ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Ξεκίνησαν από ζωοτροφές και υγρά καύσιμα. Συνέχισαν με τρακτέρ και κατέληξαν, είναι αλήθεια, με περίσσιο θράσος σε ι.χ. αγροτικά!!!

Για την εγκατάλειψη του χωριού μας και γενικότερα της υπαίθρου υπάρχουν υπεύθυνοι.

Αρχικά, το πρόγραμμα «Καποδίστριας» μας έδωσε μια κάποια ιδέα και στη συνέχεια το πρόγραμμα «Καλλικράτης» κατέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη σκέψη του κεφαλαίου για την ‘»ανάπτυξη της υπαίθρου»…

Το πρόβλημα της αστυφιλίας αντί να αντιμετωπιστεί, ενισχύεται με τον «Καλλικράτη». Η λέξη παλιννόστηση έχει σβηστεί από το λεξιλόγιο των πολιτικών, για χάριν του πρόσκαιρου κέρδους, για τη μείωση του κόστους λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών, αδιαφορώντας για την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.

Έτσι, με χρηματικό κόστος, έχουν φτάσει να μετράνε και την ανθρώπινη ασφάλεια, η οποία έχει καταντήσει είδος πολυτελείας.

Είναι ένα πρόγραμμα, ο «Καλλικράτης», που απ’ ότι φαίνεται εφαρμόζεται και στην αστυνομία.

Τα αστυνομικά τμήματα αντιμετωπίζουν προβλήματα λειψανδρίας.

Αλλά για ποια αστυνομικά τμήματα μιλάμε, τη στιγμή που στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα, αυτό του Πυργετού, υπάρχει ελλιπής στελέχωση; Που λιγοστοί αστυνομικοί προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο έργο τους;

Σήμερα έχει παγιωθεί στη συνείδηση του λαού ότι η αστυνομία στη συντριπτική της πλειοψηφία, φυλάσσει και προστατεύει το μεγάλο κεφαλαίο, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, τις βίλες, τα κότερα, τους νυν και πρώην βουλευτές, τα πολιτικά γραφεία και τους «έγκριτους – διακεκριμένους» δημοσιογράφους.

Φυσικά για αυτό δεν φταίνε οι χαμηλόμισθοι αστυνομικοί, που απλά εκτελούν εντολές. Εντολές από άτομα που δεν τους νοιάζει αν και πόσο αισθάνονται ασφαλείς οι απλοί πολίτες.

Θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο της δημοτικής αρχής και ταυτόχρονα να επισημάνω πως μέσα στις προτεραιότητες της πρέπει να είναι και η διεκδίκηση της κατά διαστήματα περιπολίας της αστυνομίας στο χωριό.

Δεν πρέπει να συμβιβαστεί με την υπάρχουσα κατάσταση. Μόνο έτσι θα το πετύχει.

Πρέπει να προσπαθήσετε αγαπητοί φίλοι Δημοτικοί Σύμβουλοι και σεις από την πλευρά σας ώστε να μην πληγεί ακόμη περισσότερο το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.

Η έλλειψη αστυνόμευσης είναι ένα σημαντικό θέμα, που απασχολεί όλους τους κατοίκους του χωριού μας και περιμένουμε με αγωνία να δούμε τις μελλοντικές κινήσεις σας.

Παπαϊωάννου Δ. Αποστόλης

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ο πλούτος και η ποικιλία των εκθεμάτων είναι αυτά που χαρακτηρίζουν το Λαογραφικό Μουσείο Γόννων! Αποτελέσματα του Συλλόγου και του ακούραστου Προέδρου Β. Καραβιδέ.

Ένα μουσείο προσφέρει στην κοινωνία όταν μπορεί και λειτουργεί, όταν είναι ανοιχτό σε ώρες και μέρες που υπάρχουν επισκέψεις. Όταν έχει «σειρά» στα εκθέματα του, όταν αναδεικνύει τα εκθέματά του. Όταν είναι εύκολα προσβάσιμο – προσπελάσιμο. Όταν βρίσκεται σε θέση που το «πιάνει» το μάτι.

Αγαπητές συνδημότισσες, αγαπητοί συνδημότες, φίλε Βασίλη Καραβιδέ, κ. Δήμαρχε, με την εξέλιξη που έχουμε σήμερα στους ΟΤΑ, μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης», ήρθε στο μυαλό μου η παρακάτω σκέψη – πρόταση, την οποία και σας κοινοποιώ μέσα από τη «Ωραία Καλλιπεύκη» και σας παρακαλώ να την μελετήσετε και να την αξιολογήσετε και αν δείτε πως έχει βάση περιεχόμενο και συμφέρει στον τόπο μας να προχωρήσετε στην υλοποίησή της.

Λαογραφικό Μουσείο Γόννων: Παραμένει ως έχει αλλά μόνο σαν σπίτι, σαν κατοικία και μόνο με όσα χρειάζονται! Μόνο αυτά δηλαδή, που οι άνθρωποι της περασμένης εποχής, χρησιμοποιούσαν στην καθημερινότητά τους. Ένα σπίτι μιας άλλης εποχής, που θα σου δίνει την εντύπωση, πως οι άνθρωπόι του έφυγαν για λίγο από αυτό κι όπου να ’ναι θα γυρίσουν.

Εκθέματα: Είναι πάρα πολλά! Δεν αναδεικνύονται εκεί που βρίσκονται! Δεν «προκαλούν» τον επισκέπτη! Μεταφέρονται λοιπόν όλα, στο κτίριο του πρώην Δημαρχείου κι εκτίθενται εκεί με τη σειρά και το σεβασμό που τους ταιριάζει!  Και γίνεται το πρώην Δημαρχείο Λαογραφικό Μουσείο (ενδεχομένως θα μπορούσε να ονομαστεί και Μουσείο Ελιάς), δίνοντας ταυτότητα στους Γόννους. Οι υπηρεσίες του νέου Δήμου, που στεγάζονται εκεί μπορούν να μεταφερθούν, χωρίς αυτό να επηρεάζει κανένα, να εξυπηρετούν δηλαδή τους δημότες στον ίδιο χρόνο, στο παλιό Γυμνάσιο! Η απόσταση από το ένα κτίριο ως το άλλο δεν είναι παρά μερικές δεκάδες μέτρα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Στις 26 Δεκεμβρίου του έτους 2011 ημέρα Κυριακή, ορκίστηκε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τεμπών , αλλά και τα Τοπικά Συμβούλια της περιοχής που προέκυψαν  από τις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν.

Στην ορκωμοσία η οποία έγινε στην έδρα του Δήμου, το Μακρυχώρι, εκτός από τους εκλεγμένους συμβούλους, παραβρέθηκε αρκετός κόσμος , οι οποίοι παρακολούθησαν την διαδικασία της τελετής, αλλά και να συγχαρούν από κοντά τους νέους δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους.

Για ενημέρωση σας  γνωρίζουμε ότι δήμαρχος είναι ο Κώστας ο Κολλάτος και πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου ο Αναστάσιος Κούσιος.

ΟΡΙΣΘΗΚΑΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΙ

Στις 2 Ιανουαρίου  με την υπ’ αριθ 1/2011 απόφαση , ορίσθηκαν από τον δήμαρχο οι αντιδήμαρχοι στους οποίους  μεταβιβάζει  της εξής αρμοδιότητες:

1. Γεώργιο Ρήγα του Ιωάννη κατά τόπον Αντιδήμαρχο για τη Δημοτική Κοινότητα  Ενότητα Κάτω Ολύμπου. Αντιδήμαρχος: Ύδρευσης, Αποχέτευσης και Κοιμητηρίων του Δήμου Τεμπών.
2. Θωμά Τσιαπλέ του Κωνσταντίνου κατά τόπο Αντιδήμαρχο για τη Δημοτική Ενότητα Γόννων. Αντιδήμαρχος: Τεχνικών Έργων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Πολιτικής Μέριμνας του Δήμου Τεμπών

3     Κωνσταντίνο Τσεργά του Γεωργίου κατά τόπο αντιδήμαρχο για την  Δημοτική Ενότητα Αμπελακίων. Αντιδήμαρχος Παιδείας Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας και Τουρισμού του Δήμου Τεμπών

4     Κωνσταντίννο Αντάμαλη του Ζήση κατά τόπο Αντιδήμαρχο δια τη Δημοτική Ενότητα Μακρυχωρίου. Αντιδήμαρχος Πρωτογενούς τομέα και περιβάλλοντος.

5     Γεώργιο Έξαρχο του Αθανασίου κατά τόπο Αντιδήμαρχο για τη Δημοτική Ενότητα Νέσσωνος. Αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Ηλεκτροφωτισμού, Μηχανημάτων και γραφείο κίνησης του Δήμου Τεμπών.

Κούσιος Τάσος, Ντούρος χαράλαμπος, Οικονόμου Χρήστος

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΚΡΥΧΩΡΙΟΥ (έδρα του Δήμου)

Οικονομική Υπηρεσία, Ταμειακή Υπηρεσία, Υπηρεσία Τεχνολογίας, Πληροφορικής και Τεχνολογίας, Υπηρεσία Πληροφορικής& Τεχνολογίας, Υπηρεσία Διοίκησης, Υπηρεσία Διαφάνειας, Υπηρεσία Νομικής Υποστήριξης, Υπηρεσία Προγραμματισμού & Ανάπτυξης, Υπηρεσία Ληξιαρχείου, Δημοτολογίου, Μητρώου Αρρένων – Πολιτικής Προστασίας- Υπηρεσία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπορίου.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΩ ΟΛΥΜΠΟΥ (Πυργετός)

Τεχνική  Υπηρεσία- Πολεοδομική Υπηρεσία- Υπηρεσίες Έργων.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΟΝΝΩΝ (Γόννοι)

Υπηρεσία Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού – Υπηρεσία Άσκησης Κοινωνικής Πολιτικής- Υπηρεσία Υγείας.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΝΕΣΣΩΝΟΣ (Συκούριο)

Υπηρεσία Καθαριότητος κ. Ανακύκλωσης- Υπηρεσία Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού κ. Νέας Γενιάς, Υπηρεσία Οχημάτων, Μηχανημάτων κ. Γραφείο Κίνησης, Υπηρεσία Μεταναστών κ. Αλλοδαπών, Υπηρεσία Περιβάλλοντος

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ (Αμπελάκια – Τέμπη)

Υπηρεσία Τουρισμού και η υπό σύσταση Υπηρεσία Δημοτικής Αστυνομίας.

Στις πρώην έδρες των δήμων λειτουργούν κανονικά τα γραφεία που εξυπηρετούσαν τους δημότες. Ληξιαρχικές πράξεις, βεβαιώσεις, πιστοποιητικά μπορείτε να τα παίρνετε όπως πρώτα. Επίσης λειτουργεί κανονικά το ΚΕΠ και η βοήθεια στο σπίτι.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Δήμος Τεμπών – Ο Δήμος μας

Ο Δήμος μας, ο Δήμος Τεμπών πλέον, στον οποίο ανήκει και το χωριό μας, με είκοσι και πλέον χιλιάδες κατοίκους και μια τεράστια περιοχή, που εκτείνεται από τη Βιομηχανική Ζώνη μέχρι τη Θάλασσα και τον Κάτω Όλυμπο, έχει όλες τις προϋπόθεσης για να γίνει ένα Δήμος, με όλα όσα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος για το καλό όλων των δημοτών του αλλά και για τους επισκέπτες του.

Κάμπος, βουνό, θάλασσα! Παραλίες, ορεινά μονοπάτια, δάση! Εθνική οδός! Βιομηχανική περιοχή! Ιστορία! Και… την ομορφότερη κοιλάδα της Ευρώπης, την κοιλάδα των Τεμπών!

Έχει όλες τις προϋποθέσεις για βελτίωση, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας. Έχει επίσης (πρέπει να έχει) και έσοδα όχι μόνο από τα ανταποδοτικά τέλη αλλά και από τη βιομηχανική περιοχή και την εθνική οδό.

Αγαπητοί, Δημοτικοί Σύμβουλοι, αγαπητοί Τοπικοί Σύμβουλοι, αγαπητέ Δήμαρχε, βρίσκεστε εκεί με δική σας επιλογή! Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Είναι για σας (και για όλους μας βέβαια), μια μεγάλη πρόκληση. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις! Πέρα από την όποια υποστήριξη από την κεντρική εξουσία, η οποία απ’ ότι φαίνεται δεν θα είναι αυτή που πρέπει, πέρα από τις οργανωτικές δυσκολίες που σίγουρα θα βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας, πέρα από τις όποιες αδυναμίες του «Καλλικράτη», η πρόκληση παραμένει και μέλλει να δείξετε μέσα από τα έργα σας, την αγάπη σας για το Δήμο και για όλους τους δημότες του. Μέλλει να τιμήσετε την επιλογή σας. Δεν θα σας υποδείξουμε τι και πως. Υπενθυμίζουμε απλά πως το καλύτερο αποτέλεσμα, βγαίνει μέσα από σχέδιο και προγραμματισμό, από μελέτη, καταγραφή και ανάδειξη, από  στόχους, στόχους βραχυχρόνιους και μακροπρόθεσμους και από (στο μέτρο του δυνατού) σωστή ιεράρχηση.

Σαν Δ.Σ. του Μ.Ε.Σ.Α.Κ. «Η ΠΑΤΩΜΕΝΗ», σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία και σας υποσχόμαστε πως θα είμαστε δίπλα σας όπου και όταν χρειαστεί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα είμαστε και απέναντι αν χρειαστεί.

Αντιδήμαρχος ο Θωμάς Τσιαπλές

Τη θέση του Αντιδημάρχου, έδωσε στον πατριώτη μας και πρόεδρο του Συλλόγου μας ο Δήμαρχος κ. Κολλάτος Κώστας. Τη θέση του Αντιδημάρχου, με αρμοδιότητες καθαριότητας κλπ και βάση έδρα το πρώην Δημαρχείο Γόννων.

Θωμά, το έργο που ανέλαβες δεν θα είναι εύκολο. Γνωρίζουμε την εργατικότητά σου, την καλή σου διάθεση και την αγάπη σου για το χωριό μας και για το Δήμο. Θα είμαστε όλοι δίπλα σου και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Στις 16 Ιανουαρίου  πραγματοποιήθηκε ο ετήσιος χορός  του Συλλόγου μας στο κέντρο « Ακρόπολις» στον Αμπελώνα. Οι πατριώτες μας για μια ακόμη χρονιά έδωσαν το παρόν και τους ευχαριστούμε θερμά. Μικρότερη συμμετοχή από όλες τις χρονιές είχαμε φέτος. Φαίνεται η κρίση μας επηρέασε για τα καλά. Ας ελπίσουμε ότι η πατρίδα μας θα βγει γρήγορα από την κρίση .

Παραβρέθηκαν ο Γενικός Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ κ. Βασίλειος Έξαρχος, ο Δήμαρχος Τεμπών κ. Κώστας  Κολλάτος, ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου κ. Αναστάσιος Κούσιος, ο Διοικητής της Τροχαίας κ.  Σεραφείμ Καφετζής, ο πρόεδρος του Λαογραφικού Μουσείου Γόννων κ. Βασίλης Καραβιδές, ο κ. Αποστόλης Παπαϊωάννου, πρόεδρος του Συλλόγου Αιμοδοτών  Αμπελώνα «Η ΕΛΠΙΔΑ», και σύσσωμο το Δ.Σ. του Μορφωτικού Συλλόγου της Καρυωτών Λάρισας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Γράφει ο Νίκος Θεοδοσίου

Πριν δυο περίπου χρόνια ξέσπασε στην Α­μερική μεγάλη οικονομική κρίση. Πολύ σύντομα επεκτάθηκε στην Ευρώπη και κυ­ρίως στα αδύναμα κράτη. Θύμα της είναι τώρα και η χώρα μας. Τις συνέπειες αυτής της κρίσης τις βιώνουμε όλοι μας καθημερινά, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο.

Ανεργία και φτώχεια είναι τα κύρια χαρακτηρι­στικά της. Καθημερινά ακούμε στις τηλεοράσεις για κλείσιμο επιχειρήσεων, για απολύσεις εργαζο­μένων. Στις πόλεις που ζούμε βλέπουμε μαγαζιά να κλείνουν, βλέπουμε ή ακούμε για ανθρώπους που πεινάνε ή ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κάτι που δεν είναι… για πέταμα. Ήρθαν δύσκολα χρόνια και όπως είναι φυσικά, μας είναι δύσκολο να το πι­στέψουμε και να το αποδεχτούμε.

Τα εισοδήματα διαρκώς μειώνονται, ενώ οι τι­μές ανεβαίνουν. Ακούμε συνεχώς για εξωτερικό χρέος, για ελλείμματα, για ακαθάριστο προϊόν, για Δ.Ν.Τ., για αγορές. Οικονομικές γνώσεις θα απο­κτήσουμε όλοι. Δωρεάν μαθήματα παραδίδουν οι τηλεοράσεις, αν δεν μας τρελάνουν στο τέλος.

Οι παλιότεροι έχουν να θυμούνται και στο πα­ρελθόν δύσκολα χρόνια. Για πολλούς από εμάς, η κρίση αυτή είναι πρωτόγνωρη.

Ποιες είναι οι αιτίες αυτής της κρίσης;

Ποια είναι η πηγή του κακού;

Κατά τη γνώμη μου η παγκοσμιοποίηση και ο ά­κρατος φιλελευθερισμός και καπιταλισμός, ευθύ­νονται σε μεγάλο βαθμό.

Ο καπιταλισμός ζει, μάλλον, ημέρες δόξας.

Η πολιτική και οι πολιτικοί υποτάχτηκαν στις α­παιτήσεις των ισχυρών του χρήματος. Δε βρήκαν τη δύναμη και την τόλμη να αντιταχθούν στις επιδιώξεις τους. Οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης κυριαρχούν ανεξέλεγκτοι και αυτό αποβαίνει σε βάρος των λαών. Ένα πολύ μικρό ποσοστό του πα­γκόσμιου πληθυσμού κατέχει πάνω από το μισό του παγκόσμιου πλούτου.

Γιατί να μη συμβαίνει το αντίθετο;

Οι πλούσιοι πλουτίζουν διαρκώς και οι φτωχοί φτωχαίνουν περισσότερο.

Βιομηχανικοί κολοσσοί, πολυεθνικές, οικονομι­κού τραστ, προωθούν τα προϊόντα τους, στις αγορές των χωρών και αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους. Πολλές φορές καταναλώνουμε προϊόντα πέ­ρα από τις πραγματικές μας ανάγκες ανεβάζοντας το βιοτικό μας επίπεδο. Με δανεικά πολλές φορές!

Οι ισχυροί ωθούν τις κυβερνήσεις να αγορά­ζουν οπλικά συστήματα υπερτιμολογημένα και «μίζα-ρισμένα», να δανείζονται υπέρογκα ποσά και να τα ξοδεύουν στο βωμό δήθεν της ανάπτυξης των χωρών που όλο έρχεται αλλά με ρυθμούς χελώ­νας και να ξοδεύουν ακόμη περισσότερα, πέρα από αυτά που αντέχει η κάθε χώρα και ο καθένας μας.

Τραγική συνέπεια όλων αυτών το σημείο μηδέν, θηλιά στο λαιμό των χωρών και των λαών τους. Τε­ράστιο χρέος που δεν μπορούν ν’ αντέξουν και ο κίνδυνος χρεοκοπίας να πλησιάζει και να τίθεται σε κίνδυνο ακόμα και η εθνική ανεξαρτησία, (σε αυτή την κατάσταση είμαστε και εμείς).

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αυτό είναι η μια πτυχή του προβλήματος. Το νόμισμα όπως ξέρουμε έ­χει δυο όψεις. Και η άλλη όψη είναι οι αδυναμίες και τα προβλήματα του ελληνικού κράτους. Έχουμε συνειδητοποιήσει, ίσως όχι τελευταία, ότι το κρά­τος είναι σχεδόν διαλυμένο.

Κάνοντας εύκολη κριτική, λέμε πως για όλα φταίει το κράτος!

Ποιος είναι όμως το κράτος;

Είναι κάτι απρόσωπο;
Είναι μόνο η κυβέρνηση;

Είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί;

Είναι…, αλλά όχι μόνο αυτοί!

Κράτος είμαστε όλοι μαζί και οι πολιτικοί και εμείς οι απλοί πολίτες. Και η ευθύνη επιμερίζεται σε όλους μας. Διότι πιστεύω στη λαϊκή ρήση «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», θεωρώ ότι στους πολιτι­κούς αναλογεί η μέγιστη ευθύνη και αρκετά μικρό­τερη σε όλους εμάς.

Οι πολιτικοί παίρνουν τις αποφάσεις, αλλά πώς;

Με προσωπικές στρατηγικές για ίδιον όφελος;

Εξυπηρετώντας ισχυρά συμφέροντα που τους βοήθησαν στην ανέλιξη και ανάδειξη τους;

Εξυπηρετώντας συμφέροντα των επαγγελμάτων τους;

Υποκύπτοντας σε συμφέροντα για αγορές και προμήθειες για τις ανάγκες του κράτους, πολλές φορές με το αζημίωτο, ή αποφασίζουμε πάντα σκεπτόμενοι το λεγόμενο «πολιτικό κόστος»;

Ασφαλώς και δε γενικεύω λέγοντας αυτά. Υπάρχουν κι αυτοί που είναι αξιοπρεπείς και αποφα­σίζουν με γνώμονα το γενικό συμφέρον. Φοβάμαι όμως, πως στις μέρες μας είναι οι λιγότεροι. Κι αυτό νομίζω δεν είναι πεποίθηση μόνο προσωπική και τα κόμματα όλα δεν έχουν την ίδια ευθύνη.

Αυτά που κυβέρνησαν έχουν τη μέγιστη, αλλά και τα μικρότερα έχουν το μερίδιο τους. Δεν μπορεί πάντα να υπερασπίζονται μαζί με διεκδικήσεις λογικές και κάποιες άλλες παράλογες και υπερβολι­κές. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουν πάντα λό­γο μόνο καταγγελτικό για ό,τι γίνεται, επιβάλλεται να καταθέτουν και ρεαλιστικές προτάσεις και ο­φείλουν να τις λαμβάνουν υπόψη οι κυβερνήσεις.

Αυτό που συμβαίνει με τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία είναι εκπληκτικό. Το ένα ρίχνει την ευθύνη στο άλλο και όταν είναι στην κυβέρνηση κάνει κυρίως αυτά που κατήγγειλε ως α­ντιπολίτευση και αντίστροφα.

Άσε, που πολλές φορές μας παρουσιάζουν το ά­σπρο – μαύρο κι ανάποδα!

Φοβάμαι, πως για όσα συμβαίνουν δε μαθαίνουμε την αλήθεια, ούτε το τριάντα τις εκατό (30%).

Σε κάθε προεκλογική περίοδο, αλλά και για αρ­κετό διάστημα μετεκλογικά, το κράτος καταρρέει. Η απερχόμενη κυβέρνηση προετοιμάζεται «κατάλληλα» για τις εκλογές και η νέα εφόσον προκύψει, νοιάζεται πώς θα στελεχώσει από την αρχή την κρατική μηχανή. Το κράτος μας, σε πολύ μεγάλο βαθμό, είναι κομματικό.

Η δικαιοσύνη απονέμεται μόνο στους ισχυρούς.

Η διαφθορά είναι τεράστιο πρόβλημα στις μέρες μας. Η πεποίθηση ό,τι αγγίζει πολιτικούς, υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και απλούς υπαλλήλους έχει εδραιωθεί στην ελληνική κοινωνία και αυτό είναι το τραγικότερο. Αρκετά σκάνδαλα έρχο­νται στην επικαιρότητα χωρίς να τιμωρείται κανείς!

Αλλά και πόσοι από εμάς με τις πρακτικές και τις επιλογές μας δεν κινούμαστε προς την ίδια κα­τεύθυνση;

Πόσοι ανεχόμαστε ή προσφέρουμε φακελά­κι σε γιατρούς για κάποιον «δικό μας»;

Πόσοι καταγγέλλουμε το γεγονός;

Πόσοι «λαδώνουμε» σε κάποιο κρατικό Κ.Τ.Ε.Ο. για να «περάσουμε» κάποιο αυτοκίνητο που έπρεπε «να κοπεί»;

Σίγουρα δεν εξισώνω τέτοιες περιπτώσεις μι­κρότερης σημασίας μπροστά στα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς στις ανώτερες βαθμίδες.

Το τραγικό όμως είναι η νοοτροπία που έχει διαμορφωθεί. Αν δεν πληρώσουμε δεν θα εξυπηρετη­θούμε και γιατί να εξυπηρετήσουμε αν δεν τα «αρπάξουμε»;

Ή όλα γίνονται αν πληρώσεις, γιατί αν πας με το σταυρό στο χέρι, είσαι «βλάκας».

Ασφαλώς είναι ευθύνη μας όταν ψηφίζουμε πολιτικούς, διότι μας βόλεψαν κι όχι επειδή είναι άξι­οι και ικανοί.

Θεωρούμε ότι το κόμμα μας τα κάνει πάντα καλύτερα από τους άλλους και οι πολιτικοί που υπο­στηρίζουμε είναι οι «καθαρότεροι».

Στην καθημερινή μας ζωή κοιτάζουμε το πρόσκαιρο όφελος χωρίς να σκεφτόμαστε ότι αυτό μπορεί να αποβεί μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθε­σμα εις βάρος του συνόλου, άρα και εις βάρος των παιδιών μας.

Κατηγορούμε το δημόσιο και τους υπαλλήλους ότι δεν εξυπηρετούν, δεν δουλεύουν και πληρώνο­νται και όταν εμείς βρεθούμε στη θέση τους αξιο­κρατικά ή «με μέσον» συμπεριφερόμαστε με τον ί­διο ή και χειρότερο τρόπο για να δικαιώσουμε αυτή την άποψη.

Σε κάποιες υπηρεσίες, όπως ύδρευσης, βλέπουμε οι εργαζόμενοι να είναι λιγότεροι από τους επιβλέποντες.

Πηγαίνουμε ή δουλεύουμε σε δημόσιες υπηρεσίες, τα φώτα των κτιρίων και τα καλοριφέρ είναι όλα ανοιχτά, είτε χρειάζονται είτε όχι και κανείς δε νοιάζεται, επειδή νομίζουμε πως πληρώνει το κράτος, ενώ έμμεσα πληρώνουμε εμείς.

Στις δουλειές μας θέλουμε να είμαστε αφεντικά και παίρνουμε εργάτες, κυρίως αλλοδαπούς, για τις «βαριές δουλειές». Μειώσαμε στο ελάχιστο την παραγωγικότητα μας.

Σε πόσες ακόμα περιπτώσεις, που δε μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο νου, δε βιώνουμε και δεν α­κούμε καθημερινά.

Δείχνουν όλα αυτά μια κακή, μια λάθος νοοτρο­πία της ελληνικής κοινωνίας. Ο καθένας νοιάζεται για το συμφέρον του και μόνο. Έχουν χαθεί οι αξίες της φυλής και της παράδοσης μας.

Οι γνώσεις μου περί των οικονομικών, δε με βοηθούν να έχω άποψη για την επιλογή της Τρόι­κας, αν ήταν σωστή ή όχι. Εύχομαι να την ξεπερά­σουμε αυτή τη μεγάλη δοκιμασία όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Οφείλουν οι πολιτικοί μας, τα κόμματα και η κυ­βέρνηση να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ν’ αποβάλλουν κάθε αρνητικό στοιχείο από μέσα τους. Να πάρουν εκείνες τις πρωτοβουλίες και αποφάσεις και να κάνουν εκείνες τις διπλωματικές κινήσεις που θα βγάλουν τη χώρα μας από το μεγάλο τούνελ, πέρα από κάθε μικροκομματική σκοπιμότητα. Αν θέλουν να τους γράψει η ιστορία με θετικό πρόσημο.

Αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν ας τους δείξουμε εμείς το δρόμο. Ας τους ξεπεράσουμε.

Ας αφήσουμε στην άκρη κάθε συμπεριφορά ή νοοτροπία που αποβαίνει σε βάρος του συνόλου και του κράτους και άρα μεσοπρόθεσμα ή μακρο­πρόθεσμα σε βάρος μας.

Ας σταματήσουμε να νομίζουμε ότι κάποιος άλλος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα ή να λέμε «ε­γώ θα σώσω το κράτος» και να μην ξεχνάμε ότι το κράτος είμαστε εμείς.

Αν ο καθένας μας προσπαθήσει, τότε ναι, όλοι μαζί μπορεί και να το σώσουμε!

Είναι ίσως η μόνη μας ελπίδα!!!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ