ΚΑΛΛΙΠΕΥΚΗ

Στις 10 του περασμένου Μάη τελέσαμε το ετήσιο μνημόσυνο για τον αείμνηστο ιερέα μας τον παπα – Στέργιο Τσικρικά, Συμπληρώθηκε αυτή την ημερομηνία ακριβώς ένας χρόνος από τον αναπάντεχο και ξαφνικό θάνατο του παπά μας. Συγκεντρωθήκαμε και πάλι για να τιμήσουμε την ιερή μνήμη του, τον θυμηθήκαμε και δακρύσαμε και πάλι. Και αυτό το Σάββατο, όπως και πέρυσι, η ημέρα ήταν Χαρά θεού. Ανοιξιάτικη και Αναστάσιμη.

Ένας χρόνος πέρασε χωρίς τον παπα – Στέργιο και ακόμη δεν μπορούμε να συνέλθουμε, να ξεμουδιάσουμε και να τον ξεχάσουμε. Είκοσι ένα ολόκληρα χρόνια τα περάσαμε μαζί και η μορφή του αποτυπώθηκε στη μνήμη μας και στην ψυχή μας.

Περάσαμε το περσινό καλοκαίρι με διάφορους παπάδες και όλοι είχαμε την αγωνία για το τι θα γίνει, θα μας στείλει ο Δεσπότης άλλον παπά; Και τι σόι παπάς θα είναι αυτός; Και πραγματικά, ο Δέσποτας δεν μας ξέχασε και τον ευχαριστούμε πολύ που μας παρηγόρησε και μας έστειλε έναν νέο, πολύ νέο παπά, εργατικό και καλλίφωνο. Που έφερε μια άλλη ατμόσφαιρα και αέρα στην εκκλησία. Που είναι γραμματισμένος και κοινωνικός κι ας μας ξάφνιασε στην αρχή με το θέμα της θείας Κοινωνίας και της Εξομολόγησης και το οποίο πολύ πρέπει να προσέξει. Που πλησίασε μικρούς και μεγάλους και τα δασκαλοπαίδια γέμισαν το ιερό και είναι ευλογία θεού όλα αυτά. Που μιλάει στη γλώσσα μας τη χωριάτικη και εξηγεί με απλά λόγια τον Λόγο του θεού.

Πέρασε ένας χρόνος χωρίς τον αγαπημένο και καλοκάγαθο παπα – Στέργιο. Μπαίνουμε στον Αη Θόδωρο και ακόμη νομίζουμε ότι θα ξεπροβάλει από την Ωραία Πύλη για να μας ευλογήσει, να μας μοιράσει το αντίδωρο και να μας ευχηθεί όλους χωριστά και ιδιαίτερα εμάς που λείπουμε από το χωριό και να μας πει «χρόνια πολλά, καλώς ήρθες Ζήση, καλώς ήρθες Αποστόλη, Νίκο, Γιώργο, Μαρία, Καλλιπευκιώτη και Καλλιπευκιώτισσα».

Παπα – Στέργιο, πέρασε ένας χρόνος χωρίς εσένα. Δεν σε ξεχνούμε και σε φέρνουμε καθημερινά στη μνήμη μας. Κοιμήσου εν ειρήνη και πρέσβευε υπέρ ημών. Και μην ανησυχείς για το αγαπημένο σου ποίμνιο. Ο Κύριος μας έστειλε άξιο αντικαταστάτη. Τον ευχόμαστε καλή δύναμη και υπομονή στο δύσκολο και ιερό έργο του. Φαίνεται πως σε μοιάζει σε πολλά και ιδιαίτερα στο μεράκι για δουλειά. Όμως όλα στο τέλος κρίνονται. Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα. Ευχόμαστε να ριζώσει στο χωριό, να δουλέψει και να αφήσει και αυτός, θεάρεστο έργο.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ