Επιστολές που λάβαμε 

Από τον κ. Στέλιο Κωνσταντίνου, ο οποίος με κείμενο από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 10ης Απριλίου 1995, μας ενημερώνει για την όλη διαδικασία της δημιουργίας του κατασκηνωτικού κέντρο.

Αγαπητέ κ. Πρόεδρε,

Σας ευχαριστούμε θερμά για όσα καλοπροαίρετα, πιστεύουμε, γράψατε στην «ΩΡΑΙΑ ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ» Α τριμήνου, σχετικά με το Εκπαιδευτικό και Κατασκηνωτικό Προσκοπικό μας Κέντρο «ΕΑΕΥΘΕΡΙΑ»
Για την αποκατάσταση των ιστορικών γεγονότων (για εμάς τους Προσκόπους) σας στέλνουμε φωτοτυπία της εφημερίδος ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για καλύτερη και εμπερι­στατωμένη ενημέρωση των Μελών του Δ.Σ. και εσάς.
Συμφωνούμε όμως απόλυτα και ευχαριστούμε για όσα γράψατε στην τελευ­ταία παράγραφο του αφιερώματος σας για το Κέντρο μας.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση σε σας και τα Μέλη σας
Ο Αρχηγός του Κέντρου «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Στέλιος Κωνσταντίνου
Έφορος Εκπαιδευτής Βαθμοφόρων ΣΕΠ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1995
Δημιουργείται σε μια πανέμορφη πλαγιά στην Καλλιπεύκη Κατασκηνωτικό Κέντρο «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ ΤΗΣ «Ε»
Του Δημήτρη Βάλλα

Για τους προσκόπους του νομού Λάρισας ήταν ένας μεγάλος καημός και ένα μεγάλο όνειρο συγχρόνως.
Για χρόνια τώρα οι εκάστοτε υπεύθυνοι του προσκοπισμού στο νομό μας προσπαθούσαν, έτρεχαν και αγωνίζονταν χωρίς όμως να τα καταφέρουν και βλέποντας πάντα τις προσπάθειες τους να ναυαγούν.
Έτσι το παλιό όνειρο των προσκόπων της Λάρισας για τη δημιουργία ενός μόνιμου κατασκηνωτικού και εκπαιδευτικού κέ­ντρου έμενε πάντα όνειρο…
Οι …πεισματάρηδες όμως δεν το έβαζαν κάτω και με τα πολλά κατάφεραν και έκαναν το πρώτο μεγάλο βήμα:
Ήταν η παραχώρηση μιας έκτασης όπου θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν επιτέλους τα σχέδια τους. Ήταν η ώρα που το όνειρο βρίσκονταν πολύ κοντά στην πραγματικότητα…
Μια πραγματικότητα, που όπως συνήθως συμβαίνει στους δύσκολους αυτούς καιρούς που ζούμε, αποδείχθηκε στην πορεία δύσκολη και γεμάτη εμπόδια.
Ο χώρος λοιπόν βρέθηκε, όμως αυτό δεν έφθανε μια που ένας μόνιμος κατασκηνωτικός χώρος απαιτούσε πολλά… Χρειάζονταν έργα και μόνιμες εγκαταστάσεις που ήταν απαραίτητες για τη λειτουργικότητα του και για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες φιλοξενίας των εκατοντάδων προσκόπων που θα τον κατέκλυζαν όχι μόνο από τη Λάρισα και την Ελλάδα, αλλά και από όλο τον κόσμο…
Χρειάζονταν λοιπόν χρήματα και μάλιστα πολλά, που οι πρό­σκοποι δεν διέθεταν και δεν μπορούσαν να προχωρήσουν.
Για ακόμα μια φορά το όνειρο θα έμενε ανεκπλήρωτο και ο καημός μεγάλωνε μια που όλα είχαν φθάσει τόσο κοντά…
Λίγο όμως η τύχη, λίγο η καλή μοίρα του προσκοπισμού δεν άφησαν τα πράγματα να χαθούν και τα πράγματα ξαφνικά παίρνουν μια νέα τροπή…
Γιορτή της «Ελευθερίας» λοιπόν στις 15 Δεκεμβρίου πέρυσι και στις καθιερωμένες επισκέψεις για τα «χρόνια πολλά» στην εφημερίδα, ο γενικός έφορος των Προσκόπων του νομού κ. Στ. Κωνσταντίνου με αντιπροσωπεία βαθμοφόρων με στολή βρίσκόνται στα γραφεία του διευθυντή και εκδότη της «Ε» κ. Παν. Δημητρακόπουλο.
Το κλίμα είναι γιορτινό και η συζήτηση τυχαία φθάνει και στο θέμα του κατασκηνωτικού κέντρου…
Γνωστός για τις κοινωνικές του ευαισθησίες ο εκδότης της «Ε» ακούγοντας την προσκοπική κραυγή αγωνίας για το τι μέλλει γενέσθαι, ενθουσιάζεται και παίρνει την υπόθεση στα χέρια του υποσχόμενος κάθε οικονομική συμπαράσταση και βοήθεια ώστέ να εκπληρώσουν επιτέλους το μεγάλο τους όνειρο.
Ήταν η ώρα που το κατασκηνωτικό προσκοπικό κέντρο στην Καλλιπεύκη Ολύμπου θα γίνονταν πραγματικότητα… Και το όνομα αυτού «Ελευθερία»

ΕΝΑΣ ΚΑΗΜΟΣ ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΟΣ…

Κρίνοντας ότι έφθασε πλέον και η στιγμή το όλο θέμα να δει το φως της δημοσιότητας ο γενικός έφορος των προσκόπων του νομού Λάρισας κ. Στέλιος Κωνσταντίνου μιλώντας σήμερα στην «Ε» περιγράφει την αγωνία και τις δυσκολίες μιας μεγάλης προσπάθειας που τελικά βρήκε το δρόμο της σηματοδοτώντας κάτι το μοναδικό για τα προσκοπικά χρονικά όχι μόνο της Λάρισας αλλά και όλης της Κεντρικής Ελλάδας…
«Πράγματι, μας λέει ο κ. Κωνσταντίνου συγκινημένος, τα τελευταία 10 χρόνια ένα μεγάλο όνειρο των προσκόπων της Λάρισας ήταν η δημιουργία ενός μονίμου κατασκηνωτικού και εκπαι­δευτικού κέντρου.
Όμως οι δυσκολίες ήταν ανυπέρβλητες γιατί δεν υπήρχαν οι; οικονομικοί πόροι με αποτέλεσμα τα πάντα να ναυαγούν.
Κατασκηνώναμε λοιπόν σε διάφορες περιοχές της Θεσσαλίας όταν από το 1989 και μετά ρίξαμε άγκυρα στην Καλλιπεύκη.
Η Καλλιπεύκη γρήγορα κέρδισε τις καρδιές των προσκόπων, όχι μόνο με τις φυσικές της καλλονές που συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο με γάργαρα νερά, έλατα και, πεύκα σε υψόμετρο 1.100 μέτρων όπου το κλίμα είναι ιδανικό, αλλά και με τη ζεστασιά και την «φιλοξενία των κατοίκων της. Οι κάτοικοι της κοινότητας αγκάλιασαν τους προσκόπους και δέθηκαν μαζί τους κάνοντας τους να νοιώσουν μέλη της μικρής κοινωνίας τους.
Δειλά – δειλά λοιπόν σαν υπεύθυνοι του προσκοπισμού της Λάρισας, αρχίζουμε τις πρώτες …κρούσεις για την παραχώρηση κάποιου χώρου στην περιοχή που θα μπορούσαμε να τον χρησιμοποιήσουμε στο μέλλον σαν κατασκηνωτικό κέντρο.
Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε κέντρο με πανελλήνια και πανευρωπαϊκή απήχηση…

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ…

«Αρχίζουν λοιπόν οι πρώτες επαφές, συνεχίζει ο κ. Κωνσταντίνου, με την κοινότητα, το Δασαρχείο Λάρισας, τη Διεύθυνση Δασών και τη Νομαρχία.
Οι προσπάθειες ευοδώνονται και τον Μάρτιο του 1994 πετυχαίνουμε την πολυπόθητη παραχώρηση: Μας παραχωρήθηκαν 9 στρέμματα σε μια πανέμορφη πλαγιά που θυμίζει Ελβετία με θέα το μαγευτικό οροπέδιο της Καλλιπεύκης, και περιστοιχισμένα γύρω – γύρω από έλατα. Προχωρούμε και με τη βοήθεια του Δασαρχείου ο χώρος περιφράχθηκε. Ήταν η στιγμή που για το μεγάλο όνειρο του κατασκηνωτικού κέντρου είχε γίνει το πρώτο μεγάλο βήμα. Ένα βήμα όμως που δυστυχώς έμελλε να σταματήσει και να μην οδηγήσει πουθενά για λόγους οικονομικούς».

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ «Ε»

Περιγράφοντας το αδιέξοδο και το τρέξιμο νια την αναζήτηση οικονομικής Βοήθειας, ο γενικός έφορος των προσκόπων Λάρισας θυμάται: «Αρχίσαμε λοιπόν μια αγωνιώδη αναζήτηση ανθρώπων και φορέων που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν. Πολύ τρέξιμο και τίποτα τελικά δεν είχε γίνει με αποτέλεσμα να απελπιστούμε όλοι…
Ήταν θυμάμαι 15 Δεκεμβρίου όταν επισκεφθήκαμε για να ευχηθούμε την «Ελευθερία» για τη γιορτή της. Εκεί στο γραφείο του συναντήσαμε τον εκδότη – διευθυντή της κ. Παν, Δημητρακόπουλο, και του εκφράσαμε τον καημό μας. Τότε ήταν για μας που έγινε η. μεγάλη έκπληξη: «Τους προσκόπους, μας είπε τους αγαπώ πολύ… Πείτε, μου τι θέλετε και σας υπόσχομαι κάθε είδους συμπαράσταση και βοήθεια…»
Αυτό ήταν… Επικράτησε ενθουσιασμός και το όνειρο είχε γίνει πια πραγματικότητα…
Πριν μάλιστα και από μερικές ημέρες παρουσιάσαμε και τα σχέδια και πήραμε την απόφαση σαν μια μικρή ένδειξη ευγνωμοσύνης το κατασκηνωτικό μας κέντρο να ονομασθεί «Ελευθερία»…

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΑ! ΤΟΥ ΑΡΣΕΝΗ

Το όνειρο λοιπόν έγινε πραγματικότητα και το προσκοπικό κα­τασκηνωτικό κέντρο «Ελευθερία.» για φέτος το καλοκαίρι αναμέ­νεται να ολοκληρωθεί ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει τους προσκόπους. Ο οργανισμός της «Ελευθερίας» θα συμβάλει ώστε:
Να ολοκληρωθεί η διαμόρφωση του χώρου.
Να δημιουργηθούν ειδικοί χώροι υγιεινής (τουαλέτες, ντούζ, νιπτήρες).
Να χτιστεί κεντρικό μαγειρείο, αποθήκη και κεντρικό εστιατόριο.
Να γίνουν ακόμα: Κεντρική, πύλη, αμφιθέατρο, και χώροι αθλοπαιδιών, προσευχής και σημαίας καθώς και να διαμορφωθούν ειδικοί χώροι για τις σκηνές…
Όμως η όλη αυτή προσπάθεια ευαισθητοποίησε και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Γεράσιμο Αρσένη, που ακούγοντας για τα σχέδια των Προσκόπων από τον εκδότη της «Ε» κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στη Λάρισα θέλησε και αυτός να συμβάλει.
Υποσχέθηκε λοιπόν ότι από την Καλαμπάκα θα μεταφερθεί ένα ξύλινο οίκημα στο χώρο της κατασκήνωσης νια να χρησιμοποιηθεί ανάλογα και ανέθεσε στον περιφερειακό διευθυντή Τρικάλων κ. Γ. Τράντο, να αναλάβει το όλο θέμα…
Η μελέτη ολοκληρώθηκε και τα έργα σε λίγο αρχίζουν.
Χάρη στις προσπάθειες και την βοήθεια των ανθρώπων που ακόμα συγκινούνται από το προσκοπικό ιδεώδες ένα μοναδικό ατό είδος του κατασκηνωτικό κέντρο αρχίζει να στήνεται στην ορεινή Καλλιπεύκη, αναβαθμίζοντας όχι μόνο τον ελληνικό προσκοπισμό αλλά και την ευρύτερη περιοχή που το όνομα της μέσω πάλι του προσκοπισμού θα γίνει γνωστό ο’ ολόκληρη την Ευρώπη…

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ