ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Σύμφωνα με μία σειρά στοιχείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 50 % των κοινοτήτων στην Ελλάδα έχουν χαρακτηριστεί ορεινές (συμπεραίνεται από τις επιδοτήσεις). Αυτό σημαίνει ότι το 50% του εθνικού μας χώρου απειλείται άμεσα με ερήμωση αν σκεφτούμε ότι ο πληθυσμός που παραμένει στα χωριά είναι γερασμένος.

Ένας τέτοιος χώρος, είναι και ο Δήμος Γόννων, o οποίος προήλθε από συνένωση τεσσάρων Κοινοτήτων, με το μικρότερο σχετικά πληθυσμό στο νομό Λάρισας. Οι κάτοικοι του δήμου έχουν το χαμηλότερο εισόδημα ενώ η περιοχή διακρίνεται για τους χαμηλότερους ή μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μαζί με αυτά, η αστυφιλία και η εσωτερική μετανάστευση -λόγω έλλειψης έργων υποδομής- έχουν σαν αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά και να μειώνεται συνεχώς ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων.

Η παραπάνω εικόνα σε συνδυασμό με την απελευθέρωση της αγοράς των αγροτικών προϊόντων και τους κανόνες ανταγωνισμού που διαμορφώνονται από την Ε.Ε. πρέπει να κάνουν τη διοίκηση του δήμου Γόννων να αγωνιά για την πορεία και το μέλλον του τόπου της.

Η συνένωση των κοινοτήτων αποτέλεσε, για την πορεία αυτή, μια μεγάλη ευκαιρία της τοπικής αυτοδιοίκησης να σχεδιάσει συνολικά, να προβάλει και να προτείνει έργα και δράσεις, οι οποίες θα αλλάξουν την άσχημη κατάσταση που διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες.

Το πρώτο μέλημα του νεοσύστατου δήμου, πρέπει να είναι η δραστηριοποίησή του στην κατεύθυνση του προγραμματισμού, της ένταξης και της υλοποίησης έργων που έχουν να κάνουν με το εισόδημα των κατοίκων.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να εκμεταλλευτεί το ειδικό πρόγραμμα τοπικής αυτοδιοίκησης (ΕΠΤΑ) και να προτείνει έργα, που αφορούν την άρδευση και τη βελτίωση του εισοδήματος, μέσα από την αντικατάσταση των καλλιεργειών (που προωθούνται στην περιοχή π.χ. ακακίες, έλατα και γιατί όχι βιολογικές καλλιέργειες) και παράλληλα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής με υποδομές που αφορούν την καθημερινή εξυπηρέτηση των πολιτών.

Τέλος η αντικειμενική στάση του δημοτικού συμβουλίου στα προβλήματα που αφορούσαν τις πρώην κοινότητες, πρέπει να διώξουν τις προ διετίας αγωνίες των πολιτών, και να τους κάνει να βλέπουν το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.

Μια άλλη παράμετρος είναι η συνεργασία με όμορους ή κεντρικούς (Λάρισα) Δήμους με τη Νομαρχία και την Περιφέρεια.

Ο Δήμος, είναι φανερό ότι εξαιτίας των προβλημάτων των ορεινών περιοχών, δεν θα μπορούσε να χαράξει μόνος του πορεία και να σταθεί ανταγωνιστικά στις διεκδικήσεις ένταξης έργων, προτάσεων και δράσεων του Γ’ ΚΠΣ. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να συνεργαστεί με όμορους Δήμους για να καταθέσει συνολική πρόταση ανάπτυξης του ευρύτερου χώρου του Κάτω Ολύμπου, η οποία θα έχει να κάνει με τη συνολική ανάπτυξη της περιοχής, με την προστασία και διαφύλαξη του περιβάλλοντος, με τη διαφύλαξη της παραγωγικής βάσης, με την αναγνώριση και το σεβασμό των μνημείων και χώρων που υπάρχουν στην περιοχή και τέλος με την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Αυτή η συνεργασία έχει τρεις άξονες:

1. την ανάπτυξη των τεχνικών υποδομών που αφορούν το οδικό δίκτυο (υποδομές και για την αγροτική παραγωγή και τον τουρισμό)
2. την ανάπτυξη των κοινωνικών υποδομών
3. την ανάπτυξη του αγροτικού χώρου με επενδύσεις, για τις οποίες καλούνται και ιδιώτες, έτσι ώστε o φυσικός πλούτος που υπάρχει στην περιοχή να αξιοποιηθεί (αφού πρώτα προστατευθεί – π.χ. λάδι και κτηνοτροφικά προϊόντα ονομασίας προέλευσης) και να εισρεύσει εισόδημα από την αξιοποίηση του και την ανάπτυξη του αγροτουρισμού.

Αυτή η συνεργασία, ίσως είναι αναγκαία, γιατί δεν υπάρχουν ελπίδες να διεκδικήσουν έργα και προγράμματα από το Γ’ ΚΠΣ εάν δεν έχουν μια συνολική τεκμηριωμένη πρόταση για την ευρύτερη περιοχή. (Γέφυρα Παραπόταμου, άρδευση, ύδρευση, βελτίωση οδικών αξόνων, Γόνοι – Ροδιά, Καλλιπεύκη – Κρανιά – Πυργετός, Καρυά – Σκαμνιά – Αμπελώνας και επανασύσταση λίμνης Καλλιπεύκης. Η επιτυχία της επανασύστασης της λίμνης, θα προκαλέσει χιονοστιβάδα έργων στην περιοχή).

Το Υπουργείο Γεωργίας για πρώτη φορά έκανε μια σημαντική κίνηση. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε πολιτική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ορεινής Ελλάδας. Για πρώτη φορά προβλέπεται στα περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα του Γ’ ΚΠΣ ειδικό υποπρόγραμμα για ανάπτυξη ορεινών περιοχών. Αυτό προήλθε από τη δημιουργία μόνιμης ομάδας εργασίας για την ανάπτυξη ορεινών περιοχών η οποία εδρεύει στην Αθήνα και έχει φιλόδοξους στόχους. Για πρώτη φορά θα γίνει (έγινε;) συνάντηση στο τέλος του χρόνου (2000) των δημάρχων των ορεινών δήμων όλης της Ελλάδας, που σκοπό θα έχει το συντονισμό, την ανταλλαγή εμπειριών και την πίεση προς την κατεύθυνση της χρηματοδότησης των βασικών έργων υποδομής και των αναπτυξιακών προγραμμάτων της ορεινής Ελλάδας. Ο στόχος και η αναγκαιότητα της παραπάνω ομάδας, φαίνεται ότι θα έχει αποτελέσματα, διότι o ανταγωνισμός που προωθεί η Ε.Ε. βγάζει έξω την ορεινή Ελλάδα από την προοπτική ανάπτυξης (υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες των ανθρώπων των ορεινών περιοχών λόγω της απόστασης, του οδικού δικτύου κλπ να σταθούν ανταγωνιστικά στην απελευθέρωση της αγοράς). Πάντως το παραπάνω σχέδιο δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν δεν ενεργοποιηθούν η τοπική κοινωνία της περιοχής, οι φορείς και κυρίως οι ιδιώτες οι οποίοι θα επενδύσουν έτσι ώστε να υπάρχει οικονομική δραστηριότητα (π.χ. τουριστικές μονάδες – η αρχή έγινε – Καλλιπεύκη, Αποστολία Μανίκα και Στέργιος Παπαδημητρίου). Επίσης βασική προϋπόθεση εlναι να ευαισθητοποιηθούν τόσο η κεντρική διοίκηση (κυβέρνηση) μέσα από τις περιφέρειες όσο και οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Κι αυτό γιατί παρουσιάζεται μία μεγάλη ευκαιρία σε μια περιοχή που βρισκόταν στα πρόθυρα της εγκατάλειψης να αποτελέσει μοντέλο ανάπτυξης και να αποδείξει ότι η ορεινή Ελλάδα όχι μόνο μπορεί να συγκρατήσει τον πληθυσμό της αλλά και να αποτελέσει ευρωπαϊκό πρότυπο ανάπτυξης, με αιχμή του δόρατος την επανασύσταση και επαναλειτουργία της λίμνης της Καλλιπεύκης. Τα χίλια μέτρα υψόμετρο, το μέγεθος και η απόσταση από τον εθνικό οδικό άξονα, την καθιστούν μοναδικό φαινόμενο ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι αναμφισβήτητο πως η υλοποίηση τέτοιας πρότασης, με χρονικό ορίζοντα το 2006, θα αλλάξει την μορφή της περιοχής και θα αποδείξει (και πιλοτικά) ότι μπορεί να έχει μέρος στην ανάπτυξη και η ορεινή Ελλάδα.

Αυτό για το Δήμο πρέπει να αποτελεί πρόκληση και πρέπει ο Δήμος να ανταποκριθεί διεκδικώντας σε όλα τα επίπεδα εκείνα τα οποία είναι αναγκαία για την περιοχή και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει εγκαταλείψει την τελευταία ευκαιρία που διαμορφώνεται μέσα από το Γ’ ΚΠΣ.

Προτάσεις ειδικά για την περιοχή της Καλλιπεύκης, επιγραμματικά, οι οποίες επηρεάζουν το σύνολο του Δήμου και δεν μπορούν να είναι αποκομμένες από τη συνολική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.

• Κατασκευή παρατηρητηρίων θέας στις παρακάτω θέσεις: ’γιος Αθανάσιος, Ράχη (πάνω από τη σήραγγα), Αγία Ανάληψη, Ρακούπη (διαδρομή προς Πλαταμώνα).
• Λειτουργία των παρατηρητηρίων δασοπροστασίας στις θέσεις Μεταμόρφωση και Κουτροσιότικο.
• Συντήρηση – αξιοποίηση της Δριστέλας – Υδροτριβείου στη θέση Νεράκι.
• Συντήρηση – αξιοποίηση των παλιών λατομείων (μαντέμια) περιοχή Αγίου Ιωάννη.
• Συντήρηση – Βελτίωση χώρων αναψυχής στις θέσεις: Αγία Τριάδα, Πατωμένη.
• Δημιουργία χώρων αναψυχής στις θέσεις ’γιος Ιωάννης, Νοσοκομεία, Λιβαδάκι, Τρόχαλο Αρκούδας.
• Ασφαλτόστρωση με βελτίωση της χάραξης του δρόμου Καλλιπεύκης – Κρανιάς – Πυργετού.
• Συντήρηση – αναπαλαίωση των βυζαντινών ναών των Αγίων Αποστόλων και της Αγίας παρασκευής.
• Αντικατάσταση του υπάρχοντος δικτύου ύδρευσης.
• Επέκταση του οικισμού στις θέσεις Απανά Αλώνια – Περιβόλια – Πλάτανος.
• Ουσιαστική ενημέρωση των κατοίκων για αξιοποίηση των προτάσεων ανάπτυξης (LEADER, Γ΄ ΚΠΣ).
• Κατασκευή μικρού αμφιθεάτρου στη θέση Μπλόσινα και σκάλας – μονοπατιού με πέτρα από τη Μπόσινα μέχρι το ξωκλήσι της Αγίας Ανάληψης.
• Δημιουργία πάρκου Φυσικής Ιστορίας στη θέση Νταμίλη και φυσικά

1. Επανασύσταση και επαναλειτουργία της λίμνης της Καλλιπεύκης, της αρχαίας λίμνης Ασκυρίδας, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1000 μέτρων και αποξηράνθηκε για λόγους επιβίωσης το 1911 δίνοντας για καλλιέργεια 5000 στρέμματα γης.

Π. Ι. Π.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ