ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Από το περασμένο καλοκαίρι, όπως όλοι γνωρίζετε, η Καλλιπεύκη ξέμεινε και πάλι από μόνιμο ιερέα και κάθε Κυριακή και γιορτή έρχεται και διαφορετικός για να λειτουργήσει την εκκλησία. Όμως, από τα περασμένα Χριστούγεννα, ξεμείναμε και από ψάλτη. Ο Αστέριος Γκαντάκης που εκτελούσε χρέη έμισθου ψάλτη, για δικούς του, προσωπικούς λόγους, εγκατέλειψε το αναλόγιο. Μάλιστα έφυγε και από το χωριό και πήγε στη Φαλάνη όπου κι εκεί έχει δικό του σπίτι. Παρόλα αυτά, όμως, η εκκλησία μας ακόμη εξυπηρετείται κανονικά, τόσο από παπά όσο και από ψάλτη. Παπά στέλνει συνέχεια η μητρόπολη. Όσο για ψάλτη, προς το παρόν το πρόβλημα το λύνει ο Κώστας Παπαγιαννούλης. Ο Κώστας είναι γιος του Δημητρίου Παπαγιαννούλη και της Μαρίας και διαμένει μόνιμα στην Κατερίνη. Μάλιστα, γεννήθηκε στην Κατερίνη, αλλά αγάπησε το χωριό των γονέων του πολύ περισσότερο από πολλούς άλλους Καλλιπευκιώτες. Ο Κώστας Παπαγιαννούλης άρχισε δειλά δειλά να ψέλνει το 2000 με 2002 και σε ηλικία περίπου 50 ετών, όταν ήταν άρρωστος ο μακαριστός παπα-Στέργιος. Ερχόταν τότε για να βοηθήσει, αλλά πού να φανταζόταν ότι κάποια μέρα θα ήταν το στήριγμα της εκκλησίας μας! Κάθε Κυριακή λοιπόν, με καλές και άσχημες καιρικές συνθήκες, είναι «παρών», εκτελεί το χρέος του και μάλιστα αφιλοκερδώς. Εμείς τι να πούμε για τον αγαπητό Κώστα. Προς το παρόν τον ευχαριστούμε θερμά και τον συγχαίρουμε για την προσφορά του. Αυτό που κάνει δεν πληρώνεται με τίποτε. Αγαπητέ Κώστα, το ξέρουμε είναι δύσκολο για σένα, αλλά μην μας εγκαταλείψεις (με όλο σου το δίκιο) κι εσύ προτού βρεθεί αντικαταστάτης. Αυτό που κάνεις είναι για τον τόπο που αγαπάς, είναι μνημόσυνο για την ψυχή των γονιών σου.

Αγαπητοί συμπατριώτες. Το χωριό μας «μπατίριασε» από πολλές απόψεις. Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στο μέλλον. Ίσως έρθουν καλύτερα χρόνια, ίσως και να σβήσει. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Μέχρι σήμερα ο καλός θεός βρίσκει τους ανθρώπους του και τους στέλνει στην κατάλληλη στιγμή όταν το καράβι πάει να βουλιάξει. Αλλά, μέχρι πότε θα βοηθάει και Αυτός αν δεν κουνήσουμε κι εμείς τα χέρια μας; Υπάρχουν στο χωριό πολλοί συνταξιούχοι και μικρότεροι σε ηλικία άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να περάσουν την ημέρα τους. Ώρες πολλές περνούν στα καφενεία και «σκοτώνουν» την ώρα τους στην πραγματικότητα. Όλους αυτούς τους παρακαλούμε θερμά να σκεφτούν ότι μπορούν να βοηθήσουν αν το θελήσουν. Ο μακαρίτης μπαρμπα-Κανάκης Πατούλιας είχε ξεκινήσει στα εξήντα του, γράμματα δεν ήξερε και όμως τα κατάφερνε. Λίγη θέληση να υπάρχει και ο Θεός, να είστε σίγουροι, θα βοηθήσει με το παραπάνω. Ο Κώστας Παπαγιαννούλης έχει τις δικές του υποχρεώσεις και δεν μπορεί να παραβρίσκεται ο άνθρωπος ούτε σε κηδείες ούτε σε ενδιάμεσες, μέσα στην εβδομάδα, γιορτές. Το πρόβλημα πρέπει να λυθεί από εμάς τους μόνιμους κατοίκους ή από κάποιον που διαμένει στη Λάρισα, έχει χρόνο και πάνω απ’ όλα αγάπη για τον τόπο του.

Αγαπητοί πατριώτες, τα πράγματα είναι δύσκολα και όλοι μας πρέπει να προβληματιστούμε. Τέλος, προτού κλείσουμε, πρέπει να ευχαριστήσουμε θερμά και τους Χρίστο Μητσιόπουλο και Γιώργο Μανωλούλη που παρά τα γηρατειά τους και τα προβλήματα υγείας, βοηθούν όσο μπορούν και τους αξίζει κάθε έπαινος. Η προσφορά τους δεν μπαίνει σε μέτρο.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ