Εγώ στους κάμπους δεν βαστώ

Στους κάμπους δεν αντέχω, έτσι έλεγε στο ποίημά του ο Κώστας Κρυστάλης, ο ποιητής του βουνού και της στάνης, ο οποίος ακουμπούσε την ψυχή εκείνων που αναγκάστηκαν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, να εγκαταλείψει το χωριό και να αναζητήσει την τύχη του στις πόλεις ή ακόμη και στο εξωτερικό.

Οι δε δάσκαλοι στο τέλος της χρονιάς ,η τελευταία έκθεση είχε σαν θέμα « Βουνό ή Θάλασσα», που σημαίνει ότι με το κλείσιμο του σχολείου ,ερχόταν ο καιρός των διακοπών και έπρεπε να υπάρξει επιλογή μεταξύ του βουνού και της θάλασσας. Επιλογή ,όχι για τα χωριά μας αφού διακοπές δεν υπήρχαν. Διακοπές πηγαίνανε από τα αστικά κέντρα και όσοι βεβαίως είχαν χρήματα.

Τα βουνά ήταν ένας τόπος για ήσυχες διακοπές , το συνιστούσαν ακόνη και οι γιατροί προς τους γονείς, να πάνε τα παιδιά στο βουνό να πάρουν καθαρό αέρα, οξυγόνο. Σήμερα όταν λέμε διακοπές, εννοούμε θάλασσα.

Πέρασε και φέτος το καλοκαίρι και όλο και λιγότεροι καλλιπευκιώτες ήρθαν στο χωριό μας. Κάθε χρόνο η εικόνα που αντικρίζουμε μας απογοητεύει πιο πολύ. Τέλη Ιουλίου και το χωριό έρημο. Καθώς περνούν τα χρόνια και φεύγουν οι μεγαλύτεροι  για το ταξίδι χωρίς επιστροφή, λιγότεροι πατριώτες ανεβαίνουν, και οι επισκέπτες είναι κυρίως ξένοι, της μιας ημέρας. Μόνο το πρώτο δεκαπενθήμερο του  Αυγούστου γεμίζει το χωριό μας, όταν όλοι μας κάνουμε πρώτα τα μπάνια και ύστερα ανεβαίνουμε για καθαρό αέρα στο βουνό.

Η συναισθηματική σχέση του Καλλιπευκιώτη  με το χωριό υπάρχει μάσα του. Υπάρχουν, όμως, και προβλήματα διαμονής, αφού όπως μάθαμε θέλουμε όλες τις ανέσεις μας. Άλλαξαν οι καιροί συμφωνούμε όλοι. Θα θυμίσω, όμως ,ότι κάποτε το χωριό χωρίς ανέσεις, χωρίς συγκοινωνία, ταξιδεύοντας μέσα σε ένα λεωφορείο στριμωγμένοι ανεβαίναμε στο χωριό, λαχταρώντας να συναντήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους τους φίλους μας.

Βέβαια όλα έχουν την εξήγησή τους. Για να πάς στη θάλασσα χρειαζόταν χρήματα, οπότε το πατρικό σπίτι στο χωριό ήταν η μοναδική λύση. Οι πατεράδες μας, όπως και τα παιδιά τους που κατέβηκαν μετά τον πόλεμο, ένιωθαν ξένοι, όπως όλοι οι ορεινοί πληθυσμοί και με την πρώτη ευκαιρία επιζητούσαν την επαφή με το χωριό. Τα παιδιά  σήμερα έχουν ενσωματωθεί με την πόλη, με αστικές συνήθειες, ακολουθώντας τα πρότυπα που επικράτησαν και όλοι τραβάμε για τη θάλασσα, όπου αρκετοί από μας αποκτήσαμε σπίτια απομακρυνόμενοι ακόμη πιο πολύ από τις ρίζες μας. Πάμε εκεί γιατί πάνε και οι άλλοι.

Η θάλασσα ως τόπος διακοπών επικράτησε απέναντι στο βουνό. Οι διακοπές στο βουνό, αν και είναι πιο οικονομικές και δεν προσφέρονται για κατανάλωση δεν τις προτιμάμε. Στο βουνό αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να αναπτύξεις μαζικό τουρισμό Οι δυνατότητες των ορεινών χωριών να φιλοξενήσουν επισκέπτες, έστω και της μιας μέρας είναι δεδομένες. Πόσους επισκέπτες μπορεί να δεχθεί το χωριό μας με τις υποδομές που έχει ελάχιστο. Αντίθετα όμως οι παραλίες της Λεπτοκαριάς, της Σκοτίνας, μπορούν να δεχτούν χιλιάδες επισκέπτες, γύρω από τους οποίους έχει αναπτυχθεί ολόκληρη βιομηχανία, όπου εκατοντάδες καταστήματα, χιλιάδες κόσμος τρώει στην κυριολεξία ψωμί από τα παράλια. Στην ουσία δεν κέρδισε η θάλασσα το βουνό κέρδισε η οικονομία της χώρας μας.

Πρόκειται για «βιομηχανία», η οποία στηρίζεται από το κράτος, ένα κράτος το οποίο δεν έστρεψε ποτέ την προσοχή του στα ορεινά χωριά, λύνοντας τις βασικές υποδομές και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στηρίζουν συστηματικά τη θάλασσα προβάλλοντος τις ωραίες παραλίες, τα νησιά μας, ενώ στο βουνό δίνουν ελάχιστο χρόνο. Η θάλασσα προβάλλεται σαν χώρος κοσμικός, ενώ το βουνό προβάλλεται σαν χώρος ξεκούρασης , ένας χώρος που σε εξασφαλίζει την επαφή με την φύση, αξίες οι οποίες δεν πουλάνε σήμερα.

Το ζήτημα της επιλογής «Βουνό ή Θάλασσα» είναι καθαρά υπόθεση δική μας. Δυστυχώς, όμως είμαστε επηρεασμένοι από αυτά που μας βομβαρδίζουν οι τηλεοράσεις και η επιλογή πάει περίπατο. Ακόμη και οι διακοπές έχουν γίνει εμπόριο ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν.

Θωμάς Τσιαπλές

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΓΑΜΟΙ

Ο Γιάννης Μασούρας του Γεωργίου με την Παρασκευή Δάσιου από την Καριά.

Η  Μαρία Παπαγιαννούλη του Σπύρου με τον Δημήτριο Νικολακόπουλο από την Πάτρα (Αίγιο)

Ο Μητσιόπουλος Ιωάννης του Θωμά και της Μαρίας με την Παρασκευή Γαλάνη από τη Λάρισα

Ο Ευσταθίου Κων/νος του Ευσταθίου και της Μαρίας Ντόντου με την Θεοδώρα Καροτσάκη από το Βόλο.

Η Σταματή Πολυζά του Ιωάννη με τον Παντελή Γκοτζιά από το Αγκίστρι Αίγινας.

Ο Αστέριος Μούργκας του Κων/νου με την ‘Άννα- Μαρία Καράσκου από την Ισπανία.

Ο Γιάννης Μπουρονίκος του Ελευθερίου και της Τούλας με την Σταυρούλα Μπασάκη από τη Χαλκίδα.

Η Ιωάννα Νατσίδη κόρη της Βασιλικής Παπαδόντα με τον Νίκο Βλάτση γιο της Ρούλας Γκουντουβά (Κλητήρα)

Μητσιόπουλος Ιωάννης και Παρασκευή Γαλάνη __ Μητσιόπουλος Αστέριος και Ζεστού Ξανθίπη

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Η Σοφία Παπαγιαννούλη του Σπύρου σύζυγος Φώτη Γιαννόπουλου, γέννησε το πρώτο παιδί αγόρι ( Αίγιο)

Η Καστόρη Ματούλα του Σπύρου, σύζυγος Πάρη Σφακτού γέννησε το πρώτο παιδί αγόρι.

Η Δέσποινα Μπίλια, σύζυγος Ζήση Γκουγκουλιά του Δημητρίου  γέννησε το τρίτο παιδί αγόρι.

ΘΑΝΑΤΟΙ

Ο Νίκος Καραγιάννης του Θωμά ετών 66 (Καλλιπεύκη)

Η Σταυρούλα Μούργκα ( Κατσιάτινα) χήρα Αστερίου ετών 88 ( Καλλιπεύκη)

Ο Τσιάτσιος Θωμάς ετών 80 Κατερίνη

Η Μαντά (Ντάπου) Σταυρούλα χήρα Αστερίου ετών 88

Η Βασιλική (Κούλα) Τσικατάρα ετών 86

Η Αικατερίνη Γκουγκουλιά σύζυγος Κων/νου Γκουγκουλιά ετών 86.

Με τα δεσμά του γάμου ενώθηκαν το Σάββατο 30 Αυγούστου ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Γιάννης Μασούρας και η Παρασκευή Δάσσιου από την Καριά.  Το μυστήριο τελέσθηκε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στην Καριά παρουσία πλήθους συγγενών και φίλων. Το Δ.Σ. του Συλλόγου τους εύχεται να ζήσουν αγαπημένοι, ευτυχισμένοι και κάθε τους επιθυμία να γίνει πραγματικότητα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

1. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ                                                   20
2. ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΑΣΟΥΡΑ                                                                20
3. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΒΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ                  90
4. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΣΤΕΡΓΙΟΥ                                              50
5. ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΤΣΙΡΕΒΕΛΟΣ                                                           05
6. ΠΟΠΗ ΚΥΛΙΝΔΡΗ                                                                      20
7. ΜΑΡΙΑ ΤΣΟΛΑΚΗ                                                                       20
8. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΜΙΔΑΣ                                                           10
9. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΣΙΛΙΜΕΝΗΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ     20
10. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΚΟΥΤΣΙΑΡΗΣ                                                          30
11. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ (ΚΑΝΑΔΑΣ)                                     100
12. ΖΗΣΗΣ ΚΑΡΑΜΠΑΤΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ                          30
13. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΟΥΚΑΣ  (ΤΡΙΚΑΛΑ)                                        20
14. ΚΙΚΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ                                                              05
15. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΛΙΑΣ (ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ)                    200
16. ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΒΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚ.                             50
17. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ                                                              20
18. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΜΠΟΥΡΟΝΙΚΟΣ  (ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ)                    10
19. ΑΓΝΩΣΤΟΣ                                                                                 100
20. ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ                                                              20
21. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΛΑΜΩΤΗΣ                                             200
22. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΟΝΤΟΣ                                                            40
23. ΚΑΝΑΚΗΣ ΓΚΑΒΟΥΤΣΙΚΟΣ                                                    20
24. ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΕΟΣ- ΚΑΤΙΝΑ ΛΑΜΠΙΡΗ                              100
25. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΤΙΣΤΑΣ                                                        20
26. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΛΑΧΟΥ – ΜΙΧΑΝΤΑ                                      30
27. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ                                                                          50
28. ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΗΜΑΓΜΟΣ                                                         50
29. ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΟΥΛΙΑΡΑΣ                                                      10
30. ΝΙΚΗΦΙΡΟΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ                                                        50
31. Δημήτριος Καραγιάννης                                                           50

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΣΟΔΑ

ΤΑΜΕΙΟ ΕΝΑΡΞΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ 19-8-2007    12686,06

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΜΕΛΩΝ                                                                      4586,27

ΧΟΡΟΙ                                                                                                   6810,00

ΒΙΒΛΙΑ                                                                                                    2010,00

ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ                                                                         26092,33

ΕΞΟΔΑ

ΕΚΔΟΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ                                                                   3694,95

ΘΕΣ/ΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ                                                                        34,00

ΧΟΡΟΙ ( ΔΩΡΑ, ΟΡΧΗΣΤΡΕΣ, ΛΑΧΝΟΙ, DVD,ΧΟΡΕΥΤΙΚΩΝ,

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΩΝ, ΚΑΡΤΕΣ                                     4631,25

ΑΓΟΡΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΛΩΝ- ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ

ΠΑΛΑΙΩΝ                                                                                               5787,21

ΕΞΟΔΑ ΒΙΒΛΙΟΥ- ΑΓΟΡΑ  ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ                             1828,33

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΧΟΡΟΥ                                                                             700,00

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ- ΓΕΥΜΑ                                                416,30

ΕΞΟΔΑ Δ/Σ                                                                                            195,00

ΔΕΞΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΑΡΗ

(ΔΩΡΕΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ (ΙΝΤΕΡΝΕΤ)                              326,75

ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ                                                                        357,00

ΕΚΔΟΣΗ DVD 3^ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΦΗΓΗΣΗΣ                                          130,00

ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΞΟΔΑ                                                                                     108,65

ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ                                                                                18209,44

ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ                                                                            26092,33

ΣΥΝΟΛΟ ΕΞΟΔΩΝ                                                                             18209,44

ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΓΙΑ ΝΕΑ ΧΡΗΣΗ                                                              7882,89

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Παναγιώτης Πατούλιας  του Διονυσίου Πολιτικών, Μηχ/κών Θράκης

Ματίνα Μαντά του Τριαντάφυλλου, Αγγλική Φιλολογία Θεσσαλονίκης

Γεωργία Κατσιούλα του Ζήση Ιστορίας και Εθνολογίας Θράκης(Κοματική)

Μαρία Καλούση του Αθανασίου Γυμναστική Ακαδημία Τρίκαλα

Ιωάννα Μούργκα του Αστερίου ΣΜΥ

Θωμάς Αντωνίου του Αντώνη  Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχ/κών Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθήνα

Ιωάννα Ράλλη του Ηλία Φιλοσοφική Αθηνών, (Εγγονή του Πολύζου Μαντά)

Ο Τσιτσώνης Αστέριος του Ιωάννη και της Δέσποινας Παπαδημητρίου, Μαθηματικό Θεσσαλονίκης

Γιαννούλας  Βασίλειος του Ιωάννη, Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Τρικάλων

Ιωάννης Τσιάτσιος του Αστερίου, Τεχικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ) Αθήνα

Θωμάς Τσιακήλης του Κων/νου, Πληροφορικής και Τεχνολογίας Υπολογιστών  ( ΤΕΙ Λαμίας)

Τζιάστα Χαρούλα του Ιωάννη και της Μαίρης Αθανασίου Κατσιούλα, Οικονομικών Επιστημών Θεσσαλονίκης

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Τα παλιά τα χρόνια (όχι και πολύ) προκειμένου να αρραβωνιαστούν δυο νέοι το πιο συνηθισμένο ήταν το προξενιό. Συνοικέσιο.

Πολλές φορές δύο συμπατριώτες που μπορεί να ήταν και φίλοι καρδιακοί έδιναν το λόγο (μπέσα) ότι θα συμπεθεριάζουν μεταξύ τους όταν τα παιδιά τους μεγαλώσουν κι έρθουν σε ηλικία γάμου. Το παράδοξο ήταν ότι τα παιδιά ούτε ήξεραν ούτε γνωριζότανε , αφού ο γαμπρός ήταν ή στο εξωτερικό και έστελνε φωτογραφία (καρποστάλ) ή θα δούλευε μακριά από το χωριό και η νύφη έμεινε στο χωριό.

Σαν ήρθε ο Γιάννης με άδεια από το εξωτερικό, άρχισε ο πατέρας του άρχισε ο πατέρας του ο μπάρμπα Στέργιος.

Γιάννη τώρα που ήρθες μην φύγεις έτσι, πρέπει να αρραβωνιαστείς αλλιώς θα απομείν’ς στου ράφ’, σ΄ έχουμε βρει κι  καλή νύφη.

Ο Γιάννης δεν ήθελε. Ο μπάρμπα Στέργιος φώναζε ήρθες σ’ ηλικία να παντρευτείς, τριαντάρσ’ς και ιγώ έδωσα του λόγου. Συ λέου να πάρ’ς απόφασ’. Θα μας του πάρ’ν του κορίτσ’. Θα του προυλάβ’ άλλους. Είμαι παθείς ιγώ. Τι μάνν’ σ’ ίσια  ίσια που πρόλαβα, θα την έπιρνι ο Μήτρος . Την έκαναν κι σ’ αυτόν προξενιά.

Με τα πουλλά με τα λίγα έπεισε το Γιάννη να δει το κουρίτ’, κι ανέλαβε ο ξάδελφός του ου Νάσιους να φέρ’ σι πέρας του προξενιό.

Τ’ ν άλλ’ μέρα μόλις σουρούπωσε ξεκίνσαν να παν να δούν τ’ νύφ’. Χτυπάν τ’ πόρτα ανοίγι ου μπάρμπα Μήτσιος και αμέσους μπαίν’ στου θέμα.

Μήτσιου ήρθαμε για το θέμα που μιλήσαμε παλαιά.

Να χαλεύουμε (ζητούμε)του κιρίτσι για νύφ’. Θα μας του δώσ’;

Άμα του θέλει του παιδί, ας τ’ν πάρ’.

Γιάννη σ’ αρέσ’ του κουρίτσι;

Ναι μπάρμπα Νάσιου καλή είναι.

Τι θα μας δώσ’ τι; Προίκα δεν θέλουμε πολύ. Θέλουμε πέντε στρέμματα χουράφι να βάλουμε καμιά μπαντάκα (πατάτα) και του παλιογόμαρο γιατί το δικό μας ψόφσι.

Άκου γαμπρέ εμείς προίκα πολύ δεν έχουμε, αλλά η Σταματή είναι καλό κορίτσι. Ξέρει να ζμών’, αν αλείφτ’, ν’ αρμέγ’, είνι καλή νοικοκυρά, σέβετι τσ’ μιγαλύτυρ’.

Θα σε δώσουμε τα πέντε στρέμματα, αλλά όχι του γουμάρ’, του θέλουμε κι μείς να φέρουμε κανένα ζαλίκ’ πουρνάρια για τα γίδια.

Α να συ ρουτήσου κι γώ λέει ο μπάρμρπα Μήτσιος;

Πόσα χρόνια έχει του παιδί; Τριάντα απαντάει ο Νάσιους.

Τώρα για πες  κι σύ , πόσα χρόνια έχει του κορίστσι;

Είναι καμιά εικοσπενταριά. Βάλε του απαντάει ο Νάσιους.

Είκοσι έξι στα εικοσιεπτά λέει ο πατέρας τ’ς νύφ’ς.

Βρε ανέβα από τρανό είναι τρανό θυμάμαι εγώ, δεν με κουρουδεύεις. Η Σταματή γεννήθκι τ’ν μέρα που παντρεύουταν η Τσιάμου. Θα φτάν’ τα είκοσι οχτώ.

Άρα τι είσαι εσύ απάντησε ο μπάρμπα Μήτσιους. Ούλα τα θυμάσι.

Τι θυμιτκό έχ’ς αρέ Νάσιου. Καλά θυμάσαι πότε παντρεύκι η Τσιάμου κι ιγώ δεν θυμάμαι πότε γεννήθκι του κουρίτσ’. Χαμένου του έχου.

Με τα πουλλά με τα λίγα δεν τα βρήκαν, ούτε στην ηλικία ούτε στην προίκα ,αφού η Μήτσιους δεν έδουνε του παλιογόμαρο, και έτσι χάλασε του προξενιό και χάλασε κι η φιλία.

Θωμάς Τσιαπλές

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ο Γεώργιος Μασούρας (Γούλας) του Κων/νου ήταν ο τελευταίος Μυλωνάς της Καλλιπεύκης. Το καλοκαίρι τον επισκεφτήκαμε στο σπίτι του στο χωριό και μας παραχώρησε μια μικρή συνέντευξη, στην οποία μας μιλάει για τον μύλο, αλλά και για πολλά άλλα πράγματα. Ας τον παρακολουθήσουμε λοιπόν και ας τον απολαύσουμε.

Γεννήθηκα το 1931 στην Καλλιπεύκη. Είμαι γιος γιος του Κώστα του Μασούρα και της Μαρίας. Σχολείο πήγα στην Καλλιπεύκη και τελείωσα την Β΄ Τάξη του Δημοτικού. Δάσκαλους τότε είχαμε το Λαφαζάνη και την Ελένη Μπαζακογιάννη. Την γυναίκα του Λαφαζάνη την λέγανε Ελλάδα.

Το 1958 παντρεύτηκα με την Μαρία Αστερίου Γκαμπόύρα  και αποκτήσαμε δυο παιδιά την Ελένη και τον Κώστα. Ο πεθερός μου στα χρόνια της κατοχής πήγε να αγοράσει ένα μουλάρι από την Πουλιάνα σημερινή Κρυόβρυση, για τον Γιάννη Κυλυνδρή (Ραποτίκα ), αλλά δεν ξαναγύρισε στο χωριό τον σκότωσαν οι αντάρτες.

Στον γάμο είχαμε όργανα το Γιάννη Μαλιάρα (Γκουντουβά) και τους Πλευράδες. Με είχε στεφανώσει ο παπα- Νικολής που αργότερα έγινε παπάς  και διάβαζε στην Παναγία στη Λάρισα. Είχε χειροτονηθεί στο χωριό μας και ήταν πολύ δραστήριος.

Ο πατέρας μου είχε κάνει και πρόεδρος στην Κοινότητα για ένα διάστημα ανάμεσα  από τα χρόνια 1925-1930. Τη μάννα μου την έλεγαν Μαρία και ήταν το γένος Ιωάννη Καζάνα. Είχε δυο αδελφές την Παρασκευή, τη γυναίκα του Μήτρου του Δούκα και την πρώτη γυναίκα του Τριαντάφυλλου  Τσιακάλη ( Ντάλη Κούφα) Είχαν και ένα παιδί (αγόρι) τον Κώστα που σκοτώθηκε στο Βουλγαρικό πόλεμο. Μετά από χρόνια είχε πάει ο πατέρας μου και έφερε τα οστά του.

Ήμουν ο τελευταίος μυλωνάς της Καλλιπεύκης μαζί με τον μακαρίτη Τριαντάφυλλο Τσιακάλη. Τον μύλο τον είχαμε πίσω από την Αγία Παρασκευή και ήταν πετρελαιοκίνητος Τον κάναμε το 1936- 1937. Τότε ο πατέρας μου είχε χρήματα και διαφωνούσαν με τον αδελφό μου το Γιάννη. Ο μεν αδελφός μου ήθελε να αγοράσουμε χωράφια στο Αμπελώνα, ο δε πατέρας μου δεν ήθελε να φύγουμε από το χωριό και να πάμε στον Αμπελώνα και του είπε « Δεν πήγα στον Αμπελώνα να χάσω την υγειά μου?» Και τότε αποφάσισαν να κάνουν το μύλο μαζί με τον Τριαντάφυλλο Τσιακάλη. Έδωσαν παραγγελία στη Γερμανία διαμέσου κάποιου εισαγωγέα από τη Σκοτίνα. Φέρανε τη μηχανή έως τους Γόννους και από εκεί ανέλαβε  να τη μεταφέρει με τα μουλάρα του ο Ζήσης Πετρωτός (Ζησιός Μπουτιός). Μαζί με τα μουλάρια είχε ζέψει και δυο βόδια. Με πολύ δυσκολία μεταφέραμε τη μηχανή και τις μυλόπετρες, Τα  δύο βόδια είχαν γονατίσει. Εγκαταστήσαμε το μύλο στο οικόπεδο πίσω από την Αγία Παρασκευή. Είχαμε ένα παιδί, μάλλον από τα Αμπελάκια, το οποίο ήρθε να μας μάθει τη λειτουργία του μύλου. Μαργκάς λεγόταν. Είχαμε και ένα παππού δεν θυμάμαι από πού ήταν ούτε πως λεγόταν, αυτός μας έστρωσε τις πέτρες. Αφού εγκαταστήσαμε το μύλο, αλέσαμε την πρώτη μέρα άμμο για να στρώσουν οι πέτρες και μετά τις χάραξαν. Την άλλη μέρα ο Ζησιός ο Μπουτιός που ήταν και ντελάλης, βγήκε στο Κουκούλι και φώναζε: « Σήμερα ο μύλος του Μασούρα και του Τσιακάλη αλέθει δωρεάν για όλους…» και τότε μαζεύτηκε όλο το χωριό για να δει και να αλέσει. Κατέβηκε τότε και ο γέρος Τσιακάλης Γεώργιος και ο πατέρας του παπα – Στέργιου, ο Χρήστος Τσικρικάς. Ο Χρήστος ο οποίος φορούσε κανούτα κάπα. Χτύπησε το χέρι πάνω στο τραπέζι και είπε στον Τριαντάφυλλο Τσιακάλη: « Τριαντάφυλλε, να κάν’τς τ’ς ‘αλλ’ τ’ς μυλουνάδες, να πέσ’ν οι πέτρις κι τα στεφάνια απ’ τα νιρόμπλια τ’ς».

Μέχρι από το Σπαρμό ερχόταν και άλεθαν στο χωριό. Εδώ γέμιζε ανθρώπους και ζώα. Ο μύλος δούλευε μέχρι που ήρθαν οι Γερμανοί και τον ανατίναξαν. Τον ανατίναξαν γιατί βρήκαν μια εγγλέζικη μηχανή από αυτοκίνητο, την οποία έφερε ο Φάνης ο Κυρίτσης από του Γόννους που ήταν μηχανικός. Δούλευε και με κάρβουνο και μόλις είδαν την εγγλέζικη μηχανή οι Γερμανοί ανατίναξαν το μύλο.

Ο μύλος επαναλειτούργησε όταν γυρίσαμε στο χωριό το 1950, αφού επιδιορθώσαμε τις βλάβες της μηχανής. Με τη μηχανή αυτή επιχειρήσαμε να στήσουμε πριόνι στον Πευκωτό για να κόβουμε ξύλα και να βγάζουμε σανίδια. Μάλιστα είχαμε κόψει και κούτσουρα για να κάνουμε την εγκατάσταση. Δεν ξέραμε να δουλέψουμε τη μηχανή και αποτύχαμε. Μετά βάλαμε πάλι τη μηχανή στο μύλο, αλλά δεν είχαμε πέτρες.

Αυτή τη φορά φέραμε τρις μυλόπετρες από την Ελασσόνα μέχρι την Καριά με αυτοκίνητο και από την Καριά μέχρι το χωριό με τα βόδια, από τις θέσεις Πηγάδια, Τζιαφέρια, Άγιο Αθανάσιο από το παλιό μονοπάτι.

Ο Μήτσιος ο Τσιακάλης, ο Γιάννης Καραμπατής και πολλοί άλλοι με φούρκες βοηθούσανε για να τις βγάλουμε. Τις μεταφέραμε μια μια πάνω σε πρόχειρο κάρο που είχε φτιάξει ο Ντάλης ο Κούφας. Εκείνος ο μύλος δούλεψε άλλα δύο χρόνια. Μετά πήραμε άλλη μηχανή και μύλο που δούλεψε έως το 1984 –1985, τελευταία χρονιά.

Για ένα διάστημα γύρω στα 1960 στον ίδιο χώρο λειτούργησε και πριονοκορδέλα. Την μηχανή ( μαρκότσι)την είχε φέρει ο Γιαννής ο Τσιακάλης, Την αγόρασε από κάποιο Λαλιώτη που τότε εμπορεύονταν τα ξύλα της Καλλιπεύκης. Κατ΄ αρχήν το μύλο τον δούλευαν τα αδέλφια μου Γιάννης και Ανδρέας και τελευταίος εγώ.

Κάποτε θυμάμαι, ήρθε η Γιώργαινα η Κουτσουγιαννού και είπε στον Ντάλη, ότι την κράτησε αξάι ένα κιλό παραπάνω, Αυτό το έκανε κάθε φορά που άλεθε γιατί φοβόταν να μην την κλέψουν. Κάποια μέρα ήρθε να αλέσει και ο Ντάλης την κράτησε επίτηδες 8 οκάδες αξάι , κατεβαίνει πάλι στον μύλο και λέει στον Ντάλη ότι την κράτησε πάλι μια οκά παραπάνω. Τότε και ο Ντάλης φωνάζει τον άνδρα της το Γιώργο Οικονόμου με τον οποίο ήταν συγγενείς και του λέει: «Σήμερα ήρθε η γυναίκα σου και την κράτησα 8 οκάδες παραπάνω, αλλά αυτή ήρθε και μου είπε ότι την κράτησα πάλι μια οκά». Τότε όλοι το έβαλαν τα γέλια με την πλάκα που έπαθε η Γιώργαινα.

Αφού σας είπα σχετικά με το μύλο τώρα θα σας πω και άλλες ιστορίες :

Κατά την περίοδο της κατοχής στην πείνα περνούσαν από τα μέρη μας πολλοί μαυραγορίτες. Εμείς είχαμε τα πρόβατα στο Γκουντροσιώτικο και ο αδελφός μου ο Γιάννης ήταν αρραβωνιασμένος. Εκεί είχαμε και τα χωράφια μας όπου περνούσε και ο δρόμος για την  Καριά. Για μια στιγμή γάβγιζαν τα σκυλιά και ο αδελφός μου ο Ανδρέας, νομίζοντας ότι ήταν μαυραγορίτες πήγε να τους περάσει από τα σκυλιά. Αυτοί όμως ήταν Κατσαπλιάδες που έκαναν πλιάτσικο και ήταν πεινασμένοι και έπιασαν τον αδελφό μου και τον έδεσαν. Ήταν τρεις. Οι δύο οπλισμένοι και ένας άοπλος. Αφού αργούσε να γυρίσει ο αδελφός μου πήγε και ο πατέρας μου προς τα εκεί. Οι Κατσαπλιάδες ζήτησαν από τον πατέρα μου 200 με 300 οκάδες καλαμπόκι για να ελευθερώσουν τον αδελφό μου που τον είχαν όμηρο. Τότε ο πατέρας μου τους είπε» Προσέξτε μην με χαλάσετε το παιδί και το καλαμπόκι πάω να σας το φέρω». Μετά πήραν το αδελφό μου στο Γκουνταμάνι και ο πατέρας μου επέστρεψε στο χωριό να φέρει το καλαμπόκι όπως είχαν συνεννοηθεί. Θα συναντούσε τους Κατσαπλιάδες  στις Κορομηλιές, κοντά στα Βλάχικα Καλύβια στα Ραφτέικα. Τον αδελφό μου τον είχαν πάει στα Απαλνά Καλύβια. Εγώ που είμαν μικρός άρχισα να σκούζω, είχε σουρουπώσει και ο ξάδελφός μου ο Νικόλας δεν είχε φέρει ακόμα τα γελάδια. Εγώ τέτε άρχισα να φωνάζω: « Ω Νικόλα, πήραν τον αδελφό μ’, ω Νικόλα πήραν τον αδελφό μ’». Εκείνη την ώρα κατέβαινε ο Γκουντής ο Δούκας με τα γελάδια και σε λίγο ήρθε και ο Νικόλας». Στο μεταξύ είχαμε ένα όπλο και σφαίρες το οποίο το έδωσε ένας χωροφύλακας Μητσιάκο τον έλεγαν και ήταν φίλοι με το αδελφό μου το Γιάννη από τότε που είχαμε τα γελάδια στο Ρουτζιούνι. Αρπάζει το όπλο ο Νικόλας και πάει προς τα πάνω, εκεί στο αλώνι το Βλάχικο, στη Γελαδαριά κατέβαινε κάποιος με την άρρωστη κόρη του προερχόμενος από την Καριά. Ο Νικόλας φώναξε « αλτ ποιος είναι;» και όπλισε το όπλο να τον ρίξει. « Βρε εγώ είμαι ο Πιτσιάβας από τον Παραπόταμο». Αφού αναγνώρισε τον Πιτσιάβα μέσα στο σκοτάδι, του είπε να περάσει από την Καλύβα με την κόρη του να περάσει τη νύχτα εκεί , αλλά αυτός φοβήθηκε και συνέχυσε το δρόμο του. Στο μεταξύ είχαν έρθει στην καλύβα τα κουνιάδια του Γιάννη οι Καραμπαταίοι, οι οποίοι άρπαξαν τα όπλα και άρχισαν να πυροβολούν. Από τη Μαμούτη άρχισαν να πυροβολούν και οι Πιτκαίοι, βλάχοι από τα Γρεβενά. Αυτοί είχαν τα γίδια τους εκεί. Τα σκυλιά γάβγιζαν τα όπλα έριχναν γινόταν χαμός. Μαζί ήταν και ένας χωροφύλακας, Βαγγέλη τον έλεγαν και ήταν από τη Βερδικούσια. Στο μεταξύ οι απαγωγείς, οι δύο από αυτούς πήγαν στο μέρος που συμφώνησαν και περίμεναν το καλαμπόκι, ο άλλος έμεινε να φυλάγει τον αδελφό μου. Για μια στιγμή ο αδελφός μου λέει στο ληστή « Δεν με ξεσφίγγεις λίγο γιατί με κόπ’καν τα χέρια μ’». Αυτός τον ξέσφιξε λίγο και ο Ανδρέας λύθηκε και όπως ήταν ξεθαρρεμένος τον δίνει μια νταγκλιά και το έβαλε στα πόδια. Φορούσε αντί για παπούτσια κομμάτια από λάστιχο αυτοκινήτου. Όταν ο ληστής προσπαθούσε να τον λύσει του είπε « και μένα με πήραν αυτοί οι κλέφτες, μαυραγορίτες είμαι». Ήταν και αυτός πολύ φοβισμένος.

Ο Ανδρέας ήρθε στην καλύβα, μας πήρε με τον Κωτσή του Δούκα και πήγαμε και κρυφτήκαμε σε μια τρύπα. Σε λίγο ήρθε και ο αδελφός μου ο Στέργιος, μας έδωσε ένα μονόκαννο και μια σφαίρα και μας είπε αν ακούσουμε τα σκυλιά να ρίξουμε στον αέρα. Την άλλη μέρα ο Γιάννης με τον Ανδρέα πήγαν στο Κόντερσι και πήραν ένα ακόμη μανιχέρι (όπλο) με εκατό οκάδες καλαμπόκι. Οι κλέφτες δεν έκανα τίποτα και έφυγαν χωρίς αποτέλεσμα. Ο πατέρας μου είχε μόνο ένα αδελφό τον Γιάννη τον πατέρα του Νικόλα.

Κάποτε μετά το κάψιμο του χωριού από τους Γερμανούς, εδώ στο σπίτι μας κάθονταν πάνω σε μια γρεντιά οι παππούδες και κουβέντιαζαν, μαζί με τον πατέρα μου , τον αδελφό μου το Γιάννη και τον γείτονα το Γιάννη τον Τσιρέβελο ο οποίος πείραζε τους  παππούδες. Εκείνη την εποχή κυκλοφορούσαν πολύ στις εφημερίδες, αλλά υπήρχαν και σε πολλά σημεία γραμμένα τα αρχικά γράμματα του Κουμμουνιστκού Κόμματος. (ΚΚΕ). Τότε κάποιος από τους παππούδες ρώτησε τι σημαίνουν αυτά τα γράμματα, και ο Τσιρέβελος θέλοντας να τους πειράξει έδωσε την εξής απάντηση «ΚΚΕ θα πει Καράβια , Κοσέρβες ,Έρχονται». Ο πατέρας μου ο οποίος ήξερε γράμματα έδωσε την απάντηση. Ο παππούς ο Γιάννης ήταν άβγαλτος άνθρωπος, όπως και οι περισσότεροι στο χωριό.

Στα χρόνια της δικτατορίας (1967-1974) μου συνέβη το εξής: Εκείνη την περίοδο, ο κουνιάδος μου ο Αγοραστός ο Γκαμπούρας, μου είχε στείλει ένα ράδιο από τη Γερμανία και έπιανα πολλούς ξένους σταθμούς. Μεταξύ αυτόν τη φωνή της αλήθειας και το BBC στο οποίο εκφωνητής ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης και συνέχεια έλεγε συνθήματα εναντίον της χούντας. Ήταν χειμώνας έξω είχε πολύ κρύο και είχα το ράδιο χωμένο μέσα στις βελέντζες και άκουγα αυτούς τους σταθμούς. Το έκρυβα να μην με ανακαλύψουν ότι άκουγα αυτούς τους σταθμούς γιατί απαγορεύονταν. Καθώς άκουγα το ράδιο ακούστηκε χτύπημα στην πόρτα, πάγωσα ολόκληρος. Κλείνω το ράδιο και περιμένω λίγο, τα χτυπήματα ξανακούστηκαν. Τότε είπα πάει μ’ έπιασαν τώρα. Εγώ μιλιά κρύβω το ράδιο βγαίνω έξω τι να δω; Ήταν ο γάτος που έμεινε έξω και προσπαθούσε να ανοίξει και χτυπούσε  την πόρτα. Έπαθα τέτοια λαχτάρα που με κόπηκε η ανάσα από το φόβο.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σχολιάζει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Τηλ.: 2331020867 – 6972446533

Αυτή είναι η πιο καθαρή πινακίδα που υπάρχει στο χωριό μας και βρίσκεται στην είσοδο του χωριού (δίπλα στο σπίτι του Σιώκου)… Οι άλλες δυστυχώς έχουν τα χάλια τους.

Έτσι έγραφα στο προηγούμενο φύλλο και φαίνεται πως κάποιος είχε διαφορετική άποψη. Τώρα δεν είναι η πιο καθαρή και δυστυχώς δεν υπάρχει καμία καθαρή. Υπάρχει κάποιος (κάποιοι) οπαδός (-οί) της ΑΕΛ που δεν αντιλαμβάνεται (-νται) ότι προσβάλει (-λουν) και την ποδοσφαιρική του (τους) ομάδα. Στις εικόνες βλέπετε τα «κατορθώματα». Προσωπικά θα το χαιρόμουν αυτό να συμβαίνει μέρα μεσημέρι. Να φαίνεται ποιος έχει άποψη και «τρόπο» να την εκφράζει… μα η ανάληψη ευθυνών είναι μια άλλη ιστορία…

Ευτυχώς δεν είναι καινούριο εικονοστάσι!!! Μια πινακίδα οδικής σήμανσης είναι «που έχασε το νόημα της ύπαρξής της» από τις πολλές που υπάρχουν στην ίδια κατάσταση ή «κείτονται» αριστερά και δεξιά ή δεν υπάρχουν καθόλου στο δρόμο Γόννων – Καλλιπεύκης. Προβλέπονται και τοποθετούνται γιατί βοηθούν στην ασφάλειά μας, στην ασφάλεια όλων των οδηγών, όλων των οχημάτων. Ακόμα και των Καλλιπευκιωτών! Γιατί εμείς οι Καλλιπευκιώτες, ως «γνήσιοι» έλληνες, λέμε «ε, και τι πειράζει; Κι έτσι καλά είναι… οι πινακίδες θα μας μάθουν το δρόμο;!!!». Τα όποια, όμως, ατυχήματα σ’ αυτόν το δρόμο (και αλλού) συνέβησαν και σε πατριώτες… Υπάρχει καιρός… μα όχι πάντα. Κάποια «κακιά» στιγμή έρχεται και τότε είναι «αργά».

Το πρώτο φρεάτιο «προστατευμένο» με πέτρες «κρύβονταν» (κρύβεται;) όλο το καλοκαίρι μπροστά στο σπίτι του Τσιούγκου, λίγο πριν στρίψουμε για την πλατεία! Το δεύτερο «παραφύλαγε» (παραφυλάει;) σαν «Χάρυβδη» παραδίπλα από το παρκάκι της «Αγέλης». Πότε; Το 2008!!!! Πού; Στην περήφανη Καλλιπεύκη!!! Και, δυστυχώς στην εποχή που «θέλει» να επαναλειτουργήσει τη Λίμνη!

Αυτό ήταν (σχεδόν) καθημερινό φαινόμενο το καλοκαίρι που πέρασε. Σπασμένοι αγωγοί του πανάρχαιου δικτύου ύδρευσης του χωριού μας… Κι ύστερα… ύστερα δεν έχουμε νερό! Δεν έχουμε νερό γιατί ποτίζει ο Α (Παπαϊωάννου Π.) τα χόρτα και τα δέντρα της αυλής του και γιατί ο Β, πλένει το αυτοκίνητό του!!!! Ντροπή!

Αυτή είναι η πηγή «Νυχτιάνω»! Δεν στέρεψε ακόμα και τροφοδοτεί με το λίγο νερό που έχει το ρέμα στο «Κουνιάρκο» και στη συνέχεια τη χάντακα. Να είσαι καλά Λευτέρη Φώλια, που την καθάρισες και μπορέσαμε να τη δούμε αλλά και να τη φωτογραφίσουμε.

Η «κουπάνα» της «Νταμίλης» και η γούρνα, που βρίσκεται λίγο πιο χαμηλά, απ’ όπου αρκετοί πατριώτες με λάστιχα έπαιρναν νερό και πότιζαν τους κήπους και τους μπαξέδες τους. Από τη στιγμή που η αντλία στη νέα γεώτρηση άρχισε να δουλεύει καθημερινά, στέρεψαν και οι δυο.

Αιμοδοσία! «η πιο μεγάλη πρόσφορα του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπό του», όπως σχολιάζει, σε άλλη στήλη και ο Α. Γκουγκουλιάς. Τρεις γενεές στο ίδιο πλάνο την ίδια στιγμή, για την ίδια πράξη αγάπης! Η «δασκάλα», Μάνα Τούλα, ο «μαθητής», Γιός Στέργιος και η «μαθητευόμενη» Εγγονή, Ματούλα. Ας συγκεντρώθηκαν λίγες φιάλες φέτος, υπάρχει ελπίδα για το μέλλον!

«Ασπροπρόσωπους» ως γλεντζέδες Καλλιπευκιώτες, μας έβγαλε ο πατριώτης Γιώργος Ρημαγμός! Τις «έδωσε και κατάλαβαν» (μήπως και το αντίθετο;) από χορό τις κυρίες του ΚΑΠΗ Λάρισας που βρέθηκαν (εκδρομή 31-7-08) μια βραδιά στην Καλλιπεύκη.

Σαν απογοητευμένος φαίνεται ο Πρόεδρος, Θωμάς Τσιαπλές, από τις πωλήσεις του νέου βιβλίου του Συλλόγου μας, «Καλλιπεύκη του Ολύμπου – Γλώσσα και Παράδοση», του Ζήση Κατσιούλα. Κάτι άλλο, όμως τον απασχολεί, γιατί το βιβλίο «περπάτησε» καλά. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στο συγγραφέα και στο Δ.Σ. του Συλλόγου μας. Τέτοιες πρωτοβουλίες «γράφουν» σήμερα την ιστορία, όπως υποστηρίζει και ο συμπατριώτης μας καθηγητής του Α.Π.Θ., Ζήσης Παπαδημητρίου.

Η φωτογραφία που βλέπετε είναι αριστερά από την είσοδο του Παλαιού Παντελεήμονα. Πριν ένα χρόνο περίπου, πριν δηλαδή αρχίσουν οι εργασίες για τον τοίχο που φαίνεται ανάμεσα στα σταθμευμένα αυτοκίνητα και στο σημείο αυτό, υπήρχε μεγάλη πινακίδα που έλεγε: «Καλλιπεύκη 17, Σκοτίνα 7». Γιατί αφαιρέθηκε και γιατί δεν μπήκε και πάλι αφού τα «έργα» τελείωσαν;

Η φωτογραφία αυτή είναι από τα καινούρια αποχωρητήρια που έγιναν στην Πατωμένη. «Τραβήχτηκε» στις 16 Αυγούστου. Σχεδόν τελειωμένα αλλά χωρίς νερό! Πώς είναι δυνατόν; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να είναι κλειδωμένα; Οι επισκέπτες πολλοί (επόμενη φωτογραφία) και το αποτέλεσμα αυτό που βλέπετε. Πέρα από την αισθητική και τη βρώμα και βουλωμένα πριν καλά-καλά γίνουν! Πότε επιτέλους θα «βάλουμε» μυαλό; Μαζί με όλους μας και οι έχοντες την ευθύνη (Δήμος).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Γράφει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Τηλ.: 2331020867 – 6972446533

Μεγάλος Εσπερινός

Παραμονή της μεγάλης γιορτής της Μεγαλόχαρης, στην Πατωμένη και στο εκκλησάκι της Κοίμησης της Θεοτόκου, πλήθος πιστών, με την παρουσία του αεικίνητου Πατέρα Βησσαρίωνα και της νέας εκκλησιαστικής επιτροπής αλλά και του «ηχολήπτη» Φάνη Γκουντουβά, παρακολουθούν το Μεγάλο Εσπερινό, με τον ήλιο να έχει «χαθεί» από ώρα αφήνοντας ρόδινες ανταύγειες στον ουρανό!!!

Ξενώνας «ΑΣΚΟΥΡΙΣ»

Επέκταση, Δημιουργία!!! Νέο κτήριο χτίζεται από την οικογένεια Σ. Παπαδημητριού, δίπλα στον υπάρχοντα Ξενώνα «ΑΣΚΟΥΡΙΣ». Εστιατόριο, Καφετέρια, αίθουσα συνεδρίων. Όλα αυτά στο χωριό μας και με προϋπολογισμό 450 χιλιάδων. Θερμά συγχαρητήρια και κάθε επιτυχία.

Το σπίτι του Θ. Γρόντζιου

Για όσους δεν το γνωρίζουν στη φωτογραφία, είναι το σπίτι του Θανάση Γρόντζιου, που ζει στην Αμερική. Ένα πραγματικό στολίδι, που δένει αρμονικά με το ορεινό περιβάλλον της Καλλιπεύκης!!!

Η Νικολέττα από την Αγγλία

Η φίλη του Συλλόγου μας, Νικολέττα Μασούρα (εγγονή του Δ. Μασούρα – Μάγκα – στο καφενείο του Χ. Οικονόμου με το καινούριο βιβλίο του Συλλόγου μας «Καλλιπεύκη Ολύμπου – Γλώσσα και παράδοση) με τον σύζυγό της, που το καλοκαίρι βρέθηκαν για λίγες μέρες στην Ελλάδα και στην Καλλιπεύκη.

«Δρόμος χωρίς εμπόδια»

Παρασκευή 15 Αυγούστου, ημέρα της μεγάλης γιορτής της Παναγίας… και ο κόσμος επιστρέφει από την Πατωμένη στο χωριό, σ’ ένα δρόμο ελεύθερο από αυτοκίνητα και άνετο για περπάτημα. Η απαγόρευση των αυτοκινήτων στο χώρο της Πατωμένης, ήταν μια πρωτοβουλία του Δασαρχείου Λάρισας (και του Δασονομείου Καλλιπεύκης), που έδωσε την ευκαιρία στους πιστούς να απολαύσουν και τη λειτουργία, το χώρο και τον περίπατο. (Για τη γιορτή θα διαβάσετε σχετικά σε άλλη στήλη). Στεναχώρησε, όμως, κάποιους επισκέπτες, οι οποίοι αναγκαστικά κατασκήνωσαν στο «τρίγωνο» μια και η φωτιά έχει απαγορευτεί στην Πατωμένη. Συγχαρητήρια σ’ αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία και στον πατριώτη Αποστόλη Γκουγκουλιά (υπάλληλο του Δασονομείου), που είχε την ευθύνη της εφαρμογής.

Για μας ήταν οπωσδήποτε καλύτερα, για τους επισκέπτες, όμως, και για την Πατωμένη σαν χώρο καθ’ εαυτή; Μάλλον όχι. Αλλά οι εργασίες συνεχίζονται… Αν γίνουν μερικές μικρές παρεμβάσεις θα μπορούν να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Ελεγχόμενες ψησταριές (και στο χώρο της Πατωμένης).

Διάνοιξη και επιστροφή δρόμου μετά το εκκλησάκι αριστερά προς το «Τρίγωνο».

Στάθμευση των αυτοκινήτων μόνο στη μια πλευρά του δρόμου.

Απαγόρευση της στάθμευσης και στις δυο πλευρές στα εκατό μέτρα περίπου μπροστά στο εκκλησάκι και στις εισόδους αριστερά δεξιά, που οδηγούν στους χώρους αναψυχής.

Όλα γίνονται και προσωπικά πιστεύω πως είναι και εύκολο να γίνουν αλλά και να τηρηθούν κάποιοι κανόνες.

«Αλήθειες και ψέματα για το νερό»

Το καλοκαίρι που πέρασε (για οικογενειακούς και άλλους λόγους) έμεινα στην Καλλιπεύκη μόνο δεκαεφτά μέρες συνολικά και μάλιστα κατά διαστήματα. Η σημαντικότερη ασχολία μου ήταν να περιποιηθώ τα δέντρα και τα χόρτα της αυλής και του κήπου και να διατηρήσω τον περιβάλλοντα χώρο του σπιτιού κατά το δυνατόν πράσινο για λόγους αισθητικής βέβαια αλλά κύρια για λόγους προστασίας από φωτιά. Κατά την παραμονή μου στην Καλλιπεύκη λοιπόν και από τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου κ. Οικονόμου, δέχτηκα δυο φορές παρατήρηση γιατί πότιζα τα χόρτα του κήπου. Και τις δυο φορές συμμορφώθηκα με τις υποδείξεις και τα χόρτα τα πότισα όταν ο ίδιος «μου έδωσε την άδεια» λέγοντάς μου πως υπάρχει νερό και μάλιστα στις 2.30 τη νύχτα αφού έκανε έλεγχο της δεξαμενής (που σημαίνει πως πράγματι ενδιαφέρεται και φροντίζει για το θέμα του νερού).

Την πρώτη φορά συνοδεύονταν και από τον υδραυλικό του δήμου κ. Κοντογιάννη (19-7-08). Τη φορά αυτή και χωρίς να μου δώσουν καθόλου σημασία κατευθύνθηκαν προς το μετρητή νερού τον «κοίταξαν», τον «παρακολούθησαν» και έφυγαν χωρίς να απαντήσουν στην ερώτησή μου αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μαθαίνω ύστερα από μερικές μέρες πως την ίδια μέρα σχολιάζεται από τους θαμώνες του καφενείου του, πως ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου έχει δεύτερη κρυφή παροχή.

Τη δεύτερη φορά ήταν μόνος του.

Στις 18 Αυγούστου, επισκέφτηκα τον Δήμαρχο κ. Τόλιο Αναστάσιο και μεταξύ άλλων του ανέφερα και τα παραπάνω περιστατικά καθώς και τις διαδόσεις. Αφού με άκουσε με προσοχή και αφού του ζήτησα να προχωρήσει στις όποιες διαδικασίες προβλέπονται για να ελεγχτεί αν έχω ή όχι δεύτερη κρυφή παροχή, με διαβεβαίωσε πως δεν υφίσταται θέμα, πως δεν χρειάζεται έλεγχος, πως θα επιληφθεί ο ίδιος. Και πράγματι έτσι έγινε γιατί έμαθα εκ των υστέρων πως συζήτησε με τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου και οι διαδόσεις σταμάτησαν.

Ευχαριστώ θερμά τον δήμαρχο για την κατανόηση, για το χρόνο που διέθεσε και το συγχαίρω για τη στάση που κράτησε.

Είναι αλήθεια πως το καλοκαίρι είχαμε έντονο πρόβλημα με το νερό. Είναι δυνατόν, όμως, ακόμα και να σκέφτεται κάποιος Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου) πως το χωριό έχει πρόβλημα έλλειψης νερού κι εγώ θα ποτίζω τα χόρτα;! Το ότι τα περισσότερα έχουν από καιρό ξεραθεί είναι η απόδειξη.

Μέσα στο καλοκαίρι κάποια στιγμή, αναρτήθηκε το η ανακοίνωση που βλέπετε. Διαβάστε τη με προσοχή και βγάλτε τα συμπεράσματά σας, γιατί η ανακοίνωση από μόνη της «λέει πολλές αλήθειες». Αναρωτιέμαι, όμως, υπάρχει κανονισμός ύδρευσης; Υπάρχει! Αφού υπάρχει γιατί μπαίνει ο δήμος σε τέτοιες διαδικασίες και «εκτίθεται»; Πως; Το λέει η ανακοίνωση!!!

Αυτά τα λίγα, πατριώτισσες και πατριώτες για το νερό, τα προβλήματα, τις «διακρίσεις», με την ευχή και την ελπίδα να τελειώσει το νέο δίκτυο ύδρευσης  και να μην υπάρχουν πλέον προβλήματα και να μη νιώθει η κάθε πατριώτισσα και ο κάθε πατριώτης τύψεις γιατί προσπαθεί για λίγο πράσινο ή ελπίζει πως θα φάει τομάτες Καλλιπεύκης. Είναι εξάλλου πρώτη προτεραιότητα του Δημάρχου (κι ίσως τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να έχει ξεκινήσει το έργο).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ