Μια διαφορετική γιορτή στην Καλλιπεύκη

Συγκίνηση σκόρπισε η γιορτή για την 28η Ο­κτωβρίου που πραγματοποιήθηκε ανήμερα της Εθνικής Επετείου στην πλατεία της ορει­νής Καλλιπεύκης.

Πρωταγωνιστές ήταν οι τέσσερεις εναπομείναντες μαθητές του μονοθέσιου Δημοτικού Σχολείου του χωριού, οι οποίοι και απήγγειλαν με σεβασμό τα ποιήματά τους, ενώ έκλεισαν τη σεμνή τελετή ψάλλο­ντας με υπερηφάνεια τον Εθνικό Ύμνο.

Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι κάποτε την ίδια η­μέρα στην αντίστοιχη γιορτή έπαιρναν μέρος δεκάδες μαθητές, καθώς ο πληθυσμός του χωριού ήταν πολλα­πλάσιος.

Άλλωστε, τότε οι οικογένειες δεν έφευγαν για τις πεδινές περιοχές του νομού Λάρισας, ενώ οι νέοι έ­καναν αισθητή την παρουσία τους σε κάθε δραστη­ριότητα του χωριού.

Από τότε έγιναν πολλά, δυστυχώς η παραμονή των κατοίκων στις εστίες τους δεν στηρίχθηκε αποτε­λεσματικά από την Πολιτεία και πλέον τόσο η Καλλιπεύκη, όσο και άλλες ορεινές κοινότητες του νομού Λάρισας ερημώνουν κυρίως τους χειμερινούς μήνες.

Τα παιδιά που έλαβαν μέρος στη γιορτή, υπό τις ο­δηγίες της δασκάλας τους Αλεξάνδρας Καρυπίδου, ή­ταν οι δύο μαθητές της ΣΤ ‘ Δημοτικού Δημήτρης Γκουγκουλιάς και Ρέντυ Ζυλάλι, ο μαθητής της Ε ‘ Δη­μοτικού Κρίστυ Ζαουλάλι και ο μαθητής της Γ ‘Δημοτικού Βασίλης Γκουγκουλιάς.

Δύο αδερφάκια μιας ελληνικής οικογένειας και δύο παιδιά οικογενειών οικονομικών μεταναστών κρατούν ζωντανό το σχολείο και δίνουν ζωή σε ένα χωριό, στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των κα­τοίκων είναι ηλικιωμένοι.

Άγνωστο, αν του χρόνου θα υπάρχει Δημοτικό, καθώς δύο από τους μαθητές ολοκληρώνουν τη φοίτη­σή τους, ενώ μαζί με τις οικογένειές τους θα πρέπει να αναζητήσουν τη συνέχιση της Γυμνασιακής τους εκ­παίδευσης στους Γόννους ή σε κάποια άλλη πεδινή περιοχή του νομού.

Από την άλλη, αν δεν υπάρχουν παιδιά, το Δημο­τικό Σχολείο της Καλλιπεύκης κινδυνεύει να κλείσει για πρώτη φορά στη μακρόχρονη ιστορία του χωριού.

Τα «κουφάρια» των άδειων σχολείων ίσως να α­ποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη όσων δεν έπραξαν οι Κυβερνήσεις για τη στήριξη της ορεινής Ελλάδας…

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα larissanet (Γιάννης Ανδρεάκης)

 

ΠΙΣΩ