έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους και έπρεπε να τους θάψουν, το πολύ χιόνι που έπεσε δημιούργησε πολλά προβλήματα

 

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» Τηλ.: 24950-31244

Στις 1 Φεβρουαρίου ξεκίνησε  στο Δήμο το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» το οποίο και χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας.

Είναι ένα πρόγραμμα κοινωνικής προστασίας που έχει ως στόχο την παροχή οργανωμένης και συστηματικής φροντίδας σε ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες ή παθήσεις.  Εξασφαλίζει την αξιοπρεπή και αυτόνομη διαβίωσή τους, την παραμονή στο φυσικό οικογενειακό περιβάλλον και την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους.

Στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» μπορούν να συμμετέχουν άτομα ηλικιωμένα και μοναχικά, άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν πλήρως ή που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα,

Η λειτουργία της Μονάδας «Βοήθεια στο σπίτι» αποτελείται από τρία μέλη μία κοινωνική λειτουργό  μία νοσηλεύτρια και έναν οικογενειακό βοηθό ( οι προσλήψεις έγιναν μέσω του ΑΣΕΠ)  , οι οποίοι και φροντίζουν το ηλικιωμένο άτομο στο σπίτι του ως εξής:

Ø      Καταγράφουν τις ανάγκες του ατόμου

Ø      Το υποστηρίζουν ψυχολογικά

Ø      Το φροντίζουν νοσηλευτικά με στόχο την πρόληψη

Ø      Το συνοδεύουν σε νοσοκομειακούς χώρους

Ø      Παρακολουθούν την συνταγογραφία των φαρμάκων του

Ø      Φροντίζουν για την ατομική του υγιεινή

Ø      Βοηθούν στις οικιακές εργασίες

Ø      Του κρατούν συντροφιά

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υπηρεσίες αυτές παρέχονται δωρεάν, συστηματικά και οργανωμένα, με βάση εβδομαδιαίου προγράμματος συναντήσεων ως εξής:

Δευτέρα: Γόννοι

Τρίτη: Γόννοι

Τετάρτη: Καλλιπεύκη

Πέμπτη: Αμπελάκια

Παρασκευή: Ιτέα – Τέμπη.

Προτεραιότητα φυσικά έχουν οι ηλικιωμένοι και τα άτομα που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από μόνα τους.

 

Η ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Την Πρωτοχρονιάτικη πίτα έκοψε ο Σύλλογός μας στο κατάστημα της Αποστολίας Μανίκα-Παπαδημητρίου.

Η πίτα ήταν προσφορά, όπως άλλωστε και κάθε χρόνο, της Αρτοποιίας Αδελφών Πατούλια τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά.  Τυχερός της βραδιάς ήταν ο Αναστάσιος Κούσιος, ο οποίος κέρδισε το φλουρί που αντιστοιχούσε σε δυο κάρτες για τον Ετήσιο Χορό του χωριού μας στο κέντρο Βερσαλλίες.

Ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Θωμάς Τσιαπλές ευχήθηκε στους πατριώτες μας Καλή Χρονιά, υγεία, ευτυχία, και τόνισε την ανάγκη αγάπης και κατανόησης μεταξύ μας, αφού δεν έχουμε ούτε να μοιράσουμε αλλά ούτε και να χωρίσουμε τίποτα…Εξάλλου είμαστε πολύ λίγοι  να είμαστε και θυμωμένοι!

Η βραδιά κύλησε σε ιδιαίτερα κεφάτη ατμόσφαιρα που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

pita pita1

 

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Στις 21 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος χορός του Συλλόγου μας στο Κέντρο «Βερσαλλίες» με την παρουσία δύο μεγάλων τραγουδιστών της Λίτσας Διαμάντη ,του Αγγελου Διονυσίου αλλά και του δημοτικού μας τραγουδιστή Γιώργου Γκουγκουλιά.

Οι πατριώτες μας για μια ακόμα φορά έδωσαν το παρών και τους ευχαριστούμε θερμά , αλλά ήταν και η μοναδική χρονιά όπου ακούστηκαν παράπονα , τόσο για το πρόγραμμα όσο και για της τιμές του καταστήματος. Το διοικητικό Συμβούλιο έλαβε τα μήνυματά του.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου αναφέρθηκε στα πεπραγμένα της χρονιάς, αλλά και του στόχους του Συλλόγου, όπως είναι η έκδοση των πρακτικών του Φεστιβάλ Αφήγησης και η προσπάθεια καταγραφής των δημοτικών μας τραγουδιών σαν ακούσματα (SD) τα οποία πάνε να ξεχαστούν αφού δεν τραγουδιούνται πια.

Παραβρέθηκαν ακόμη ο Δήμαρχος Γόννων Χρήστος Καραναστάσης, ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Οικονόμου, και ο αντινομάρχης Λάρισας Βασίλειος Ντόκος . Για μια ακόμα χρονιά δεν δόθηκαν προσκλήσεις σε πολιτικά πρόσωπα.

xoros2

 

Ο χορός στην Κατερίνη είχε μεγάλο κέφι

Το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2006 πραγματοποιήθηκε στην Καλλιθέα της Κατερίνης και στο κέντρο Ροδιά, ο προγραμματισμένος χορός του Μορφωτικού Συλλόγου για τους Καλλιπευκιώτες της Κατερίνης. Στην εκδήλωση αυτή παραβρέθηκαν πάνω από 110 Καλλιπευκιώτες και το κέφι που επικράτησε ήταν το κάτι άλλο. Η ορχήστρα του Γιώργου Γκουγκουλιά πραγματικά ίδρωσε για να τα βγάλει πέρα αφού κανένας δεν ήθελε να κατέβει από την πίστα. Εκείνο όμως, που θα θέλαμε να τονίσουμε είναι η συμμετοχή των ηλικιωμένων Καλλιπευκιωτών, που αν και ζουν πολλά χρόνια μακριά από το χωριό, δεν παραλείπουν να δίνουν πάντα το «παρών» τόσο στο χορό της Κατερίνης, όσο και στην Καλλιπεύκη. Και θα ήταν λάθος μας αν δεν τους αναφέραμε έναν ένα. Παραβρέθηκαν λοιπόν ο Τσολάκης Χρήστος που ήρθε αμάξως από το Βρυότοπο οικογενειακώς για να κάνει παρέα τον μπατζανάκη του τον Πασχάλη από τον Αϊ-Γιάννη της Κατερίνης. Τα αδέρφια Ιωάννης και Δημήτριος Μανωλούλης, ο Κώστας Μουσουλής, ο Μπούτσικας Θωμάς, ο Μιχαντάς Αθανάσιος με τα ωραία σκέρτσα του, ο Κώστας Γεροστέργιος που μιλάει για την Καλλιπεύκη και η γλώσσα του στάζει μέλι, η Ελευθερία Μαντά του Τέγου, η Καρατόλιου Ελισάβετ που τα τελευταία χρόνια μένει και αυτή στην Κατερίνη και η Βαγγελή Παπαδημητρίου (της Ηράκλειας) με το ανεξάντλητο κέφι της. Βέβαια, όλοι αυτοί είχαν και τις γυναίκες τους μαζί οι περισσότεροι και μερικοί και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Και κάτι ακόμη. Πολλοί από αυτούς έφεραν στο χορό και τους γαμπρούς και τα συμπεθέρια τους και όλοι έμειναν, πιστεύουμε, ευχαριστημένοι.

Κοντά σ’ αυτούς τους μεγαλύτερους σε ηλικία Καλλιπευκιώτες πρέπει να ευχαριστήσουμε και το γαμπρό της Αλσάβως, το Μπάμπη Κρεμέτη που ποτέ δεν λείπει από την Καλλιπεύκη και τις εκδηλώσεις. Τη Δήμητρα Τσικατάρα που ήρθε ξαργού για το χορό οικογενειακώς από τη Θεσσαλονίκη. Τον Καραδούκα Τραντάφυλλο, τα παιδιά του Γιώργου Μανωλούλη τη Βάσω και το Διονύση που συμμετείχαν οικογενειακά. Την κόρη του Γιώργου Μουσουλή την Τούλα και τον άνδρα της. Την Κόρη του Μήτσιου Γκουθώνα τη Μαίρη και το σύζυγό της. Τον Καλαμίδα Γιώργο και την παρέα του, τη σύζυγο του Γιάννη Τσιακάλη, το Νίκο Μπουρονίκο και την αδερφή του και όλους τους άλλους που τώρα μας διαφεύγουν. Τέλος, να ευχαριστήσουμε τους Καλλιπευκιώτες από Λάρισα και Καλλιπεύκη που κάθε χρόνο σ’ αυτό το χορό μας τιμούν. Ιδιαίτερα όμως, ευχαριστούμε τον Αποστόλη Μασούρα και τη γυναίκα του που διαμένουν στην Καλλιθέα, συνεργάστηκαν με το Σύλλογο, έτρεξαν και πετύχαμε το σκοπό μας.

Ο χορός της Κατερίνης δεν έχει καμία σχέση με αυτόν της Λάρισας. Εδώ, ο χορός είναι πραγματικά καλλιπευκιώτικος και οικογενειακός, χωρίς επισημότητες, γι’ αυτό και σημειώνει κάθε χρόνο μεγάλη επιτυχία. Όμως, εδώ θα θέλαμε να εκφράσουμε και ένα παράπονο. Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια που οι πατριώτες μας της Κατερίνης υποσχέθηκαν να δημιουργήσουν το δικό τους σύλλογο, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει τίποτε. Η ίδρυση του συλλόγου είναι αναγκαία και αν είναι να τον δημιουργήσουν, τους παρακαλούμε να μην καθυστερήσουν άλλο. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι του χρόνου θα μας καλέσουν αυτοί στο χορό τους και όχι εμείς. Και όταν αυτοί οργανωθούν, τότε δεν θα είμαστε εκατό, αλλά πάνω από τριακόσιοι.

xoros_katerini4 xoros_katerini3 xoros_katerini2 xoros_katerini1

 

Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ. Ε. Π.) στο Δήμο Γόννων

Αγαπητοί αναγνώστες και συνδημότες βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι πολύ σύντομα θα λειτουργήσει στο Δήμο μας Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ. Ε. Π.). Το κέντρο θα έχει έδρα στους Γόννους και θα εξυπηρετεί τους δημότες  πάνω σε διάφορα θέματα για τα οποία θα χρειαζόταν να τρέχει ο καθένας στη Λάρισα, πράγμα δύσκολο και όχι ευχάριστο αφού η γραφειοκρατία πραγματικά δοκιμάζει τα νεύρα μας. Περισσότερες πληροφορίες θα σας δώσουμε όταν αρχίσει να λειτουργεί.

 

ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Τα λιγοστά παιδιά της Καλλιπεύκης έπαιξαν και φέτος τα κάλαντα Χριστουγέννων (κόλιντα), όσο και της πρωτοχρονιάς (σούρβα). Έτσι, ακούσαμε και φέτος το «κόλιντα μέλιντα Χριστός γεννιέται» και «Σούρβα Σούρβα κι Αη Βασίλης», από τα μικρά παιδιά τα οποία και ευχαριστούμε.

 lazaros

 

ΑΝΑΨΕ ΦΕΤΟΣ Η ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Αυτό που δεν έκαναν οι μεγάλοι το έκαναν τα μικρά παιδιά. Tα παιδάκια μάζεψαν κέδρα, πουρνάρια και άναψαν φωτιά συνεχίζοντας έτσι την παράδοση. Συγκινητική ήταν ,βέβαια, η προσπάθεια μέχρι να  καταφέρουν να ανάψουν την φωτιά.

 

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤHΣ 25Ης  ΜΑΡΤΙΟΥ

Με λαμπρότητα γιορτάσθηκε και φέτος η επέτειος του «ΟΧΙ»  παρουσία των κατοίκων και των λιγοστών ηλικιωμένων του χωριού μας. Μετά το πέρας την δοξολογίας ακολούθησε  κατάθεση των στεφάνων και ποιήματα από τα μικρά παιδάκια. Ο τοπικάρχης κ. Οικονόμου δεν άφησε την ευκαιρία και απηύθυνε χαιρετισμό στους κατοίκους του χωριού , χωρίς να λείψουν και τα παράπονα προς την Δημοτική Αρχή. Ερώτηση στον κ, τοπικάρχη. Το  παραδοσιακό λουκουμάκι μετά την γιορτή καταργήθηκε;

 

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΟΤΟΠΩΝ – ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Στις 14 Μαρτίου 2006 επισκέφθηκε το χωριό μας ομάδα επιστημόνων του Ελληνικού Κέντρου Βιοτόπων- Υγροτόπων με επικεφαλής τον κ. Ψυχουδάκη καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νικης και δυο γεωπόνους τον κ. Δημήτρη Παπαδήμο και την κ. Σωτηρία Κατσαβούλη. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η αναγνώριση της υφιστάμενης λειτουργίας της τέως λίμνης Καλλιπεύκης, αλλά και η διερεύνηση των κοινωνικών συνθηκών και κοινωνικής διαβούλευσης των κατοίκων.

Η συνάντηση έγινε στο γραφείο του Μορφωτικού Συλλόγου παρουσία κατοίκων του χωριού, όπου εκφράστηκαν απόψεις γύρω από την επανασύσταση της λίμνης , αλλά και καταγραφή πληροφοριών από την ομάδα του ΕΚΒΥ σχετικά με την γεωργία (αριθμό στρεμμάτων, είδος καλλιέργειας, παραγωγή ανά στρέμμα) και την κτηνοτροφία του χωριού μας (αριθμό ζώων αιγοπροβάτων, βοοειδή).

Η ομάδα του ΕΚΒΥ επισκέφθηκε τα σημεία  εισόδου και εξόδου των υδάτων της λίμνης Καλλιπεύκης καθώς επίσης και το ρέμα της Καραβίδας.

Την ομάδα συνόδευσαν στις διαδρομές ο δήμαρχος Γόννων Χρήστος Καραναστάσης ,ο Θωμάς Καραμπατής, ο Πούλιος Παπαστεργίου και ο πρόεδρος του Συλλόγου Θωμάς Τσιαπλές. Η ομάδα των επιστημόνων θα επισκεφθεί και πάλι το χωριό μας για περισσότερα στοιχεία.

EKBY2 EKBY1

 

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΝΩΝ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Ο Μορφωτικός Σύλλογος Γόννων – Λαογραφικό Μουσείο σε συνεργασία με την Δημοτική αρχή, στην προσπάθεια να διατηρήσουν ζωντανές τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, έδωσαν και φέτος την ευκαιρία για χαρά και γλέντι, στους δημότες αλλά και στους επισκέπτες πραγματοποιώντας εκδηλώσεις το τριήμερο της Αποκριάς.

Την Κυριακή έγινε το κάψιμο του βασιλιά καρνάβαλου ενώ την Καθαρά Δευτέρα  η παραδοσιακή φασολάδα και οι  ελιές ήταν στην διάθεση των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών. Ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από τα μικρά παιδιά του χορευτικού αλλά και από τους ηλικιωμένους κατοίκους του χωριού υπό τους ήχους της ορχήστρας του Κώστα Ρηζούλη. Δυστυχώς όμως ο καιρός δεν ήταν  καλός, αφού το δυνατό αεράκι αλλά και το ψιλοβρόχι ανάγκασαν πολλούς να αποχωρήσουν.

gonnoi1

 

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΝΩΝ – Δεύτερος ο ΜΕΣΑΚ Καλλιπεύκης

Μια  πρωτότυπη αποκαλυπτική δημοσκόπηση πραγματοποίησε ο Μορφωτικός Σύλλογος Γόννων, κάνοντας την έκπληξη όχι μόνο στην τοπική κοινωνία.

Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει σε δημοσκοπήσεις μεγάλων εταιριών για λογαριασμό κομμάτων, πολιτικών κλπ. Ο Μορφωτικός Σύλλογος Γόννων προχώρησε σε μια δημοσκόπηση  στην τοπική κοινωνία θέλοντας να αφουγκραστεί και να πιάσει τον παλμό και τις αγωνίες των συγχωριανών του και η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μεγάλες εταιρίες .

Οι ερωτήσεις πολλές σε άτομα διαφόρων επαγγελμάτων αλλά και ηλικιών. Στη δημοσκόπηση ,αν και έγινε στην έδρα του Δήμου, ο Σύλλογος μας κατέχει την δεύτερη θέση όσον αφορά την  δράση των μαζικών φορέων του Δήμου.

Η δημοσκόπηση έγινε από τα μέσα Δεκεμβρίου και διήρκησε ένα μήνα.

Η βαθμολογία για την δράση των Μαζικών Φορέων του Δήμου μας είναι από (0-10) και η σειρά κατάταξης είναι.

Κέντρο Υγείας:                                               8,88

ΜΕΣΑΚ Καλλιπεύκης:                                  8,08

ΜΕΣ Γόννων-  Λαογραφικό Μουσείο:        7,93

Συν/σμός Γυναικών Γόννων:                        7,58

ΜΕΣ Ιτέας:                                                      7,43

Δημοτικό Σχολείο:                                         7,30

Λύκειο :                                                           7,23

Συν/μός Γόννων –ΑΤΕ:                                7,05

Γυμνάσιο:                                                       6,88

Συν/μός Καλλιπεύκης:                                  6,28

Δήμος :                                                           5,74

Συν/σμός Ιτέας:                                              5,54

Δασαρχείο:                                                    5,54

Αστυνομία:                                                     5,21

Η δεύτερη θέση μας κάνει ναι μεν υπερήφανους αλλά και μας γεμίζει με υποχρεώσεις και με ευθύνες ώστε να συνεχίσουμε να κρατήσουμε «Ψηλά» τον Σύλλογό μας.

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ