ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Σχολιάζει ή ερμηνεύει (κατά το δοκούν) φωτογραφίες, στιγμιότυπα ή καταστάσεις, ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Καρυά Ολύμπου

Η Καρυά Ολύμπου είναι το κοντινότερο χωριό στην Καλλιπεύκη. Δεκατέσσερα χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένου δρόμου μας χωρίζουν, δέκα – δεκαπέντε λεπτά με το αυτοκίνητο, μια ώρα με τα πόδια (παλαιοτέρα). Τόση και λιγότερη είναι περίπου η απόσταση και από τη θέση «Ραψιανιόστρατα». Ένα χωριό με το οποίο πάντα είχαμε επαφές και σχέσεις και από τα παλιά. Θυμάμαι π.χ. και εκδρομές κοινές που κάναμε τότε, 1960-1962 και ανταμώναμε τα δυο σχολεία, 200-250 παιδιά στη μέση, στα Πηγάδια (Μπγιάδια).

Ένα χωριό με το οποίο έχουμε πολλά κοινά. Κοινά έθιμα, κοινές ασχολίες, την ίδια καθημερινότητα. Και κύρια τα ίδια προβλήματα!!!

Είναι οι κάτοικοί του, οι μόνοι μας γείτονες (ανεξάρτητα αν εμείς είχαμε και έχουμε περισσότερο «πάρε-δώσε» με τους Γόννους. Είναι και η Καρυά ένα ορεινό χωριό του στα ριζά του Ολύμπου, μακριά από αστικά κέντρα με ότι καλό ή κακό μπορεί να σημαίνει αυτό. Ένα χωριό που ευτύχησε ή ατύχησε να απελευθερωθεί το 19912 και όχι το 1881 (το 1881 ιδρύθηκε και το σχολείο της Καλλιπεύκης).

Ένα χωριό «ίδιο» με το δικό μας αλλά και αρκετά διαφορετικό. Αρκετά, έως πολύ διαφορετικό που αναρωτιέσαι μερικές φορές και μάλιστα τα τελευταία χρόνια πως δεν είσαι στην Καρυά και πως τα δυο χωριά τα χωρίζουν χιλιόμετρα και όχι μια «δρασκελιά» τόπος.

Να μερικές διαφορές (δεν έχει καμιά σχέση ο «Καποδίστριας» μ’ αυτές), ναι με φωτογραφίες, όπως τις κατέγραψε ο φακός στις 18 Μαρτίου (πριν από λίγες μέρες), στις οποίες εκτός από το Πνευματικό Κέντρο, το σκέπαστρο για τη στάση του λεωφορείου, το αυτοκίνητο της κοινότητας από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», θα δείτε και τις πινακίδες που δηλώνουν τα έργα που αυτή τη στιγμή, στην Καρυά, είναι σε εξέλιξη. Και αυτές είναι μόνο λίγες, για να μην αναφέρουμε τώρα επαγγελματικές δραστηριότητες, αγορά, υπηρεσίες… και όμως είμαστε τόσο κοντά… μια δρασκελιά δρόμος…

Να είστε καλά, γειτόνισσες – γείτονες, κάτοικοι της Καρυάς και… δεν υπάρχει λόγος να μας περιμένετε… συνεχίστε το δρόμο σας…

Είναι να μην «ανασκουμπωθούμε», μη μας πιάσει το «φιλότιμο»… Μέχρι και λίμνη στα 1000 μέτρα μπορούμε να φτιάξουμε!!! (όχι, δεν είπα πότε)…

Παναγιώτης Παπαϊωάννου

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ